1. Zrozumienie podstaw:
* Sprawa migawki: Czas, kiedy czujnik aparatu jest narażony na światło. Szybsze prędkości zamraża ruch (np. 1/250 drugiego lub szybszego), podczas gdy wolniejsze prędkości pozwalają na rozmycie ruchu (np. 1/30 drugiego lub wolniej).
* apertura: Rozmiar otwierania obiektywu, kontrolujący głębokość pola (ilość obrazu, który jest skupiony).
* ISO: Wrażliwość czujnika aparatu na światło. Wyższe ISO są używane w słabym świetle, ale mogą wprowadzać hałas.
* Motion Blur: Gdy obiekt porusza się podczas ekspozycji, wydaje się zamazany na obrazie. Jest to efekt, do którego dążisz, ale musisz go kontrolować.
2. Sprzęt:
* kamera: DSLR lub aparat bezlusterkowy z ręcznymi elementami sterującymi (priorytet migawki lub pełny tryb ręczny).
* obiektyw: Południe portretowe (np. 50 mm, 85 mm, 135 mm) jest idealne, ale możesz eksperymentować z innymi obiektywami. Pomocna może być stabilizacja obrazu (IS lub VR), ale nie zawsze konieczna.
* statyw (opcjonalnie): Przydatne na ostrzejsze tła i bardziej ekstremalne rozmycie ruchu. Jeśli jesteś ręcznie, musisz być stabilny i ćwiczyć technikę przesuwania.
* zewnętrzny flash (opcjonalnie): Flash może zamrozić temat, gdy tło zaciera się, tworząc efekt urzekający.
* Filtr gęstości neutralnej (ND) (opcjonalnie): Pomocne w jasnym świetle słonecznym, aby zmniejszyć ilość światła wchodzącego do obiektywu, umożliwiając użycie wolniejszych czasów otwarcia migawki bez nadmiernego eksploatacji obrazu.
3. Ustawienia i technika:
* Wybierz swój tryb:
* Priorytet migawki (TV lub S): Ustawiasz czas otwarcia migawki, a aparat wybiera otwór. Jest to często najłatwiejszy tryb na początek.
* Manual (M): Kontrolujesz zarówno czas otwarcia migawki, jak i przysłonę, zapewniając pełną kontrolę. Jest to najlepsze dla zaawansowanych użytkowników.
* Ustaw czas otwarcia migawki: To jest klucz. Zacznij od tych wytycznych i dostosuj na podstawie ruchu pacjenta i pożądanego poziomu rozmycia:
* niewielki ruch rozmycia: 1/60th - 1/30. sekundy (dobre do subtelnego ruchu lub przesuwania)
* Umiarkowane ruchy ruchu: 1/30 - 1/15 sekundy (bardziej zauważalny rozmycie)
* dramatyczny rozmycie ruchu: 1/15 drugiego lub wolniej (znacząca rozmycie, zachowaj ostrożność). Wszystko poniżej 1/8 jest niezwykle trudne.
* apertura: Kamera wybierze to w trybie priorytetu migawki lub ustawiasz ją ręcznie w trybie ręcznym. Rozważać:
* szeroka apertura (np. f/2.8, f/1.8): Tworzy płytką głębokość pola, rozmycie tła i podkreślając swój temat. Dobra do izolowania obiektu podczas dodawania ruchu.
* wąska apertura (np. f/8, f/11): Zwiększa głębokość pola, utrzymując więcej obrazu. Może być używany do pokazywania kontekstu przy jednoczesnym rozmyciu ruchu pacjenta. Zasadniczo nie preferowane podczas przeciągania migawki.
* ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe, aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję przy wybranym czasie otwarcia migawki i przysłonę. Jeśli będzie * zbyt * niski, a twoje zdjęcia są niedoświetlone, rozważ filtr i filtr.
* Focus: Skupienie jest kluczowe. Użyj tych metod:
* pojedynczy autofocus (AF-S lub jeden strzał): Skoncentruj się na oczach swojego pacjenta (lub najważniejszej części twarzy) i skupienie się na blokadzie. Może być konieczne ponowne skupienie się, jeśli znacznie się poruszają.
* Ciągłe autofocus (AF-C lub AI Servo): Kamera nieustannie dostosowuje się podczas ruchu obiektu. Może to być pomocne w śledzeniu poruszających się tematów, ale może również walczyć w słabym świetle.
* Ręczne skupienie: Jeśli używasz bardzo powolnych czasów otwarcia migawki, a obiekt dokonuje bardzo małych ruchów, ręczne skupienie może zapewnić większą precyzję.
* Tryb pomiarowy: Pomiar oceny/macierzy jest zwykle dobrym punktem wyjścia. W razie potrzeby dostosuj w zależności od warunków oświetlenia. Pomiar punktów może być przydatny, jeśli chcesz ujawnić specjalnie dla twarzy swojego pacjenta.
