Niezależnie od tego, czy nagrywasz je dla zabawy, czy dla zysku, zjazdy oferują możliwości filmowe ustępujące tylko weselom.
Jakie rodzaje zjazdów? Cóż, oczywiście liceum i college, a także zjazdy rodzinne. Ale prawie każda organizacja, która istniała 25 lat temu lub wcześniej, może odkurzyć starą listę klas, listę jednostek lub drzewo genealogiczne i zaprosić wszystkich wymienionych na niej, aby wrócili na grilla.
Gdzie możesz na nie czekać z załadowaną, naładowaną i gotową kamerą.
Podobnie jak filmy ślubne, programy zjazdów wymagają profesjonalnych technik planowania i fotografowania; więc omówimy je — zwłaszcza kluczowe prace w preprodukcji. Ale zanim zaczniemy, musimy dowiedzieć się, co właściwie kręcimy. Co to jest zjazd dla , w każdym razie? O co tak naprawdę chodzi?
Podróże sentymentalne
Odpowiedź zależy od rodzaju zjazdu i istnieją dwa podstawowe typy. Dla uproszczenia nazwiemy je zjazdami szkolnymi i zjazdami rodzinnymi.
Zjazdy szkolne to zazwyczaj spotkania konkretnych klas licealnych lub uniwersyteckich, ale odbywają się one również dla strojów wojskowych i podobnych grup. (A biorąc pod uwagę 50. rocznicę zakończenia II wojny światowej w tym roku, liczba zjazdów służbowych musi być większa niż zwykle).
Zjazdy w stylu rodzinnym są organizowane nie tylko przez plemiona genealogiczne, ale także przez kościoły, służby i grupy braterskie, firmy i społeczne organizacje sportowe. Wydarzenia rodzinne, takie jak złote rocznice ślubu, często zamieniają się również w nieformalne zjazdy.
Jeżeli tak wiele różnych grup organizuje zjazdy, jak możemy powiedzieć, że te wydarzenia występują tylko w dwóch podstawowych stylach? Ponieważ wszystkie zjazdy patrzą na czas na jeden z dwóch przeciwnych sposobów.
Zjazdy typu szkolnego obejmują osoby, które kiedyś spędziły razem krótki czas w tych samych miejscach, robiąc te same rzeczy, realizując te same zainteresowania. Celem zjazdu szkolnego jest przypomnienie i uczczenie tego krótkiego czasu, który na zawsze odszedł. Pomyśl o tym w ten sposób:zjazd szkolny to nostalgia, ciekawość, ponowne połączenie .
- Uczestnicy są nostalgiczni o tych wszystkich szczęśliwych czasach w starym dobrym Millard Fillmore High (absolwenci, którzy byli nieszczęśliwi w Fillmore, zwykle się nie pojawiają).
- Są ciekawi o tym, jak okazali się ich rówieśnicy:czy zachował włosy? Czy zachowała figurę? Kto się wzbogacił? Kto zawiódł? Co się stało z tymi wszystkimi ludźmi, których tak dobrze znałem, a potem straciłem z oczu? Co dało im życie — lub co im zrobiło?
- Chcą połączyć się ponownie z ludźmi. Wszyscy tracimy kontakt ze starymi przyjaciółmi, a zjazdy są szansą na ich spotkanie i ponowne nawiązanie komunikacji.
Z kolei zjazdy rodzinne patrzą na czas w dokładnie odwrotny sposób:zamiast skupiać się na krótkim, zamkniętym okresie, celebrują zbiorową tożsamość, która może sięgać wielu pokoleń i nadal jest silna Dziś. Zjazdy rodzinne dotyczą historii , ciągłość i związki .
- Uczestnicy zjazdu chcą rozmawiać i słuchać o historii rodziny — zarówno prymitywny (który poślubił kogo, gdzie mieszkał i co robił), jak i romantyk (który wędrował przez Polskę, aby dotrzeć do portu morskiego, który uciekł z plantacji niewolników).
- Chcą zobaczyć i poczuć ciągłość życia klanu. (Jest 98-letni praprapradziadek, urodzony w tym samym wieku co Lincoln, walczył we Francji podczas I wojny światowej i jest mój wspaniały dziadek i on tam siedzi!)
