Przypiąć 
To jest artykuł napisany do naszego cotygodniowego Lightroom Edit – odcinek 1, który został wydany 18 listopada 2011 roku w SLR Lounge. Aby obejrzeć ten samouczek w formie wideo, kliknij tutaj.
Zaletą robienia pisemnych samouczków jest to, że mogę podać nieco więcej wyjaśnień, dlaczego zamierzamy robić pewne rzeczy. Bez dalszych pożegnań zacznijmy.
Oprogramowanie do przetwarzania RAW
Przetwarzanie RAW nie oznacza, że używasz jakiegoś konkretnego programu. W rzeczywistości możesz praktycznie użyć dowolnego z poniższych tytułów oprogramowania i uzyskać dokładnie takie same wyniki.
Lightroom, ACR (Adobe Camera RAW), Bridge, Aperture, Capture One, ACDSee Pro itp.
Każdy procesor RAW będzie miał praktycznie ten sam zestaw elementów sterujących, z niewielkimi różnicami, jeśli chodzi o szczegóły. Istnieją argumenty, który procesor RAW tworzy najlepszą konwersję. Niektórzy z elitarnych profesjonalistów wolą Capture One, ponieważ uważają, że zapewnia im lepszą konwersję tonów. Uwierz mi jednak, gdy mówię, że każde oprogramowanie ma swoje mocne i słabe strony. Standardem jest prawdopodobnie Lightroom i tego też używamy w naszym studio. Tak więc zrobimy ten samouczek w Lightroomie, jednak te same metody można zastosować, aby uzyskać te same wyniki w dowolnym oprogramowaniu do konwersji RAW.
Pobierz plik ćwiczeń
Najpierw pobierzmy i spójrzmy na nasz wyzerowany plik RAW. Pobierz plik ćwiczeń, klikając tutaj. (Uwaga:ten obraz został dostarczony przez Lin and Jirsa Photography wyłącznie w celach edukacyjnych dla użytkowników DPS i SLR Lounge)
Oto nasz wyzerowany plik RAW, co oznacza, że wszystkie domyślne wartości przetwarzania zostały zresetowane.
Domyślne ustawienia programowania
Chociaż obraz został prawidłowo naświetlony dla skóry obiektu, przed jakimkolwiek przetwarzaniem wydaje się bardzo płaski. Teraz, gdy przeniesiesz ten plik do Lightrooma lub innego programu do edycji RAW, ten program zastosuje ustawienia domyślne.
Domyślne ustawienia Lightrooms są następujące:
Czarni +5
Jasność +50
Kontrast +25
Krzywa tonalna – Krzywa punktowa:średni kontrast
Wyostrzanie Kwota +25, Promień 1, Szczegół +25
Te domyślne ustawienia prowadzą do obrazu, który powinien wyglądać jak to, co widzisz poniżej.
Wskazówki dotyczące przepływu pracy w RAW
Chociaż powyższy obrazek wygląda znacznie lepiej, to nadal jest tylko punktem wyjścia. Przejdźmy więc do wykończenia obrazu.
Teraz, za każdym razem, gdy prowadzę warsztaty montażowe lub wykładam online, zawsze zaczynam od powiedzenia „najpierw zacznij od największych korekt”. Oznacza to, że jeśli obraz jest mocno niedoświetlony, nie należy regulować balansu bieli przed dostosowaniem ekspozycji/jasności. Czemu? Ponieważ wprowadzanie mniejszych zmian przed większymi będzie stratą czasu. W wyżej wymienionej sytuacji, jeśli miałbyś wyregulować balans bieli przed dostosowaniem ekspozycji, będziesz musiał ponownie wyregulować balans bieli po ustawieniu właściwej wartości ekspozycji, ponieważ odcienie będą wyglądały inaczej przy jaśniejszym ustawieniu ekspozycji.
Tak więc jest to ogólny proces przepływu pracy, który stosuję podczas edycji plików RAW.
1. Jasność/Ekspozycja
2. Temperatura/Odcień
3. Światło odzyskiwania/napełniania
4. Czerń/Kontrast
5. Przejrzystość
6. Żywość/nasycenie
7. Korekty obiektywu
8. Ostrzenie
Chociaż wciąż mogę wprowadzać drobne poprawki tu i tam, poprawianie w tej kolejności zapobiega ciągłemu wprowadzaniu większych poprawek i ponawianiu pracy.
