1. Planowanie i przygotowanie
* koncepcja i nastrój: Zanim jeszcze dotkniesz aparatu, pomyśl o uczuciu, które chcesz wywołać. Chcesz ponury, introspektywny wygląd? Nuta niebezpieczeństwa? Klasyczny, elegancki charakter? Znajomość twojego celu poprowadzi twoje oświetlenie i pozowanie wyborów.
* Wybór tematu: Portrety niskie najlepiej współpracują z tematami, które mają ciekawe cechy, silną strukturę kości lub fascynującą historię do opowiedzenia. Zastanów się, w jaki sposób ich osobowość jest zgodna z nastrojem, który chcesz stworzyć.
* Wardrobe: Wybierz ciemną odzież. Idealne są czarne, ciemne szarości, głębokie błękity lub brązowe. Unikaj jasnych kolorów lub zajętych wzorów, które odwracają uwagę od skupienia się na twarzy.
* tło: Chcesz ciemne tło. To jest niezbędne.
* Ideal: Czarny aksamit, czarny muślin, ciemnoszary papierowy papier, a nawet ciemna pomalowana ściana.
* Jeśli ich nie masz: Znajdź ciemny narożnik w pokoju lub użyj prześcieradła lub koca. Kluczem jest upewnienie się, że tło nie odbija światła.
* Lokalizacja: Wybierz lokalizację, w której możesz kontrolować światło. Najlepszy jest pokój z minimalnym światłem otoczenia.
2. Sprzęt
* kamera: Działa każda kamera, która umożliwia kontrolę ręczną (DSLR, bezlusterka, a nawet niektóre smartfony z trybem „pro”).
* obiektyw: Południe portretowe (około 50 mm, 85 mm lub 100 mm) jest idealne, ale możesz użyć wszystkiego, co masz. Ważne jest, aby mieć obiektyw, który pozwala kontrolować otwór.
* źródło światła: To jest kluczowe! Masz kilka opcji:
* Studio Strobe/Flash: Najbardziej kontrolowana opcja. Pojedynczy stroboskop z modyfikatorem (snoot, siatka, softbox) jest idealny.
* Bezgazowy (zewnętrzny flash): Dobra alternatywa dla stroboskopu. Prawdopodobnie będziesz musiał użyć go poza kamerą z wyzwalaczem.
* Ciągłe światło (panel LED, lampa): Działa dobrze, szczególnie dla początkujących, ponieważ widać efekt światła w czasie rzeczywistym. Upewnij się, że jest wystarczająco jasny, aby być skutecznym.
* naturalne światło (wąska wiązka): Jeśli jesteś ograniczony, możesz użyć pojedynczego okna z filtrowanym lub zablokowanym światłem, aby utworzyć wąską wiązkę światła. Jest to najtrudniejsze do kontrolowania.
* Modyfikator światła (opcjonalnie, ale wysoce zalecany):
* snoot: Tworzy bardzo wąską, skoncentrowaną wiązkę światła. Doskonałe do podkreślenia określonego obszaru twarzy.
* Grid: Podobnie jak snoot, ale zapewnia nieco szerszą wiązkę z bardziej stopniowym upadkiem.
* softbox/parasol: Zmiękcza światło, tworząc mniej ostrych cieni, choć musisz kontrolować wyciek. Możesz potrzebować siatki na softbox, aby zapobiec trafieniu zbyt dużej ilości światła.
* reflektor (czarny lub ciemnoszary): Służy do odejmowania światła, pogłębiania cieni i zapobiegania niechcianym światłem podskakującym do niechcianych obszarów.
* statyw (zalecany): Pomaga utrzymać aparat stabilny, zwłaszcza jeśli używasz wolniejszych czasów otwarcia migawki.
* Wydanie migawki zdalnej (opcjonalnie): Zmniejsza koktajl aparatu.
* Miernik światła (opcjonalnie): Pomocne dla precyzyjnej kontroli ekspozycji, szczególnie w przypadku strobów studyjnych.
3. Ustawienia aparatu
* Tryb: Podręcznik (M) jest niezbędny do pełnej kontroli.
* apertura: Wybierz szerszy otwór (np. F/2.8, f/4, f/5.6), aby utworzyć płytką głębokość pola, rozmywając tło i izolując podmiot. Pamiętaj o ostrości przy bardzo szerokich otworach.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100, ISO 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby kontrolować ogólną jasność obrazu. Zacznij od około 1/125 lub 1/60 i dostosuj w razie potrzeby, ale upewnij się, że nie dostajesz wstrząsania aparatem przy wolniejszych czasach otwarcia migawki.
* Bilans biały: Odpowiednio ustaw bilans biały dla źródła światła (np. „Flash” dla Strobe, „Tungsten” dla światła żarowego). Jeśli nie jest pewien, strzelaj w surowym i dostosowuj w przetwarzaniu końcowym.
* Focus: Skoncentruj się ostrożnie na oczach. Ostre oczy mają kluczowe znaczenie dla fascynującego portretu.
* Tryb pomiarowy: Pomiar oceny/macierzy zwykle działa dobrze, ale może być konieczne dostosowanie rekompensaty ekspozycji, aby zapewnić odpowiednio odsłonięte osobę. Pomiar punktowy może być pomocny w liczbie bezpośrednio poza obszarem twarzy, którą chcesz poprawnie ujawnić.
* strzelaj w surowym: Daje to największą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
4. Konfiguracja oświetlenia
Tutaj dzieje się magia. Oto kilka typowych konfiguracji oświetlenia o niskim kluczu:
* jedno światło (światło kluczowe) z boku:
* Umieść źródło światła po jednej stronie obiektu, lekko z przodu.