- Chcą doświadczyć wsparcia rodzinnych związków . (Jesteśmy rozproszeni od Seattle do Miami i połowa tych ludzi, których nigdy wcześniej nie widziałem. Ale bez względu na wszystko, wszyscy jesteśmy Carluccimi.)
To rozróżnienie między typami zjazdów to nie tylko zwiewne filozofowanie; ma to bezpośredni wpływ na sposób, w jaki tworzysz o nich filmy. Ponieważ omawiamy fazy przedprodukcyjne, produkcyjne i postprodukcyjne podczas zdjęć na zjazdach, będziemy zwracać uwagę na różnice między prototypami szkolnymi i rodzinnymi.
Jednocześnie zobaczymy, że oba rodzaje programu zjazdów zawierają te same trzy rodzaje treści:archiwa, spotkania i wywiady:
- Archiwum są artefakty szkolne — rocznik, program maturalny, gazetka szkolna; to pamiątki rodzinne — stare zdjęcia i domowe filmy, fragmentaryczne historie, spisane lub nagrane, które niektóre rodziny pielęgnowały. Wplecione w Twój film te fragmenty historii mogą być niezwykle potężne.
- Spotkania to pierwsze spotkania ludzi z więzami emocjonalnymi. Mogą być rześkie i wesołe („Harry? Harry Zilchschmeer ? Nie mogę w to uwierzyć! Świetnie wyglądasz, Harry!") lub po prostu się ruszasz (jak wtedy, gdy sfotografowaliśmy naszego miesięcznego syna na kolanach jego wątłej 90-letniej prababci, która po raz pierwszy poleciała z nim samolotem). Ale niezależnie od nastroju te ludzkie spotkania zapewniają mnóstwo dramatyzmu, który napędza Twój program.
- Wywiady ze zjazdem uczestnicy są równie silni, ponieważ przekazują ludziom uczucia dotyczące tego, co pamiętają i jak się teraz czują. Jeśli artefakty przywołują czasy i miejsca oraz spotkania dostarczają dramatu, wywiady zapewniają ludzki kontekst, który nadaje sens wszystkim innym.
Nigdy nie zapominaj, że wszystkie najlepsze filmy dotyczą ludzi.
Oczywiście artefakty muszą być zlokalizowane, odkurzone i zinterpretowane. Spotkania muszą być zaplanowane, choćby po to, by uniknąć niewypałów („Tak, dobrze, dobrze, goodaseya”. W ogóle nie pamiętam tego gościa .) Wywiady muszą być ustawione z odpowiednimi pytaniami dla właściwych tematów. Wszystko to wymaga planowania.
Planowanie, planowanie, planowanie
W rzeczywistości filmy zjazdowe ustępują jedynie technicznym programom szkoleniowym pod względem ilości wymaganych badań i przygotowań. Dlaczego po prostu nie pokazać się i strzelić? Bo wszystko, co dostaniesz, to bezsensowne uwagi i ludzie uśmiechający się do kamery ze stołów bankietowych. Takie rzeczy bardzo szybko się starzeją. Zacznijmy więc od kilku wskazówek dotyczących planowania zjazdów, zaczynając od typu szkoły.
Aby utrzymać zainteresowanie widzów, musisz odtworzyć podstawowe pojęcia nostalgii, ciekawości i ponownego połączenia – a Twoimi dwoma głównymi źródłami badań są organizatorzy zjazdów i rocznik szkolny.
Ludzie, którym zależy na tym, by pracować nad zjazdem, prawdopodobnie będą ludźmi z najlepszymi wspomnieniami z obchodzonej epoki i najsilniejszym emocjonalnym połączeniem z nimi. Rocznik jest zarówno doskonałym źródłem nostalgicznych obrazów, jak i wspaniałym narzędziem pobudzającym wyobraźnię organizatorów, którzy pomagają zaplanować Twój program.
Jeśli możesz, poproś członka komitetu zjazdowego, aby był twoim rozmówcą przed kamerą i rzecznikiem zjazdu. W końcu wiedzą więcej o ludziach i wydarzeniach niż ty (chyba że nagrywasz własne spotkanie) i mogą zadawać lepsze pytania rozmówcom. Przejrzyj rocznik z tym ekspertem. Proces z pewnością wywoła wszelkiego rodzaju wspomnienia i pomysły na fotografowanie.
