W zeszłym miesiącu przyjrzeliśmy się filtrom korekcyjnym; te małe programy, które pozwalają naprawić nieoczekiwane problemy w materiale. W tym miesiącu przyjrzymy się filtrom efektów specjalnych.
Nawet bardziej niż filtry korekcyjne, filtry efektów specjalnych są dostępne w niemal oszałamiającym asortymencie. W typowym menu filtrów edytora wideo znajdziesz takie opcje, jak Rozmycie, Obramowanie, Zniekształcenie, Perspektywa i dziesiątki innych.
Wszystkie filtry efektów specjalnych umożliwiają zmianę niektórych aspektów oryginalnego ujęcia w celu uzyskania korzyści dla filmu. Niektóre z tych filtrów naśladują techniki, z których tradycyjni fotografowie i kamerzyści mogli korzystać na długo przed erą współczesnej elektroniki.
Filtry rozmycia
Filtr rozmycia, który jest wbudowany w prawie każdy pakiet edycyjny, nie różni się zbytnio od staromodnej sztuczki fotograficznej polegającej na umieszczeniu przezroczystej szklanej płytki przed obiektywem aparatu, a następnie posmarowaniu jej wazeliną, aby uzyskać efekt rozmytej aureoli wokół aparatu. zdjęcie portretowe.
Ale tam, gdzie tradycjonalista miał do wyboru niewielką liczbę efektów rozmycia, dzisiejszy edytor wideo ma ich dziesiątki. Nie tylko możesz zastosować filtr rozmycia do swojej sceny, możesz wybierać między prostymi rozmyciami, rozmyciem ruchu, rozmyciem gaussowskim, zmarszczkami, wiatrem i dziesiątkami innych interesujących rozmyć.
W ramach większości tych opcji masz kontrolę nad parametrami, takimi jak kierunek, ilość, krycie i czas trwania rozmycia. Możesz rozmyć wewnątrz mat, rozmyć po zastosowaniu filtra kolorów lub rozmyć wzdłuż granicy dwóch oddzielnych warstw wideo, aby wyglądały bardziej jak pojedynczy, płynny kompozyt.
Podobnie jak w przypadku filtrów korekcyjnych, możliwości filtrów efektów specjalnych są tak ogromne, że przeanalizujemy tylko kilka typowych przykładów, aby pokazać, jak możesz ich użyć do ulepszenia materiału filmowego.
Zacznijmy od przyjrzenia się, jak połączyć prosty filtr rozmycia z matowymi możliwościami oprogramowania, aby skupić uwagę widza na pojedynczej postaci w scenie.
Rozmycie z celem
W naszym przykładzie zrobimy typowe zdjęcie klasy dzieci w szkole podstawowej i użyjemy filtra rozmycia, aby wyróżnić jedną twarz do wykorzystania w sekwencji tytułowej.
Rysunek 1a pokazuje naszą młodą gwiazdę stojącą w drugim z trzech rzędów dzieci. Na rysunku 1b powieliliśmy materiał na drugiej ścieżce i użyliśmy owalnej maski, aby wyizolować jedną twarz, którą chcemy wyróżnić. Na rysunku 1c stosujemy rozmycie gaussowskie do obrazu pierwszego planu, zasłaniając resztę klasy. Jeśli pojedyncza warstwa rozmycia nie zapewnia pożądanego wyglądu, możesz ułożyć kolejną, dopóki nie uzyskasz tego, czego chcesz.
Aby efekt był mniej ostry, dodamy kolejną krawędź filtra do warstwy rozmycia, dzięki czemu przejście od ostrego pierwszego planu do rozmytego tła będzie stopniowe.
Dodaj warstwę tytułową i woal, inne dzieci znikną w tle, podczas gdy nasz bohater bez zamazań wskazuje, że rzeczywiście jest gwiazdą.
Kombinacje filtrów
Następnie połączmy parę filtrów, aby stworzyć sekwencję, która sprawi, że nasze współczesne wideo będzie wyglądać jak coś z ery niemego filmu.
Zdjęcia historyczne często można odróżnić po tym, że zostały wykonane przed nadejściem pełnokolorowej obróbki klisz. Tak więc pierwszym krokiem w naszym dążeniu do tego, aby nasze nowoczesne wideo wyglądało na postarzane, jest zmiana balansu kolorów w naszym istniejącym materiale filmowym.
W ustawieniach filtrów Image Control najpierw sprawdź, czy oprogramowanie ma wstępnie skonfigurowane ustawienie sepii. Odbitki sepii to rodzaj staromodnych fotografii składających się z różnych odcieni brązowo-żółtego odcienia, a nie pełnokolorowych lub czarno-białych. Większość ludzi patrzy na zdjęcia w odcieniach sepii i zakłada, że są stare. Prosta aplikacja tego filtra sprawi, że Twoje nagrania będą wyglądały jak stare.
