Oto załamanie tego, jak działają:
1. Ściskanie (w momencie nagrywania):
* Podstawowa funkcja: Soczewki anamorficzne wykorzystują specjalny element optyczny, zazwyczaj cylindryczne soczewki (soczewki zakrzywione tylko w jednym kierunku), aby kompresować obraz poziomo. Wyobraź sobie, że biorąc szeroką panoramę i ściskając ją razem jak akordeon. Ten współczynnik kompresji nazywany jest „współczynnikiem ściskania” (np. 2x Anamorfic ściska obraz 2 poziomem).
* Jak działają soczewki cylindryczne: W przeciwieństwie do soczewek sferycznych, które koncentrują się równomiernie we wszystkich kierunkach, soczewki cylindryczne skupiają się tylko na jednej osi. Ścigają obraz poziomo, pozostawiając nietknięty wymiar pionowy. To jest klucz do anamorficznego „ściśnięcia”.
* Korzyści z wyciskania:
* Szerszy współczynnik kształtu: Poprzez ściskanie obrazu soczewka anamorficzna skutecznie sprawia, że obraz jest szerszy niż natywny współczynnik kształtu filmu lub czujnika. Po ubraniu, tworzy szerszy, bardziej filmowy współczynnik kształtu.
* Efektywne wykorzystanie obszaru czujnika/filmu: Zamiast przycinać obraz, aby osiągnąć współczynnik kształtu szerokoekranowego (który wyrzuca rozdzielczość pionową), soczewka anamorficzna wykorzystuje cały obszar czujnika/filmu do przechwytywania informacji, co daje ostrzejszy, bardziej szczegółowy obraz powszechny.
2. Nieprzepustowe (podczas projekcji lub przetwarzania):
* Proces odwrotnego: Wyciśnięty obraz nagrany przez soczewkę Anamorfic wygląda zniekształcona. Aby to poprawić, obraz musi być „bezsprzeczny” z powrotem do odpowiednich proporcji.
* Dwie metody:
* Projekcja (tradycyjnie): W projekcji filmowej podobny obiektyw anamorficzny (lub cyfrowo przetworzony odpowiednik) służy do niezakłócania obrazu i wyświetlania go na ekranie z prawidłowym współczynnikiem kształtu.
* Processing (nowoczesny cyfrowy przepływ pracy): W nowoczesnym cyfrowym tworzeniu filmów film nakręcony z soczewkami anamorficznymi jest nieopiwany cyfrowo w oprogramowaniu postprodukcyjnym (jak Premiere Pro, DaVinci Resolve, Avid Media Composer itp.). Oprogramowanie po prostu rozciąga obraz poziomo według współczynnika ściskającego (np. 2x).
Kluczowe cechy i skutki soczewek anamorficznych:
Oprócz szerszego współczynnika kształtu soczewki anamorficzne są często związane ze specyficzną estetyką, głównie ze względu na ich właściwości optyczne:
* Oval bokeh: Premiera poza skupiskiem (Bokeh) są wydłużone w owalne kształty zamiast okrągłych kształtów wytwarzanych przez soczewki sferyczne. To charakterystyczny anamorficzny wygląd.
* Flary soczewki w poziomie: Soczewki anamorficzne są podatne na tworzenie długich, poziomych rozbłysków soczewek (czasami nazywanych „smugami”). Te rozbłyski występują, gdy jasne źródła światła uderzają w obiektyw. Wielu filmowców przyjmuje ten efekt, co czyni go charakterystycznym anamorficznym wyglądem.
* Faleff: Niewielka miękkość obrazu, szczególnie w pobliżu krawędzi, może być bardziej wyraźna z soczewkami anamorficznymi.
* Odkształcenie: Soczewki anamorficzne mogą wprowadzić pewne unikalne cechy zniekształceń, chociaż nowoczesne projekty je minimalizują.
w podsumowaniu:
Soczewki anamorficzne to wyrafinowane narzędzia optyczne, które pozwalają filmowcom uchwycić szerszy, bardziej filmowy obraz. Pracują w poziomie, ściskając obraz na czujnik/film, a następnie bezbłędnie go podczas projekcji lub postprodukcji. Oprócz szerszego współczynnika kształtu tworzą również unikalne efekty optyczne, takie jak owalne bokeh i soczewki poziome, przyczyniając się do „anamorficznego wyglądu”, który często kojarzy się z klasycznym kinem.