1. Zrozumienie czynników, które wpływają na rozmycie tła:
* apertura (liczba f): To jest najważniejszy czynnik . Szerszy apertura (mniejsza liczba F, np. F/1.4, f/2.8, f/4) tworzy płytszą głębokość pola, prowadząc do bardziej niewyraźnego tła.
* ogniskowa: Dłuższe ogniskowe (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm) również tworzą płytszą głębokość pola i bardziej rozmycie tła w porównaniu z szerszymi ogniskowymi (np. 35 mm, 50 mm).
* Odległość tematu: Im bliżej podmiotu, tym płytsza głębokość pola i tym bardziej rozmyte będzie tło.
* odległość do tła: Im dalsze tło pochodzi z twojego tematu, tym bardziej się rozmyto. Maksymalizuj odległość między poddanym a tym, co za nim stoi.
* Rozmiar czujnika: Większe czujniki (np. Pełna ramka) naturalnie wytwarzają płytsze głębokości pola niż mniejsze czujniki (np. APS-C, mikro cztery trzy trzecie) przy tej samej aperturze i ogniskowej.
2. Praktyczne kroki, aby zmaksymalizować rozmycie tła:
* Użyj szerokiej apertury (niski numer F):
* Ustaw aparat na tryb priorytetu Aperture (AV lub A w trybie) lub w trybie ręcznym (M).
* Wybierz najszerszy otwór na zezwala na obiektyw (np. F/1.8, f/2.8, f/4). Pamiętaj, * niższa * liczba f, * szersza * otwór.
* Pamiętaj o skupieniu. Przy szerokich otworach głębokość pola jest bardzo płytka, więc precyzyjne skupienie się na oczach twojego podmiotu jest kluczowe.
* Wybierz dłuższą ogniskową:
* Użyj teleobiektywu (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm), jeśli go masz. Te soczewki ściskają tło i naturalnie powodują bardziej rozmycie.
* Jeśli używasz obiektywu Zoom, powiększ najdłuższą możliwą ogniskową, jednocześnie skutecznie komponując strzały.
* zbliżaj się do tematu:
* Fizycznie zbliżaj się do swojego tematu. Zmniejsza to głębokość pola i zwiększa rozmycie tła.
* Rozważ minimalną odległość ogniskowania obiektywu. Nie zbliżaj się tak blisko, że obiektyw nie może się skupić.
* Zwiększ odległość między podmiotem a tłem:
* Ustaw swój temat z dala od wszelkich elementów tła (drzewa, ściany, budynki). Im dalej jest, tym będzie rozmycie.
* Poszukaj otwartych przestrzeni lub zwykłych tła, które są naturalnie dalekie od tematu.
* Wybierz odpowiedni obiektyw:
* Prime soczewki (ustalona ogniskowa) często mają szersze maksymalne otwory niż soczewki zoom, co czyni je idealnymi do osiągnięcia płytkiej głębokości pola. 50 mm f/1.8 lub 85 mm f/1.8 to świetny punkt wyjścia.
* „Szybkie” soczewki (soczewki o szerokich maksymalnych otworach, takie jak F/1.4 lub F/1.2), są zaprojektowane dla płytkiej głębokości pola i wydajności o słabym świetle.
* Za pomocą kamery pełnej ramki (jeśli to możliwe):
* Kamery pełnoklatkowe mają większe czujniki, które naturalnie wytwarzają płytszą głębokość pola w porównaniu z kamerami czujników upraw. Jeśli masz dostęp do jednego, może to zrobić zauważalną różnicę.
* ostrożnie skupiaj się:
* Użyj jednopunktowego autofokusu i ostrożnie wybierz punkt skupienia (zwykle oczy pacjenta).
* W bardzo płytkiej głębokości sytuacji w terenie rozważ użycie skupienia przycisków do precyzyjnej kontroli.
3. Ustawienia i tryby aparatu:
* priorytet apertury (av lub a): Ten tryb umożliwia ustawienie przysłony, a aparat automatycznie wybiera czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję. Jest to świetny tryb do kontrolowania głębokości pola.
* Manual (M): Zapewnia pełną kontrolę nad przysłoną i czasem otwarcia migawki. Musisz dostosować oba, aby osiągnąć pożądaną ekspozycję.
* Rozważ ISO: Nie wpływając bezpośrednio na głębokość pola, musisz dostosować swoje ISO, aby utrzymać odpowiednią ekspozycję, szczególnie podczas strzelania w szerokich otworach w jasnym świetle. Staraj się utrzymać ISO tak niskie, jak to możliwe, aby zminimalizować hałas.
* Tryb pomiarowy: Użyj oceny (matryca), pomiaru centralnego lub pomiaru punktowego, w zależności od warunków oświetlenia i pożądanej ekspozycji.
4. Procesing (używaj oszczędnie):
* Chociaż najlepiej jest osiągnąć pożądany rozmycie kamery, możesz subtelnie ulepszyć rozmycie w oprogramowaniu do przetwarzania, takiego jak Adobe Lightroom lub Photoshop.
* Użyj filtrów promieniowych lub szczotek regulacji z niewielkim efektem rozmycia, aby poprawić istniejący bokeh. Unikaj przesadzania, ponieważ może wyglądać nienaturalnie.
5. Wskazówki i rozważania:
* Ćwicz! Eksperymentuj z różnymi ustawieniami przysłony, ogniskowymi i odległościami pacjentów, aby zobaczyć, jak wpływają one na rozmycie tła.
* Zwróć uwagę na światło. Piękny bokeh często występuje, gdy w tle znajdują się specyficzne atrakcje (małe jasne punkty światła), takie jak światło słoneczne filtrujące przez liście.
* Bądź świadomy głębokości pola. Nawet przy szerokim otworze nadal będziesz mieć niewielki obszar. Upewnij się, że kluczowe części tematu (zwykle oczu) znajdują się w tym obszarze.
* Nie przesadzaj. Chociaż pożądane jest zamazane tło, ważne jest, aby utrzymać pewien kontekst i połączenie ze środowiskiem. Całkowicie wysadzone tło może czasem wyglądać sztucznie.
* Rozważ skład. Użyj wiodących linii, kadrowania i innych technik kompozycyjnych, aby przyciągnąć oko widza do tematu.
* Pomyśl o kolorze i jakości bokeh. Różne soczewki tworzą bokeh o różnych kształtach i teksturach. Eksperyment, aby znaleźć soczewkę, która produkuje bokeh, które uważasz za przyjemne.
Rozumiejąc te zasady i ćwicząc regularnie, możesz opanować sztukę tworzenia pięknie niewyraźnych tła w fotografii portretowej, dodając głębię i atrakcyjność wizualną do twoich zdjęć. Powodzenia!