1. Planowanie i sprzęt:
* kamera: Każda lustrzanka DSLR, bezlusterka, a nawet smartfon z ręczną elementami sterującymi.
* obiektyw: Portretowy obiektyw (50 mm, 85 mm, 135 mm) jest idealny, ale każdy obiektyw, który umożliwia izolację obiektu o stosunkowo płytkiej głębokości pola.
* oświetlenie: Jest to *kluczowe *. Będziesz potrzebować źródła światła (Flash, Strobe, Ciągły światło) i najlepiej, jak go kontrolować (Softbox, parasol, siatka). Nawet prosta lampa biurka może działać w szczypcie, ale kontrola jest kluczowa.
* czarne tło: Może to być czarne tło (bezproblemowy papier, tkanina, aksamit), a nawet po prostu bardzo ciemna, nierefleksyjna ściana.
* statyw (opcjonalnie, ale zalecany): Dla stabilności, szczególnie w słabym świetle.
* Miernik światła (opcjonalnie): Pomaga dokładnie mierzyć światło i ekspozycję.
2. Konfigurowanie sceny:
* odległość jest kluczem: Kluczem do prawdziwie czarnego tła jest oddzielenie tematu od niego *odległością *. Im dalej tło, tym łatwiej jest zachować ciemno. Pomyśl co najmniej 6-8 stóp i więcej jest lepsze.
* Wybierz swoje tło:
* Ideal: Czarny papier lub tkanina, rozciągnięta napięcie i bez zmarszczek. Velvet doskonale nadaje się do pochłaniania światła.
* alternatywa: Ciemna, matowa ściana. Upewnij się, że to nie jest refleksyjne.
* Ustaw swój temat: Umieść temat przed tłem, wystarczająco daleko, aby światło na nich nie rozlą się.
* Umieszczenie oświetlenia:
* Pojedyncze źródło światła: Zacznij od jednego światła, umieszczonego z boku i lekko przed poddanym (kąt 45 stopni). Eksperymentuj z różnymi kątami, aby zobaczyć, jak światło spada na ich twarz.
* Dwa źródła światła (bardziej zaawansowane):
* światło kluczowe: Główne źródło światła, umieszczone na boku.
* wypełnij światło: Słabsze światło, umieszczone po przeciwnej stronie, aby wypełnić cienie i dodać trochę szczegółów do ciemniejszej strony twarzy. Reflektor może być również używany jako światło wypełniające.
* Modyfikatory światła: Użyj softboxa lub parasola, aby zmiękczyć światło i utworzyć bardziej pochlebne cienie. Siatka może pomóc skupić światło i zapobiec rozlaniu się na tle.
3. Ustawienia aparatu:
* Strzelaj w trybie ręcznym (M): Daje pełną kontrolę nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO.
* apertura: Użyj szerokiej apertury (np. F/2.8, f/4, f/5.6), aby utworzyć płytką głębokość pola, rozmywając tło i dalej izolując podmiot. Pamiętaj o ostrości. Zbyt szerokie miejsce może spowodować rozmycie twarzy.
* Sprawa migawki: Ustaw czas otwarcia migawki na podstawie źródła światła. W przypadku lamp błyskowych użyj prędkości synchronizacji aparatu (zwykle około 1/200 sekundy). W przypadku ciągłego światła dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe (ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję dzięki wybranej aperturze i czasowi otwarcia migawki.
* Tryb pomiarowy: Eksperymentuj z różnymi trybami pomiaru.
* Metry punktowe: Mierniki tylko niewielki obszar, który jest przydatny do skupienia się na twarzy pacjenta.
* Pomiar oceny/macierzy: Mierniki całej sceny. Może to być trudne, ponieważ może spróbować rozjaśnić tło, którego nie chcesz.
* Bilans biały: Odpowiednio ustaw bilans biały dla źródła światła (np. Flash, wolfram, światło dzienne).
4. Robienie zdjęć:
* Focus: Skoncentruj się ostrożnie na oczach poddanego.
* Ekspozycja:
* Użyj światła (idealny): Zrób lekkie czytanie z twarzy podmiotu. Dostosuj ustawienia aparatu, aby pasowały do odczytu licznika światła.
* bez miernika światła (dostosuj i test): Zacznij od wybranego apertury, czasu otwarcia migawki i ISO. Zrób strzał testowy. Jeśli obiekt jest zbyt ciemny, zwiększ moc źródła światła lub obniżyć czas otwarcia migawki (dla ciągłego światła). Jeśli badany jest zbyt jasny, zmniejsz moc źródła światła lub podnieś czas otwarcia migawki (dla ciągłego światła). *Co najważniejsze, upewnij się, że tło pozostaje ciemne.*
* Monitoruj swoje tło: Sprawdź ekran LCD, aby upewnić się, że tło jest rzeczywiście czarne. Jeśli jest szary, musisz:
* Przenieś obiekt dalej od tła.
* Zmniejsz rozlanie światła na tło (użyj siatki, snoot lub flag).
* Zmniejsz światło otoczenia w pokoju.
* kieruj przedmiotem: Podaj swojemu obiektowi jasne wskazówki dotyczące pozowania i ekspresji.
5. Processing (opcjonalnie):
* Drobne korekty: Może być konieczne dokonanie drobnych korekt ekspozycji, kontrastu i bilansu białego w oprogramowaniu do przetwarzania, takiego jak Adobe Lightroom lub Photoshop.
* Czarno -biała konwersja: Portrety z czarnym tłem często wyglądają uderzające w czerni i bieli.
* usuwanie punktów kurzu: Oczyść wszelkie plamy lub przebarwienia.
* Dodge and Burn (opcjonalnie): Lekko Dodge (Brighten) podkreśla i spal (ciemne) cienie, aby poprawić funkcje.
Wskazówki i rozwiązywanie problemów:
* Światło otoczenia: Wyłącz wszelkie inne światła w pokoju, które mogą rozlewać się na tło. Ciemność to twój przyjaciel!
* Sprawdź swój histogram: Histogram to wykres pokazujący rozkład tonów na twoim obrazie. Dla prawdziwego czarnego tła chcesz, aby lewa strona histogramu była mocno ważona.
* Zwróć uwagę na Catchlights: Małe odbicia światła w oczach pacjenta (lampki) są ważne dla dodania życia do portretu.
* eksperyment: Nie bój się eksperymentować z różnymi konfiguracjami oświetleniowymi i ustawieniami aparatu.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu portretów z czarnym tłem.
Powszechne problemy i rozwiązania:
* tło jest szare, a nie czarne:
* Temat jest zbyt blisko tła.
* Zbyt dużo światła rozlewa się na tło.
* Światło otoczenia zakłóca.
* Twoja ekspozycja jest zbyt jasna.
* ostre cienie:
* Źródło światła jest zbyt małe lub zbyt blisko tematu.
* Użyj większego modyfikatora światła (softbox, parasol) lub przesuń źródło światła dalej.
* płaskie oświetlenie:
* Za mało kontrastu.
* Użyj pojedynczego źródła światła lub zwiększ różnicę mocy między światłem kluczowym a światłem wypełniającym.
* Temat jest niedoświetlony:
* Za mało światła.
* Zwiększ moc źródła światła, obniżyć czas otwarcia migawki (dla światła ciągłego) lub zwiększ ISO.
Podążając za tymi krokami i eksperymentując z różnymi technikami, możesz tworzyć oszałamiające portrety z klasycznym i dramatycznym czarnym tłem. Powodzenia!