„Wszyscy nasi uczniowie spotykają się z natychmiastowymi uprzedzeniami, a wideo jest epickim obaleniem tego uprzedzenia”.
David Delmar wie o tym lepiej niż ktokolwiek inny. Jako założyciel i dyrektor wykonawczy Resilient Coders, David i jego zespół pracują z młodymi ludźmi z tego, co nazywa „tradycyjnie zaniedbanymi społecznościami” w Bostonie i okolicach, wyposażając ich w narzędzia i szkolenia, których potrzebują, aby prosperować w społeczności technologicznej.
Ale nawet z tymi umiejętnościami David wie z pierwszej ręki, jak jego uczniowie wspinają się pod górę, nawet po ukończeniu 16-tygodniowego bootcampu z intensywnym szkoleniem technicznym, które pozwala im zanurzyć się w HTML, CSS i JavaScript.
„Dajemy im umiejętności, których nie można zignorować”, powiedział. Ignorowanie przez rekruterów i menedżerów ds. rekrutacji to coś, do czego wielu studentów przyzwyczaiło się — to jeden z powodów, dla których powstała firma Resilient Coders.
Dlatego Mydelniczka stała się integralną, a nawet obowiązkową częścią programu nauczania Resilient Coders. „To, co odróżnia Soapbox [od zwykłego filmu], to to, że nasi uczniowie potrafią pokazywać ich produkty pracy” – powiedział David. „To trwa od bycia tylko o naszych uczniach do bycia o ich pracy”. To rozróżnienie, które, jakkolwiek niefortunne, nadal ma znaczenie w dzisiejszym, tendencyjnym środowisku rekrutacyjnym.
Podkreślanie osoby — i pracy
Według Davida, tym, co sprawiło, że Soapbox jest takim przełomem w grze Resilient Coders, był jego unikalny rejestrator z podzielonym ekranem. „Nasi programiści nie muszą już mówić:„ Wiem, co robię, po prostu uwierz mi na słowo”. Teraz możesz zobaczyć kod w akcji, aby to udowodnić”.
Kiedy David został po raz pierwszy wprowadzony do Mydelniczki przez Chrisa Lavigne'a z Wistii i Jeffa Vincenta, powiedział, że praktycznie robił „koła”, podekscytowany myślą o studentach tworzących listy motywacyjne wideo, które miały potencjał wyróżnienia się w skrzynkach odbiorczych rekruterów.
Dla Davida użycie „normalnego” wideo nie wystarczyłoby, by przekonać go do przedstawienia swoim uczniom listów motywacyjnych. W rzeczywistości mówi, że w rzeczywistości pogorszyłoby to sytuację. „Myślę, że używanie samego wideo oznaczałoby branie osób, które już są podświadome ze względu na rasę i płeć, co dodatkowo zaostrzyłoby te problemy” – wyjaśnił.
Ale Soapbox jest na swój sposób zupełnie innym medium. „Mydelniczka przenosi historię poza pojedynczego ucznia i przedstawia rzeczywisty produkt pracy. Nie tylko mówisz „Oto moja praca”, ale też prowadzisz przez nią widzów. Masz poczucie, kim jest każdy uczeń jako osoba i jako potencjalny kolega, czego nigdy nie mógłby zrobić profil bez twarzy na GitHubie”.
Strategia bezpośredniego przeciwdziałania uprzedzeniom
Zanim studenci Resilient Coders ukończą szkołę, zbudowali od podstaw gry i aplikacje w JavaScript. Zdobyli również doświadczenie w pracy z klientami w Resilient Lab, wewnętrznej agencji cyfrowej, która daje im poczucie pracy, którą mogą wykonywać, gdy znajdą się w profesjonalnej sile roboczej.
Niezależnie od tego, czy rozmawiają o pracy, którą stworzyli w klasie, czy w laboratorium, uczniowie są zachęcani do dzielenia się frustracjami i błędami, z którymi borykali się w swoich listach motywacyjnych wideo.
Aby upewnić się, że studenci i ich praca pozostaną aktualni na rynku pracy XXI wieku, stawki dla Davida i jego zespołu są szczególnie wysokie. „Aby wszystko działało, musimy działać na profesjonalnym poziomie i tworzyć wyjątkowe talenty” – powiedział.
David szybko zauważa, że organizacja ma wysokie standardy:przyjmuje tylko około połowy swojej puli kandydatów. „Studenci nie kończą studiów, jeśli nie wykazali się niezbędnymi umiejętnościami i profesjonalizmem, aby konkurować i odnosić sukcesy” – powiedział. Ale kaliber talentów, który wyprodukował program, mówi sam za siebie i można go teraz zobaczyć dzięki Soapbox.
Dla tych, którym trudno jest uwierzyć (lub nie chcą uwierzyć), że uprzedzenia w sile roboczej nadal istnieją nawet w pozornie postępowym mieście, takim jak Boston, David ma inną historię, która jest poparta przez dziesiątki studentów, aby to udowodnić. Przytoczył litanię statystyk, które ciążą mu na głowie – „od 27,8% bezrobocia w dzielnicy Dorchester w Bostonie („odległość między największym uniwersytetem na świecie a systemową biedą to 20 minut jazdy czerwoną linią” ), płace przed opodatkowaniem, które nie rosły w dolnej połowie osób zarabiających od lat 80., co przyczynia się do braku równego dostępu do gospodarki.
Zmiana narracji
Gdy David stara się zakłócić tę narrację i wygenerować więcej możliwości ekonomicznych dla Dorchester i innych podobnych obszarów w Bostonie, po drodze pojawiły się przebłyski nadziei, z których część została wywołana przez studenckie filmy Soapbox.
W jednym z biuletynów, które David wysłał do subskrybentów poczty e-mail Resilient Coders, przedstawił list motywacyjny Farrah, studentki, która zaprezentowała grę, którą zbudowała od zera. Wkrótce David otrzymał odpowiedź w swojej skrzynce odbiorczej od kogoś, kto poprosił o więcej informacji na temat pracy Farrah w odniesieniu do potencjalnej możliwości.
Nawet na stronie Resilient Coders David upewnił się, że filmy z listami motywacyjnymi znajdują się na stronie profilu każdego ucznia.
Ponieważ coraz więcej osób zaczyna używać wideo jako sposobu na zrobienie pierwszego kroku w drzwiach, David mówi, że nadal będzie zachęcał (i wymagał) uczniów nie tylko do wysłania tradycyjnego listu motywacyjnego i CV, ale także do wysłania filmu na mydło. „Opowiada o wiele większą i szerszą historię o tym, kim jesteś, niż coś, co kiedykolwiek mógłbyś napisać” – powiedział.
A dla studentów, którzy zostali ekspertami w dziedzinie kodowania, którzy wspierają swój talent swoją pracą, Soapbox zwiększa ich szanse na uznanie i rozwój.