1. Zrozumienie kluczowych czynników
Ilość rozmycia tła zależy przede wszystkim trzema czynnikami:
* apertura (liczba f): To najważniejszy czynnik. Szerszy apertura (mniejsza liczba F, np. F/1.4, f/2.8 lub f/4) tworzy płytszą głębokość pola, co oznacza, że mniejsza scena będzie się skupić, co spowoduje niewyraźne tło.
* ogniskowa: Dłuższe ogniskowe (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm) kompresuj scenę i naturalnie stwarzają więcej rozmycia tła w porównaniu z krótszymi ogniskowymi (np. 35 mm, 50 mm).
* odległość: Im bliżej podmiotu, a im dalej pochodzi z tła, tym bardziej rozmyte będzie tło.
2. Ustawienia i techniki aparatu
* ustaw otwór na szeroką (niski numer f): Priorytetyzuj strzelanie w trybie priorytetu Aperture (AV lub A On Your Camera). Ustaw otwór na najszersze ustawienie pozwala na to obiektyw. Jeśli używasz obiektywu zestawu, może to być f/3.5 lub f/5.6 w najszerszym. Prime soczewki (soczewki o stałej ogniskowej) często mają szersze otwory, takie jak f/1.8, f/1.4, a nawet niższe.
* Wybierz dłuższą ogniskową: Użyj dłuższego obiektywu ogniskowego, jeśli jest dostępny. Obiektyw 85 mm to popularny wybór fotografii portretowej. Dłuższe ogniskowe naturalnie ściskają tło i zwiększają rozmycie. Zoom soczewki pozwalają eksperymentować z różnymi centrami, aby zobaczyć, jaki efekt preferujesz.
* Minimalizuj odległość podmiotu na boisko: Umieść swój temat daleko od tła. Im większa odległość między poddanym a tłem, tym bardziej rozmyte będzie tło. Pomyśl o strzelaniu w parku lub polu, gdzie za twoim tematem jest dużo miejsca.
* zbliżaj się do tematu: Przejdź fizycznie bliżej tematu, jednocześnie utrzymując wygodny odległość do komunikacji i kadrowania. To, w połączeniu z szerokim otworem i długą ogniskową, jest potężną kombinacją.
* Ręczne skupienie (opcjonalnie, ale pomocne): Podczas gdy Autofocus jest ogólnie doskonały, w trudnych sytuacjach (słabe światło, złożone tła), przejście na ręczne skupienie może zapewnić większą kontrolę. Ostrożnie skup się na oczach swojego pacjenta, aby uzyskać najostrzejsze wyniki. Użyj Focus Pasowanie (jeśli ma go aparat), aby wizualnie potwierdzić ostre skupienie.
* Rozważ filtry ND (dla jasnych warunków): W jasnym świetle słonecznym stosowanie szerokiej przysłony może prześwietlić twój wizerunek, nawet przy najniższym ustawieniu ISO. Filtr ND (gęstość neutralna) zmniejsza ilość światła wchodzącego do soczewki, umożliwiając użycie szerokiej otworu w jasnych warunkach bez nadmiernej ekspozycji.
3. Wybór obiektywu
* Prime Soczewki: Prime soczewki (np. 35 mm, 50 mm, 85 mm) są znane z szerszych maksymalnych otworów (f/1.8, f/1.4) i często oferują lepszą jakość obrazu niż soczewki zoom. Są idealne do osiągnięcia płytkiej głębokości pola. 50 mm f/1.8 jest bardzo przystępnym i doskonałym punktem wyjścia do fotografii portretowej.
* Zoom soczewki: Zoomowe soczewki (np. 70-200 mm) oferują elastyczność pod względem ogniskowej, umożliwiając eksperymentowanie i znalezienie najlepszego kompresji i rozmycia tła dla twojego ujęcia. Wyższe obiektywy zoom często mają szersze otwory (f/2.8).
