i. Podstawowe zasady delikatnego pozowania:
* komunikacja jest kluczowa: Porozmawiaj ze swoim tematem. Wyjaśnij, do czego dążysz, zaoferuj zachętę i spraw, aby czują się komfortowo. Buduj zaufanie.
* Małe korekty, duży wpływ: Małe poprawki do umieszczania dłoni, pochylenia głowy lub rozmieszczenia masy ciała mogą drastycznie poprawić pozę.
* Skoncentruj się na naturalnym świetle: Delikatne pozowanie często działa najlepiej z miękkim, naturalnym światłem. Unikaj ostrych cieni.
* objęcie niedoskonałości: Nie dąż do robotycznej doskonałości. Mała asymetria i naturalny ruch są często bardziej atrakcyjne.
* Obserwuj i reaguj: Zwróć uwagę na język ciała poddanego i odpowiednio dostosuj. Jeśli coś wygląda niewygodnie, prawdopodobnie tak jest.
* Skoncentruj się na komforcie: Upewnij się, że Twój temat jest komfortowy. Jeśli są sztywne lub napięte, zdjęcia będą wyglądać na wymuszone.
ii. Ogólne podpowiedzi i wskazówki:
Pod monitu można dostosować do różnych sytuacji i przedmiotów.
* ogólny relaks:
* „Weź głęboki oddech i rozluźnij ramiona”. (Często napięcie gromadzi się w ramionach.)
* „Wyciągnij to! Niech twoje ciało będzie luźne”. (Zachęca do ruchu i uwalnia napięcie)
* „Wyobraź sobie, że jesteś na plaży, wchłaniasz słońce”. (Wywołuje uczucie spokoju)
* „Pomyśl o czymś, co sprawia, że się uśmiechasz”. (Wywołuje prawdziwe wyrażenie)
*„Po prostu bądź sobą. Chcę uchwycić *ciebie *.”
* „Niech twoja głowa będzie ciężka. Poczuj, jak szyja się rozluźnij”.
* Postawa ciała i waga:
* „Nieco przesuń swoją wagę na jedną nogę”. (To tworzy bardziej zrelaksowaną, mniej statyczną postawę)
* „Lekko zgnij kolano”. (Ponownie unika sztywności)
* „Stań naturalnie, jakbyś na kogoś czekał”.
* „Oprzyj [obiekt, np. Ściana, drzewo] Delikatnie”. (Zapewnia wsparcie i swobodny charakter)
* „Stań z nieco stopami, aby poczuć się uziemiony”.
* Umieszczenie ręki: Ręce są często źródłem niezręczności.
* „Niech twoje dłonie spadają naturalnie po bokach”. (Dobry punkt wyjścia)
* „Włóż ręce do kieszeni”. (Dodaje swobodny, bez wysiłku wygląd)
* „Delikatnie dotykaj [obiekt, np. Naszyjnik, kwiat]”. (Daje ręce coś do zrobienia)
* „Trzymaj coś [np. Puchar kawy, książka]”. (Dodaje kontekst i zainteresowanie wizualne)
* „Zabaw włosami”. (Może wyglądać naturalnie i kobiecy)
* „Odłóż ręce lekko przed sobą”.
* „Niech twoje dłonie będą miękkie i zrelaksowane, bez zaciśniętych pięści”.
* kierunek głowy i oka:
* „Spójrz lekko po lewej/prawej stronie aparatu”. (Unika bezpośredniego, potencjalnie zastraszającego spojrzenia)
* „Spójrz w dół, a następnie powoli unieś oczy, aby spotkać aparat”. (Tworzy bardziej miękki, bardziej przemyślany wygląd)
* „Lekko przechyl głowę”. (Dodaje zainteresowanie i osobowość)
* „Spójrz na światło”. (Tworzy pochlebny blask)
* „Wyobraź sobie, że słuchasz kogoś interesującego z boku”.
* „Zamknij oczy na chwilę, a następnie otwórz je naturalnie”.
* Ruch: Zachęcanie niewielkich ruchów może pomóc uniknąć sztywności.
* „Zrób kilka kroków do przodu/do tyłu”.
* „Ładnie kołysać się z boku na bok”.
* „Powoli odwróć głowę”.
* „Idź w stronę mnie/z dala ode mnie”. (Dla ujęć akcji)
* „Wyobraź sobie, że tańczysz do piosenki, którą kochasz”.
* Wyrażenia twarzy:
* „Pomyśl o szczęśliwej pamięci”.