Zaczynanie od wizji
Zanim przystąpię do dostosowywania, zawsze mam wizję tego, jaki styl, moim zdaniem, najlepiej pasowałby do konkretnego obrazu. Zabytkowe, czarno-białe, makowe o wysokim kontraście, żywe, itp. Edytowanie obrazu bez wyobrażenia o tym, jak ma wyglądać, jest jak podróż bez wiedzy, dokąd się wybierasz. Tak więc, jak stwierdzono w tym artykule, sprawimy, że ten obraz będzie się wyróżniał, więc wyprodukujemy go jako ładny, żywy obraz o wysokim kontraście. Chociaż działałoby to dobrze, jak wszystko, co lubisz.
Dokonywanie korekt
Zacznijmy więc od ekspozycji/jasności.
Jasność +80 – Ten obraz jest już ciężki w podświetleniach. Z tego powodu nie chcę zwiększać ekspozycji, ponieważ jest ona przesunięta w stronę podświetlenia. Zamiast tego zamierzam zwiększyć jasność do +80, aby rozjaśnić wszystkie tony obrazu.
Temperatura 4400/Odcień -16 – Domyślna temperatura na zdjęciu to 4650 z odcieniem -1. W tym ustawieniu widzę zbyt dużo czerwieni w odcieniach mojej skóry. Chociaż lubię ciepło obrazu, nie chcę widzieć tak dużo czerwieni, szczególnie w zacienionych obszarach skóry. Więc to, co zamierzam zrobić, to przesunąć mój Tint w dół w kierunku zielonej strony do -16. Następnie obraz będzie zbyt zielony/żółty, więc musimy obniżyć temperaturę, aby dostosować. To zdjęcie zostało zrobione podczas zachodu słońca i uwielbiam ciepło w tym ujęciu, więc nie chcę go zabić zbyt niską temperaturą. Więc zamierzam pozostawić Temperaturę na 4400, aby zostawić ten miły nastrojowy, ciepły ton na obrazie.
Odzyskiwanie +25 – Regeneracja jest świetna do równoważenia i cofania tonów podświetlenia. Bądź jednak bardzo ostrożny. Jednym z najczęstszych błędów w korekcji kolorów jest przełączenie odzyskiwania. Gdy odzyskiwanie zostanie wykorzystane, nie tylko spłaszczy się i zabije kontrast obrazu, ale może również spowodować posteryzację, w której zobaczysz nienaturalne gradacje kolorów. Pamiętaj, że w każdym makowym obrazie o wysokim kontraście chcesz mieć trochę prawdziwej czerni i trochę prawdziwej bieli. Używaj Recovery umiarkowanie, aby zrównoważyć i zredukować niektóre silne refleksy, szczególnie na skórze, ale nie przesadzaj. W przypadku tego obrazu odzyskiwanie +25 jest w porządku.
Światło wypełniające – Jeśli Recovery jest bratem typowych błędów korekcji kolorów, to Fill Light jest siostrą. W dzisiejszych czasach światło wypełniające jest używane zbyt intensywnie, aby tworzyć efekty w stylu sztucznego HDR. Duże ilości światła wypełniającego nie tylko sprawią, że obrazy będą wyglądać sztucznie i surrealistycznie, ale także zabiją jakość obrazu, zwiększając szum w cieniach i powodując powstawanie krawędzi. Zazwyczaj używam Fill Light w zakresie od 0 do +15. Rzadko wchodzę wyżej.
Czarni +12/Kontrast +35 – Zawsze dopasowuję czerń i kontrast razem, zaczynając od czerni. Moim celem przy każdym obrazie o wysokim kontraście jest dodanie czerni, dopóki nie uzyskam prawdziwych cieni na obrazie, obszarów, które są całkowicie przycięte. Nie za bardzo, ale trochę. Chcę być ostrożny, aby zachować szczegóły włosów, szczególnie tych, które mają ciemnobrązowe lub czarne włosy, ponieważ będą one pierwsze. To, co zwykle robię, to dostosowywanie czerni do tego poziomu, a jeśli nadal potrzebuję dodatkowego kontrastu, dodam niewielką ilość kontrastu w razie potrzeby. Uważaj, aby dodać zbyt dużo kontrastu, ponieważ wzmocni to tylko rozjaśnienia i kolory na odcieniach skóry, które mogą naprawdę wyglądać niepochlebnie. W przypadku tego obrazu Blacks na poziomie +12 i kontrast na +35 dają mi niezły pop bez przytłaczania.