Następnie sporządź listę uczestników do rozmowy kwalifikacyjnej i opracuj co najmniej dwa lub trzy spersonalizowane pytania dla każdego. Oznacza to, że oprócz standardowych zapytań, takich jak „Jak to jest wrócić do Fillmore?” i „Kogo dzisiaj najbardziej interesuje Cię ponowne spotkanie?” zapytaj sportowca:„Czy nadal jesteś aktywny w sporcie?” Zapytaj geniusza z klasy nerdów, jaki zawód teraz wykonuje. Odpowiedź może być tak zaskakująca, jak „Jestem właścicielem kwiaciarni” lub „Jestem prywatnym detektywem”.
Następnie sporządź listę „pierwszych spotkań”, które chcesz zapisać dla potomnych:romantyczne pary, które rozeszły się, najlepsi kumple, którzy nie widzieli się od lat — rodzaje spotkań, które prawdopodobnie nakręci interesujące wideo. (Nieco dalej omówimy, jak zainscenizować te spotkania).
Przeszukaj rocznik klasy, aby znaleźć charakterystykę osób, które wezmą udział w zjeździe. Podczas kręcenia możesz przeprowadzić wywiad z najbardziej prawdopodobnym sukcesem, największym kochankiem, najlepszym sprzedawcą, aby porównać przewidywania roczne z rzeczywistymi historiami.
Oczywiście najcenniejszymi obrazami w roczniku są portrety seniorów. Kopiując te zdjęcia, a następnie zestawiając je z filmami na żywo przedstawiającymi ich obiekty, możesz dokonywać wizualnych porównań wtedy i teraz. Oczywiście w tej fazie przedprodukcyjnej nie możesz dokładnie wiedzieć, które zdjęcia skopiować, więc zachowaj rocznik do czasu zakończenia postprodukcji w programie.
Zjazdy klasowe są przesiąknięte celebrowaną epoką i powinieneś spróbować umieścić to w swoim filmie. Klasa z 1970 roku oglądała niektóre programy telewizyjne i słuchała pewnych utworów muzycznych, które teraz są mocno nostalgiczne.
Problem polega na tym, że nie można ich legalnie używać bez pozwolenia, którego uzyskanie byłoby zbyt drogie. (Montaż dźwiękowy kilkunastu przebojów z 1970 roku może z łatwością kosztować tysiące.) I nie oszukuj się, że twoja mała produkcja jest zbyt lokalna, by zwrócić uwagę gliniarzy. Producenci podobnie skromnych programów zostali aresztowani za nieuzyskanie pozwoleń, ku ich bolesnemu i kosztownemu zaskoczeniu.
Jeśli planujesz sprzedawać swój program uczestnikom zjazdu, możesz znaleźć sposób na obejście tego problemu:wybierz tylko jedną piosenkę, która jest mocno emblematyczna dla roku, a następnie kup prawa do jej używania (aby uzyskać wskazówki, jak aby to zrobić, zobacz Liczba praw autorskich przez Douga Polka w październiku 1994 roku Videomaker ). Stawiając tę piosenkę przewodnią swojego programu, dostarczysz dźwięk epoki w cenie, za którą możesz żyć.
I nie ma ograniczeń co do wymieniania tytułów piosenek; więc możesz użyć rzutu tytułowego z nazwami najlepszych hitów, grając tylko w ten, na który masz licencję. Możesz także tworzyć listy popularnych filmów i programów telewizyjnych, aby przypominać widzom o uczuciach tamtych czasów.
Planowanie rodziny
Badania i planowanie filmów ze zjazdów rodzinnych są pod pewnymi względami podobne, zwłaszcza w odniesieniu do pierwszych spotkań i wywiadów. Ale pod jednym kluczowym sposobem proces jest zupełnie inny. Zamiast skupiać się na zaledwie kilku latach, możesz mieć do omówienia pokolenia.
Mając to na uwadze, możesz chcieć połączyć badania przedprodukcyjne z rzeczywistą produkcją, tworząc materiał filmowy dla historii klanu, który zostanie wpleciony w relacje z samego zjazdu.
Wiele rodzin ma nieformalnych historyków — zwykle starszych ludzi, którzy pamiętają, kim byli ludzie i co się z nimi stało, i którzy lubią sprzedawać rodzinne plotki i informacje. Pomocne może być przeprowadzenie wywiadu z tymi osobami przed właściwym spotkaniem.