Jeśli Twój edytor nie ma tego filtra, nie martw się. Najpierw użyj filtra barwy i nasycenia (redukując nasycenie do zera), aby usunąć wszystkie informacje o kolorze z klipu. To sprawia, że wideo jest czarno-białe (jeśli masz filtr czarno-biały, możesz spróbować zamiast tego). Następnie dodaj filtr koloru nad filtrem nasycenia w łańcuchu efektów. Rezultatem będzie obraz monochromatyczny (jednokolorowy). Możesz spróbować symulować obraz sepii z odpowiednimi kolorami, ale przetestuj też głębokie zielenie i błękity, aby uzyskać ciekawe efekty.
Efekt wieku
Kolejnym atrybutem wielu filmów z epoki niemej jest fakt, że w tamtych czasach projektory filmowe nadawały swoim projekcjom migotliwą jakość.
Zanurz się ponownie w menu filtrów i wyszukaj sterowanie stroboskopem (o nazwie Posterize Time w Premiere). Ale bądź ostrożny, odrobina tego efektu ma duży wpływ. Zbyt surowe ustawienie, a doprowadzisz publiczność do szaleństwa. Twoim celem jest subtelne migotanie, a nie pełnowymiarowy efekt stroboskopowy.
Dla filmowców poszukujących najlepszego efektu niemego filmu, dodatkowe pakiety filtrów dostępne od komercyjnych dostawców mogą zapewnić tak realistyczne akcenty, jak ruchome rysy filmu, efekty „strzępienia w bramie”, a nawet fajne przejścia, które sprawiają wrażenie, że Twój film się zepsuł.
Ale w większości zastosowań wystarczy dodanie tonu sepii i subtelnego filtra migotania. Ubierz dzieci w stroje z dawnych czasów lub w stroje Keystone Cops, a praktycznie zagwarantujesz sobie pełen zabawy dzień, tworząc własne klasyki kina niemego.
Ostateczne słowo
Ponownie, przykłady, przez które tutaj przeszliśmy, to tylko wierzchołek góry lodowej. Prawdziwa lekcja jest taka, że filtry to jedne z najpotężniejszych narzędzi wbudowanych w oprogramowanie do edycji.
Ostatecznie najlepszym sposobem na poznanie możliwości twojego konkretnego pakietu oprogramowania do edycji wideo jest skorzystanie z rad zawartych w tym starym dowcipie z wodewilu, w którym nowojorski taksówkarz jest pytany:„Jaki jest najlepszy sposób, aby dostać się do Carnegie Hall?” a taksówkarz odpowiada jednym słowem:„Ćwicz”.
[Pasek boczny:kwestia gustu]
Kiedy skomputeryzowane DTP po raz pierwszy dało początkującym projektantom stron dostęp do miliarda krojów pisma, stało się powszechne, że dokumenty wyglądały bardziej jak notatki z żądaniem okupu niż artystycznie zaprojektowane, profesjonalnie wyglądające komunikaty.
Ta sama pułapka czyha na początkującego filmowca, który po raz pierwszy zanurzy się w świecie filtrów efektów specjalnych.
W fazie nauki można spróbować wszystkiego i wszystkiego. Baw się i zwariuj. Ale przy wszystkich skomplikowanych efektach, które współczesne filtry edycyjne dają w Twoje ręce, istnieje pokusa, aby używać filtrów tylko dlatego, że wygląda fajnie.
Profesjonaliści rozumieją, że jedynym sposobem, aby efekt specjalny był naprawdę wyjątkowy, jest używanie go oszczędnie i mając na uwadze dobre zasady projektowania. W końcu to, że Twoje oprogramowanie ma jakiś fajny filtr o nazwie Efekt bąbelkowy, nie oznacza, że musisz szukać miejsca, w którym możesz go użyć w swoim następnym filmie.
Bądź cierpliwy. Pewnego dnia będziesz mieć ujęcie jednego z twoich dzieci wynurzających się z basenu, garnka gotującego się na kuchence lub tosty z szampanem, a ten dziwny filtr z efektami specjalnymi nagle nabierze sensu.
[Pasek boczny:Terminologia kontroli filtrów]
Nie wszyscy programiści używają tych samych terminów, aby oznaczać to samo. Nawet najprostsze efekty, takie jak łączenie dwóch scen w jednym punkcie edycji, można nazwać „rozpuszczaniem” w jednym pakiecie, „rozpuszczaniem krzyżowym” w innym i „przenikaniem krzyżowym” w trzecim.
Podobnie, nie zdziw się, jeśli zastosujesz efekt rozmycia wiatru, w którym jeden pakiet używa terminu „kierunek”, a drugi „kąta”, aby wskazać dokładnie ten sam parametr.
Ponownie, najlepszym nauczycielem jest doświadczenie, więc gdy będziesz eksplorować swoje oprogramowanie i natrafiać na terminy filtrowania lub parametry, których nie znasz, wypróbuj je.
[Pasek boczny:Wytnij i wklej filtry]
Ponieważ filtry edycji to tak naprawdę tylko tekstowe wiersze kodu, wiele programów umożliwia kopiowanie i wklejanie filtrów. Po zastosowaniu efektu i dopracowaniu go do perfekcji niektóre programy pozwolą po prostu skopiować te ustawienia i wkleić je do innych ujęć. Sprawdź w instrukcji, czy możesz to zrobić z używanym programem.