i. Planowanie i przygotowanie:
1. koncepcja i nastrój: Jaki nastrój próbujesz przekazać? Niskik często przywołuje uczucie tajemnicy, introspekcji, dramatu lub intensywności. Jasne wyobrażenie o pożądanym nastroju poinformuje twoje oświetlenie i pozowanie.
2. Temat: Rozważ funkcje i osobowość swojego pacjenta. Low-key dobrze współpracuje z silnymi strukturami twarzy i przedmiotami z kontemplacyjnym lub poważnym zachowaniem. Pomyśl o Wardrobe:Ciemniejsze ubranie zwykle działa najlepiej, aby podkreślić cienie. Unikaj zbyt jasnych lub zajętych wzorów.
3. Lokalizacja/tło: Wybierz ciemne lub proste tło. Czarne tło (materiał, bezproblemowy papier, a nawet ciemna ściana) jest idealny, ale może również działać bardzo ciemnoszary lub głęboki brąz. Celem jest zminimalizowanie zakłóceń i skupienie się na swoim temacie.
4. Equipment oświetleniowy:
* światło kluczowe: Będziesz potrzebował podstawowego źródła światła. Może to być stroby studyjne z modyfikatorem (softbox, parasol, siatka), lampa błyskowa poza kamerą, a nawet pojedynczą lampę (jeśli masz bardzo ciasny budżet). Kluczem jest kontrola.
* modyfikator: Modyfikator pomaga kształtować i zmiękczać światło. W przypadku niskich, mniejszych modyfikatorów lub modyfikatorów z siatkami/snootami są dobre, ponieważ tworzą twardsze, bardziej kierunkowe światło. Siatka wyreżyseruje światło i zapobiegnie wycieku.
* Opcjonalne światło wypełniające (bardzo subtelne): Możesz użyć reflektora lub * bardzo * wtórnego światła wtórnego, aby subtelnie wypełnić niektóre głębokie cienie. Jednak celem jest utrzymanie minimalnego, tak często, nie będziesz potrzebować ani nie chcesz wypełnić.
* Stojak na światło: Do montażu świateł.
* wyzwalacz (jeśli używasz flash/strobes poza kamerą): Zdalny wyzwalacz do wystrzelenia lampy błyskowej.
ii. Konfigurowanie świateł:
1. Ustawienie światła kluczowego: To najważniejszy krok. Wspólne konfiguracje obejmują:
* oświetlenie boczne: Ustaw światło na jedną stronę tematu. Stwarza to silne cienie po przeciwnej stronie twarzy, podkreślając funkcje i tworząc dramatyczny wyraz.
* nieco za (oświetlenie Rembrandt): Umieść światło nieco z tyłu i na bok tematu, na dół. Tworzy to mały trójkąt światła na policzku naprzeciwko źródła światła („Patch Rembrandt”). Jest to klasyczny i pochlebny niski poziom oświetlenia.
* Oświetlenie napowietrzne (wysoki kąt): Umieść światło powyżej i lekko przed poddanym, uniesione. Może to stworzyć dramatyczny, prawie teatralny wygląd. Uważaj na cienie pod oczami i nosem.
* Hair Light (opcjonalnie): Jeśli chcesz oddzielić swój temat od ciemnego tła, możesz dodać za sobą bardzo subtelne światło włosów, wskazując na ich włosy. Zachowaj * bardzo * niska moc.
2. Rozważania modyfikatora:
* siatki/snoots: Są świetne do precyzyjnego kierowania światłem i zapobiegania rozlaniu się na tło. Tworzą skupioną wiązkę światła.
* Mały softbox/parasol: Użyj małej softbox lub parasola, jeśli chcesz nieco bardziej miękkie światło, ale uważaj, aby nie rozlać zbyt dużej ilości światła na tle.
* gołe żarówka (ostrożnie): Możesz * użyć nagiej żarówki, ale tworzy to bardzo ostre światło i jest trudne do kontrolowania. Najlepiej zacząć od modyfikatora.
3. Rozważania dotyczące umieszczania światła:
* odległość: Im bliżej światła jest dla twojego tematu, tym bardziej miękkie i bardziej owijanie światła będzie (do pewnego stopnia). Jednak w przypadku niskiego klucza często chcesz bardziej zdefiniowanego cienia, więc nieco większa odległość może być korzystna.
* wysokość: Wysokość źródła światła wpływa na wzory cienia na twarzy. Eksperymentuj, aby zobaczyć, co działa najlepiej dla twojego tematu.
iii. Ustawienia aparatu:
1. Strzelaj w trybie ręcznym (M): Daje to pełną kontrolę nad ekspozycją.
2. apertura: Wybierz otwór, który daje pożądaną głębokość pola. Coś takiego jak f/2.8 do f/5.6 jest dobrym punktem wyjścia, w zależności od tego, ile twojego przedmiotu chcesz. Pamiętaj, szerszy otwór (dolny numer F) tworzy płytszą głębokość pola.
3. ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe (zazwyczaj ISO 100), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko wtedy, gdy absolutnie potrzebujesz, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję bez poświęcania przysłony lub otwarcia migawki.
4. Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby kontrolować światło otoczenia. Ponieważ fotografujesz w kontrolowanym środowisku ze sztucznym światłem, prawdopodobnie potrzebujesz stosunkowo szybkiego czasu otwarcia migawki (np. 1/125s, 1/200s), aby zminimalizować wpływ każdego światła otoczenia i polegać przede wszystkim na lampie. Być może będziesz musiał przejść szybciej, jeśli widzisz duchy.
5. Bilans biały: Ustaw równowagę białą zgodnie z źródłem światła (np. „Flash”, jeśli używasz strobes, „Tungsten”, jeśli używasz lampy).
6. Pomiar: Ustaw aparat, aby spotykał pomiar. Będziesz chciał wynosić najjaśniejszą część twarzy swojego pacjenta, aby upewnić się, że obszar jest odpowiednio odsłonięty, jednocześnie pozwalając reszcie obrazu w cieniu.
7. Strzelaj w surowym: Daje to największą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
iv. Strzelanie i regulacja:
1. Zrób strzały testowe: Zrób kilka zdjęć testowych i przejrzyj je na ekranie LCD aparatu. Zwróć szczególną uwagę na cienie i atrakcje.
2. Dostosuj energię światła: Użyj ustawień zasilania Flash/Strobe, aby dostosować ogólną jasność.
3. Pozycja światła w celu uzyskania dopracowania: Dokonaj niewielkich regulacji położenia światła, aby udoskonalić wzory cienia. Nawet kilka cali może coś zmienić.
4. Opcjonalne światło wypełniające (w razie potrzeby): Jeśli cienie są zbyt głębokie, użyj reflektora lub * bardzo * wtórnego światła wtórnego, aby subtelnie je wypełnić. Bądź wyjątkowo ostrożny za pomocą światła wypełnienia; Kluczem do niskiego klucza są silne cienie.
5. pozowanie i wyrażenie: Poprowadź swój temat z pozowaniem i wyrażeniami. Zachęć ich do relaksu i połączenia z aparatem.
6. Focus: Zapewnij ostre skupienie się na oczach.
v. Procesing (edycja):
1. Przetwarzanie surowego: Otwórz swój surowy plik w oprogramowaniu do edycji (np. Adobe Lightroom, przechwytywaj jeden).
2. Korekty ekspozycji:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną ekspozycję.
* Podprawy: Opuść najważniejsze informacje o odzyskaniu wszelkich wysadzonych obszarów.
* Shadows: W razie potrzeby możesz subtelnie podnieść cienie, ale uważaj, aby go nie przesadzić.
* czarne: Pogłęb czarnych, aby zwiększyć kontrast i nastrój.
3. Contrast: Zwiększ kontrast, aby dalej podkreślać cienie i najważniejsze informacje.
4. Clarity/tekstura: Dostosuj jasność i teksturę, aby wydobyć szczegóły i ostrość.
5. Wyostrzenie: Zastosuj wyostrzenie oczu i innych kluczowych obszarach.
6. Dodge and Burn (opcjonalnie): Użyj technik Dodge i Burn, aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić określone obszary. Można to wykorzystać do poprawy kształtu twarzy lub zwrócenia uwagi na niektóre cechy.
7. Gradowanie kolorów (opcjonalnie): Możesz subtelnie dostosować kolory, aby stworzyć określony nastrój. Sepia odcienie lub subtelne odlewy kolorów mogą dobrze działać z niskim kluczem. Często konwersja czarno -biała również zwiększa wpływ.
Kluczowe rozważania i wskazówki:
* Eksperymenty jest kluczowe: Nie bój się eksperymentować z różnymi pozycjami oświetleniowymi, modyfikatorami i ustawieniami aparatu.
* mniej jest więcej: Dzięki niskiemu key łatwo go przesadzić. Zacznij od minimalnego oświetlenia i stopniowo dodawaj tylko więcej w razie potrzeby.
* Zwróć uwagę na tło: Upewnij się, że twoje pochodzenie jest ciemne i wolne od rozproszenia.
* Practice czyni idealne: Niski oświetlenie wymaga praktyki. Im więcej strzelasz, tym lepiej zrozumiesz, jak oddziałują światło i cień.
* Obserwuj przykłady: Przestudiuj niskokerek portretów innych fotografów, aby uzyskać inspirację i uczyć się z ich technik.
* Histogram: Użyj histogramu aparatu, aby uchwycić dobry zasięg tonalny bez wycinania podświetleń lub cieni.
Podążając za tymi krokami i ćwicząc, będziesz na dobrej drodze do tworzenia oszałamiających portretów z niskim kluczem! Powodzenia!