1. Zrozumienie niskiego oświetlenia kluczowego:
* Definicja: Oświetlenie o niskim kluczu wykorzystuje głównie ciemne odcienie i cienie, z niewielkim obszarem podświetlenia. Pomyśl o portrecie, w którym większość tła i znaczna część tematu znajduje się w cieniu, z tylko małym obszarem.
* nastrój: Tworzy dramatyczny, tajemniczy, poważny lub introspekcyjny nastrój.
* Kluczowy element: * Silny * kontrast między wyświetleniami i cieniami.
* Paleta kolorów: Często proste, wyciszone lub monochromatyczne.
2. Przekładnie i przygotowanie:
* kamera: Działaby dowolna lustrzanka, bezlusterka, a nawet kamera smartfona z kontrolą ręczną (jeśli to możliwe).
* obiektyw: Południowy obiektyw jest idealny (50 mm, 85 mm lub dłużej), ale można użyć wszystkiego, co pozwala uzyskać płytką głębokość pola.
* źródło światła:
* Studio Strobe/Flash: Zapewnia najwięcej kontroli. Będziesz potrzebował modyfikatora takiego jak softbox, danie kosmetyczne lub snoot, aby kształtować światło.
* Bezgazowy (zewnętrzny flash): Dobra alternatywa dla stroboskopu, zwłaszcza jeśli zaczynasz. Może być używane z modyfikatorami.
* Ciągłe światło (panel LED, lampa): Prostsza opcja dla początkujących, zwłaszcza, że widać efekt światła w czasie rzeczywistym. Ścierzące światła są idealne.
* naturalne światło (kontrolowane): Możesz użyć pojedynczego okna jako źródła światła, ale musisz kontrolować je za pomocą zasłon lub żaluzji.
* Modyfikator światła:
* softbox: Rozpowszechnia światło dla bardziej miękkiego, bardziej pochlebnego wyglądu.
* Dish Beauty: Tworzy trudniejsze, bardziej kierunkowe światło z zdefiniowanymi cieniami. Dobre do bardziej dramatycznych portretów.
* snoot/grid: Kieruje bardzo wąską wiązką światła. Przydatne do wyróżnienia określonych obszarów.
* drzwi stodoły: Pozwól ci kształtować światło, blokując jego części.
* reflector (opcjonalnie): Można użyć do odbicia * małej * ilości światła w cienie, ale uważaj, aby nie przetrwać ich.
* tło: Mroczne tło jest kluczowe. Działaby czarny materiał, ciemnoszary papier, a nawet słabo oświetlona ściana.
* statyw (zalecany): Pomaga zapewnić ostre obrazy, szczególnie z wolniejszymi czasami otwarcia migawki.
* Miernik światła (opcjonalnie, ale zalecany): Lekki miernik pomoże ci dokładnie ujawnić swój temat.
* Temat: Najważniejsza część!
3. Konfigurowanie oświetlenia (pojedyncze źródło światła - najczęstsza konfiguracja niskiego klucza):
* Ustaw obiekt: Umieść temat przed ciemnym tłem.
* Ustaw światło: To jest kluczowe. Oto kilka typowych punktów wyjścia:
* oświetlenie boczne (oświetlenie Rembrandt): Umieść światło na jedną stronę obiektu, lekko z przodu. To stworzy trójkąt światła na policzku najdalej od źródła światła. To klasyczny wzór oświetlenia portretowego.
* oświetlenie tylne/obręcze: Umieść światło * za * obiektem, wskazując na kamerę. To stworzy aureolę światła wokół głowy i ramion podmiotu, z twarzą głównie w cieniu.
* Top Lighting: Ustaw światło bezpośrednio nad obiektem. Może to stworzyć dramatyczne cienie pod oczami i nosem, ale może być trudne, aby się dobrze.
* Oświetlenie 45 stopni: Ustaw światło pod kątem 45 stopni do obiektu i nieco powyżej. To jest wszechstronny punkt wyjścia.
* odległość: Zacznij od światła stosunkowo blisko tematu. Im bliżej światła, tym miękko będzie cienie (zakładając, że używasz softbox lub innego dyfuzora).
* Power/Intensywność: Dostosuj moc źródła światła, aż uzyskasz pożądany poziom oświetlenia w obszarach najważniejszych. Jeśli używasz naturalnego światła, dostosuj zasłony lub rolety, aby kontrolować ilość światła wchodzącego do pokoju.
4. Ustawienia aparatu:
* Tryb fotografowania: Tryb ręczny (M) jest wysoce zalecany do pełnej kontroli. Priorytet przysłony (AV lub A) może działać, ale musisz dokładnie monitorować ekspozycję.
* apertura:
* płytka głębokość pola (np. f/1.8, f/2.8, f/4): Rozmywa tło i izoluje temat. Dobry, aby podkreślić twarz podmiotu.
