Porównanie komputerów domowych:HP Pavilion 9995 vs. Compaq Presario 8000T

Gotowe do edycji DVD to sposób na bezproblemowe tworzenie płyt DVD. Niedawno złapaliśmy w łapy Compaq Presario 8000T i HP Pavilion 9995, dwóch solidnych konkurentów na wschodzącym rynku gotowych dysków DVD. Te dwie maszyny dzielą się na dwie nieco różne kategorie cenowe, przy czym HP zajmuje niszę podstawową/budżetową, a Compaq jest o krok wyżej pod względem funkcji za 1400 USD więcej. Ostateczny test dla obu jest taki sam:czy urządzenie może tworzyć płyty DVD, które będą odtwarzane w samodzielnym odtwarzaczu DVD w salonie?

Systemy HP i Compaq są przeznaczone do przechwytywania wideo ze źródeł DV przez porty IEEE 1394, edycji wideo, nagrywania gotowych filmów na taśmę lub przesyłania strumieniowych plików wideo. Dodatkowo, zarówno autor, jak i nagrywanie wideo na DVD i VCD, a także kopiowanie plików na płyty CD-R, CD-RW i zapisywalne DVD. Oba są sprzedawane jako gotowy do edycji system „pod klucz” do edycji filmów i tworzenia filmów na dysku.

Oczywiście „DVD” niekoniecznie oznacza DVD-Video. Istnieje wiele odmian DVD, które nadają się do wielu doskonałych celów, które wykraczają poza zwykłe filmy, przeznaczone do samodzielnych odtwarzaczy DVD w salonie. Nowy format i napęd DVD+RW (Ricoh OEM) w HP Pavilion 9995 jest bardzo obiecujący z wielu powodów, w tym wykorzystania napędu DVD+RW do tworzenia kopii zapasowych dużych projektów wideo. Mimo to, jako entuzjaści wideo, nie można zaprzeczyć, że jesteśmy najbardziej podekscytowani tworzeniem płyt DVD do salonu. Nowszy Compaq Presario 8000T jest wyposażony w popularny obecnie napęd Pioneer DVR-103 DVD-RW, z którym firma współpracuje od jakiegoś czasu. HP Pavilion 9995 to pierwsza maszyna DVD+RW.

PŻ/PD

Pavilion 9995 to muskularny P4 2,0 ​​GHz z 512 MB pamięci RAM i 80 GB twardym dyskiem. Z kilkoma miłymi dodatkowymi akcentami, takimi jak port IEEE 1394 dostępny z panelu przedniego oraz wyjścia S-video i kompozytowe na karcie graficznej z tyłu, jest to bezsprzecznie fajne pudełko wideo. Maszyna była prosta do podłączenia. Był wyposażony w odpowiedni monitor, klawiaturę i mysz, a także parę niewzmacnianych (pasywnych) głośników Polk Audio. Karta dźwiękowa na płycie głównej oferowała wszystkie standardowe opcje wyjścia audio, które można znaleźć na każdej standardowej karcie dźwiękowej, oprócz wzmocnionego portu wyjściowego, który może zasilać głośniki.

Kiedy włączyliśmy komputer, przeszedł on przez BIOS do systemu operacyjnego Windows XP Home Edition i czekaliśmy. I czekał. To musiał być pierwszy prawdziwy rozruch systemu od czasu fabrycznej konfiguracji dysku twardego, ponieważ uruchomienie komputera zajęło pełne siedem minut. Pod koniec tych siedmiu minut musieliśmy zająć się funkcjami pierwszego uruchomienia HP i Windows, w tym ustawieniem godziny i daty, odmową rejestracji i tak dalej. Trochę denerwujące, że maszyna nie uruchomiła się natychmiast na pulpicie, jak mieliśmy nadzieję, że zrobi to system „pod klucz”, ale nie tak wielka sprawa. Kolejne buty były znacznie szybsze i zajmowały niecałe 30 sekund.

