1. Zrozumienie twardego oświetlenia
* Charakterystyka:
* ostre, dobrze zdefiniowane cienie: Najbardziej rozpoznawalna funkcja. Cienie są ciemne i mają wyraźne, chrupiące krawędzie.
* Wysoki kontrast: Znacząca różnica między najjaśniejszymi atrakcjami a najciemniejszymi cieniami.
* Bezpośrednie źródło światła: Zwykle pojedyncze, małe i stosunkowo niepopiowane źródło światła.
* nacisk na teksturę: Hard Light podkreśla detale powierzchni, takie jak konsystencja skóry, zmarszczki i pory.
* Wpływ emocjonalny:
* dramat i intensywność: Często wywołuje uczucie siły, tajemnicy lub napięcia.
* surowość i realizm: Czuje się bardziej uczciwy i mniej wypolerowany niż miękkie oświetlenie.
* narażona podatność: Podkreśla niedoskonałości i szczegóły, dzięki czemu temat jest bardziej wrażliwy.
2. Niezbędny sprzęt
* źródło światła:
* Bare Bulb Flash/Strobe: Najbardziej bezpośredni i bezlitosny. Oferuje najostrzejsze cienie. Poszukaj ręcznej kontroli, aby wybrać moc.
* Bezgazowy (gorący but flash): Bardziej przenośne i wszechstronne, ale często muszą być modyfikowane w celu uzyskania pożądanego efektu.
* Studio Strobe: Potężny i oferuje większą kontrolę.
* Bezpośrednie światło słoneczne: Można użyć, szczególnie około południa, gdy słońce jest wysokie. Trudne do kontrolowania, ale wolne.
* Modyfikatory (do kontrolowania światła - często minimalne przy twardym oświetleniu):
* reflektory: Białe lub srebrne odbłyśniki mogą odbić niewielką ilość światła w cienie, aby je lekko zmiękczyć. Uważaj, aby nie nadmiernie stawiać światła.
* gobo/flaga: Czarna karta lub materiał używany do blokowania światła i zwiększania cieni.
* snoot: Stożkowe lub cylindryczne przywiązanie do światła, które skupia wiązkę światła. Może stworzyć dramatyczny efekt reflektorów.
* Grid: Ogranicza rozprzestrzenianie się światła, tworząc bardziej kontrolowaną wiązkę.
* aparat i obiektyw:
* Dowolne DSLR lub kamera bezlusterkowa: Tryb ręczny jest niezbędny.
* Portret obiektyw: Ogólna długość od 50 mm do 135 mm jest ogólnie idealna do portretów.
3. Ustawienia aparatu
* Tryb ręczny (M): Całkowita kontrola nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO.
* apertura: Zazwyczaj f/8 lub nowszy dla ostrego skupienia i głębokości pola, zwłaszcza jeśli chcesz, aby cała twarz była w skupieniu. Eksperymentuj, aby znaleźć to, co działa najlepiej dla twojego ujęcia.
* Sprawa migawki: Dopasuj prędkość synchronizacji flash (zwykle 1/200 lub 1/250. sekundy). Jeśli używasz naturalnego światła, dostosuj, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję na podstawie otworu i ISO.
* ISO: Zachowaj tak niskie, jak to możliwe (ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ tylko, jeśli to konieczne, aby osiągnąć pożądaną ekspozycję.
* Bilans biały: Ustaw go tak, aby pasowało do źródła światła (flash, światło dzienne itp.).
* pomiar: Użyj pomiaru punktowego, aby dokładnie mieszać twarz pacjenta, zwłaszcza najważniejsze.
4. Techniki oświetlenia i pozowanie
* Umieszczenie jest kluczem:
* oświetlenie boczne: Umieść źródło światła po jednej stronie obiektu, aby stworzyć dramatyczne cienie, które rzeźbią twarz. To klasyczna technika twardego oświetlenia.
* Top Lighting (powyżej): Ustaw światło wysoko i lekko przed obiektem, aby uzyskać dramatyczne cienie pod oczami, nosem i podbródkiem. Może stworzyć wygląd teatralny.
* poniżej oświetlenia (podświetlenie): Źródło światła poniżej tematu. Tworzy upiorny, nienaturalny efekt. Używaj oszczędnie.
* Podświetlenie: Umieść źródło światła za przedmiotem, aby stworzyć sylwetkę lub światło obręczy. Użyj reflektora, aby odbić się z powrotem na twarz, jeśli chcesz zobaczyć więcej szczegółów.
* Odległość ma znaczenie: Im bliżej źródła światła, tym bardziej miękkie (względnie) będą cienie. Im dalej źródło światła, tym trudniejsze i bardziej zdefiniowane będą cienie.
* pozowanie:
* silne jawlins i kąty: Zachęcaj podmiot do kątu twarzy do światła, aby podkreślić ich strukturę szczęki i twarzy.
