Przewodnik wskaźnika oświetlenia:jak zrobić (lub złamać) swoje portrety
Wskaźniki oświetlenia są podstawową koncepcją fotografii portretowej, ale często są one niezrozumiane lub przeoczone. Zrozumienie ich umożliwia kontrolowanie nastroju i głębi swoich obrazów, oddzielając amatorskie migawki od profesjonalnych portretów. Ten przewodnik zdemistyfikuje wskaźniki oświetlenia i pomoże ci efektywnie je wykorzystać do tworzenia oszałamiających portretów.
Jakie są współczynniki oświetlenia?
Mówiąc najprościej, współczynnik oświetlenia opisuje różnicę w jasności między bokiem światła twarzy twojego pacjenta (bok bezpośrednio oświetlony głównym światłem) i boks cienia ich twarzy. Jest wyrażany jako stosunek, taki jak 2:1, 3:1, 4:1 itp.
* Pierwszy numer W stosunku reprezentuje całkowite światło uderzające w kluczową stronę twarzy. Obejmuje to światło kluczowe * i * dowolne światło wypełniające.
* Druga liczba Reprezentuje światło uderzające w cień twarzy. Jest to * zwykle * tylko światło wypełniające lub światło otoczenia, chociaż może zawierać rozlanie z kluczowego światła.
Dlaczego współczynniki oświetlenia są ważne?
Współczynniki oświetlenia bezpośrednio wpływają:
* nastrój: Wyższy stosunek (np. 8:1) tworzy dramatyczny, nastrojowy portret o głębokich cieniach. Niższy stosunek (np. 2:1) powoduje jaśniejszy, bardziej miękki i bardziej zrównany obraz.
* wymiar: Wskaźniki pomagają rzeźbić twarz, definiując atrakcje i cienie, tworząc iluzję głębokości. Płaskie oświetlenie (bardzo niski stosunek) może sprawić, że twarz będzie wyglądać dwuwymiarowe.
* Charakterystyka tematu: Możesz użyć wskaźników oświetlenia, aby pochlebiać swój temat, minimalizując lub podkreślając niektóre funkcje. Na przykład wyższy stosunek może podkreślić strukturę kości, a niższy stosunek może zmiękczyć zmarszczki.
* Ogólny styl: Wybór wskaźników oświetlenia fotografa przyczynia się do ich charakterystycznego stylu. Niektórzy preferują wysokie, dramatyczne obrazy, podczas gdy inne faworyzują bardziej miękki, bardziej naturalny wygląd.
Wspólne współczynniki oświetlenia i ich efekty:
Oto podział wspólnych wskaźników i tworzone nastroje:
* 1:1 (bez stosunku): Całkowicie płaskie oświetlenie. Obie strony twarzy są równie oświetlone. Jest to rzadko używane w portrecie, chyba że wybierasz wysoce stylizowany, niekonwencjonalny wygląd. Może sprawić, że tematy wyglądają na martwe i brakujące wymiary.
* 2:1 (subtelne): Bardzo miękkie, naturalnie wyglądające światło. Strona cienia jest tylko nieco ciemniejsza niż strona kluczowa. Ten stosunek jest dobry dla:
* Portrety o wysokim kluczu (jasne i przewiewne)
* Photografia piękna i mody, w której skóra jest najważniejsza.
* Osoby o teksturowanej skórze (minimalizuje szczegóły).
* 3:1 (umiarkowany): Nieco bardziej zdefiniowany wygląd. Jest to wszechstronny współczynnik, który działa dobrze dla wielu przedmiotów i tworzy przyjemną równowagę między wyróżnieniem a cieniem. To świetny punkt wyjścia dla większości portretów.
* 4:1 (rosnący dramat): Cienie stają się bardziej widoczne, dodając więcej wymiarów i nutę dramatu. Dobry dla:
* Męskie portrety.
* Badani o silnej strukturze kości.
* Portrety z nieco więcej nastroju.
* 8:1 (dramatyczny): Głębokie, wyraźne cienie. Ten stosunek tworzy dramatyczny i nieco tajemniczy wygląd. Nadaje się do:
* Portrety postaci.
* Czarno -białe konwersje (kontrast dobrze się tłumaczy).
* Dodanie poczucia intensywności lub nastroju.
* Zachowaj ostrożność, ponieważ może to również powodować niepochlebne cienie.
* 16:1 (bardzo dramatyczny): Jeszcze głębsze cienie. Ten stosunek powinien być używany oszczędnie, ponieważ może łatwo stać się niepochlebny.
Jak określić (i kontrolować) współczynniki oświetlenia:
1. Zrozumienie swoich świateł: Poznaj moc i rozprzestrzenianie się kluczowego światła i wypełnij światło.
2. Za pomocą miernika światła (idealny): Najdokładniejszym sposobem jest światło.
* Odczyt odczytu po kluczowej lekkiej stronie twarzy, trzymając miernik blisko skóry.