* Strzelanie:
* Handheld: Stań z nogami na rozdzielczość ramion, aby uzyskać stabilność. Przytrzymaj aparat mocno i oddychaj powoli. Zastanów się nad wstrząśnięciem się do ściany lub przedmiotu. Ćwicz przesuwanie, aby utrzymać tematykę stosunkowo ostro.
* statyw: Korzystanie z statywu zapewni, że tło będzie ostre, gdy ruch pacjenta jest zamazany. Zamknij szczelnie aparat.
* Panowanie (jeśli dotyczy): Jeśli Twój temat porusza się bocznie (np. Chodzenie, taniec), spróbuj z nimi przesuwać. Poruszaj aparat płynnie, po ruchu, utrzymując je w ramce. Może to zachować stosunkowo ostro podczas rozmycia tła.
* flash (opcjonalnie):
* synchronizacja tylnej kurtyny (druga synchronizacja kurtynowa): Flash strzela na * końcu * ekspozycji. Stwarza to ostry obraz tematu zamrożony przez Flash *, a następnie rozmycie ruchu. Jest to ogólnie preferowana metoda przeciągania migawki.
* Synchronizacja przednich zasłon (pierwsza synchronizacja kurtyny): Flash strzela na * początku * ekspozycji. To tworzy rozmycie ruchu *, a następnie * ostrym obrazem zamrożonym przez lampę błyskową. Może stworzyć efekt „przeciągania”, ale nie tak atrakcyjny wizualnie jak synchronizacja tylnej kurtyny.
* Power Flash: Dostosuj moc lampy błyskowej, aby zrównoważyć światło otoczenia i lampę błyskową. Zacznij od niskiej mocy flash i stopniowo ją zwiększ.
4. Kreatywne pomysły i techniki:
* Portrety ruchu: Poproś podmiot o nieznacznie poruszanie się (odwróć głowę, przesuń palcami przez włosy, delikatnie kołysać) podczas ekspozycji, aby stworzyć subtelny rozmycie.
* Portrety: Jak wspomniano wcześniej, śledź obiekt aparatem, gdy poruszają się bocznie. Może to stworzyć ostry obiekt na rozmytym tle. Idealne do portretów ulicznych.
* Lekkie malarstwo: W ciemnym środowisku użyj źródła światła (latarka, ekran telefonu itp.), Aby rysować wzory lub kształty podczas otwarcia migawki. Wymaga to nawet wolniejszych czasów otwarcia migawki.
* Zoom Blur: Powiększ soczewkę lub na ekspozycję. Może to stworzyć efekt rozmycia promieniowego.
* Rotational Blur: Obróć aparat wokół obiektu podczas ekspozycji.
* Połącz ruch i bezruch: Mieć część twojego tematu pozostaje w miejscu, podczas gdy inna część się porusza. Na przykład, niech trzymają się w miejscu, kołysząc włosy.
5. Wskazówki i rozwiązywanie problemów:
* Ćwicz: Przeciąganie migawki wymaga praktyki. Eksperymentuj z różnymi czasami otwarcia migawki i technikami, aby zobaczyć, co jest dla Ciebie najlepsze.
* stabilność: Im bardziej jesteś, tym ostrzejszy będzie Twój temat (jeśli nie przesuwa się).
* Sprawdź swoje obrazy: Po każdym ujęciu sprawdź ekran LCD i w razie potrzeby dostosuj ustawienia.
* Processing: Możesz ulepszyć rozmycie ruchu w przetwarzaniu końcowym za pomocą oprogramowania takiego jak Photoshop lub Lightroom.
* nadekspozycja: Uważaj na przegląd swoich obrazów, szczególnie w jasnym świetle. W razie potrzeby użyj filtra ND.
* Wybór tematu: Niektóre osoby są bardziej odpowiednie do przeciągania migawki niż inne. Ruch i światło są kluczowe.
* Komunikuj się z tematem: Wyjaśnij, co chcesz, i podaj im jasne instrukcje.
Przykładowy scenariusz:
Powiedzmy, że kręcisz portret tancerza w pomieszczeniu z umiarkowanym oświetleniem.
1. Tryb aparatu: Priorytet migawki (telewizja)
2. Sprawa migawki: 1/30 sekundy
3. apertura: Kamera wybierze to na podstawie światła. Powiedzmy, że wybiera f/2.8.
4. ISO: Zacznij od ISO 100 i zwiększ, jeśli obraz jest zbyt ciemny.
5. Focus: Pojedynczy autofokus (AF-S), skup się na oczach tancerza.
6. Instrukcje: Poproś tancerza, aby podczas ekspozycji poruszył ręce podczas ekspozycji.
7. Zrób strzał! Przejrzyj i dostosuj czas otwarcia migawki lub ISO w razie potrzeby, aby uzyskać pożądany efekt. Jeśli używasz lampy błyskowej, ustaw go na synchronizację tylnej kurtyny.
Przeciąganie migawki to satysfakcjonująca technika, która może dodać unikalny artystyczny akcent do fotografii portretowej. Nie bój się eksperymentować i dobrze się bawić! Powodzenia!