Zbierz się wokół ogniska, aby usłyszeć, jak filmowcy zwracają się do klasycznego folkloru, by snuć współczesne opowieści. Zacznijmy od Zielonego Rycerza .
Minęło kilka tygodni, odkąd zobaczyłem Zielonego Rycerza po raz pierwszy i myślę, że w końcu jestem gotowa porozmawiać o tym z przyjaciółmi i rodziną. W przypadku filmu, w którym występuje gadający lis i gigantyczny, zielony rycerz, muszę powiedzieć, że film poruszył mnie w sposób, o jakim nie myślałem, że mogą być w filmach.
Zielony rycerz to najnowszy film uznanego scenarzysty i reżysera (oraz montażysty) Davida Lowery'ego. Jego poprzednie filmy to Opowieść o duchach , Smok Pete'a i Czy nie są to ciała świętych (oraz nadchodzącePiotruś Pan i Wendy ).
To’ to fantastyczna opowieść o słynnej średniowiecznej opowieści ludowej i XIV-wiecznym wierszu zatytułowanym Sir Gawain i Zielony Rycerz , który opowiada historię arturiańskiego rycerza o imieniu Gawain i jego „grę w ścinanie głowy” z tajemniczym i nadprzyrodzonym zielonym rycerzem.
Film eksploruje bogate, głębokie i uderzające (zamierzone kalambury) tematy honoru, dziedzictwa i śmierci. Chociaż może to brzmieć jak całkiem prosta bajka ludowa, tak naprawdę nie jest.
Historia Zielonego Rycerza
Najpierw skupmy się nieco bardziej na Zielonym rycerzu i jego folklor arturiański. Sir Gawain i Zielony Rycerz jest poematem średnioangielskim z XIV wieku. Ze względu na datę jego autor jest nieznany, ale ogólnie przypisuje się go temu, co uczeni nazywają po prostu poetą Gawain. Pomimo tajemniczego pochodzenia, pozostała jedną z głównych legend otaczających króla Artura i jego Okrągły Stół.
Jak widać na powyższym filmie (wyprodukowanym przez A24, studio stojące za filmem Lowery'ego), ogólne zrozumienie legendy jest pomocne podczas oglądania Zielonego rycerza . Podkreśla również wiele postaci i motywów, które pozostały niezłomne w różnych opowiadaniach historii przez lata i media.
Jednak ten film jest rzeczywiście całkowicie nową odsłoną. Tak bardzo, że można by to postrzegać nie jako kolejną wierną adaptację, ale raczej jako nową historię, która łączy niektóre z kluczowych graczy i motywów.
Folklor w kinie
Jaką władzę ma kino nad samym folklorem? Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy spojrzeć wstecz na najwcześniejsze dni produkcji filmowej. Niektóre z pierwszych uchwyconych ruchomych obrazów stanowiły jedne z najsłynniejszych opowieści i historii z tamtych czasów.
Podobnie jak inne formy sztuki – literatura i przedstawienia teatralne – gdy film stał się popularnym nowym medium, widzowie domagali się więcej powtórzeń swoich ulubionych opowieści ludowych.
Niektóre godne uwagi przykłady na przestrzeni lat to:
- Przygody księcia Achmeda (1926)
- Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (1937)
- Czerwone buty (1948)
- Mój sąsiad Totoro (1988)
- Labirynt Pana (2006)
I podczas gdy Zielony Rycerz nie zostałby zaklasyfikowany do gatunku horroru, per se, w ciągu ostatnich kilku dekad gatunek ten stał się jednym z najpopularniejszych sposobów ponownego opowiadania i przekształcania popularnego folkloru dla współczesnej publiczności.
Filmy takie jak Czarownica A24 i Midsommar przychodzą mi na myśl, a także wiele innych horrorów ludowych, które reprezentują jeden z największych podgatunków horroru.
