1. Zrozumienie celu:
* Motion Blur: Podstawową ideą jest celowe rozmycie elementów sceny poprzez ruch, podczas gdy migawka jest otwarta. Mogą to być światła tła, ruch pacjenta lub kombinacja obu.
* ostrość tematu (często): Celem jest zwykle utrzymanie ostrej twarzy pacjenta. Zazwyczaj osiąga to błysk, który strzela na końcu ekspozycji.
* Creative Expression: Chodzi o dodanie poczucia energii, dynamizmu i artyzmu do twoich portretów, które nie są możliwe z szybkim czasem otwarcia migawki.
2. PRZEKŁAD, którego potrzebujesz:
* DSLR lub kamera bezlusterkowa: Kamera z trybem ręcznym jest niezbędna.
* zewnętrzny flash (niezbędny): Idealnie, taki, który pozwala kontrolować jego moc i ustawić ją na * synchronizację tylnej krainy * (więcej na ten temat później). Biergawce działa dobrze, ale stroby studyjne jest świetne, jeśli je masz.
* obiektyw: Wszechstronny obiektyw, taki jak obiektyw pierwotny 35 mm, 50 mm lub 85 mm, jest dobrym punktem wyjścia. Ogólna długość wpłynie na twoją perspektywę i głębokość pola.
* statyw (opcjonalnie, ale wysoce zalecany): Statyw pomaga zachować ostrość tła i zapobiega wstrząsie aparatu, szczególnie przy bardzo powolnym czasie otwarcia migawki. Jeśli przenosisz aparat, prawdopodobnie nie będziesz używać statywu.
* Filtr gęstości neutralnej (ND) (opcjonalnie): Jeśli fotografujesz w jasnych warunkach, filtr ND zmniejszy ilość światła wchodzącego do obiektywu, umożliwiając użycie wolniejszych czasów otwarcia migawki bez nadmiernego eksploatacji.
* Wydanie migawki zdalnej (opcjonalnie): Minimalizuje koktajl aparatu podczas strzelania do ręcznych.
3. Ustawienia aparatu:
* Tryb: Ustaw aparat na tryb manualny (m) . Daje to pełną kontrolę nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO.
* apertura: Wybierz otwór, który daje pożądaną głębokość pola.
* Szerszy apertura (np. F/2.8, f/4): Tworzy płytką głębokość pola, rozmywa się bardziej i izolując podmiot. Może to zwiększyć efekt.
* węższa apertura (np. f/8, f/11): Zwiększa głębię pola, skupiając się na większej scenie. Przydatne, jeśli chcesz trochę szczegółów tła.
* Sprawa migawki: To jest klucz! Zacznij eksperymentować z prędkościami z 1/30 drugiego do 1 sekundy lub nawet dłuższego . Im wolniejszy czas otwarcia migawki, tym większy ruch rozmyjesz. Najlepsza prędkość zależy od ilości światła otoczenia, ruchu pacjenta i pożądanego efektu.
* 1/30s - 1/15s: Subtelny rozmycie ruchu. Dobry do lekko rozmycia światła w tle lub chwytania niewielkiego ruchu w obiekcie.
* 1/8s - 1/2s: Zauważalny rozmycie ruchu. Umożliwia bardziej kreatywne efekty, takie jak lekkie szlaki lub zamierzanie zamierzonego tematu.
* 1 i dłużej: Ekstremalny rozmycie ruchu. Tworzy abstrakcyjne efekty i lekkie szlaki. Wymaga statywu, aby tło pozostało stosunkowo ostre (jeśli to jest twój cel).
* ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Może być konieczne nieznacznie zwiększenie go w zależności od światła otoczenia i pożądanego przysłonięcia i czasownicy migawki.
* Tryb flash: Jest to * kluczowe * za zamrożenie twarzy podmiotu.
* synchronizacja tylnej kółka (zwana także synchronizacją 2nd-curtain): To jest tryb * zalecany *. Flash strzela * na końcu * ekspozycji, tuż przed zamknięciem migawki. Stwarza to bardziej naturalnie wyglądającą rozmycie ruchu, który szływa * za * tematem. Bez tego lampa błyskawiczna zamroziłby temat na początku ekspozycji, a rozmycie ruchu wydaje się * z przodu * tematu, co zwykle wygląda mniej atrakcyjnie.
* synchronizacja front-curtain (zwana także synchronizacją 1st-curtain): Flash strzela na początku ekspozycji. Unikaj tego, chyba że konkretnie próbujesz osiągnąć określony efekt.
* Power Flash: Zacznij od ustawienia o niskiej mocy flash (np. 1/64, 1/32) i dostosuj w razie potrzeby. Chcesz wystarczająco dużo lampy błyskowej, aby zamrozić twarz obiektu bez obezwładnienia światła otoczenia. Prawe ustawienie energii błyskowej jest niezbędne do dobrego wyniku!
