Metoda 1:Za pomocą soczewki przesunięcia przechylania („prawdziwa” oferta)
Ta metoda wymaga specjalistycznego obiektywu przesunięcia pochylenia, który jest droższy, ale zapewnia najbardziej autentyczne i wszechstronne wyniki.
1. Zrozum soczewki przechylania:
* tilt: Pozwala zmienić płaszczyznę ostrości. To właśnie tworzy efekt miniaturowy. Wyobraź sobie, że przechyla się arkusz szkła - tylko to, co jest równoległe do tego arkusza, będzie w centrum uwagi.
* shift: Pozwala przesunąć obiektyw równolegle do czujnika obrazu. Może to poprawić zniekształcenie perspektywy (takie jak zbieżne linie podczas fotografowania wysokich budynków) i zmieniające się elementy w ramce.
* Rotacja: Większość soczewek przesunięcia pochylenia pozwala niezależnie obracać osie pochylenia i przesunięcia, zapewniając precyzyjną kontrolę nad umieszczaniem płaszczyzny ostrości.
* ogniskowa: Soczewki przechylania są zwykle pierwszymi (stałą ogniskową) soczewki. Popularne opcje obejmują 24 mm, 45 mm, 90 mm i 135 mm. Szersze ogniskowe (24 mm, 45 mm) są często używane do fotografii architektonicznej lub krajobrazowej, podczas gdy dłuższe ogniskowe (90 mm, 135 mm) są ogólnie preferowane do portretów, oferujących większą kompresję i mniej zniekształceń.
2. Przygotowanie:
* Ustawienia aparatu:
* apertura: Eksperyment. Prawdopodobnie będziesz chciał umiarkowanie szeroki otwór (np. F/2.8 do F/5.6), aby zwiększyć płytką głębokość pola utworzonego przez przechylenie. Zatrzymaj jednak (np. Do f/8 lub f/11), jeśli potrzebujesz więcej przedmiotu.
* ISO: Zachowaj jak najniższe, aby zminimalizować hałas, zwłaszcza jeśli strzelasz w świetle dziennym.
* Sprawa migawki: Dostosuj, aby osiągnąć prawidłową ekspozycję. W razie potrzeby użyj statywu, szczególnie z wolniejszymi czasami otwarcia migawki.
* Tryb ostrości: Ręczne skupienie jest prawie niezbędne podczas korzystania z soczewek przesunięcia pochylenia, ponieważ system Autofocus może zostać zdezorientowany przez przesuniętą płaszczyznę ostrości.
* statyw: Statyw jest wysoce zalecany do precyzyjnych regulacji i uniknięcia wstrząsu aparatu, szczególnie podczas korzystania z pochylenia.
* Wybór tematu: Wybierz temat, w którym selektywne skupienie ulepszy obraz. Zastanów się, w jaki sposób umieszczenie płaszczyzny ostrości wpłynie na ruch oka widza przez obraz.
* Lokalizacja: Nieco podwyższona pozycja często pomaga stworzyć „miniaturowy” wygląd, ponieważ daje szerszą perspektywę.
3. Koncentracja i regulacja pochylenia:
* Focusing:
* Zacznij od skupienia się bez zastosowania jakichkolwiek przechylania. Użyj widoku na żywo z powiększeniem, aby osiągnąć krytyczne skupienie się na pożądanym obszarze.
* Następnie zaangażuj mechanizm pochylenia.
* przechylenie:
* Określ płaszczyznę ostrości: Pomyśl o okolicy, który chcesz ostro. Pochylenie stworzy wąski pasek ostrości wzdłuż tego samolotu.
* Małe korekty: Dokonaj małych, przyrostowych regulacji gałki pochylenia. Obejrzyj widok na żywo (z powiększeniem), aby zobaczyć, jak zmienia się płaszczyzna ostrości.
* Eksperymenty jest kluczowe: Wymagana ilość pochylenia zależy od odległości od obiektu, ogniskowej i pożądanego efektu. Nie ma „magicznej liczby”.
* Focus Pasowanie (jeśli jest dostępne): Jeśli twój aparat skupia się na szczycie, może być pomocne w wizualizacji płaszczyzny ostrości.
4. Kompozycja i zmiana (opcjonalnie):
* Kompozycja: Po dostosowaniu pochylenia dopracuj kompozycję.
* shift (opcjonalnie): Jeśli chcesz poprawić zniekształcenie perspektywy lub zmienić położenie obiektu bez przesuwania aparatu, użyj funkcji Shift. Należy pamiętać, że przesunięcie soczewki może również wpływać na skupienie.
5. Strzelanie:
* Robienie kilka strzałów, za każdym razem niewielkie regulacje pochylenia i skupienie się. Przejrzyj obrazy na ekranie LCD aparatu i komputerze, aby upewnić się, że osiągnąłeś pożądany efekt.
Wskazówki dotyczące soczewek przesunięcia pochylenia:
* Ćwicz: Soczewki przechylania mają stromą krzywą uczenia się. Ćwicz regularnie, aby czuć się komfortowo z kontrolami i ich skutkami.
* Manual Focus jest kluczowe: Polegaj na ręcznym skupieniu i powiększeniu na żywo.
* Zwróć uwagę na światło: Kąt światła może znacząco wpłynąć na wygląd obrazu, zwłaszcza postrzeganą głębokość.
* Pomyśl twórczo: Nie ograniczaj się do „efektu miniaturowego”. Soczewki przechylania można również wykorzystać do kreatywnego skupienia i kontroli perspektywy.