* Głębsza głębokość pola (np. F/5.6, f/8): Utrzymuje więcej przedmiotu. Użyj, jeśli chcesz więcej szczegółów w odzieży lub otoczeniu obiektu.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100, 200), aby zminimalizować hałas. Podnieś go tylko wtedy, gdy musisz zrekompensować niskie światło.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć prawidłową ekspozycję. Użyj statywu, jeśli używasz powolnego czasu otwarcia migawki, aby zapobiec wstrząsie aparatu. Masą migawki zależy również od prędkości synchronizacji aparatu (zwykle 1/200 lub 1/250. sekundy). Jeśli pójdziesz szybciej niż ten obraz będzie miał czarny pasek.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą odpowiednią dla swojego źródła światła (np. Tamfr na światło żarowe, światło dzienne dla naturalnego światła).
* Tryb pomiarowy: Eksperymentuj z różnymi trybami pomiaru (ewaluacyjna/matryca, ważona środkiem, punkt). Pomiar plam jest często przydatny w sytuacjach niskich kluczy, ponieważ pozwala na licznik specjalnie w obszarze wyróżniającym.
* Focus: Skoncentruj się ostrożnie na oczach pacjenta.
5. Wykonanie strzału:
* Zrób strzał testowy: Przejrzyj obraz na ekranie LCD aparatu. Sprawdź ekspozycję, kompozycję i skupienie.
* Dostosuj oświetlenie i ustawienia: W razie potrzeby wprowadzaj ustawienia pozycji światła, zasilania lub kamery.
* poza i wyrażenie: Poprowadź swój temat pozowaniem i zachęcaj do poważnego, przemyślanego lub dramatycznego wyrazu. Subtelne zmiany w ekspresji mogą mieć dużą różnicę.
* Wiele strzałów: Weź wiele strzałów z niewielkimi różnicami pozą, ekspresji i oświetlenia.
* przejrzyj i udoskonal: Ciągle przejrzyj swoje obrazy i dokonaj dostosowań w celu poprawy wyników.
6. Procesing (edycja):
* RAW Format: Jeśli to możliwe, strzelaj w surowym formacie, ponieważ daje to większą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
* oprogramowanie: Użyj oprogramowania do edycji zdjęć, takich jak Adobe Lightroom, Photoshop, Capture One lub GIMP (bezpłatny).
* Dostosowania:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną ekspozycję.
* kontrast: Zwiększ kontrast w celu zwiększenia dramatu.
* Podprawy i cienie: Dostosuj wyróżnienia i cienie, aby dalej udoskonalić oświetlenie. Zmniejsz atrakcje i pogłębiaj cienie.
* białka i czarni: Dostosuj białe i czarne, aby ustawić zakres tonalny.
* Clarity: Nieznacznie zwiększyć jasność, aby zwiększyć szczegóły.
* wyostrzenie: Zastosuj niewielką ilość wyostrzenia, aby wydać szczegóły.
* Gradowanie kolorów: Dostosuj tony kolorów, aby stworzyć określony nastrój (np. Descytuj kolory, aby uzyskać bardziej ponury wygląd).
* unikanie i spalanie: Użyj narzędzi do unikania i spalania, aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić obszary obrazu. Można to wykorzystać do podkreślenia wyświetleń lub stworzenia większej głębokości.
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają świetnie w kolorze czarno-białym.
* subtelność: Nie przesadzaj z edycją. Celem jest ulepszenie obrazu, a nie stworzenie czegoś sztucznego.
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* eksperyment: Nie bój się eksperymentować z różnymi pozycjami oświetleniowymi, modyfikatorami i ustawieniami aparatu.
* Obserwuj cienie: Zwróć szczególną uwagę na cienie. Są tak samo ważne, jak najważniejsze informacje w tworzeniu niskiego wyglądu.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu niskich portretów.
* Obrazy odniesienia: Przestudiuj nisko-key portrety innych fotografów, aby uzyskać inspirację i pomysły.
* interakcja tematu: Komunikacja z poddanym jest kluczowa. Wyjaśnij swoją wizję i poprowadź ich pozowaniem i wyrazem.
* mniej jest więcej: Często prostota jest kluczem do udanego portretu o niskim kluczu. Nie nadmiernie komplikuj oświetlenie lub kompozycję.
* Unikaj wypełnienia światła (zwykle): W prawdziwej fotografii niskiej kwalifikacji minimalizujesz lub eliminujesz światło wypełniające, aby zmaksymalizować kontrast. Używanie zbyt dużej ilości światła wypełnienia pokonuje cel. Jeśli używasz reflektora, użyj go oszczędnie i upewnij się, że nie tworzy podświetleń po stronie cienia twarzy.
Podążając za tymi krokami, będziesz na dobrej drodze do tworzenia oszałamiających i dramatycznych portretów niskich! Pamiętaj, aby być cierpliwym, eksperymentować i dobrze się bawić z tym procesem. Powodzenia!