i. Sprzęt:
* kamera: Każdy aparat z ręczną kontrolą nad otworem, ISO i czasem otwarcia migawki. DSLR lub aparat bezlusterkowy oferuje największą elastyczność.
* obiektyw: Szybka soczewka (np. F/2.8 lub szersza) pozwala na więcej światła, umożliwiając szybsze czasy otwarcia migawki i płytszą głębokość pola, co może pomóc w rozmyciu tła. Ogólna długość od 50 mm do 135 mm jest ogólnie pochlebna dla portretów.
* tło:
* tkanina: Czarny aksamit, czarny muślin lub czarny papier tła dobrze działają. Velvet doskonale nadaje się do pochłaniania światła, tworząc prawdziwą czerń. Muślin jest wszechstronny, ale może wymagać większej kontroli lekkiej. Tła papierowe są niedrogie, ale mogą łatwo zmarszczyć.
* ściana: Mroczna ściana może również działać, ale musisz upewnić się, że jest równomiernie oświetlona (lub nie oświetlona!) I wystarczająco daleko od tematu.
* ciemny pokój: Kluczem jest posiadanie bardzo ciemnego obszaru za poddanym, niezależnie od powierzchni.
* światła (ważne!):
* strobe (flash): Najczęstsza i kontrolowana opcja. Będziesz potrzebował jednego lub więcej strobów z modyfikatorami.
* Ciągłe oświetlenie: Panele LED lub inne ciągłe światła mogą działać, ale stroby ogólnie zapewniają większą moc i kontrolę.
* Modyfikatory światła:
* softbox: Tworzy miękkie, rozproszone światło, idealne do pochlebnych odcieni skóry.
* parasol: Kolejna opcja zmiękczenia światła. Łatwiejsze do skonfigurowania niż softbox, ale mniej precyzyjne.
* snoot: Kieruje wąską wiązką światła, idealną do wyróżnienia określonych cech lub tworzenia dramatycznych efektów.
* Grid: Kontroluje rozlanie światła i uniemożliwia mu dotarcie do tła. * Kluczowe* dla czarnego tła.
* Stojak na światło: Trzymać światła.
* reflector (opcjonalnie): Biały lub srebrny reflektor może odbijać światło z powrotem na temat, aby wypełnić cienie.
* Miernik światła (opcjonalnie): Pomaga dokładnie mierzyć poziomy światła dla spójnych wyników, szczególnie w przypadku strobes.
* zdalny spust (dla strobes): Pozwala zdalnie wystrzelić strobę z aparatu.
* Oprogramowanie do edycji: Adobe Photoshop, Lightroom, Capture One, GIMP (bezpłatny).
ii. Konfiguracja:
1. Umieszczenie tła: Skonfiguruj swoje czarne tło. Upewnij się, że jest wolny od zmarszczek i zagnieceń. Jeśli wcześniej używa tkaniny, prasuj lub gotuj na parze.
2. Pozycjonowanie tematu: Ustaw swój obiekt kilka stóp przed tłem. Im dalej pochodzą z tła, tym łatwiej jest zachować ciemność tła. Zasadniczo zacznij od co najmniej 4-6 stóp między podmiotem a tłem.
3. Umieszczenie oświetlenia: To najważniejsza część. Celem jest zapalenie tematu bez rozlania światła na tło.
* Jedna konfiguracja światła (wspólny i dobry punkt początkowy):
* Umieść światło lekko na bok i przed obiektem.
* Użyj softboxa lub parasola, aby zmiękczyć światło.
* Co najważniejsze: Użyj siatki na modyfikatorze. To koncentruje światło bezpośrednio na twoim obiekcie i zapobiega dotarciu światła do tła. Pieprz światło - oznacza to wskazanie krawędzi belki na obiekcie, a nie środku. To zmniejsza ostre cienie.
* Dostosuj kąt i odległość światła, aż osiągniesz pożądany wygląd.
* Dwie konfiguracja światła (więcej kontroli):
* światło kluczowe: Główne światło, ustawione zgodnie z powyżej dla konfiguracji jednorodka.
* wypełnij światło (opcjonalnie): Drugi, słabsze światło (lub odbłyśnik) umieszczone po przeciwnej stronie obiektu, aby wypełnić cienie. Światło wypełniające powinno być znacznie przyciemnione niż światło kluczowe (około 1-2 zatrzymuje się mniej). Użyj siatki, jeśli jest to światło lub dyfuzor na odbłyśniku, jeśli okaże się, że jest zbyt jasny.
4. Pomiar światła (zalecany): Użyj światła, aby zmierzyć światło spadające na temat. Pomoże to ustawić prawidłową otwór i ISO dla pożądanej ekspozycji. Weź odczyty w różnych punktach na twarzy pacjenta, aby zapewnić równomierne oświetlenie. Jeśli nie masz miernika światła, wykonaj zdjęcia testowe i dostosuj ustawienia aparatu na podstawie histogramu.
iii. Ustawienia aparatu:
* Tryb: Tryb ręczny (m). Daje to pełną kontrolę nad otworem, ISO i czasem otwarcia migawki.