* „Daj mi swoją„ myślącą ”twarz”.
* „Pozwól mi zobaczyć mały, prawdziwy uśmiech”. (Często bardziej atrakcyjne niż szerokie, wymuszone uśmiech)
* „Spróbuj lekkiego uśmieszku”.
* „Rozluźnij szczękę”.
* „Niech twoje oczy rozmawiają”. (Zachęca do głębszego połączenia)
* „Nie musisz się uśmiechać, jeśli nie masz na to ochoty”. (Autentyczność jest kluczem)
* Interakcje:
* (Dla par/grup) „Spójrz na siebie i zastanów się, co kochasz w sobie”.
* (Dla rodziców i dzieci) „Zabaw się razem! Łaskocz ich, opowiedz im historię”.
* „Szepnij coś głupiego dla siebie”.
* „Trzymaj się za ręce i idź”.
* „Udostępnij sekret”.
iii. Konkretne podpowiedzi pozytywne (przykłady):
* stojący:
* „Stań skierowany do aparatu, a następnie nieco obróć ramiona na bok”.
* „Umieść jedną stopę nieco przed drugą”.
* „Pochyl się o ścianę jednym ramieniem”.
* „Luźno przecinaj ramiona”.
* „Umieść jedną rękę w kieszeni i pozwól drugiemu wisieć naturalnie”.
* siedzenie:
* „Usiądź na skraju krzesła”.
* „Przejrzyj nogi w kostkach”.
* „Pochyl się lekko do przodu, spoczywając łokcie na kolanach”.
* „Usiądź prosto, ale zrelaksowany”.
* „Trzymaj książkę lub filiżankę kawy”.
* leżące:
* „Połóż się na boku, oparta na jednym łokciu”.
* „Połóż się na plecach i spójrz na niebo”.
* „Spoczyń głowę w rękach”.
* „Zamknij oczy i zrelaksuj się”.
iv. Ważne rozważania:
* bądź uważany: Obserwuj reakcje poddanego na swoje podpowiedzi. Jeśli coś nie wydaje się właściwe, dostosuj to.
* Pozytywne wzmocnienie: Chwała prawdziwe chwile i wyrażenia. „To świetnie! Uwielbiam to, jak to wygląda”.
* Nie przewyższaj: Celem jest prowadzenie, a nie kontrola. Niech osobowość twojego podmiotu zabłysnęła.
* Bądź cierpliwy: Temat może zająć trochę czasu na relaks i poczucie komfortu.
* Poznaj swój temat: Czy są wygodne przed kamerą? Czy mają jakieś fizyczne ograniczenia? Odpowiednio dostosuj podpowiedzi.
* Scout the Location: Zrozum światło i tło, aby dokonać lepszej pozycji.
v. Przykłady dialogu z podpowiedzi (scenariusz:fotografowanie kogoś w parku):
* Fotograf: „Hej [imię podmiotu], dzięki za spotkanie! Światło tutaj jest piękne. Zacznijmy od ciebie, stojąc w pobliżu tego drzewa.”
* Fotograf: (Po tym, jak stoją przy drzewie) „Dobra, świetnie! Teraz weź głęboki oddech i po prostu rozluźnij ramiona. Czasami trzymamy tam dużo napięcia, nie zdając sobie z tego sprawy”.
* Fotograf: „Idealnie! Teraz nieco przesuń swoją wagę na jedną nogę. To pomoże ci poczuć się bardziej uziemiony i naturalny”.
* Fotograf: „Niesamowite! Możesz włożyć ręce do kieszeni lub po prostu pozwolić im zawiesić luźno. Cokolwiek wydaje się najbardziej wygodne.”
* Fotograf: „Teraz spójrz lekko w lewo, obok aparatu. Wyobraź sobie, że słuchasz ptaka śpiewającego w oddali.”
* Fotograf: (Po wykonaniu kilku strzałów) „Te wyglądają fantastycznie! Spróbujmy czegoś innego. Dlaczego delikatnie opierasz się o drzewo? Daje ci to coś do połączenia”.
* Fotograf: „Idealnie! A teraz pomyśl o swoim ulubionym letnim wspomnieniu. To zawsze wywołuje uśmiech na twarzy.”
Kluczowe wynos: Delikatne pozowanie polega na współpracy i tworzeniu wygodnego środowiska, w którym temat może być sobą. Użyj tych podpowiedzi jako punktu wyjścia, dostosuj je do konkretnej sytuacji, a co najważniejsze, słuchaj swojego tematu i ich mowy ciała. Powodzenia!