1. Spark:jaka jest historia, którą chcesz opowiedzieć?
Przed dotknięciem aparatu pomyśl o * dlaczego * za portretem. Co próbujesz komunikować się na ten temat?
* nastrój: Szczęśliwy, poważny, kontemplacyjny, potężny, zabawny? To dyktuje wszystko, od oświetlenia po pozę.
* osobowość: Introwertyzowane? Ekstrawertyczne? Jak możesz to wizualnie reprezentować?
* kontekst: Jaką historię przyczynia się ich środowisko? Czy to muzyk, ogrodnik, właściciel firmy? Gdzie są, mogą mieć znaczenie.
Przykład: Powiedzmy, że chcesz uchwycić portret swojego przyjaciela, który jest namiętnym muzykiem. Chcesz pokazać ich poświęcenie i być może wskazówkę ich osobowości.
2. Sprzęt (ale nie ma obsesji):
* kamera: DSLR, bezlusterka, a nawet smartfon o przyzwoitej jakości obrazu. Aparat jest tylko narzędziem.
* obiektyw (jeśli dotyczy):
* 50 mm („Nifty Fifty”): Klasyczny obiektyw portretowy. Stosunkowo niedrogi, dobry w słabym świetle, powoduje ładne rozmycie tła.
* 85 mm: Często uważane za idealne do portretów. Kompresuje ładnie, pochlebną perspektywę.
* Zoom obiektyw (np. 24-70 mm, 70-200 mm): Wszechstronny, ale dowiedz się, jak wpływa na perspektywę ogniskową.
* smartfon: Nowoczesne smartfony mogą robić świetne portrety, szczególnie w „trybie portretowym”.
* oświetlenie:
* naturalne światło: Najłatwiejszy i często najpiękniejszy! Poszukaj otwartego odcienia (cień z wyraźnym widokiem na niebo). Unikaj bezpośredniego, ostrego światła słonecznego, zwłaszcza w południe. Złota godzina (krótko po wschodzie słońca i przed zachodem słońca) jest magiczna.
* reflector: Prosty biały lub srebrny reflektor może odbijać światło z powrotem w twarz pacjenta, wypełniając cienie.
* flash (opcjonalnie): Może być przydatny do wypełniania cieni, ale używaj go rozsądnie i rozważ rozproszenie.
* oświetlenie studyjne (opcjonalnie): Jeśli jesteś poważniejszy, możesz dostać stroby, softboxy, parasole.
* statyw (opcjonalnie): Pomocne dla niskiego światła lub jeśli chcesz użyć wolniejszego czasu otwarcia migawki.
* tło: Proste, uporządkowane tło jest zwykle najlepsze. Unikaj niczego zbyt rozpraszającego.
Przykład (kontynuowanie muzyka): Wybierasz DSLR z obiektywem 85 mm. Planujesz kręcić w ich pokoju muzycznym, używając naturalnego światła z okna i odbłyśnika, aby wypełnić cienie.
3. Ustawienia aparatu:słodki punkt:
* Tryb fotografowania:
* priorytet apertury (av lub a na tarczy): Kontrolujesz otwór (F-stop), a aparat wybiera czas otwarcia migawki. Jest to świetne do kontrolowania głębokości pola.
* Manual (M): Kontrolujesz zarówno przysłonę, jak i czas otwarcia migawki. Daje najwięcej kontroli, ale wymaga więcej wiedzy.
* apertura: To kontroluje głębokość pola (ile obrazu jest w centrum uwagi).
* szeroka apertura (np. f/1.8, f/2.8, f/4): Tworzy płytką głębokość pola, rozmywając tło i izolując podmiot. Popularny dla portretów. Uważaj na bardzo szerokie otwory; Możesz mieć problemy z skupieniem oczu.
* wąska apertura (np. f/8, f/11, f/16): Utrzymuje więcej obrazu. Rzadziej dla portretów, chyba że chcesz, aby duży kontekst w tle był ostry.
* Sprawa migawki: To kontroluje, jak długo czujnik aparatu jest narażony na światło.
* Zasada Tumb: Utrzymuj czas otwarcia migawki szybciej niż wzajemność ogniskowej (np. Jeśli używasz obiektywu 85 mm, staraj się utrzymać czas otwarcia migawki przy 1/85 drugiego lub szybszego), aby uniknąć rozmycia ruchu.