Jedną z ciekawszych funkcji tego komputera jest karta graficzna nVIDIA GeForce2 MX400. Przyzwoita, wszechstronna karta graficzna z wystarczającą mocą 3D dla większości gier, edytorom wideo naprawdę spodoba się wyjście S-video i kompozytowe na karcie, aby skonfigurować dwumonitorową przestrzeń roboczą na pulpicie z dowolnym monitorem NTSC. Wszystko, czego potrzebujesz, to dwa małe telewizory, aby zmienić to w ładną konfigurację z trzema monitorami. Użyj monitora VGA do aplikacji do edycji, jednego telewizora do mniej krytycznych zadań systemu Windows, a drugiego do podglądu wyjścia wideo DV kierowanego przez kamerę.

Stu, Sztu, Studio

Wydaje się, że Pinnacle Studio 7 (lub DV) przejmuje kontrolę nad światem OEM, co z każdym dniem znajduje się w coraz większej liczbie systemów. To dobry podstawowy edytor, bardziej złożony niż, powiedzmy, iMovie 2, ale nie tak trudny w użyciu jak Premiere, a mimo to zawiera 99 procent narzędzi, których większość śmiertelników kiedykolwiek będzie potrzebować do edycji. Pełna wersja Studio 7 została dołączona do komputera HP, podczas gdy bardziej limitowana wersja SE została dołączona do komputera Compaq. Studio 7 było bardzo stabilne zarówno na Pavilion 9995, jak i na Presario 8000T i nie zawieszało się ani nie zawieszało w żadnym z naszych testów, od przechwytywania, przez edycję, po renderowanie. Wykrywanie scen nie było idealne, ale działało dobrze. Niestety, Studio 7 nie nadało się do długich projektów, ponieważ dźwięk wyraźnie stracił synchronizację w ciągu pół godziny i był wyłączony o ponad sekundę pod koniec godziny. Naszym rozwiązaniem było rozbicie projektu na naturalne podziały i wyrenderowanie (lub wydrukowanie na taśmie) każdej sekcji z osobna, wszystkie krótsze niż 10 minut, coś, co robiliśmy od wielu lat.

Rendering był szczególnie szybki w Pavilion 9995:dwusekundowe przejście zajęło dziewięć sekund, a 10-sekundowe przewijanie tytułu z cieniem zajęło tylko 24 sekundy. Renderowanie MPEG-2 w Studio 7 trwało około 27 minut w przypadku 10-minutowego klipu wideo.

DVD Ja, HP

Początkowo byliśmy sfrustrowani, gdy stwierdziliśmy, że w Pavilion 9995 nie ma możliwości nagrywania wideo na DVD, a jedynie narzędzie do nagrywania danych firmy HP. Po zbadaniu pudełka, w którym pojawił się komputer, stwierdziliśmy, że Sonic MyDVD rzeczywiście został dołączony, ale został odinstalowany. Może istnieć bardzo dobry powód, dla którego nie został on początkowo zainstalowany, ale narusza to ducha prawdziwego, gotowego do użycia systemu.

MyDVD jest bardzo łatwy w użyciu i mieliśmy kompletny, godzinny i 15-minutowy projekt DVD z trzema atrakcyjnymi stronami głównymi, 12 pozycjami menu i tytułami, które zostały ukończone w około 10 minut. Wiele szablonów było zróżnicowanych i łatwych w użyciu, z prostym narzędziem do przycinania i podstawowymi tytułami. Naszym zdaniem MyDVD zapewnia doskonałą równowagę między prostotą a funkcjami. Jeśli wideo źródłowe jest już podzielone na pojedyncze pliki wideo AVI zgodnie z tym, jak mają wyglądać menu, tworzenie dysków DVD za pomocą MyDVD to pestka.

Całe nasze natywne wideo DV musiało zostać wyrenderowane (transkodowane) do odpowiedniego wideo DVD MPEG-2, co zostało wygodnie zrealizowane za pomocą wbudowanego i automatycznego kodera MyDVD. Byliśmy mile zaskoczeni, gdy okazało się, że procesor 2,0 GHz przeszedł przez ten intensywny proces, zabierając około godziny i 45 minut na zakodowanie i wypalenie naszego trwającego godzinę i 15 minut projektu. Podsumowując, łącznie z renderowaniem MPEG-2 i konfiguracją projektu, upłynęło mniej niż dwie godziny od nieprzetworzonego materiału DV, zanim wrzuciliśmy wciąż ciepłą płytę DVD do odtwarzacza DVD Aiwa w celu przeprowadzenia naszego pierwszego testu obliczalności. Nośnikiem DVD, którego początkowo próbowaliśmy, był dołączony dysk DVD+RW. W żadnym z odtwarzaczy, które wypróbowaliśmy, nie został rozpoznany jako prawidłowe DVD. Następnie wydobyliśmy czystą płytę DVD-R, ale odkryliśmy, że ten znacznie tańszy format nośnika nie jest obsługiwany przez napęd DVD+RW 100i.