Przejrzystość + 20 – Przejrzystość doskonale nadaje się do zwiększania kontrastu średnich tonów, co ma rodzaj efektu „wzmacniania szczegółów”. Musisz uważać, aby nie zwiększać jasności zbyt wysoko, ponieważ spowoduje to pojawienie się krawędzi w obszarach o wysokim kontraście, takich jak miejsca, w których skały spotykają się z jasnymi punktami horyzontu na tym zdjęciu.
Jasność -10/Nasycenie 0 – Po raz kolejny są to dwa suwaki, które zawsze dopasowuję razem, zaczynając od Vibrance i prawie nigdy nie dotykając Saturacji. Żywość zwiększy/zmniejszy nasycenie obrazu, jednocześnie próbując zachować odcienie skóry. Jest więc znacznie bardziej subtelny niż jego przytłaczający goryl z kuzyna Nasycenie. Nasycenie dostosuje jednakowo każdy kolor na obrazie. To sprawia, że bardzo łatwo jest go nadużywać. Generalnie używam wibracji w zakresie od -20 do +20 natomiast nasycenie zostawiam w okolicach – 5 do +5. W przypadku tego obrazu chcę nieco wyrwać kolor i pozostawić przyjemne ciepło i ton. Więc zamierzam obniżyć moją Vibrance do -10 i zostawić wszystko inne.
Skończyliśmy z naszymi podstawowymi korektami, ostatnią rzeczą, którą chcę dostosować, jest winietowanie obiektywu przed przejściem do wyostrzania.
Winietowanie obiektywu (NIE PO KADROWANIU) Kwota +36/Midpoint 20 – mam dwa style winietowania. Lubię mieć bardzo subtelną winietę przyciemniającą, gdy detale krawędzi i tła rozpraszają uwagę. Przez bardzo subtelny rozumiem dosłownie bardzo subtelny. Nie lubię, gdy ludzie są w stanie dostrzec jakiekolwiek winietowanie, a raczej lekkie przyciemnienie kolorów. Z tego powodu używam winietowania obiektywu w panelu Korekty obiektywu, w przeciwieństwie do winietowania po przycięciu w panelu Efekty.
Drugi styl winietowania, którego używam, to winieta odwrócona, która rozjaśnia krawędzie, gdy podobają mi się szczegóły krawędzi i chcę, aby obraz był jasny od środka do krawędzi. W przypadku tego obrazu albo zadziała. Ale podobają mi się szczegóły krawędzi i skały, więc zdecyduję się na odwróconą winietę i ustawię wartość na +36, a mój punkt środkowy na 20, aby nieco przyciągnąć efekt rozjaśnienia krawędzi do środka obrazu jeszcze.
W tym momencie skończyliśmy z naszymi podstawowymi poprawkami i powinieneś mieć obraz, który wygląda tak.
Wyostrzanie
Stopień ostrzenia 70, promień 1,5, szczegółowość 30 – Stąd zostało nam tylko wyostrzenie naszego wizerunku. Zawsze dostaję pytania, jaka ilość wyostrzenia jest wystarczająca? Cóż, oto zasada praktyczna. Zrób obraz i powiększ go do 100%, klikając myszką obraz w obszarze roboczym. Poruszaj się po twarzach, aby zobaczyć twarze w rozmiarze 100%. Od tego momentu dostosuj wyostrzanie, aż krawędzie będą zdefiniowane zgodnie z własnymi upodobaniami. Lubię moje obrazy nieco po ostrzejszej stronie, więc dla tego obrazu zamierzam zwiększyć wartość wyostrzania do 70 przy promieniu 1,5 i szczegółach 30.
Teraz powinieneś zobaczyć ostateczny obraz poniżej. Mamy teraz ładny, ostry obraz, który pojawia się po wykonaniu kilku poprawek RAW. Mam nadzieję, że wszystkim się podobało! Jak zawsze, daj mi znać, co myślisz poniżej!
Przypiąć