Ośmielamy się rzucić wyzwanie jednej z najbardziej znanych, ale kontrowersyjnych zasad w produkcji filmowej i wideo. Ale nie tylko my . . .
Jeśli kiedykolwiek brałeś udział w pojedynczych zajęciach z filmowania w szkole filmowej, uczestniczyłeś w warsztatach z produkcji wideo, a nawet oglądałeś samouczki dotyczące filmów lub teorii wideo na YouTube, prawdopodobnie słyszałeś o zasadzie 180 stopni. Jeśli chodzi o zasady filmowe, jest to jeden z najbardziej znanych i pierwotnie uważany za najbardziej niezniszczalny.
Jeśli jednak tak jest, to dlaczego tak często widzimy go zepsuty we współczesnym filmie i telewizji? Czy wszyscy ci filmowcy nie chodzili na te same zajęcia i nie oglądali tych samych filmów na YouTube? A może mamy wierzyć, że ta słynna, niezłomna zasada jest w tym momencie po prostu nieaktualna?
Przyjrzyjmy się tym ważnym pytaniom, gdy przyjrzymy się zasadzie 180 stopni, dlaczego istnieje i jak była używana przez lata, próbując odpowiedzieć na ostatnie pytanie:Czy nadal warto przestrzegać zasady 180 stopni?
Co to jest reguła 180 stopni
Zgodnie z definicją zawartą w słowniku Columbia Film School Language, zasada 180 stopni to „zasada filmowania i montażu [która] utrzymuje kamerę po jednej stronie akcji”. Definicja dalej wyjaśnia, w jaki sposób „kamera pozostaje po jednej stronie osi akcji przez całą scenę”, to „utrzymuje postacie ułożone kompozycyjnie po określonej stronie ekranu lub kadru”.
W tym momencie zasada 180 stopni jest wytyczną dla całej branży, która pomaga informować o wszelkiego rodzaju tworzeniu filmów i produkcji wideo do wszystkiego, w tym filmów korporacyjnych, reklam telewizyjnych, treści internetowych i cyfrowych oraz (oczywiście) filmów i filmów. Jednak chociaż od lat widzimy tę niewidoczną przerywaną linię rysowaną w podręcznikach i filmach na YouTube, nadal musimy zapytać, dlaczego w ogóle istnieje.
Dlaczego istnieje reguła 180 stopni
Teraz trudno to sobie wyobrazić, ale w pewnym momencie nie było reguły 180 stopni. W pierwszych dniach filmu i kina nie było żadnych reguł. Tylko jedna, statyczna kamera, która rejestrowała obrazy z szybkością 24 klatek na sekundę. To do tych wczesnych pionierów filmowych należało określenie wielu praw, zasad i wytycznych dotyczących kręcenia filmów.
Mówiąc prościej, wiele wyborów, których dokonali na początku, stałoby się standardową praktyką, ponieważ miały największy sens – w tamtym czasie. Wiele z nich było również praktycznych i dotyczyło tego, jak fotografujemy i oświetlamy sceny i obiekty do naszych ruchomych obrazów.
Dzięki tym elementom istnieje zasada 180 stopni, z których dwa największe to oświetlenie i ciągłość. Jak sam możesz przeczytać, oświetlenie sceny zgodnie z zasadą 180 stopni ma najbardziej tradycyjny sens, ponieważ pomaga zdefiniować bariery między „na planie” a „poza planem” i pomaga zachować spójność ustawień oświetlenia między ujęciami .
Reguła 180 stopni pomaga również naszym mózgom zrozumieć geometrię planu i sceny. Postrzegamy akcję tak, jakbyśmy oglądali ją z punktu widzenia kamery — to, co zostało, zostaje, a to, co dobre, pozostaje właściwe. Jednak wraz z postępem zarówno pod względem oświetlenia, jak i zrozumienia filmu i wideo, te zasady również zaczynają się zmieniać.
Jak złamać zasadę 180 stopni
Jestem wielkim fanem tego wideo z podziałem powyżej Film Riot, które po przedstawieniu wielu tych samych definicji i wyjaśnień zasady 180 stopni, pokazuje również kilka szybkich przykładów, jak ją złamać. I to prawda, że we współczesnym filmie i telewizji dość często łamie się zasadę 180 stopni.
Jednak w każdym przypadku zawsze istnieje (a przynajmniej zawsze powinien być) dobry powód. Najczęściej dzieje się tak po prostu dlatego, że filmowcy kręcą sceny z ciągłą akcją lub ruchem, co sprawia, że niemożliwe jest utrzymanie jednego stałego 180 stopni przez cały czas.
Można argumentować, że zamiast „łamać” zasadę per se, filmowcy po prostu „przywracają” zasadę 180 stopni od sekwencji do sekwencji, a czasami od ujęcia do ujęcia. Dzisiaj widzowie znacznie lepiej rozumieją akcję na ekranie i orientują się w tym, co dzieje się w danej scenie.
Przykłady filmów łamiących zasadę
Wraz z upływem czasu możesz po prostu przywrócić regułę 180 stopni, aby nadążyć za szybkimi sekwencjami akcji. Istnieje również kilka ważnych przykładów filmowców celowo łamiących zasadę 180 stopni dla efektów filmowych i psychologicznych. W powyższym eseju wideo Fandora przyjrzymy się kilku ważnym przypadkom, w których wydarzyło się to w historii kina.
Po rozpoczęciu od klasycznych przykładów działania zasady 180 stopni, przedstawiamy trzy sceny z filmów Wong Kar-Waia, Stanleya Kubricka i Darrena Aronofsky'ego, w których ci uznani reżyserzy eksperymentują z zasadą 180 stopni. działa i można nim manipulować, aby pomóc w opowiadaniu kinowej historii.
Te celowe przerwy, w których zasada 180 stopni jest ustalana na początku sceny, a następnie celowo łamana, mogą rzucić wyzwanie i zdenerwować widzów, nawet (być może) bez zrozumienia, dlaczego.
Czy nadal powinieneś używać reguły 180 stopni?
Tak więc teraz, gdy ustaliliśmy, czym jest reguła 180 stopni, dlaczego istnieje i jak była używana i łamana w przeszłości, pozostaje pytanie:czy nadal należy stosować zasadę 180 stopni w swoich filmach i projektach wideo ?
Twierdzę, że powinieneś przynajmniej zrozumieć zasadę i pozwolić, aby informowała o twoich najbardziej podstawowych typach strzałów. Każda scena wciąż wymaga ujęcia początkowego i zawsze powinieneś starać się mieszać różne panoramy, zbliżenia i wycięcia, aby pomóc ci w narracyjnym opowiedzeniu swojej historii.
Myślę jednak również, że w tym momencie widzowie są bardziej niż biegli w rozumieniu języka kina i mogą być wręcz znudzeni oglądaniem tych samych starych ujęć i konstrukcji scen. Nie odwrócisz głowy (że tak powiem), przestrzegając zasady 180 stopni w taki sam sposób, jak w przypadku filmów w przeszłości.
Polecam każdemu początkującemu lub początkującemu filmowcowi lub profesjonaliście wideo korzystanie z zasady 180 stopni wcześnie i często w swoich projektach, aby wykazać się biegłością w kinematografii, oświetleniu i kompozycjach, ale aby całkowicie zakwestionować tę zasadę.
Spróbuj znaleźć nowe kąty i kompozycje do zbadania. Spróbuj umieścić aparat w nowych, wyjątkowych miejscach i postaraj się, aby widzowie mogli wyglądać, którego nie zawsze rozumieją. Zasady kina mogły wywodzić się z niezbędnych korzeni, ale zawsze należy je łamać.