* Rozważania budżetowe: Jeśli masz ograniczony budżet, zacznij od obiektywu „Nifty Fifty” (50 mm f/1.8). Jest to niedrogi sposób na doświadczenie efektów szerokiej przysłony.
4. Komponowanie strzału
* Wybierz tło mądrze: Podczas rozmycia tła * jakość * rozmycia nadal ma znaczenie. Unikaj rozpraszania elementów, takich jak jasne plamy, zagracone wzory lub ostre linie. Poszukaj tła z miękkimi teksturami, rozproszonym światłem i interesującymi kolorami.
* Użyj wiodących linii: Wiodące linie w tle mogą subtelnie przyciągnąć oko widza wobec twojego tematu, nawet gdy zamazany.
* Rozważ jakość bokeh: Bokeh odnosi się do pojawienia się obszarów poza wynikiem. Soczewki z zaokrąglonymi łopatami przysłony zwykle wytwarzają gładsze, przyjemniejsze bokeh. Najważniejsze informacje w tle będą renderować jako miękkie kółka lub kształty, w zależności od konstrukcji soczewki.
5. Ćwicz i eksperymentowanie
* Ćwicz z różnymi ustawieniami: Weź ten sam strzał z różnymi ustawieniami przysłony (np. F/2.8, f/4, f/5.6), aby zobaczyć, jak zmienia się rozmycie tła. Również eksperymentuj z różnymi ogniskowymi i odległościami.
* Przeanalizuj swoje wyniki: Ostrożnie przejrzyj swoje zdjęcia na ekranie komputera, aby ocenić ostrość tematu i jakość rozmycia tła. Zwróć uwagę na punkty skupienia.
* Ucz się od innych: Przestudiuj pracę fotografów portretowych, których styl podziwiasz. Zwróć uwagę na użycie przysłony, ogniskowej i składu.
przykładowe scenariusze:
* scenariusz 1:jasne światło słoneczne
* Aparat:DSLR lub bezlusterka
* Obiektyw:85 mm f/1.8
* Ustawienia:tryb priorytetu przysłony (av lub a), f/1.8, ISO 100 (lub najniższy natywny ISO), czas otwarcia migawki jest regulowany automatycznie. Jeśli obraz jest prześwietlony, użyj filtra ND lub zwiększ czas otwarcia migawki. Udaj pacjent z dala od tła, zbliżaj się do tematu.
* Scenariusz 2:oświetlenie wewnętrzne
* Aparat:DSLR lub bezlusterka
* Obiektyw:50 mm f/1.8
* Ustawienia:Tryb priorytetu apertury (av lub a), f/1.8, ISO dostosowany do zachowania rozsądnego czasu otwarcia migawki (np. 1/60 drugiego lub szybszego, aby uniknąć rozmycia ruchu), skoncentruj się na oczach, w razie potrzeby użyj reflektora lub błysku zewnętrznego.
Rozwiązywanie problemów:
* Obraz jest zbyt ciemny (niedoślany): Zwiększ ISO, poszerz otwór (dolna liczba F) lub użyj wolniejszego czasu otwarcia migawki (jeśli nie martwisz się o rozmycie ruchu). Rozważ użycie lampy błyskowej lub reflektora.
* Obraz jest zbyt jasny (prześwietlony): Niższe ISO, zamknij otwór (wyższa liczba F), użyj szybszego czasu migawki lub użyj filtra ND.
* Temat nie jest ostry: Upewnij się, że prawidłowo skupiasz się na oczach pacjenta. Sprawdź ustawienia ostrości (autofokus jednopunktowy jest często najlepszy dla portretów).
* tło nie jest wystarczająco zamazane: Poszerz otwór, użyj dłuższej ogniskowej, zwiększ odległość między poddanym a tłem i zbliżaj się do tematu.
Rozumiejąc te czynniki i ćwicząc regularnie, będziesz na dobrej drodze do tworzenia oszałamiających portretów z pięknie niewyraźnym tłem. Powodzenia!