Metoda 2:Symulacja przesunięcia pochylenia w przetwarzaniu postów („fałszywa” oferta)
Ta metoda wykorzystuje oprogramowanie takie jak Photoshop, GIMP lub inni redaktorzy zdjęć, aby naśladować efekt soczewki przechylania. Jest bardziej dostępny, ale mniej precyzyjny niż użycie prawdziwego obiektywu.
1. Wybierz swój obraz:
* Wybierz obraz o dobrej głębokości i scenę, która dobrze nadałaby się do efektu miniaturowego (np. Portret pobrany z nieco podwyższonego kąta). Obrazy z jasnym tematem i stosunkowo ruchliwym tłem często działają dobrze.
2. Korzystanie z Photoshopa (lub podobnego oprogramowania):
* Otwórz swój obraz: Otwórz obraz w Photoshopie.
* Filtr przesunięcia pochylenia: Przejdź do „Filter> Blur> Tilt-Shift`. (W starszych wersjach Photoshopa można go znaleźć w `Filter> Blur Gallery> Tilt-Shift`).
* Dostosuj rozmycie:
* Centralny punkt ostrości: Photoshop tworzy centralny obszar, który pozostanie w centrum uwagi. Możesz przeciągnąć ten punkt do obszaru, który chcesz być ostry. W większości przypadków jest to twarz twojego pacjenta.
* strefy przejściowe: Istnieją linie powyżej i poniżej centralnego punktu, które definiują obszary, w których rozmycie będzie stopniowo rosnąć. Im bliżej przeniesiesz linie do punktu centralnego, tym nagle przejście do rozmycia.
* Rozmycie kwota: Dostosuj suwak rozmycia, aby kontrolować siłę rozmycia. Umiarkowana rozmycie zwykle działa najlepiej.
* Odkształcenie (opcjonalnie): Niektóre filtry przesunięcia pochylenia obejmują suwak odkształcenia, który można wykorzystać do dodania niewielkiej korekty perspektywicznej. Uważaj, aby go nie przesadzić.
* Feathering: Dostosuj piórkę, aby kontrolować miękkość przejść rozmycia.
* Opcjonalne korekty:
* Korekta kolorów: Zwiększ nasycenie i kontrast, aby zwiększyć efekt miniaturowy. Przejdź do `Image> Regulacje> Odcień/nasycenie` i` obraz> Regulacja> Jasność/kontrast`.
* wyostrzenie: Nieco wyostrz skupiony obszar, aby wyróżnić się. Użyj `Filter> Wyostrz> Unsharp Mask` (Używaj ostrożnie; nadmierne wybuchy może wyglądać sztucznie).
3. Używając GIMP (bezpłatna alternatywa):
* Otwórz swój obraz: Otwórz obraz w GIMP.
* Filtr rozmycia obiektywu: Przejdź do „filtrów> Blur> Blur”.
* Kształt Iris: Wybierz odpowiedni kształt tęczówki (zwykle jest najlepszy).
* Promień rozmycia: Dostosuj promień rozmycia, aby kontrolować siłę rozmycia.
* mapa zamazana: Kluczem do symulacji przesunięcia przechylania w GIMP jest użycie mapy rozmycia. Musisz stworzyć gradient skali szarości, który określa obszary skupienia i rozmycia. Oto uproszczone podejście:
1. duplikat warstwy: Zduplikuj swoją warstwę tła.
2. Utwórz gradient: Na zduplikowanej warstwie utwórz gradient czarny do białego, który działa pionowo (lub poziomo, w zależności od pożądanej orientacji płaszczyzny fokusowej). Użyj narzędzia gradientu. Czarny obszar będzie najbardziej niewyraźny, a biały obszar będzie najmniej zamazany.
3. Zastosuj gradient do mapy rozmycia: W oknie dialogowym filtra rozmycia obiektywu wybierz duplikat warstwy jako „mapę rozmycia”.
4. Dostosuj przesunięcie i skalę: Dostosuj ustawienia „przesunięcia” i „skalowania” w filtrze rozmycia obiektywu, aby ustawić i dostosować gradient.
5. Eksperyment: Zajęcie eksperymentów, aby poprawić mapę rozmycia.
Wskazówki dotyczące przesunięcia po przechyleniu:
* subtelność jest kluczowa: Nie przesadzaj z rozmyciem lub nasyceniem. Subtelny efekt jest bardziej przekonujący.
* Perspective ma znaczenie: Symulowany efekt działa najlepiej, gdy oryginalny obraz ma perspektywę, która sugeruje scenę na małą skalę.
* eksperyment: Zagraj w ustawienia rozmycia i innymi dostosowaniami, aby znaleźć wygląd, który najlepiej działa na Twój obraz.
* Użyj masek: Aby uzyskać bardziej precyzyjną kontrolę, użyj masek warstwowych, aby udoskonalić obszary, które są zamazane.
Wybór właściwej metody:
* soczewki przechylania: Najlepsze do profesjonalnej pracy, maksymalna kontrola i osiągnięcie naprawdę autentycznego wyglądu przechylania. Wymagana znacząca inwestycja finansowa.
* Processing: Bardziej dostępne, niedrogie i odpowiednie do eksperymentowania lub swobodnego użytku. Mniej precyzyjne i może nie osiągnąć takiego samego poziomu realizmu jak prawdziwy obiektyw.
Bez względu na to, którą metodę wybierzesz, baw się dobrze i eksperymentuj z tą kreatywną techniką!