* Piekieł światło (kątem nieco od obiektu), aby utworzyć gradient i zapobiec ostrym momentom.
* Użyj snoot lub siatki, aby kontrolować wyciek i utworzyć wąską wiązkę światła.
* Dostosuj moc światła, aby osiągnąć pożądany poziom oświetlenia.
* jedno światło (światło kluczowe) z góry i lekko na bok:
* Umieść światło nad obiektem, ustawione w dół i lekko na jedną stronę.
* To tworzy dramatyczne cienie pod czoło i nos.
* Uważaj, aby nie tworzyć oczu szopa (za dużo cienia).
* Rembrandt Lighting:
* Klasyczna technika oświetlenia portretowego. Umieść światło na bok i nieco za obiektem.
* Poszukaj małego trójkąta światła na policzku naprzeciwko źródła światła.
* Zapewnia ładny kontrast i tworzy głębokość.
* Oświetlenie podświetlenia/obręczy:
* Umieść światło za obiektem, nieco z jednej strony, aby uderzyło w krawędź twarzy i ramion.
* To tworzy silny zarys i oddziela obiekt od tła. Być może potrzebujesz bardzo słabego źródła światła dla przodu twarzy, aby wydać kilka szczegółów.
Ważne rozważania dotyczące oświetlenia:
* odległość: Im bliżej źródła światła, tym bardziej miękkie światło. Im dalej, tym trudniej (bardziej kontrasty) światło.
* kąt: Eksperymentuj z różnymi kątami, aby zobaczyć, jak światło spada na twarz pacjenta.
* światło Faloff: W niskim keyerze chcesz szybkiego upadku (światło szybko się zmniejsza). Używaj modyfikatorów takich jak snoots i siatki i ostrożnie ustawiaj światło.
* czarne flagi: Użyj czarnych desek lub tkaniny, aby zablokować bezprawne światło i pogłębić cienie.
5. Pozowanie i skład
* Skoncentruj się na oczach: Oczy są oknem na duszę. Upewnij się, że są ostre i wciągające.
* Wyrażenia: Rozważ nastrój, który chcesz przekazać. Subtelna, przemyślana ekspresja często działa dobrze w niskich portretach.
* kąty: Eksperymentuj z różnymi kątami twarzy. Niewielki zwrot głowy może mieć dużą różnicę.
* Hands: Jeśli dołączasz ręce, upewnij się, że są one pozowane naturalnie i nie odwracają uwagi od twarzy.
* Zasada trzeciego: Rozważ użycie zasady trzeciej, aby stworzyć zrównoważoną i atrakcyjną wizualnie kompozycję.
* przestrzeń ujemna: Użyj ciemnych obszarów obrazu, aby stworzyć negatywną przestrzeń wokół tematu, zwracając uwagę na oświetlone obszary.
6. Strzelanie i recenzowanie
* Weź zdjęcia testowe: Zanim zaczniesz strzelać poważnie, wykonaj kilka zdjęć testowych, aby sprawdzić oświetlenie, ekspozycję i skupienie się.
* Sprawdź swoje obrazy: Regularnie przejrzyj swoje zdjęcia na ekranie LCD aparatu, aby sprawdzić, czy osiągasz pożądany efekt. W razie potrzeby dokonaj korekt.
* Komunikuj się z tematem: Podaj tematykę i informacje zwrotne, aby pomóc im się zrelaksować i osiągnąć pożądany wyraz.
* Zrób wiele strzałów: Im więcej strzelasz, tym bardziej prawdopodobne jest, że uchwyci idealny obraz.
7. Processing (edycja)
* oprogramowanie: Adobe Lightroom, Capture One, Photoshop lub podobne oprogramowanie do edycji.
* Dostosuj ekspozycję: Dostosuj ogólną jasność obrazu. Możesz jeszcze bardziej przyciemnić cienie.
* Zwiększ kontrast: Zwiększy to dramatyczny wygląd.
* Dostosuj podświetlenia i cienie: Dokładnie kontroluj jasność najjaśniejszych i najciemniejszych obszarów obrazu.
* jasność i tekstura: Subtelny wzrost przejrzystości i tekstury może dodać do twarzy szczegółowe i definicji.
* wyostrzenie: Wyostrz obraz, aby wydobyć szczegóły w oczach i innych kluczowych obszarach.
* Dodge and Burn: Użyj narzędzi Dodge (Lighten) i Burn (Darken), aby selektywnie dostosować jasność określonych obszarów. Jest to przydatne do dalszego rzeźbienia światła na twarzy.
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają oszałamiająco w kolorze czarno-białym.
* Usuń rozproszenie: Klonuj na obrazie wszelkie niechciane skazy lub rozproszenie uwagi.
* Vignetting (opcjonalnie): Dodanie subtelnej winiety może dodatkowo zwrócić uwagę na środek obrazu.
Wskazówki dotyczące sukcesu
* Kontroluj swoje światło: Jest to najważniejszy czynnik. Poświęć czas na eksperyment z różnymi konfiguracjami oświetleniowymi i modyfikatorami.
* Ćwicz, ćwicz, ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu niskich portretów.
* przestudiuj innych fotografów: Spójrz na pracę innych fotografów, którzy specjalizują się w fotografii niskiej key, aby uzyskać inspirację.
* Nie bój się eksperymentować: Wypróbuj różne rzeczy i zobacz, co jest dla Ciebie najlepsze.
* mniej jest więcej: W fotografii niskiej key mniej światła jest często bardziej skuteczne. Obejrzyj cienie!
Podążając za tymi krokami, będziesz na dobrej drodze do tworzenia oszałamiających i dramatycznych portretów niskich. Powodzenia!