Compaq Presario

Presario było również łatwe do skonfigurowania, a szczególnie podobała nam się dokumentacja informacyjna, która pomogła w tym procesie. Po prostym podłączeniu podstawowego sprzętu i uruchomieniu, przywitało nas znacznie mniej ikon reklamowych na pulpicie niż w przypadku 7000Z; dziękuję Compaq.

Karta graficzna ATI All-in-Wonder miała ładne pudełko, które przeniosło wiele analogowych portów wejścia/wyjścia audio i wideo z przodu komputera. Chociaż pudełko podłączeniowe przyjmuje wejścia audio i wideo, sama karta w rzeczywistości nie przechwytuje dźwięku. Zamiast tego przekazuje to zadanie do karty Sound Blaster Live! karty za pomocą kabla wyjścia stereo line. Dokumentacja konfiguracyjna ATI nie wyjaśniała tej poprawki, pozostawiając użytkownikowi ustalenie metodą prób i błędów, dlaczego dźwięk nie został przechwycony z wideo ze źródeł analogowych.

Konfiguracja oprogramowania

Nie napotkaliśmy żadnych wpadek podczas instalacji żadnego z dostarczonego oprogramowania:niezwykły fakt, biorąc pod uwagę, że większość oprogramowania niezbędnego do stworzenia z tej maszyny systemu do edycji wideo i authoringu płyt pod klucz nie trafiła do naszych biur wstępnie zainstalowany.

Korzystanie z niektórych programów to już inna historia. Kiedy uruchomiliśmy Sonic DVDIt! LE, rozdzielczość, którą początkowo wybraliśmy dla naszej karty graficznej, nie była obsługiwana. Kiedy podjęliśmy decyzję o zwiększeniu rozdzielczości ekranu do takiej, która obsługuje DVDIt!, wpadliśmy w czasochłonną serię nieudanych prób zmiany częstotliwości odświeżania i ustawień karty graficznej, zanim odkryliśmy, że trzeba zmienić kartę ATI All-in-Wonder do trybu jednego monitora przed zezwoleniem na zmianę rozdzielczości.

Oprócz wspomnianego już niezbędnego połączenia sprzętowego między kartami ATI i Creative Labs, mikser Sound Blaster Live! musi być odpowiednio skonfigurowany do przechwytywania dźwięku z analogowym sygnałem wideo. Znowu zostaliśmy pozostawieni sami sobie, metodą prób i błędów, aby to zadziałało. Przewodnik wprowadzający firmy Compaq do MyMovieSTUDIO jest dokładnym omówieniem tego pakietu, ale nie zawiera żadnych wskazówek dla tych, którzy wybierają opcję ATI All-in-Wonder dla swoich komputerów.

Wydajność

Karta All-in-Wonder (AIW) w komputerze Compaq zdigitalizowała analogowe klipy wideo z kamery analogowej (i z własnego tunera telewizyjnego) jako pliki MPEG-2 w rozdzielczości pełnoekranowej i odtwarzała je z powrotem, zgodnie z obietnicą. To była funkcja, której brakowało w HP. Jedynym oprogramowaniem edycyjnym dostarczonym z Presario 8000T zdolnym do edycji klipów MPEG-2 był bardzo ograniczony program Windows Movie Maker:Pinnacle Studio 7 SE nie był w stanie. Program Windows Movie Maker był również w stanie kontrolować kamerę i przechwytywać z niej wideo do plików AVI.

AIW działa również jako konwerter skanowania, wysyłając wyjście VGA komputera, w tym pełnoekranowe odtwarzanie klipów wideo do telewizora lub magnetowidu.