* Centencyjne wyrażenia: Twarde oświetlenie może być bardzo odkrywcze. Kieruj podmiot, aby przekazać emocje, które chcesz uchwycić, niezależnie od tego, czy jest to intensywność, wrażliwość czy tajemnica.
* Wyrażenia twarzy: Neutralna lub nieco intensywna ekspresja często działa dobrze z twardym oświetleniem. Unikaj zbyt szerokich uśmiechów, ponieważ mogą wydawać się nienaturalne przy tak silnym świetle.
* wzór oświetlenia Rembrandt: Klasyczna konfiguracja oświetlenia portretowego, w której obiekt ma mały trójkąt światła na policzku naprzeciwko źródła światła. Osiągnięte przez ustawienie światła nieco powyżej i z boku obiektu.
* Zwróć uwagę na przyciąganie wzroków: Małe odbicie światła w oczach pacjenta. Dodaje życie i błyszcze do portretu. Dostosuj pozycję światła, aby uzyskać przyjemne światło.
5. Kompozycja
* Prostota: Twarde oświetlenie działa najlepiej z prostymi kompozycjami. Unikaj zagraconych tła, które odwracają uwagę od obiektu.
* Zasada trzeciego: Umieść oczy podmiotu lub kluczowe cechy wzdłuż zasady trzeciej, aby stworzyć zrównoważoną i wciągającą kompozycję.
* przestrzeń ujemna: Użyj przestrzeni ujemnej (puste obszary w ramce), aby zwrócić uwagę na temat.
* Cropping: Nie bój się mocno przycinać na twarzy, aby podkreślić ich wyraz i szczegóły ujawnione przez twarde światło.
6. Processing
* Dostosowania kontrastu: Dostrojenia kontrastu, aby wzmocnić dramat.
* unikanie i spalanie: Użyj narzędzi do unikania (błyskawicy) i spalania (przyciemniającego), aby selektywnie dostosować jasność określonych obszarów. Na przykład możesz uniknąć oczu, aby były jaśniejsze lub spalić cienie, aby je pogłębić.
* wyostrzenie: Wyostrz obraz, aby podkreślić szczegóły ujawnione przez twarde światło, szczególnie wokół oczu i ust.
* Czarno -biała konwersja: Twarde oświetlenie często wygląda oszałamiająco w kolorze czarno -białym. Eksperymentuj z różnymi czarno -białymi konwersjami, aby znaleźć ten, który najlepiej poprawia dramat.
Wskazówki i rozważania:
* Bądź uważny na skórę swojego podmiotu. Twarde światło może podkreślić niedoskonałości. Jeśli twój przedmiot jest wrażliwy na zmarszczki lub przebarwienia, rozważ użycie bardzo niewielkiej dyfuzji (np. Scrim umieszczonego daleko od źródła światła) lub przy użyciu bardziej pochlebnego kąta.
* eksperyment! Nie bój się wypróbować różnych pozycji oświetlenia i ustawień aparatu, aby zobaczyć, co działa najlepiej.
* Ćwicz: Kluczem do opanowania twardego oświetlenia jest praktyka. Zastrzel wiele portretów i przeanalizuj wyniki.
* komunikacja jest kluczowa: Porozmawiaj ze swoim tematem na temat wyglądu, który próbujesz osiągnąć, i zachęć ich do odkrywania różnych wyrażeń.
* bezpieczeństwo: Jeśli używasz Strobes, pamiętaj o ustawieniach mocy i unikaj bezpośredniego patrzenia w światło.
Przykładowy scenariusz sesji:
Powiedzmy, że chcesz stworzyć dramatyczny portret męskiego tematu.
1. konfiguracja: Umieść gołe stroboskopu z boku obiektu, lekko ustawione w dół. Tło to zwykła, ciemnoszara ściana.
2. Ustawienia aparatu: Kamera w trybie ręcznym, f/8, 1/200 sekundy, ISO 100.
3. pozowanie: Miej podmiot nieco jego twarz w kierunku światła, podkreślając swoją szczękę. Poproś go o utrzymanie neutralnego lub nieco intensywnego wyrazu.
4. Dostosuj: Zrób strzał testowy i dostosuj moc stroboskopu, aż osiągniesz pożądaną ekspozycję.
5. Udoskonalenie: Użyj reflektora po przeciwnej stronie twarzy, aby w razie potrzeby odbić niewielką ilość światła w cienie.
6. Processing: Konwertuj obraz na czarno -biały, dostosuj kontrast i wyostrz szczegóły.
Rozumiejąc cechy twardego oświetlenia i praktykując te techniki, możesz tworzyć dramatyczne i urzekające portrety, które pozostawiają trwałe wrażenie. Pamiętaj, że celem jest użycie światła do opowiedzenia historii i wywołania emocji.