Czym jest współczynnik oświetlenia?
Współczynnik oświetlenia (czasami nazywany współczynnikiem klucza do wypełnienia) to różnica w jasności między oświetloną stroną twojego pacjenta (bok oświetlony przez główne lub kluczowe światło) a stroną cienia (boku oświetlonego światłem wypełnienia lub światłem otoczenia). Zasadniczo jest to miara kontrastu na twarzy twojego pacjenta lub głównego punktu centralnego. Jest wyrażany jako stosunek taki jak 2:1, 4:1, 8:1 itp.
Dlaczego współczynnik oświetlenia jest ważny?
* nastrój i atmosfera: Współczynniki oświetlenia drastycznie wpływają na nastrój twojego portretu. Niższe współczynniki (bliżej 1:1) tworzą miękkie, łagodniejsze obrazy o mniejszym kontrastu, podczas gdy wyższe współczynniki (takie jak 8:1) wytwarzają bardziej dramatyczne, nastrojowe i zdefiniowane portrety.
* rzeźbienie i wymiar: Kontrolując różnicę w intensywności światła, możesz wyrzeźbić twarz, podkreślić funkcje i dodać głębokość. Właściwe stosowanie współczynników może definiować kości policzkowe, szczupłe twarze i tworzyć bardziej interesujące wizualnie kształty.
* profesjonalizm: Zrozumienie i kontrolowanie współczynników oświetlenia jest znakiem rozpoznawczym profesjonalnego fotografii portretowej. Pozwala konsekwentnie osiągnąć pożądany wygląd i styl.
* Dokładność techniczna: Zrozumienie, w jaki sposób interakcja aparatu i oświetlenia spowoduje lepsze ekspozycje i mniej edycji.
Zrozumienie liczb współczynników
Pierwsza liczba w stosunku reprezentuje połączoną jasność kluczowego światła i napełnij światło po oświetlonej stronie. Druga liczba reprezentuje jasność samego światła wypełnienia (lub światła otoczenia) po stronie cienia.
* 2:1: Jasna strona jest dwa razy bardziej jasna niż strona cienia. Jest to bardzo miękkie, delikatne światło, często używane do portretów urody lub starszych tematów, w których chcesz zminimalizować zmarszczki.
* 4:1: Jasna strona jest czterokrotnie bardziej jasna jak strona cienia. Jest to bardziej standardowy współczynnik oświetlenia portretowego, zapewniający niezłą równowagę między miękkością a definicją.
* 8:1: Jasna strona jest osiem razy bardziej jasna jak strona cienia. To bardziej dramatyczny wygląd o wysokiej zawartości kontroli. Dobry do dodania poczucia tajemnicy lub siły.
* 1:1 (lub płaskie współczynniki, takie jak 1,5:1): Brak widocznych cieni, bardzo płaski, a nawet oświetlenie. Często używane w fotografii produktu lub sytuacjach, w których musisz zobaczyć każdy szczegół.
* 16:1 (lub wyżej): Niezwykle dramatyczny i wysokowydajny, często graniczący z sylwetką. Zwykle nie używane do pochlebnego portretu, chyba że pożądany jest konkretny dramatyczny efekt.
Jak obliczyć (i kontrolować) współczynniki oświetlenia
Podczas gdy możesz używać świateł do precyzyjnych odczytów, możesz również przybliżać stosunek z doświadczeniem i obserwacją. Oto podstawowy proces:
1. Ustaw światło kluczowe: Ustaw i wyreguluj główne źródło światła. Jest to światło, które przede wszystkim oświetla Twój temat.
2. Miernik Light: Weź lekki odczyt licznika (lub użyj miernika aparatu) oświetlonej strony twarzy pacjenta. Jeśli używasz miernika aparatu, upewnij się, że pomalujesz światło, które spadnie na skórę pacjenta, a nie ogólną scenę.
3. Dodaj światło wypełniające (lub wyreguluj światło otoczenia): Wprowadź światło wypełniające (reflektor, drugie światło itp.), Aby zmiękczyć cienie. Alternatywnie możesz kontrolować istniejące światło otoczenia poprzez przyciemnienie świateł pomieszczenia lub blokując okna.
4. Miernik po stronie cienia: Weź lekki odczyt licznika (lub użyj miernika aparatu) strony * cienia * twarzy pacjenta. Uważaj, aby nie pozwolić na miernik kluczowy światło.
5. Oblicz stosunek: Podziel odczyt światła kluczowego przez odczyt Light Light. Na przykład, jeśli odczyt światła kluczowego jest f/8, a odczyt światła wypełnienia wynosi f/4, stosunek wynosi 4:1 (ponieważ f/8 to dwa stopnie jaśniejsze niż f/4, a każdy zatrzymuje podwaja światło). Każdy f/stop podwaja ilość światła. Jeden przystanek równa się stosunku 2:1.
Ważne narzędzia do kontrolowania współczynników oświetlenia
* Miernik światła: Najdokładniejszy sposób pomiaru światła. Miernik ręczny jest idealny do pracy w studio, ale możesz użyć wbudowanego miernika aparatu jako przybliżenia.