Ten proces jest szczególnie produktywny, jeśli masz obszerne rodzinne albumy ze zdjęciami (zatrzymuję moją babcię, a niektóre zdjęcia pochodzą z czasów wojny secesyjnej). Aby z nich skorzystać, umieść historyka i ankietera obok siebie na kanapie z albumem na kolanach i zrób utrwalające ujęcie, w którym ankieter zadaje pytania dotyczące zdjęć.
Następnie przesuń kamerę za kanapę (w razie potrzeby wypychając kanapę, aby zrobić miejsce) i ustaw bardzo wysoki kąt, strzelając do albumu fotograficznego. Nagraj na taśmę wideo resztę sesji z tego ustawienia, gdy ankieter zadaje pytania o czas, miejsce i ludzi na każdym zdjęciu, a historyk rodziny wspomina. (Aby uzyskać lepszą jakość dźwięku, użyj mikrofonu znajdującego się poza kamerą, aby nagrywać uczestników z przodu).
Nie wykorzystasz dużej części wideo z tego ujęcia, ale da ci ono dokładny zapis tego, o czym mówił historyk. Później możesz postawić album na stojaku do kopiowania i wykonać wysokiej jakości zbliżenia zdjęć, aby umieścić je w edytowanej (skondensowanej) narracji dźwiękowej. Rezultatem może być bezcenny rekord, który możesz wykorzystać jako preludium do pokrycia zjazdu.
Oto kolejna wizualna wskazówka, jeśli masz dostęp do komputerowego programu genealogicznego dla swojego klanu. Niektóre z tych wyspecjalizowanych baz danych mają funkcje powiększania, które pozwalają wybrać różne poziomy szczegółowości rodziny. Nagrywając wideo podczas powiększania drzewa genealogicznego, możesz pokazać wizualne relacje między wieloma indywidualnymi jednostkami rodzinnymi.
Ponieważ mogę przekonwertować wyjście VGA komputera na wideo NTSC, mogę wysyłać ekrany genealogiczne bezpośrednio do magnetowidu nagrywającego. Możesz również uzyskać przyzwoitą jakość, filmując ekran komputera, zwłaszcza jeśli wyłączysz inne światła i wypełnisz klatkę wideo wyświetlaczem monitora.
Pomoże to zrozumieć wszystkie nazwy, jeśli Ty lub ktoś inny dostarczy jednocześnie komentarz dźwiękowy. Aby uzyskać miłe, nieformalne uczucie, spróbuj zrobić to bez ograniczeń podczas pracy z myszą i klawiaturą.
Możemy pomnożyć przykłady badań i planowania przedprodukcyjnego, ale masz pomysł:przygotowując wideo klasowe lub rodzinne, odkrywasz, kogo nagrać i o co go zapytać – i możesz faktycznie wyprodukować kilka gotowych sekwencje dla twojego programu.
Co jest dobre, ponieważ po rozpoczęciu zjazdu będziesz jednym zajętym filmowcem.
Wielka produkcja
Ty i twój partner, ponieważ nadal potrzebujesz członka komitetu zjazdów lub organizatora zjazdów rodzinnych, aby uporządkować wszystkich graczy.
Pamiętaj :kiedy kręcisz wesele, bardzo niewiele pracy wymaga zidentyfikowanie wszystkich zleceniodawców. Ale na zjazdach nie ma stałych ról, takich jak panna młoda lub pan młody; więc potrzebujesz kompetentnej osoby, która wskaże Ci właściwe tematy.
Wskazówka :ponieważ organizatorzy chcą mieć czas na udział w wydarzeniach zjazdowych, spróbuj zorganizować dwóch lub trzech asystentów ekspertów do pracy w systemie zmianowym. Ale cokolwiek robisz, nie chodź po prostu samotnie, nagrywając wszystko, co się pojawi.
Nie potrzebujesz dużo coachingu, aby kręcić najważniejsze wydarzenia zjazdów, czy to pikniki, bankiety, przemówienia czy tańce. Po prostu użyj dobrych technik wideo i audio, o których tak często mówimy w Videomaker i zaufaj własnemu rozsądkowi i talentowi.
Nie zapominaj jednak, że dwoma głównymi elementami Twojego programu będą spotkania i wywiady. Aby oddać im sprawiedliwość, musisz przećwiczyć kilka sztuczek.
