1. Planowanie i przygotowanie:
* koncepcja i nastrój: Zanim zaczniesz, zdecyduj o nastroju, który chcesz przekazać. Czy jest to dramatyczne, tajemnicze, eleganckie czy introspekcyjne? Wpłynie to na pozę, ekspresję i odzież twojego modelu.
* Wardrobe: Wybierz ciemniejszą odzież do swojego modelu. Czarny, granatowy, głęboki burgund lub inne ciemne, stałe kolory działają dobrze. Unikaj jasnych kolorów lub wzorów, które odwracają uwagę od twarzy.
* Model: Przekaż swoją wizję swoim modelu. Wyjaśnij, że wybierasz się na niski wygląd i jaki wyrażenie liczycie. Zachęć ich do relaksu i eksperymentowania.
* Lokalizacja: Najlepszy jest pokój, w którym możesz kontrolować światło. Mała przestrzeń studyjna lub nawet pokój w domu mogą działać, jeśli możesz zablokować światło otoczenia. Idealne jest ciemne tło (czarny materiał, ciemna ściana itp.).
2. Gear:
* kamera: Każdy aparat, który umożliwia kontrolowanie przysłony, czas otwarcia migawki i ISO będzie działać. DSLR lub aparat bezlusterkowy zapewnia najwięcej sterowania.
* obiektyw: Obiektyw portretowy (50 mm, 85 mm lub coś podobnego) świetnie nadaje się do izolowania tematu i tworzenia przyjemnego rozmycia tła. Obiektyw Zoom może również działać.
* źródło światła (niezbędne):
* Studio Strobe/Flash: Najbardziej kontrolowana opcja. Potrzebujesz sposobu na wyzwolenie lampy błyskowej (np. Przewód synchroniczny lub wyzwalacz bezprzewodowy).
* Bezgazowy (zewnętrzny flash): Dobra, przenośna opcja. Możesz użyć go na lub poza kamerą.
* ciągłe światło: Panel LED lub nawet silna lampa może działać, ale musisz upewnić się, że jest wystarczająco jasny.
* Modyfikator światła (wysoce zalecany): Modyfikator zmiękczy i kształtuje twoje światło.
* softbox: Tworzy miękkie, rozproszone źródło światła.
* parasol: Kolejna przystępna opcja zmiękczenia światła.
* snoot: Modyfikator w kształcie stożka, który tworzy wąską, skoncentrowaną wiązkę światła-doskonałą dla dramatycznych atrakcji.
* Grid: Przyczepia się do softbox lub odbłyśnika, aby skupić światło, zapobiegać wyciekowi i dodaniu dramatu.
* Light Stand (jeśli używasz lampy błyskowej poza kamerą): Niezbędne do pozycjonowania źródła światła.
* reflector (opcjonalnie): Można użyć do odbicia niewielkiej ilości światła z powrotem w cienie. Zrobi to biały kawałek pianki.
* tło: Mroczne lub czarne tło jest idealne. Ciemna ściana, kawałek czarnej tkaniny owinięty na stojak, a nawet duża arkusz czarnego papieru może działać.
* statyw (opcjonalnie, ale zalecany): Zwłaszcza jeśli używasz wolniejszych czasów otwarcia migawki.
3. Konfigurowanie światła:
To najważniejsza część. Celem jest stworzenie jednego, silnego źródła światła, które dramatycznie spadnie, pozostawiając duże obszary w cieniu.
* Konfiguracja jednorodka (klasyczny niski kandk):
* Ustaw światło: Umieść źródło światła na * stronę * swojego modelu i nieco * za * nich (pod kątem w kierunku ich twarzy). Jest to często nazywane „oświetleniem Rembrandt”, ponieważ tworzy mały trójkąt światła na policzku naprzeciwko źródła światła.
* kąt: Eksperymentuj z kątem światła. Podniesienie lub obniżenie światła zmieni cienie na twarzy.
* odległość: Im bliżej źródła światła jest twojego modelu, tym bardziej miękkie będzie światło. Im dalej, tym ostrzejszy.
* Power: Zacznij od niskiej mocy i stopniowo je zwiększ, aż uzyskasz pożądany poziom oświetlenia na twarzy modelu. Chcesz, aby twarz była dobrze oświetlona, ale ze znacznym wypadkiem w cieniu.
* Opcjonalny odblasek (wypełnij światło): Jeśli cienie są zbyt ciemne, ustaw odbłyśnik naprzeciwko głównego światła, aby odbić niewielką ilość światła z powrotem w cienie. Używaj go oszczędnie! Nadal chcesz zachować dramatyczne cienie.
4. Ustawienia aparatu:
* Tryb fotografowania: Instrukcja (m) jest zalecana do pełnej kontroli. Priorytet przysłony (av lub a) może działać, jeśli czujesz się z nią komfort.
* apertura: Wybierz otwór, który daje pożądaną głębokość pola. W przypadku portretów f/2.8 do f/5.6 jest często dobrym punktem wyjścia, w zależności od tego, ile chcesz rozmycia tła.