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą zgodnie z światłem otoczenia (np. Światło dzienne, wolfram, fluorescencyjny) lub użyj bilansu Auto White.
4. Technika i eksperymenty:
* Znajdź odpowiednią lokalizację: Poszukaj lokalizacji z ciekawymi światłami w tle, kolorom lub wzorom, które spowodują, że atrakcyjny wizualnie rozmycie ruchu. Środowiska miejskie z światłami i neonami działają dobrze.
* Ustaw swój temat: Rozważ tło i sposób interakcji z rozmyciem ruchu. Pomyśl o wiodących liniach i elementach kompozycyjnych.
* Focus: Ręcznie skup się na oczach swojego pacjenta. Auto-ostro może walczyć w słabym świetle lub ruchu.
* Kompozycja: Zamknij swój strzał. Pozostaw miejsce na rozmycie ruchu, aby się rozwinąć i rozważyć zasadę trzeciej.
* Ruch tematu (lub ruch aparatu): Zdecyduj, co się poruszy. Czy przedmiot porusza się? Czy poruszasz aparatem podczas ekspozycji? Albo oba?
* Temat Poruszanie się: Spraw, aby Twój temat poruszał się celowo. Na przykład mogli obracać, chodzić lub robić gesty rękami. Eksperymentuj z różnymi rodzajami ruchu.
* Panelowanie aparatu: Trzymaj swój temat w tym samym miejscu w ramce, gdy się poruszają. Jest to znacznie łatwiejsze, gdy poruszają się w wolniejszym tempie.
* Zoomowanie aparatu: Powiększ soczewkę lub na ekspozycję. To tworzy efekt rozmycia promieniowego.
* Obrót aparatu: Obróć aparat podczas ekspozycji. To tworzy wirujący efekt rozmycia.
* weź strzał: Naciśnij przycisk migawki. Pamiętaj, że lampa błyskowa wystrzeli na koniec ekspozycji (z synchronizacją tylnej krainy), zamrażając w tym momencie twarz.
* przejrzyj i dostosuj: Sprawdź wyniki na ekranie LCD aparatu. Zwróć uwagę na rozmycie ruchu, ostrość twarzy pacjenta i ogólną ekspozycję. Odpowiednio wyreguluj ustawienia (czas otwarcia migawki, przysłona, ISO, energia flash).
5. Wskazówki i rozwiązywanie problemów:
* Ćwicz: Ta technika wymaga praktyki! Nie zniechęcaj się, jeśli kilka pierwszych prób nie jest idealne.
* Kontroluj światło otoczenia: Jeśli światło otoczenia jest zbyt jasne, użyj filtra ND, aby go zmniejszyć. Alternatywnie strzelaj w ciemniejszym miejscu.
* Eksperymentuj z mocą flash: Znalezienie odpowiedniej mocy błyskowej jest kluczowe. Zbyt dużo lampy błyskowej obezwładnie światło otoczenia i wyeliminuje rozmycie ruchu. Zbyt mało lampy błyskowej, a twarz pacjenta będzie rozmyty.
* statyw jest twoim przyjacielem (czasami): Statyw utrzyma ostrość tła i wyeliminuje wstrząsanie aparatu. Możesz jednak również celowo przesunąć aparat, aby stworzyć różne efekty rozmycia.
* Komunikuj się z tematem: Wyjaśnij swojemu tematowi, co próbujesz osiągnąć, i podaj mu jasne instrukcje, jak się poruszać.
* Processing: Możesz dodatkowo ulepszyć swoje obrazy w przetwarzaniu końcowym, dostosowując kontrast, kolory i wyostrzenie.
przykładowe scenariusze:
* Światła miasta: Zdjęcie tematu przed światłami miasta w nocy. Użyj powolnego czasu otwarcia migawki, aby utworzyć lekkie szlaki w miarę przechodzenia samochodów.
* Portrety tańca: Uchwyć taniec tematu. Powolna czas otwarcia migawki zamaza ich ruchy, tworząc poczucie energii i rytmu.
* Lekkie malarstwo: Niech badany trzymał źródło światła (np. Latarkę lub LED) i utworz wzory w powietrzu podczas ekspozycji.
* Zoom Burst: Powiększ obiektyw podczas kręcenia, aby stworzyć dramatyczny efekt, w którym scena wydaje się eksplodować na zewnątrz z tematu.
Rozumiejąc zasady przeciągania migawki i eksperymentowania z różnymi ustawieniami i technikami, możesz tworzyć oszałamiające i unikalne portrety, które wychwytują esencję ruchu i energii. Powodzenia!