* Jeśli używasz statywu: Możesz użyć wolniejszych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/30, a nawet dłużej.
* ISO: To kontroluje wrażliwość kamery na światło.
* Zachowaj go tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100, ISO 200), aby uniknąć hałasu. Zwiększ go tylko wtedy, gdy potrzebujesz, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję z wybraną aperturą i czasem otwarcia migawki.
* Bilans biały: Ustaw go tak, aby pasowały do warunków oświetlenia (np. „Światło dzienne”, „Cmudne”, „Tungsten”). Lub strzelaj w formacie surowym i dostosuj go później w przetwarzaniu końcowym.
* Tryb ostrości: Użyj jednopunktowego autofokusu (AF-S lub jeden strzał w AF) i skup się na *oka najbliżej aparatu *. Oko AF może być również pomocne!
* Tryb pomiarowy: Pomiar oceny/matrycy jest często dobrym punktem wyjścia.
Przykład (muzyk): Ustawiasz aparat na tryb priorytetu Aperture (AV), wybierzesz otwór f/2.8, aby uzyskać ładne, niewyraźne tło. Dostosujesz ISO do 400, aby uzyskać czas otwarcia migawki co najmniej 1/80 sekundy. Na razie bilans biały jest ustawiony na automatyczne.
4. Zapal to (lub pracuj z tym, co masz):
* Pozycjonowanie: Pomyśl o tym, skąd pochodzi światło. Oświetlenie boczne może stworzyć dramat. Oświetlenie przednie może być pochlebne. Podświetlenie może stworzyć sylwetkę lub miękki, eteryczny wygląd.
* Techniki światła naturalnego:
* Otwórz odcień: Umieść temat w cieniu budynku lub drzewa, ale z wyraźnym widokiem na niebo. Zapewnia to miękkie, nawet lekkie.
* okno: Niech poddasz się okno. Światło będzie miękkie i kierunkowe.
* reflektory: Użyj reflektora, aby odbijać światło z powrotem w cienie, szczególnie na twarzy.
* Techniki flash:
* odbijanie: Odskocz błysk z sufitu lub ściany, aby stworzyć bardziej miękkie, bardziej naturalne światło.
* rozpraszanie: Użyj dyfuzora (jak softbox lub parasol), aby rozłożyć światło i zmniejszyć ostre cienie.
Przykład (muzyk): Umieszczasz swojego przyjaciela skierowanego do okna, z światłem uderzającym w twarz z boku. Trzymasz reflektor, aby odbić trochę światła z powrotem w cień twarzy, rozjaśniając go trochę.
5. Pozować jak profesjonalista (lub przynajmniej znać podstawy):
* komunikacja jest kluczowa: Porozmawiaj ze swoim tematem! Spraw, aby czują się komfortowo. Daj im kierunek, ale pozwól im być sobą.
* Kątki ma znaczenie: Lekko pod kątem ciała od aparatu jest na ogół bardziej pochlebne niż skierowane bezpośrednio do przodu.
* Pozycja podbródka: „Chin Down, czoło do przodu” to klasyczna sztuczka. Pomaga zdefiniować linię szczęki.
* Hands: Uważaj na ręce! Mogą rozpraszać, jeśli są niezręcznie umieszczone. Niech coś trzymają, oparli na kolanach lub umieść je w kieszeniach.
* kontakt wzrokowy: Bezpośredni kontakt wzrokowy tworzy połączenie z widzem. Ale nie bój się, aby wyglądali poza kamerą, aby uzyskać bardziej zamyślony wygląd.
* Break the Rules: Kiedy zrozumiesz podstawy, nie bój się eksperymentować!
Przykład (muzyk): Prosisz swojego przyjaciela, aby stał z ich ciałem, lekko ustawionym na kątowym kątowym odrębie kamery. Mówisz im, aby rozluźnili ramiona i spojrzała w stronę okna. Sugerujesz, aby trzymali gitarę, nie jako rekwizyt, ale jako przedłużenie siebie. Próbujesz zarówno bezpośredniego kontaktu wzrokowego, jak i sprawić, by spojrzeli na bok, jakby myśleli o muzyce.
