1. Zrozumienie koncepcji:
* Definicja: Portrety niskokeńskie podkreślają cienie i ciemniejsze tony. Podmiot jest często oświetlony jednym, skoncentrowanym źródłem światła, pozostawiając znaczną część okolic w ciemności.
* nastrój: Fotografia o niskiej zawartości klucza zwykle wywołuje uczucie tajemnicy, dramatu, introspekcji i intensywności.
* Kluczowe elementy:
* ciemne tło: Kluczowe dla ogólnego efektu niskiego klucza.
* Pojedyncze źródło światła: Kontroluje najważniejsze informacje i cienie.
* Strategiczne najważniejsze informacje: Starannie umieszczone atrakcje narysują oko widza i określają cechy pacjenta.
* głębokie cienie: Niezbędne do tworzenia głębi i nastroju.
* ciemne ubrania: Uzupełnij ogólny motyw i unikaj rozpraszania jasnych plam.
2. Planowanie i przygotowanie:
* Temat: Wybierz temat, który korzysta z dramatycznego i nastrojowego przedstawienia. Rozważ cechy, takie jak silna struktura kości, ekspresyjne oczy lub fascynująca historia, którą można opowiedzieć poprzez ich wyraz.
* koncepcja: Miej podstawowe wyobrażenie o nastroju, który chcesz stworzyć. Wpływa to na pozowanie, ekspresję i umieszczenie oświetlenia.
* Lokalizacja:
* Kontrolowane środowisko (studio lub ciemny pokój): Idealny do maksymalnej kontroli oświetlenia i tła. Mały pokój jest często lepszy, ponieważ łatwiej jest kontrolować rozlanie światła.
* słabo oświetlona przestrzeń: Jeśli nie masz studia, znajdź pokój, który można łatwo zaciemnić zasłonami lub roletami.
* tło: Niezbędne jest ciemne tło. To może być:
* Black Fabric tle: Assamit lub filc działa dobrze, gdy pochłaniają światło.
* ciemna ściana: Pomalowana czarna lub ciemnoszara ściana.
* odległość: Ustaw poddany wystarczająco daleko od tła, aby światło się na niego nie rozlało i niezamierzono go oświetlić.
3. Sprzęt:
* kamera: Każdy aparat, który umożliwia kontrolowanie przysłony, czas otwarcia migawki i ISO będzie działać. DSLR lub aparat bezlusterkowy jest zalecany dla lepszej jakości obrazu.
* obiektyw: Obiektyw portretowy (np. 50 mm, 85 mm lub 100 mm) jest idealny na pochlebne perspektywy i płytką głębokość pola, ale można użyć dowolnego obiektywu.
* źródło światła:
* Studio Strobe/Flash: Zapewnia potężne i kontrolowane światło. Pojedynczy stroboskop to często wszystko, czego potrzebujesz.
* Bezgazowy (zewnętrzny flash): Dobra alternatywa dla stroboskopu.
* ciągłe światło: Panel LED lub nawet lampa biurka może działać, ale prawdopodobnie będziesz musiał zwiększyć ISO lub użyć szerszego przysłony. Ułatwia to widzenie efektu oświetlenia w czasie rzeczywistym.
* Modyfikator światła: Kluczowe dla kształtowania i kontrolowania światła.
* snoot: Koncentruje światło w małą, skoncentrowaną wiązkę. Doskonałe do wyróżnienia określonych funkcji.
* Grid: Podobnie jak snoot, ale z siatką, która tworzy bardziej zdefiniowaną krawędź do światła.
* drzwi stodoły: Pozwól ci kształtować światło, blokując je w określonych obszarach.
* softbox/parasol (mały): Może być używany do lekkiego zmiękczenia światła, ale uważaj, aby nie było zbyt rozproszone, bo stracisz efekt niskiego klucza. Użyj mniejszego softbox, aby utrzymać większą kontrolę.
* Light Stand: Aby ustawić źródło światła.
* Opcjonalnie:
* reflektor (czarny lub ciemnoszary): Aby subtelnie wypełniać cienie, ale użyj go oszczędnie, aby utrzymać mroczny nastrój. Białe odbłyśniki prawdopodobnie negują niski wygląd.
* zdalny spust: Aby wyzwolić lampę błyskową bez dotykania aparatu.
* Miernik światła: Pomocny dla precyzyjnego pomiaru światła, ale nie jest niezbędny.
4. Ustawienia aparatu:
* Tryb fotografowania: Tryb ręczny (M) jest zalecany do pełnej kontroli.
* apertura: Wybierz szeroką otwór (np. F/2.8, f/4 lub f/5.6), aby utworzyć płytką głębokość pola, rozmywając tło i skupiając uwagę na twarzy pacjenta. Należy pamiętać, że bardzo szeroka przysłona sprawi, że skupienie będzie bardziej krytyczne.
* Sprawa migawki: Ustaw czas otwarcia migawki, aby zsynchronizować się z Flashem (zwykle około 1/200 lub 1/250. sekundy). Jeśli używasz ciągłego oświetlenia, dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć pożądaną ekspozycję, mając na uwadze światło otoczenia w pomieszczeniu.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas.