* Sprawa migawki: Ustaw czas otwarcia migawki, aby zsynchronizować się z Flashem (zwykle około 1/200 lub 1/250. sekundy). Jeśli używasz ciągłego światła, dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję. Pamiętaj, że z Flashem czas otwarcia migawki kontroluje światło otoczenia, a nie światło z lampy błyskowej.
* ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe (ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas.
* Bilans biały: Ustaw saldo białe, aby pasowały do źródła światła (np. „Flash” lub „Tungsten”). Możesz również ustawić go na „Auto” i dostosować go w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
* Tryb pomiarowy: Pomiar punktowy jest często pomocny w zapewnieniu, że twarz modelu jest odpowiednio odsłonięta. W przeciwnym razie użyj pomiaru oceny/matrycy i dostosuj kompensację ekspozycji w razie potrzeby.
* Focus: Skoncentruj się ostrożnie na oczach! Ostre skupienie się na oczach ma kluczowe znaczenie dla portretów.
5. Robienie zdjęć:
* Weź zdjęcia testowe: Zanim uzyskasz pozycję modelu, wykonaj kilka zdjęć testowych, aby upewnić się, że twoje oświetlenie i ustawienia aparatu są prawidłowe. W razie potrzeby dostosuj ustawienia światła i aparatu.
* pozowanie: Poprowadź swój model przez różne pozy. Eksperymentuj z różnymi kątami i wyrażeniami. Zwróć uwagę na to, jak światło spada na ich twarz w każdej pozie.
* wyrażenie: Zachęcaj swój model do relaksu i połączenia z aparatem. Subtelny uśmiech, przemyślane spojrzenie lub dramatyczny wyraz może działać dobrze w przypadku portretów o niskich klawiszach.
* Kompozycja: Zwróć uwagę na skład swoich strzałów. Użyj zasady trzeciej lub innych wytycznych kompozycyjnych, aby tworzyć atrakcyjne wizualnie obrazy.
* strzelaj w surowym: Strzelanie w formacie RAW zapewni największą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
6. Procesing (edycja):
* oprogramowanie: Użyj programu edycji zdjęć, takiego jak Adobe Lightroom, przechwytywaj jeden lub podobny.
* Podstawowe korekty:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną ekspozycję.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć cienie i wyróżnienia.
* Podprawy: Dostosuj atrakcje, aby zapobiec przycinaniu (nadmierne ekspozycja).
* Shadows: Dostosuj cienie, aby ujawnić szczegóły w ciemniejszych obszarach (ale nie przesadzaj - chcesz utrzymać cienie).
* białe i czarne: Dostosuj białe i czarne punkty, aby zmaksymalizować zakres dynamiczny obrazu.
* Regulacja kolorów:
* Bilans biały: W razie potrzeby dostosuj równowagę białej.
* Gradowanie kolorów: Eksperymentuj z ocenianiem kolorów, aby stworzyć określony nastrój lub styl. Portrety niskie często wyglądają dobrze w czerni i bieli lub z stonowanymi kolorami.
* wyostrzenie: Zastosuj niewielką ilość wyostrzenia, aby zwiększyć szczegóły.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zastosuj redukcję szumów, zwłaszcza jeśli strzelasz na wyższe ISO.
* unikanie i spalanie (opcjonalnie): Użyj unikania i spalania, aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić określone obszary obrazu. Można to wykorzystać do podkreślenia niektórych funkcji lub stworzenia bardziej dramatycznego wyglądu.
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* eksperyment: Nie bój się eksperymentować z różnymi ustawieniami oświetleniowymi, pozami i ustawieniami aparatu.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu niskich portretów.
* przestudiuj innych fotografów: Spójrz na pracę innych fotografów, którzy specjalizują się w niskich portretach. Zwróć uwagę na techniki oświetlenia, pozowania i edycji.
* kontroluj światło: Kontrolowanie światła jest absolutnie kluczowe dla portretów o niskim kluczu. Im większa kontrola, tym lepsze będą Twoje wyniki.
* mniej jest więcej: W fotografii niskokeńskiej mniej jest często więcej. Pojedyncze, dobrze umieszczone źródło światła może stworzyć znacznie bardziej dramatyczny i wpływowy obraz niż wiele świateł.
* Tło ma znaczenie: Tło jest tak samo ważne jak temat. Mroczne tło pomoże stworzyć poczucie głębi i dramatu.
* Nie bój się cieni: Cienie są twoim przyjacielem w fotografii o niskiej klawiszu. Obejrzyj cienie i użyj ich, aby stworzyć poczucie tajemnicy i dramatu.
* Spójrz na histogram: Histogram jest doskonałym narzędziem do analizy ekspozycji twoich zdjęć. W fotografii niskokeńskiej zazwyczaj zobaczysz histogram, który jest wypaczony w lewo (w kierunku ciemniejszych tonów).
Podążając za tymi krokami i eksperymentując z różnymi technikami, możesz tworzyć oszałamiające portrety niskie, które są zarówno dramatyczne, jak i sugestywne. Powodzenia i baw się dobrze!