Praca z komedią i dramatem w Sundance „Zanim się zorientujesz”

PremiumBeat: Opowiedz nam o Zanim się zorientujesz .

Kent Kincannon: Zanim się zorientujesz jest w dużej mierze z umysłu Hannah. Został napisany wspólnie przez jej najlepszą przyjaciółkę i współ-gwiazdę Jen Tullock. Jest to bardzo specyficzne dla jej życia i teatru, uczenie się w domu i naprawdę ciekawy smak, który jest mi obcy. Dorastałem w Teksasie, a ona w Santa Barbara. Wiele motywów i postaci różniło się od tego, o czym zwykle myślę lub edytuję.

Zwykle jestem po prostu komedią tak bardzo, jak to możliwe, więc było to zabawne wyzwanie, aby dostać się do jej głowy. Film jest po prostu taki, nie wiem. Ktoś opisał to jako „trauma-dy”, tracą członka rodziny, a postacie muszą rozgryźć swoje życie.

PB :Jak początkowo zająłeś się edycją?

KK: Byłem w Austin i po latach pracy biurowej przeprowadziłem się do Nowego Jorku. Nie robiłem dużo filmów w Austin, więc pojechałem do Nowego Jorku i dość szybko wpadłem w improwizację. W kinie UCB zacząłem robić filmy. Jak wiesz, seriale internetowe i szkice ludzi. Dostałem się do ekipy domowej i skończyłem, pracując z wieloma zabawnymi ludźmi, którzy mają teraz programy telewizyjne, tylko od robienia improwizacji w Nowym Jorku.

Praca w zespole szkiców UCB doprowadziła do pracy w College Humor. Co jest wielką rzeczą; Pamiętam, że byłem w Internecie i widziałem go od lat. To była najfajniejsza praca w historii, a kiedy przenieśli się do LA, przeprowadziłem się z nimi. Szkic, który tam zrobiłem, stał się programem telewizyjnym, a ten program wciągnął mnie do związku i od tego czasu mogę pozostać w kontakcie z ludźmi, których poznałem dzięki komedii. To była całkiem interesująca, powolna i stabilna wspinaczka od filmów komediowych do Sundance.

PB: Czy masz jakieś rady dotyczące edytowania komedii?

KK: Naprawdę ciężko jest edytować komedię w pojedynkę. I wiem, że na początku robi to wiele osób. Znalezienie ludzi, którzy są w tym dobrzy lub lepsi (najlepiej niż ty), którzy chcą to zrobić z tobą, jest naprawdę sposobem na zrobienie tego. W kinie UCB nikt, kogo znałem, nie miał pieniędzy. Ale każdy byłby dostępny do pracy za darmo, ponieważ filmy były eksponowane. Można było zdobyć naprawdę dobry talent, a to przyciągnęło pracę na profesjonalnym poziomie, dzięki czemu ludzie mieli nadzieję, że pewnego dnia dostaną zapłatę.

Powiedziałbym, że idź do lokalnych teatrów lub klubów komediowych i na niższych poziomach i zaoferuj darmową pracę ludziom z twoich ulubionych skeczów. To rodzaj poziomu podstawowego, ale to prawda na każdym poziomie.

PB: Gdzie nauczyłeś się edytować?

KK: Poszedłem do szkoły filmowej, ale głównie chodziłem na zajęcia z teorii filmu. Zawsze po prostu robiłem rzeczy. Był klub filmowy, w którym kręciliśmy filmy i co tydzień rzucaliśmy sobie wyzwania, aby robić filmy w aparacie lub inne zabawne projekty. Tak naprawdę to tylko od szkoły średniej do teraz, po prostu rozgryzając to i przedzierając się przez to, próbując znaleźć coraz większe rzeczy.

PB: Czy zasugerowałbyś swoją drogę innym?

KK: Chciałbym wziąć udział w zajęciach z edycji. W pewnym sensie żałuję, że nie udało mi się wymyślić tego przez świat asystentów redaktora, abyś mógł mieć mentorów i spłacać swoje obowiązki, ale odniosłem sukces, po prostu wskakując na moją ścieżkę.

PB: Wychodząc z komedii, jakie były wyzwania związane z montażem czegoś bardziej dramatycznego i tragedii?

KK :Musiałem mocno polegać na Hannah przez większość dramatu. W filmie jest dużo chorób psychicznych, współzależności, rodzinnego gówna, które są dość znajome. Mam własną markę teksańskich rzeczy „nie rozmawiaj o swoich problemach”, więc nie rozumiałem tak dobrze jak Hannah wielu motywacji postaci i innych rzeczy.

Tak naprawdę to tylko decydowanie, co naprawdę powinno znaleźć się na ekranie w danej scenie. – Dlaczego Rachel tak się zachowuje? rodzaj pytań. Była ze mną przez cały czas i był to zabawny dialog, w którym mogliśmy nawet pracować nad rzeczami tylko przeze mnie, zadając pytania dotyczące motywacji.