* Bilans biały: Odpowiednio ustawiaj bilans białych do używanego źródła oświetlenia. Jeśli używasz Flash, ustaw go na Flash. Jeśli używasz wolframu lub świateł fluorescencyjnych, ustawiaj go odpowiednio.
5. Konfiguracja oświetlenia:
* Umieszczenie światła klucza: To najważniejszy krok. Oto kilka typowych opcji:
* oświetlenie boczne (oświetlenie Rembrandt): Umieść światło z boku pacjenta, pod kątem 45 stopni i nieco powyżej poziomu oczu. To tworzy trójkąt światła na policzku naprzeciwko źródła światła, które jest klasycznym i pochlebnym wyglądem.
* Oświetlenie tylne: Umieść światło za obiektem, wskazując na kamerę. To tworzy obręcz światła wokół obiektu, oddzielając go od ciemnego tła. Użyj snoot lub siatki, aby kontrolować wyciek światła.
* Top Lighting: Ustaw światło bezpośrednio nad obiektem. Może to powodować dramatyczne cienie pod oczami i podbródkiem, więc używaj go ostrożnie.
* Hair Light: Umieść światło za i na bok tematu, aby oświetlić włosy i dodać separacja. Często wymaga to drugiego źródła światła.
* Ustawienia zasilania: Zacznij od niskiego ustawienia mocy na źródle światła i stopniowo je zwiększ, aż osiągniesz pożądane momenty. Lepiej jest zacząć od niskiego i wzrastać niż zacząć zbyt wysoko i wysadzić w najważniejsze informacje.
* odległość: Im bliżej źródła światła jest do obiektu, tym miękko będzie (do pewnego punktu). Eksperymentuj z odległością do kontrolowania upadku światła.
6. Pozowanie i wyrażenie:
* pozowanie: Zachęć przedmiot do przyjęcia pozy, który uzupełnia nastrój, który próbujesz stworzyć. Rozważ ich postawę, umieszczenie dłoni i pochylenie głowy.
* wyrażenie: Kieruj podmiotem, aby przekazać pożądane emocje. Portrety niskie często korzystają z poważnych, kontemplacyjnych lub tajemniczych wyrażeń.
7. Strzelanie:
* Weź zdjęcia testowe: Zanim zaczniesz strzelać poważnie, wykonaj kilka zdjęć testowych, aby sprawdzić oświetlenie, kompozycję i ekspozycję. W razie potrzeby wyreguluj ustawienia aparatu i rozmieszczenie światła.
* ostrożnie skupiaj się: Zwróć szczególną uwagę na skupienie, szczególnie podczas korzystania z szerokiej przysłony. Skoncentruj się na oczach pacjenta.
* strzelaj w surowym: Strzelanie w formacie RAW zapewnia większą elastyczność w przetwarzaniu końcowym w celu dostosowania ekspozycji, równowagi białej i innych ustawieniach bez utraty jakości obrazu.
* eksperyment: Nie bój się wypróbować różnych konfiguracji oświetlenia, pozów i wyrażeń. Najlepszym sposobem nauki jest eksperymentowanie.
8. Processing:
* surowe przetwarzanie: Używaj oprogramowania, takiego jak Adobe Lightroom, przechwytywaj jeden lub podobny, aby dostosować swoje pliki RAW.
* Korekty ekspozycji: Dostosuj ekspozycję, aby osiągnąć pożądany poziom ciemności.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć dramatyczny efekt.
* Podprawy i cienie: Dostosuj podświetlenia i cienie, aby kontrolować równowagę światła i ciemności. Możesz jeszcze lekko przyciemnić cienie.
* jasność i tekstura: Dodanie odrobiny przejrzystości lub tekstury może zwiększyć szczegóły w podświetlonych obszarach.
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają oszałamiająco w czerni i bieli, podkreślając kontrast i cienie.
* unikanie i spalanie (opcjonalnie): Użyj narzędzi do unikania i spalania, aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić obszary obrazu, dodatkowo zwiększając wyświetlanie i cienie.
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* Kontroluj światło otoczenia: Upewnij się, że w pokoju jest minimalne światło otoczenia.
* Małe źródło światła: Małe, skoncentrowane źródło światła jest kluczem do tworzenia dramatycznych cieni.
* mniej jest więcej: Nie bój się pozwolić, aby cienie zdominowały obraz.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu niskich portretów.
* obserwuj: Przestudiuj niskokerek portretów innych fotografów, aby uzyskać inspirację i uczyć się z ich technik.
* Poznaj histogram: Twój histogram jest twoim przyjacielem. Upewnij się, że większość danych obrazu jest zepchnięta na lewą stronę histogramu. Wskazuje to głównie ciemny obraz.
Podążając za tymi krokami i eksperymentując z różnymi technikami, możesz stworzyć oszałamiające niskie portrety, które wychwytują poczucie dramatu, tajemnicy i emocji. Powodzenia!