Weź na przykład spotkania. W rzeczywistości nie możesz oczekiwać, że wszyscy pozostaną w ścisłej izolacji, dopóki nie pojawisz się, aby nagrać ich spotkanie z ludźmi. Oznacza to, że zanim będziesz mógł nagrać ich spotkanie, George i Bill już się spotkali i odkryją, że George urósł, a Bill łysiał, czy cokolwiek.
Czy powinieneś poprosić ich o sfingowanie spotkania-niespodzianki? Prawdopodobnie nie zaszkodzi. Jeśli ich czyn jest przekonujący, użyj go. Jeśli nie, niech reporter przed kamerą powie „rozmawiamy z Georgem i Billem, którzy…”, zamiast tego udziel podwójnego wywiadu i odrzuć fałszywe pierwsze spotkanie.
Jednak w kilku przypadkach warto uchwycić pierwsze spotkania niektórych osób. Wytworzone szczere emocje dodadzą Twojemu programowi ogromnego ludzkiego ciepła. Oto kilka wskazówek, jak zorganizować udane pierwsze spotkania między, powiedzmy, Joyce i Sheilą:
- Jeśli to możliwe, nie mów Joyce, że Sheila nadchodzi i na odwrót.
- Zaproś każdego w określone miejsce o określonej porze, na długo przed przypadkowym spotkaniem na właściwym zjeździe. To zapewni, że będziesz tam, aby nagrać ich pierwsze spotkanie.
- Podążaj za rzeczywistym spotkaniem podwójnym wywiadem, ponieważ nie każdy widz będzie wiedział, kim są Joyce i Sheila i dlaczego tak bardzo dotyka ich niespodziewane spotkanie.
A jeśli ktoś popełnił błąd i okaże się, że ta dwójka teraz się sobą gardzi (lub po prostu nie dba o to), piękno wideo polega na tym, że możesz wszystko edytować.
Podczas rozmowy kwalifikacyjnej z Joyce i Sheilą — oraz wszystkimi innymi uczestnikami, którzy pojawią się w Twoim programie, używaj dobrych technik przeprowadzania wywiadów:
- Zadawaj pytania otwarte. „Co jest jak dotąd najbardziej zabawnego w tym zjeździe?” jest znacznie lepsze niż „Dobrze się bawisz?”
- Zadawaj pytania uzupełniające, aby wzmocnić odpowiedzi. Jeśli po tylu latach największą frajdą było spotkanie z ciocią Hildegarde, zapytaj, co Hildegarde znaczy dla rozmówcy.
- Zdobądź wiele, wiele przerywników, zwłaszcza na temat przesłuchującego ankietera, aby skondensować odpowiedzi bez wykonywania przeskoków.
Mówiąc o osobie przeprowadzającej rozmowę kwalifikacyjną, przed rozmową z uczestnikami zjazdu prawdopodobnie powinieneś poinstruować swojego eksperta przed kamerą w zakresie tych technik. Najłatwiejszą metodą jest przesłuchanie jej lub jego osoby, podczas gdy ty delikatnie wskazujesz dobre techniki zadawania pytań.
A oto ostatnia wskazówka dotycząca produkcji, skoro już przy tym jesteśmy:dla każdej fotografowanej twarzy uzyskaj jakąś tabliczkę głosową zawierającą imię osoby. Często proste „Cześć, jak masz na imię?” zajmę się tym. Pamiętaj:nie wiesz jeszcze, w jaki sposób wykorzystasz każde ujęcie w postprodukcji, więc może być konieczne dopasowanie osoby do jej zdjęcia z rocznika lub zrobienie czegoś innego, co wymaga podania imienia. Przynajmniej możesz chcieć nałożyć tytuły imion na osoby, których twarze pokazujesz.
Czas postprodukcji
Nie musimy długo czekać na fazę postprodukcji, ponieważ zajmujesz się nią tak samo, jak montażem sesji ślubnej.
Najbardziej kreatywną częścią będzie zaprojektowanie mieszanki materiałów bieżących i archiwalnych. Podczas zjazdu rodzinnego często możesz otworzyć program, eksplorując albumy lub drzewo genealogiczne. Ale dzięki filmowi ze zjazdu szkolnego możesz chcieć przeplatać zdjęcia z rocznika i inne pamiątki z wydarzeniami, spotkaniami i wywiadami ze zjazdu.