* apertura: Wybierz otwór na podstawie pożądanej głębokości pola. Szerszy otwór (np. F/2.8, f/4) tworzy płytką głębokość pola, rozmywa tło i zwracając uwagę na twarz pacjenta. Węższa apertura (np. F/8, f/11) utrzyma więcej obrazu.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas.
* Sprawa migawki: Twój czas otwarcia migawki będzie przede wszystkim kontrolować ilość światła otoczenia, które wchodzi do aparatu. Jeśli używasz Strobes, Twój czas otwarcia migawki powinien znajdować się na maksymalnej prędkości synchronizacji aparatu (zwykle 1/200 lub 1/250 sekundy). Ponieważ chcesz * czarne * tło, użyj szybkiego czasu otwarcia migawki, aby zminimalizować każde światło otoczenia uderzające w tło.
* Bilans biały: Ustaw saldo białe, aby pasowały do źródła światła (np. „Flash” lub „Tungsten”). Jeśli strzelasz w formacie RAW, możesz dostosować równowagę białą w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
* Focus: Użyj jednopunktowego autofokusu i skup się na oku pacjenta najbliżej aparatu.
iv. Strzelanie:
1. Zrób strzały testowe: Przejrzyj ujęcia testowe na ekranie LCD aparatu i sprawdź histogram. Histogram powinien pokazać duży pik po prawej stronie (reprezentujący jasność pacjenta) i bardzo mały pik po lewej stronie (reprezentujący czarne tło). W razie potrzeby wyreguluj ustawienia oświetlenia i aparatu.
2. Obserwuj swój temat: Zwróć uwagę na pozę, ekspresję i odzież twojego pacjenta. W razie potrzeby dokonaj regulacji, aby stworzyć pochlebny i wciągający portret.
3. Zachowaj wiele strzałów: Robienie mnóstwo strzałów. Niewielkie różnice w pozie, ekspresji i oświetlenia mogą mieć dużą różnicę.
v. Processing:
1. Przetwarzanie surowego (zalecane): Jeśli nakręcisz w formacie RAW, otwórz obrazy w Adobe Lightroom, przechwytywaj jeden lub inny surowy procesor.
2. Dostosuj ekspozycję i kontrast: Dostosuj ekspozycję i kontrast, aby osiągnąć pożądany wygląd.
3. Dostosuj bilans białych: W razie potrzeby dostosuj bilans biały, aby poprawić dowolne odlewy kolorów.
4. Usuń skazy: Użyj narzędzia do usuwania punktów, aby usunąć wszelkie przebarwienia lub rozproszenie uwagi na skórze pacjenta.
5. Dodge and Burn: Użyj narzędzi Dodge i Burn, aby selektywnie rozjaśniać i przyciemniać obszary obrazu, zwiększając wyświetlanie i cienie.
6. Wyostrzenie: Zastosuj wyostrzenie, aby wydać szczegóły i spraw, aby obraz wyglądał na chrupiące.
7. Oczyść tło:
* Sprawdź, czy nie ma wycieka światła na tle: Jeśli tło nie jest idealnie czarne, użyj narzędzia Burn (lub podobnego narzędzia w oprogramowaniu do edycji), aby je przyciemnić.
* Usuń kurz i zadrapania: Użyj narzędzia do usuwania punktowego lub narzędzia klonowego, aby usunąć jakikolwiek kurz lub zarysowania na tle.
8. Gradowanie kolorów (opcjonalnie): Eksperymentuj z ocenianiem kolorów, aby stworzyć określony nastrój lub estetykę.
9. Eksport: Wyeksportuj końcowy obraz w formacie o wysokiej rozdzielczości (np. JPEG lub TIFF).
Kluczowe wskazówki dotyczące prawdziwego czarnego tła:
* odległość: Im dalszy podmiot pochodzi z tła, tym mniej prawdopodobne światło się na niego rozlało.
* Kontrola światła: Użyj siatków i snootów, aby dokładnie skierować światło na temat i zapobiec dotarciu do tła.
* Low Ambient Light: Wyłącz wszelkie niepotrzebne światła w pokoju. Im ciemniejszy pokój, tym lepiej.
* niedoświetlone tło (w razie potrzeby): W trybie ręcznym nieco niedoświetlone strzały, aby tło pojawiło się czarne. Nie przesadzaj, bo stracisz szczegóły w swoim temacie.
* Materiał pochłaniający czarny: Velvet jest twoim najlepszym przyjacielem na głęboką, prawdziwą czerń.
* Processing to twój przyjaciel: Nawet przy doskonałej konfiguracji małe regulacje w przetwarzaniu końcowym mogą mieć dużą różnicę.
Podążając za tymi krokami, możesz tworzyć oszałamiające portrety z dramatycznym i eleganckim czarnym tłem. Praktyka i eksperymenty są kluczem do opanowania tej techniki. Powodzenia!