Przyjrzyj się bliżej karierze Hoyte'a van Hoytemy i wewnętrznemu działaniu jego charakterystycznych ujęć z małej głębi ostrości.
Decyzja Hoyte'a van Hoytemy o pracy z prawdziwymi autorami doprowadziła do powstania jednych z najlepiej wyglądających filmów, jakie kiedykolwiek nakręcono, a jego kariera tak naprawdę dopiero się zaczyna. Jego wrażliwość jest tak samo definitywna, jak chęć rzucenia wyzwania status quo, a on słynie z umiejętności filmowania postaci w klasyczny sposób, przy jednoczesnym przesuwaniu granic stylistycznych. Przyjrzyjmy się, jak awansował w branży filmowej, zaczynając od pracy nad filmem Interstellar .
Trzymanie rzeczy w płytkich
Niedawno zauważyłem coś, oglądając wkład Hoyte'a van Hoytemy w Interstellar po raz setny:Większość strzałów, które oddają załogę na statku, jest bardzo płytkie. A jednak miłość Christophera Nolana do fotografowania z jak największą ilością praktycznych elementów sprawia, że zestaw jest prawdziwy. Wszystko zostało zbudowane ręcznie. Dlaczego więc strzały Hoytemy tego nie pokazały? Odpowiedź wyjaśnia, dlaczego uwielbiam Interstellar — i pracy Hoytemy — tak samo jak ja.
Podczas gdy Interstellar fabuła ma ogromny zakres, konsekwentnie koncentruje się na postaci. Dosłownie. Czy istnieje lepszy sposób na skupienie uwagi widzów na swoich postaciach niż trzymanie wszystkiego za sobą i wokół nich nieostre?
Kiedy spojrzysz wstecz na filmografię Hoytemy, znajdziesz jedne z najbardziej wizualnie przykuwających uwagę ujęć w niedawnej pamięci. Nie wystarczy powiedzieć, że tworzy kultowe obrazy. Osiągnął coś trudniejszego — znasz jego ujęcia, kiedy je widzisz, ale nigdy nie przeszkadzają w historii.
Pomyśl o scenie w Szpiegu Żołnierza Tinkera gdy dwie postacie spotykają się na pasie startowym lotniska, gdy za nimi ląduje samolot. Niesamowicie długi obiektyw Hoytemy sprawia, że oba obiekty są nieskazitelnie wyraźne, podczas gdy wszystko inne pozostaje nieostre. Pierwsze ujęcie Jej natychmiast ustala, jak widzowie powinni się czuć tylko przez chwilę po filmie. A potem jest strzał w Wojownik który podąża za przewodem telefonicznym dookoła domu, utrzymując przez cały czas tylko około cala jego ostrości. Wszystkie te sceny to kręcenie filmów w najlepszym wydaniu. Wszyscy są również doskonale Hoytema.
Utrzymywanie obiektów w środkowej ramce
Wkład Hoytemy dla Jej były ważne dla stworzenia ostatecznego wyglądu filmu. Znajdziesz wiele ujęć, w których użyto dłuższych obiektywów, aby uchwycić głównego bohatera Theo na środku kadru.
Na wielu z tych ujęć Theo jest ledwo wyostrzony. Postać zasadniczo mówi do siebie. Samantha jest w jego uchu, więc nie ma potrzeby przycinania lub pokazywania komuś innemu. Hoytema skupia się na oczach, ustach i ramionach Theo, gdy powoli doświadczamy całkowitej izolacji postaci. Czy jest lepszy sposób na przedstawienie tej izolacji niż pozostawienie reszty świata poza zasięgiem uwagi?
Płytkie ujęcia nie są jedyną wizytówką Hoytemy. Wydaje się, że jego kompozycje mają również spójny wygląd. Jak widać w Jej , często umieszcza swoje obiekty w pobliżu środka kadru. W rozmowie z Amerykańskim Stowarzyszeniem Autorów Zdjęć Filmowych wyjaśnił, dlaczego, nawet podczas kręcenia filmu wielkoformatowego kamerami IMAX, wybrał to „z przodu i w środku” podejście do kręcenia obsady Interstellar .
„Co by było, gdybyśmy użyli tego niezwykle pięknego medium, z tak dużą głębią, wyrazistością i rozmiarem, aby robić bardziej intymne rzeczy z bliską ostrością i małą głębią ostrości? To piękne, jak soczewki IMAX odwzorowują twarze. Są jak wielkoformatowe portrety”.
Ten styl strzelania wydaje się być czymś, w czym Hoytema znajduje ukojenie. I chociaż Interstellar innowacyjne wykorzystanie technologii jest niezwykłe, kolejna współpraca Hoytemy z Nolanem, Dunkierka , wciągnął go jeszcze głębiej w króliczą norę niekonwencjonalnych obiektywów, filmów i aparatów. To było wyzwanie, nad którym pracował od pierwszych filmów w swojej karierze.
Droga Hoytemy do Nolana
Kariera Hoytemy jest doskonałym przykładem tego, co może się wydarzyć, gdy wcześnie podejmujesz ryzyko i nieustannie stawiasz sobie wyzwania.
O szpiegu Tinker Tailor Solider, Hoytema nakręcił jedną kamerą filmową, by uchwycić niezwykle bogatą w dialogi historię, ale mimo to udało mu się stworzyć styl wizualny niepodobny do żadnego innego współczesnego dzieła z epoki.
Z nią Hoytema zdecydowała się na Arri ALEXA ze względu na jej możliwości przy słabym oświetleniu. Duża część filmu rozgrywa się nocą w mieszkaniu. Działało to dobrze z upodobaniem Hoytemy do małej głębi ostrości, co pozwalało mu otwierać przysłonę przy jednoczesnym zmniejszeniu oświetlenia. To było idealne połączenie potrzeb związanych z fabułą i wrażliwością operatora — i ludzie tacy jak Christopher Nolan to zauważyli.
Istnieje zauważalna różnica wizualna między ostatnim projektem Nolana z Wallym Pfisterem, The Dark Knight Rises, i Międzygwiezdne , jego pierwsza współpraca z Hoytema. Międzygwiezdny czasami wydaje się, że może to być niezależne studium postaci. Niewielka głębia ostrości Hoytemy tworzy prawdziwe poczucie intymności, po części dlatego, że czasami jedyne, na co można patrzeć, to oczy i usta aktorów.
Dunkierka
Nawyk innowacji Hoytemy był kontynuowany w Dunkierce . Stare soczewki IMAX, których używał w kokpicie, zostały zmodyfikowane, aby uzyskać lepszą ostrość. Dodatkowe dostosowanie pozwoliło im uzyskać aperturę T2.0, która wpuszczała więcej światła i — ponieważ Hoytema to Hoytema — płytszą głębię ostrości.
Chociaż wszystko to opierało się na praktycznej potrzebie zbliżenia się do aktorów w ciasnych pomieszczeniach starego samolotu myśliwskiego, wszystko to jednak idealnie pasowało do estetyki Hoytemy. Praca z jedną z najcięższych kamer na świecie jako filmowiec z wrażliwością na płytką głębię ostrości brzmi jak koszmar przyciągania uwagi, ale wyniki są niezaprzeczalne – a Hoytema został nominowany do Oscara za swoje wysiłki.