Podczas tworzenia edycji kluczem jest dźwięk synchroniczny.
W tym krótkim samouczku wyjaśnimy główną funkcję dźwięku synchronicznego wraz z kilkoma przykładami na początek. Następnie podkreślimy różnicę między dźwiękiem synchronicznym a zsynchronizowanym – nie chcesz ich pomieszać!
(Uwaga:ten samouczek nauczy Cię, jak zbudować mapę synchronizacji w programie Premiere Pro)
Pierwszym rodzajem dźwięku, który edytor użyje w cięciu, jest dźwięk synchroniczny. Dźwięk synchroniczny to dźwięk, który słyszysz w filmie, który jest dopasowany lub zsynchronizowany z obrazami na ekranie.
Mówimy o takich rzeczach jak odłożenie telefonu
Maszyna do pisania klika i dzwoni
Albo rozbite szkło.
Wszystko, co widzisz i słyszysz jednocześnie, emituje synchroniczny dźwięk.
Teraz nie myl dźwięku synchronicznego z ideą synchronizacji dźwięku, która odnosi się do dokładnego dźwięku nagranego w czasie filmowania. Synchroniczny dźwięk, o którym mówimy, MOŻE być nagrany na planie, ale może to być również efekt foley lub biblioteka.
Ok, więc jak, jako redaktor, powinieneś podejść do dźwięku synchronicznego?
Czy każde potencjalne źródło dźwięku na ekranie powinno być jednakowo ważone, a nawet słyszane? Czy możesz podać przykłady, w których mogłeś zauważyć zbyt wiele dźwięków w filmie… lub za mało?