Jak różni filmowcy wykorzystują folklor
Współczesne kino dostarcza wielu przykładów filmowców, którzy tworzą własny folklor — zobacz Gwiezdne wojny filmy lub głębokie wszechświaty serii komiksowych, takich jak Marvel i DC. I chociaż Jedi i Avengers są nowszymi dodatkami do kultury popularnej niż król Artur i jego dwór, motywy przewodnie ich historii są ponadczasowe. Zasadniczo temat jest tym.
Nawet w pozornie „tradycyjnym” kręceniu filmów opartych na folklorze, jak w przypadku sir Gawaina w reżyserii Lowery'ego, to tematy — jak są interpretowane na miarę wieku, jak pasują do dzisiejszego świata — mają chyba największe znaczenie, niezależnie od tego, jak zmienią historię .
Jednym z najlepszych przykładów może być film Martina Scorsese z 1988 roku Ostatnie kuszenie Chrystusa. , film, który w kontrowersyjny sposób opowiedział historię Jezusa Chrystusa. Jako filmowiec Scorsese podjął kilka narracyjnych (i filmowych) decyzji, które ostatecznie zmieniły niektóre kluczowe elementy materiału źródłowego narracji ewangelii. Decyzje te były wówczas dość kontrowersyjne. I chociaż film został dobrze przyjęty przez krytyków, mógł się trochę przyczynić do jego kiepskiego pokazu kasowego.
Od niedawna możemy też oglądać filmy takie jak Midsommar , kolejny film A24, który na nowo przedstawia klasyczny skandynawski i nordycki folklor pogański. Chociaż te opowieści i motywy mogą nie być tak dobrze znane zachodnim widzom, filmowiec Ari Aster odwołuje się do elementów religii staronordyckiej jako sposobu na ugruntowanie filmu przed ostatecznym przekształceniem jego folkloru w klasyczny slasher horror.
Wskazówki dotyczące fotografowania i edytowania folkloru
Jak filmowcy faktycznie radzą sobie z tymi decyzjami dotyczącymi folkloru podczas pisania, kręcenia i montażu? David Lowery podzielił się rzadkimi spostrzeżeniami na temat swojego procesu twórczego na Vanity Fair Kanał Youtube. Jeśli jeszcze tego nie obejrzałeś, gorąco polecam. Lowery szczegółowo opisuje wiele swoich oryginalnych inspiracji i zagłębia się w kręcenie, oświetlenie i montaż jednej z najważniejszych scen w filmie.
Kiedy pojawia się temat folkloru, Lowery wyjaśnia swoje podejście do przekształcenia klasycznej opowieści poprzez dokonywanie świadomych wyborów w oparciu o praktyczne elementy – na przykład zmianę historii tak, aby włączyć Morgan le Fay jako matkę Sir Gawaina po prostu dla „wygody narracyjnej”.
Kształtowanie i tworzenie nowych historii
Ważne jest, aby filmowcy zdali sobie sprawę, że ponowne wyobrażenie sobie popularnego folkloru na ekranie jest po prostu kontynuacją być może najwspanialszej ludzkiej tradycji – słodkiej, słodkiej opowieści.
Historie miłości, straty i kłamstwa. Wiara, przyjaźń, strach i szaleństwo. Loki, Lancelot, Król Lew, cokolwiek. We wszystkich swoich formach te ludowe opowieści i lekcje, które przekazujemy, przekazują naszą wspólną historię. Zmiana ich polega mniej na samodzielnej edycji przeszłości, a bardziej na badaniu, w jaki sposób przeszłość ukształtowała naszą współczesną wrażliwość i poinformowała, jak zaglądamy przez ognisko i w ciemność przyszłości.
Ogólnie rzecz biorąc, nałożenie na swoje barki może być dużym ciężarem, ale jeśli naprawdę chcesz opowiedzieć sensowne historie, które poruszają te bogate, głębokie i (w istocie) uderzające tematy, być może ważne jest, aby zrozumieć, dlaczego tak się dzieje”. ponownie to robię.