* Następnie przeczytaj po stronie cienia twarzy.
* Porównaj odczyty. Różnica w zatrzymaniach światła odpowiada współczynnikowi oświetlenia. Każdy przystanek światła podwaja intensywność (ok.):
* 1 stop =2:1
* 2 stopy =4:1
* 3 przystanki =8:1
* 4 przystanki =16:1
3. Za pomocą histogramu aparatu (dobra alternatywa): Histogram jest wizualnym przedstawieniem zakresu tonalnego na twoim obrazie.
* Zrób strzał testowy.
* Zbadaj histogram. Czy pochyla się mocno po prawej (jasnej) czy lewej (ciemności)? Czy istnieją znaczące luki? Odpowiednio dostosuj światło wypełniające.
* Ta metoda wymaga praktyki i dobrego zrozumienia, w jaki sposób światło przekłada się na histogram.
4. Chimping and Observation (najmniej dokładny, ale przydatny do nauki):
* Zrób strzał testowy i spójrz na obraz na ekranie LCD aparatu (o nazwie „Chimping”).
* Oceń jasność cieni w porównaniu z atrakcjami na twarzy.
* Dostosuj światło wypełniające (lub odległość światła kluczowego) i powtórz. Ta metoda opiera się na twoim wizualnym osądzie.
Czynniki wpływające na współczynniki oświetlenia:
* kluczowe światło: Dostosowanie mocy kluczowego światła jest najbardziej bezpośrednim sposobem wpłynięcia na stosunek.
* wypełnij zasilanie światła: Zwiększenie światła wypełnienia zmniejsza stosunek (zmiękczenie cieni), przy jednoczesnym zmniejszaniu go zwiększa stosunek (pogłębianie cieni).
* odległość: Zachowanie światła bliżej tematu zwiększa jego intensywność (i odwrotnie).
* Rozmiar modyfikatora: Większe modyfikatory światła (softboxy, parasole) wytwarzają bardziej miękkie, bardziej rozproszone światło, które może obniżyć ogólny stosunek.
* reflektory: Odbiecki odbijają światło z powrotem w cienie, działając jako światło wypełniające i obniżając stosunek.
* Światło otoczenia: Ilość światła otoczenia w pomieszczeniu wpłynie również na stosunek, szczególnie przy niższych wskaźnikach mocy. W jasnym świetle słonecznym źródło wypełnienia musi być równie jasne.
* odwrotne prawo kwadratowe: Intensywność światła gwałtownie maleje wraz z odległością.
Wskazówki dotyczące kontrolowania współczynników oświetlenia:
* Zacznij od stosunku 3:1: To dobra linia bazowa i łatwiejsza do dostosowania.
* Użyj światła: Chociaż nie zawsze jest to konieczne, zapewnia najdokładniejsze i spójne wyniki.
* eksperyment: Nie bój się wypróbować różnych wskaźników, aby zobaczyć, co działa najlepiej dla twojego tematu i stylu.
* Rozważ twarz podmiotu: Okrągła twarz może skorzystać z wyższego stosunku do dodania definicji, podczas gdy bardzo kanciastka twarz może wyglądać lepiej z bardziej miękkim, niższym stosunkiem.
* Pomyśl o tle: Współczynnik oświetlenia na temat powinien uzupełnić ogólny nastrój i oświetlenie tła.
* Ćwicz: Im więcej eksperymentujesz i obserwujesz, tym lepiej będziesz oceniać i kontrolować współczynniki oświetlenia.
Powszechne błędy, których należy unikać:
* całkowicie ignorowanie współczynników oświetlenia: To często prowadzi do płaskich, nieciekawych portretów.
* przy użyciu stosunku, który jest zbyt wysoki: Może skutkować surowymi, niepochlebnymi cieniami, szczególnie u starszych osób.
* przy użyciu stosunku, który jest zbyt niski: Może spowodować brak wymiaru i wyprany wygląd.
* Nie biorąc pod uwagę kształtu twarzy podmiotu: Jeden stosunek * nie * nie pasuje do wszystkich.
Podsumowując:
Współczynniki opanowania oświetlenia ma kluczowe znaczenie dla tworzenia przekonujących i profesjonalnych portretów. Rozumiejąc zasady opisane w tym przewodniku i eksperymentując z różnymi konfiguracjami, możesz odblokować nowy poziom kontroli nad zdjęciami i rozwinąć swój unikalny styl fotograficzny. Nie bój się eksperymentować, uczyć się na błędach, a co najważniejsze, baw się dobrze! Powodzenia i szczęśliwego strzelania!