1. Przysłona (liczba f):najważniejszy czynnik
* Zrozum aperturę: Przysłona jest otwór w twoim obiektywie, który wpuszcza światło. Jest mierzony w F-Stopach (np. F/1.4, f/2.8, f/5.6, f/8). Niższe Numery F (np. F/1.4, f/1.8, f/2.8) oznaczają szerszą otwór i płytszą głębokość pola, prowadząc do bardziej rozmytego tła. Wyższe Numery F (np. F/8, f/11, f/16) oznaczają węższą otwór i większą głębokość pola, co skutkuje większą ilością sceny.
* strzelaj szeroko otwartymi: Użyj najszerszego otworu, który pozwala obiektyw (najniższy numer F). Spowoduje to stworzenie najtrudniejszej głębokości pola i najwięcej rozmycia tła. Należy jednak pamiętać, że bardzo szerokie otwory mogą być trudniejsze do skupienia się, więc ćwicz i używaj funkcji szczytowych w aparacie, jeśli są dostępne.
2. Ogniskowa:
* dłuższe ogniskowe kompresyjne: Dłuższy obiektyw ogniskowy (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm) ściska tło i powiększa rozmycie. Oznacza to, że tło pojawi się bliżej tematu i bardziej nie skupi się niż z krótszym obiektywem ogniskowym.
* Idealne ogniskowe: Soczewki w zakresie od 50 mm do 135 mm są często uważane za idealne do fotografii portretowej. 85 mm to bardzo popularny wybór.
3. Odległość podmiotu podatakiem:
* Maksymalizuj odległość: Zwiększ odległość między poddanym a tłem. Im dalej pochodzi z twojego tematu, tym stanie się rozmycie. Pomyśl o umieszczeniu podkładu tematu i posiadaniu tła znacznie dalej.
4. Odległość podmiotu do kamery:
* bliżej jest lepszy: Choć nie jest tak wpływowa jak apertura lub odległość podmiotu, bycie bliżej pacjenta również nieznacznie zmniejszy głębokość pola.
5. Jakość obiektywu:
* Prime Soczewki Excel: Prime soczewki (soczewki o stałej ogniskowej, takie jak 50 mm f/1.8 lub 85 mm f/1.8) często mają szersze maksymalne otwory i są ogólnie ostrzejsze niż soczewki zoom. Często są one bardziej przystępnym sposobem na uzyskanie bardzo płytkiej głębokości pola.
* Zoom soczewki z szerokimi otworami: Zoomowe soczewki z szerokimi otworami (np. 24-70 mm f/2.8, 70-200 mm f/2.8) mogą również wytwarzać piękne bokeh, ale są one droższe.
6. Rozmiar czujnika kamery (współczynnik upraw):
* Pełna przewaga: Kamery pełnoklatkowe generalnie wytwarzają bardziej wyraźny bokeh niż kamery z czujnikiem upraw, ponieważ mają większy czujnik. Większy czujnik pozwala na płytszą głębokość pola w tym samym otworze i ogniskowej.
* Rozważania czujnika upraw: Jeśli używasz aparatu czujnika upraw, nadal możesz osiągnąć piękny bokeh, ale może być konieczne użycie szerszej apertury lub dłuższej ogniskowej, aby zrekompensować mniejszy czujnik. Rozważ soczewki zaprojektowane dla kamer czujników upraw, ponieważ są one często mniejsze i tańsze.
7. Charakterystyka tła:
* punkty światła: Tła z punktami światła (np. Światła strunowe, światło słoneczne filtrujące przez drzewa) stworzą bardziej interesujące i wyraźne kulki bokeh.
* zajęte tła: Zajęte tło, nawet gdy zamazane, nadal może się rozpraszać. Poszukaj tła o stosunkowo prostych teksturach i kolorach.
Praktyczne wskazówki i techniki:
* Strzelaj w trybie priorytetu apertury (av lub a): Pozwala to ustawić otwór, a aparat automatycznie dostosuje czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* ostrożnie skupiaj się: Dokładne skupienie jest kluczowe, szczególnie podczas strzelania z płytką głębokością pola. Użyj jednopunktowego autofokusu i celuj w oko pacjenta, które jest najbliżej aparatu.
* Użyj przycisku wstecznego Focus: Ta technika oddziela skupienie się od wydania migawki. Przypisz Autofocus do przycisku z tyłu aparatu (zwykle AF-ON lub AE-L), abyś mógł skupić się na tematu i ponownie komponować bez ponownego skupienia aparatu.
* eksperyment: Nie bój się eksperymentować z różnymi otworami, ogniskowymi i odległościami podmiotu na rzecz, aby zobaczyć, co jest dla Ciebie najlepsze.
* Manual Focus (zaawansowany): Jeśli zmagasz się z Autofocus, szczególnie z bardzo szerokimi otworami, ręczne skupienie może pozwolić na bardziej precyzyjne skupienie. Aby pomóc, użyj Focaking Peaking (jeśli aparat ma go).
* Processing (używaj oszczędnie): Chociaż powinieneś dążyć do osiągnięcia pożądanego Bokeh w aparacie, możesz użyć oprogramowania do przetwarzania pocztowego, takiego jak Photoshop lub Lightroom, aby nieznacznie poprawić rozmycie. Jednak przesadzenie może wyglądać nienaturalnie. Użyj rozmycia Gaussa lub podobnego efektu do subtelnie zmiękcz tło. Pamiętaj, że jest to * uzupełniające * do głównego rozmycia osiągniętego w kamerze.
Przykładowe ustawienia i scenariusz:
Powiedzmy, że kręcisz portret osoby w parku:
* kamera: Kamera pełna
* obiektyw: 85 mm f/1.8
* Ustawienia:
* Przysłona:f/1.8
* ISO:dostosuj, aby utrzymać odpowiednią ekspozycję (np. ISO 100, 200, 400 w zależności od światła)
* Tryb ostrości:jednopunktowy autofokus, koncentrując się na oku podmiotu
* Pozycjonowanie: Niech obiekt staje kilka stóp od tła z drzewami lub liśćmi. Powinieneś być wygodną odległością od tematu.
Rozwiązywanie problemów:
* za mało rozmycia: Sprawdź swoją otwór. Czy strzelasz do najszerszego otworu, na który pozwala na to Twój obiektyw? Zwiększ odległość między poddanym a tłem.
* Obraz jest ogólnie zbyt miękki/rozmyty: Dokładnie sprawdzaj swój skupienie. Upewnij się, że koncentrujesz się na właściwej części tematu (zwykle oczu). Niewielkie ruchy tematu lub kamery mogą zrzucić skupienie się na bardzo szerokich otworach.
* trudne do osiągnięcia koncentracji: Przy bardzo szerokich otworach głębokość pola jest wyjątkowo płytka. Użyj Focus Butt Focus, Focaking (jeśli jest dostępny) lub ręczne skupienie, aby pomóc. Rozważ lekko zatrzymanie otworu (np. Od f/1.4 do f/1.8 lub f/2), aby uzyskać nieco większy margines błędu.
* ostre oświetlenie: Ostre światło słoneczne może utrudnić osiągnięcie pochlebnego portretu. Spróbuj strzelać w cieniu lub podczas złotych godzin (krótko po wschodzie słońca i przed zachodem słońca), aby uzyskać miękko, bardziej równomierne.
Rozumiejąc i stosując te zasady, możesz konsekwentnie tworzyć portrety z pięknie niewyraźnym tłem, które podniosą twoją fotografię. Praktyka i eksperymenty są kluczem do opanowania tej techniki.