6. Komponuj siebie (i strzał):
* Zasada trzeciego: Wyobraź sobie, że dzieli ramkę na dziewięć równych części z dwoma poziomymi i dwoma pionowymi liniami. Umieść kluczowe elementy portretu wzdłuż tych linii lub na ich skrzyżowaniach.
* wiodące linie: Użyj linii w środowisku, aby przyciągnąć oko widza do tematu.
* przestrzeń ujemna: Pusta przestrzeń wokół obiektu może być równie ważna jak sam podmiot. Może stworzyć poczucie równowagi i spokoju.
* kadrowanie: Użyj elementów w środowisku, aby oprawić obiekt (np. Drzwi, okno, gałęzie drzewa).
* Unikaj rozproszenia: Zwróć uwagę na tło i usuń wszelkie rozpraszające elementy.
Przykład (muzyk): Ustawisz swojego przyjaciela nieco poza centralnym, wykorzystując zasadę trzeciej. Linie pokoju muzycznego (półki, plakaty, instrumenty) prowadzą do nich oko.
7. Uchwyć moment (a potem trochę):
* rób wiele zdjęć! Eksperymentuj z różnymi pozami, kątami i wyrażeniami. Fotografia cyfrowa jest tania.
* Zmieniaj swoje strzały: Robienie szerokie strzały, średnie strzały i zbliżenia.
* ostrożnie skupiaj się: Dokładnie sprawdź skupienie, szczególnie na oczach.
* Nie bój się zbliżyć: Zamknięcie może stworzyć bardziej intymny portret.
Przykład (muzyk): Robisz serię strzałów, za każdym razem nieznacznie zmieniając kąt i kompozycję. Dostajesz kilka zbliżeń ich rąk na gitarowych strunach.
8. Przejrzyj i udoskonal (dotyk przetwarzania końcowego):
* Wybierz najlepsze zdjęcia: Bądź bezwzględny! Wybierz te, które najlepiej uchwycić nastrój i osobowość, którą chodziłeś.
* Podstawowe korekty:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną jasność.
* kontrast: Zwiększ lub zmniejsz różnicę między obszarami jasnymi i ciemnymi.
* Bilans biały: Popraw wszelkie odlewy kolorów.
* Podprawy i cienie: Odzyskaj szczegóły w jasnych i ciemnych obszarach.
* Clarity: Dodaj lub zmniejsz ostrość i szczegóły (użyj oszczędnie).
* retuszowanie (opcjonalnie):
* Usuwanie punktowe: Usuń wady lub rozproszenie uwagi.
* Wygładzanie skóry: Zmiękcz skórę (używaj oszczędnie i ostrożnie, aby uniknąć, aby obiekt wyglądał nienaturalnie).
* Ulepszenie oka: Lekko rozjaśnij i wyostrzcie oczy.
* Cropping: Udostępnij kompozycję.
* oprogramowanie: Adobe Lightroom, Capture One, Luminar AI, a nawet aplikacje na smartfony, takie jak Snapseed lub VSCO.
Przykład (muzyk): W Lightroom dostosowujesz ekspozycję i lekko kontrastuje, a korygujesz bilans biały, aby kolory wyglądały bardziej naturalnie. Usuwasz małą plamkę z koszuli i lekko zmiękczasz skórę.
9. Ćwicz, ćwicz, ćwicz!
Im więcej strzelasz, tym lepiej będziesz w zrozumieniu światła, pozowania i kompozycji. Nie bój się eksperymentować i popełniać błędy. Ucz się od nich i kręccie!
Kluczowe wyniki dla wspaniałych portretów:
* Połączenie: Najważniejsze jest połączenie się z poddanym i uchwycenie ich osobowości.
* światło: Zwróć uwagę na światło! Może zrobić lub złamać portret.
* Kompozycja: Użyj elementów kompozycji, aby tworzyć atrakcyjne wizualnie obrazy.
* Ćwicz: Im więcej strzelasz, tym lepiej się staniesz.
w podsumowaniu, aby uzyskać świetny portret, skup się na:
* Zrozumienie swojego tematu.
* Wykorzystanie światła do poprawy nastroju.
* Mastering Techniki pozowania.
* Zastosowanie skutecznych strategii składu.
* Konsekwentnie ćwiczą.
Powodzenia i baw się dobrze, tworząc piękne portrety! Daj mi znać, jeśli masz jakieś konkretne pytania!