Studio 7 SE firmy Pinnacle zainstalowało się bez problemu (ale musieliśmy go zainstalować) i szybko rozpoznało kamerę, co pozwoliło nam bezbłędnie nagrywać i edytować. Prędkości w naszych różnych testach wydajności nie były złe, ale spodziewaliśmy się lepszych od procesora 2,2 GHz, zwłaszcza po naszych testach na pawilonie 9995 2,0 GHz. Sprawdziliśmy ustawienia procesora i odkryliśmy, że działa on tylko z prędkością 1,5 GHz, chociaż procesor był wyraźnie układem 2,2 GHz. Podejrzewaliśmy nieprawidłowe ustawienie w BIOS-ie i nazwaliśmy Compaq. Wskazując, że prędkość mogła być ustawiona fabrycznie na niższą wartość domyślną, przedstawiciel firmy Compaq potwierdził, że powinniśmy ustawić ją na 2,2 GHz w BIOS-ie. Zrobiliśmy to i maszyna przyspieszyła do przyzwoitych 2193 MHz. Późniejsze żetony będą miały nieodwołalnie ustawioną prędkość. Jeśli otrzymasz wczesny numer komputera w wersji 2.2, sprawdź BIOS i koniecznie skontaktuj się z producentem.

Po wprowadzeniu tych zmian w Studio 7 SE osiągnęliśmy taktowanie:dwusekundowe rozmycie zajęło około trzech sekund renderowania. Wyrenderowanie wciąż 10-sekundowego tytułu z cieniem nałożonym na kolorowe tło zajęło 13 sekund. Renderowanie tego samego filmu z nałożonym filmem zajęło 17 sekund. Nie mogliśmy stworzyć przewijanego tytułu (jak zrobiliśmy z pełną wersją Studio 7 w Pavilion 9995), ponieważ ta funkcja nie była włączona w wersji SE. Prosty 10-minutowy projekt wideo zabrał 11 minut i 36 sekund na renderowanie do pliku avi gotowego do wyprowadzenia na taśmę wideo. Transkodowanie naszego 10-minutowego projektu do MPEG-2 zajęło 18 minut i 37 sekund. To była zgrabna maszyna.

Wideo przeznaczone na DVD wymaga plików wideo MPEG-2. DVDIt! LE nie transkoduje plików DV AVI do MPEG-2, więc użyliśmy Studio 7 SE do ręcznego renderowania projektu. Chociaż nie napotkaliśmy żadnych problemów, istnieje możliwość nieprawidłowego zakodowania plików na tym etapie i należy zachować ostrożność. Po przetestowaniu i nagraniu naszego DVD, najpierw wypróbowaliśmy płytę w odtwarzaczu DVD-N501 firmy Samsung. Przeczytał płytę, pokazał swoje menu i odtworzył dwa filmy przez około połowę długości każdego, ale potem zawiesił się. Inne odtwarzacze DVD, które wypróbowaliśmy, odniosły większy sukces, w tym Aiwa XD-DV290 i nowszy Toshiba, który poprawnie odtwarzał płytę. Podobnie jak w przypadku wszystkich domowych płyt DVD, nowsze odtwarzacze DVD znacznie lepiej obsługują nośniki DVD-R niż starsze urządzenia.

Nazwij swoją cenę

Te dwie maszyny są reprezentatywne dla tego, co można dziś znaleźć na rynku do niedrogiej edycji wideo i authoringu DVD:możesz znaleźć maszynę na miarę swojego budżetu. Dzięki doskonałej karcie graficznej, która obsługuje przechwytywanie analogowe za pomocą ładnego breakout boxa, pięknego systemu głośników i większego monitora (między innymi zaletami), Presario jest maszyną, której chcielibyśmy w domu. Był szybszy i miał więcej pamięci niż HP, ale przy wszystkich tych opcjach był droższy o 1400 USD. Rzeczywiście, woleliśmy pakiet oprogramowania dostarczony z HP, w tym pełną wersję Studio 7 i Sonic MyDVD, które automatycznie wykonywały całe kodowanie MPEG-2. Obie maszyny spisywały się bardzo dobrze jako edytory wideo.

W końcu jednak chcieliśmy także obejrzeć DVD w salonie. Droższa płyta DVD+RW (około 14 USD), którą nagraliśmy na HP, po prostu nie działała na maszynach, na których ją testowaliśmy, podczas gdy płyta DVD-R (około 5 USD), którą nagraliśmy w Compaq, tak.