* reflektory: Idealne do podskakiwania światła w cienie i tworzenia bardziej miękkiego, bardziej równego światła. Srebrne odbłyśniki zapewniają jaśniejsze, bardziej spekulowe odbicie, podczas gdy białe odbłyśniki wytwarzają bardziej miękkie, bardziej rozproszone światło.
* dyfuzory: Zmiękcz i rozłóż światło z kluczowego światła, zmniejszając ostre cienie. Softboxy i parasole są powszechnymi dyfuzorami.
* flagi (lub gobos): Służy do blokowania światła i tworzenia cieni lub zapobiegania rozlaniu światła na niechciane obszary.
* Regulowana moc światła: Światła stroboskopowe lub ciągłe światła z regulowanymi ustawieniami mocy pozwalają precyzyjnie kontrolować intensywność każdego światła.
* odległość: Przeniesienie świateł bliżej lub dalej od podmiotu wpłynie na ich intensywność, a tym samym stosunek. Światło bliżej tematu będzie jaśniejsze i rzucają trudniejsze cienie.
Wspólne konfiguracje oświetlenia i ich typowe współczynniki:
* oświetlenie motyla (oświetlenie najważniejsze): Kluczowe światło umieszczone bezpośrednio nad i za obiektem, skierowane. Reflektor jest umieszczony bezpośrednio pod podbródkiem. To często daje stosunek 2:1 lub 4:1. Tworzy symetryczny cień pod nosem („motyl”).
* Lighting: Podobne do oświetlenia motyla, ale kluczowe światło jest lekko z jednej strony, tworząc mały cień pętania z boku nosa. Stosunek zwykle około 4:1.
* Rembrandt Lighting: Światło kluczowe ustawione wyżej i z jednej strony, tworząc trójkąt światła na policzku naprzeciwko kluczowego światła. Zwykle wytwarza to wyższy współczynnik kontrastu, około 4:1 lub 6:1 (lub nawet 8:1 w zależności od wypełnienia).
* podzielone oświetlenie: Światło kluczowe ustawione w celu stworzenia dramatycznego podziału światła i cienia na środku twarzy. Bardzo wysoki stosunek (8:1 lub wyższy).
* szerokie oświetlenie: Twarz pacjenta jest obracana, aby strona najbliżej aparatu była bardziej oświetlona. Często używa współczynników około 4:1 lub 6:1. Może sprawić, że twarz wydawała się szersza.
* krótkie oświetlenie: Twarz pacjenta jest obrócona, więc bok najdalej od kamery jest bardziej oświetlony. Stosunki zwykle około 4:1 lub 6:1. Może sprawić, że twarz będzie szczuplejsza.
Jak „złamać” swoje portrety ze złym współczynnikiem oświetlenia
* zbyt płaski (1:1): Brak wymiaru, nudnego, niepochlebnego. Badani mogą wyglądać na „wyprysku”.
* zbyt wysoki kontrast (16:1 lub wyższy): Surowe cienie, utrata szczegółów w cieniach i atrakcjach, mogą wyglądać nienaturalnie i niepochlebnie. Może przesadzić zmarszczki i niedoskonałości.
* Niespójne wskaźniki: Nierównomierne oświetlenie na twarzy, rozpraszające cienie, słabo zdefiniowane cechy.
* ignorowanie odcienia skóry: To, co działa dla obiektu jasnoskóry, może nie działać dla podmiotu ciemnoskórego. Ciemniejsza skóra może poradzić sobie z wyższymi współczynnikami kontrastu bez utraty szczegółów.
* Nie rozważając swojego tematu: Nie chciałbyś, aby wysoki stosunek był stosowany u osób starszych, ponieważ może to podkreślić ich zmarszczki.
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* start proste: Zacznij od konfiguracji na jednym świetle i odbłyśniku. Opanuj podstawy przed dodaniem większej liczby świateł.
* obserwuj: Zwróć uwagę na to, jak światło spada na twarze w różnych sytuacjach. Przestudiuj pracę fotografów portretowych.
* eksperyment: Wypróbuj różne współczynniki oświetlenia i zobacz, jakie efekty powodują.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej staniesz się oceniania wskaźników oświetlenia po oko.
* Rozważ przetwarzanie postów: Możesz subtelnie dostosowywać współczynniki oświetlenia w przetwarzaniu po przetwarzaniu, ale zawsze lepiej jest uzyskać odpowiednią do aparatu.
* Komunikuj się z tematem: Upewnij się, że są wygodne z oświetleniem i pozowaniem. Zrelaksowany temat zawsze będzie produkować lepszy portret.
* Użyj szarej karty: Pomoże to zapewnić dokładność równowagi białej.
* mniej jest więcej Często mniej świateł może uzyskać lepszy obraz.
* Nie bój się złamać zasad: Kiedy zrozumiesz podstawy, możesz swobodnie eksperymentować i rozwijać swój wyjątkowy styl.
Rozumiejąc i stosując te zasady, możesz radykalnie poprawić jakość swojej fotografii portretowej. Powodzenia!