Podczas edytowania zjazdu rodzinnego możesz mieć większą swobodę w korzystaniu z muzyki chronionej prawami autorskimi — jeśli oczywiście nie zamierzasz sprzedawać kopii dla zysku ani organizować publicznych pokazów. Możesz również dołączyć inne elementy wizualne z epoki, takie jak nagłówki gazet i stare zdjęcia, rysunki i reklamy. Pamiętaj jednak, że jeśli dołączysz materiały audio lub wideo chronione prawem autorskim, nie możesz później zmienić zdania na temat sprzedaży lub publicznego pokazywania swojego programu.
Masz więc kilka wskazówek dotyczących tworzenia profesjonalnych filmów zjazdowych — programów, które przykują uwagę widzów i wzbudzą ich emocje.
W miarę upływu lat Twoje programy zjazdowe mogą być odtwarzane częściej, przez większą liczbę osób, z większą przyjemnością niż jakikolwiek inny rodzaj programu, który mógłbyś wyprodukować.
Wieczność to długi, długi czas:co możesz zrobić, aby zachować swój program
Wiele filmów ze zjazdu będzie zawierało materiał, który jest dosłownie bezcenny — dźwięki i obrazy ludzi, którzy być może nigdy więcej się nie spotkają; nagranie starych ludzi, których może nie być w pobliżu, aby można je było nagrać innym razem. Oczywiście chcesz, aby ten niezastąpiony materiał służył jak najdłużej.
Jakie jest rozsądne oczekiwanie? Wszystko zależy od medium. Niektóre czarno-białe zdjęcia mają 150 lat i są mocne. Testy laboratoryjne kolorowej przezroczystości Kodachrome wskazują na co najmniej sto lat życia, a niektóre kolorowe slajdy i domowe filmy z lat 30. rzeczywiście są nadal całkiem dobre.
Ale wideo — zwłaszcza wideo dla konsumentów w małym formacie? Mówiąc brutalnie, prognozy są dość ponure.
Aby dowiedzieć się więcej o zachowywaniu programów wideo, rozmawiałem z Hope Schenk, V.P. ds. sprzedaży i marketingu w California Communications, Inc., szanowanej hollywoodzkiej firmie postprodukcyjnej, zwykle nazywanej „CCI”.
Wiedziałem, że taśma nie jest trwałym nośnikiem, ale czy twórca filmów może mieć nadzieję na jakieś 20 lat życia dla programu?
"Ha!" Hope Schenk powiedziała grzecznie „spróbuj dziesięć lat lub mniej”.
Smutnym faktem jest to, że cenne dźwięki i obrazy, które rejestrujesz, są rzeczywiście tymczasowe. Prawdopodobnie utrzymają się w jakiejś formie przez ponad dziesięć lat (pani Schenk stosuje rygorystyczne standardy jakości stosowane przez CCI), ale zwłaszcza jakość wideo będzie się pogarszać, aż do momentu, gdy taśmy nie będą mogły być oglądane.
Odpowiedzią jest oczywiście cyfrowe wideo. Podobnie jak wszystkie nośniki magnetyczne, taśmy cyfrowe z czasem tracą na jakości; ale tak długo, jak sygnał można zdekodować, wyniki będą wyglądać i brzmieć tak dobrze, jak w dniu, w którym zostały ustanowione. A kiedy cyfrowy wzorzec zbliża się do końca okresu użytkowania, można wykonać duplikat wzorca bez najmniejszej utraty jakości.
Wróżbici z branży prorokują konsumenckie wideo cyfrowe za może pięć lat. Do tego czasu cyfryzacja jest przeznaczona wyłącznie dla profesjonalnych graczy na wysokich obrotach.
Czy nie?
Nie tak, mówi pani Schenk. Możesz zabrać swojego edytowanego mistrza do CCI – lub do jednego z wielu domów postprodukcji wideo w całym kraju – i uzyskać archiwalną kopię cyfrową w cenie, która jest dostępna dla zwykłych śmiertelników.
Ona zaleca zabranie ze sobą mastera Hi-8 lub S-VHS, ponieważ taśmy 8mm i VHS już wykazują zbyt dużą utratę jakości. Spośród kilku dostępnych formatów cyfrowych standard D2 jest nadal popularny (choć teraz ustępuje miejsca Digital Beta). Pani Schenk zaleca nowszy format, podkreślając, że zapas taśm i koszty transferu są takie same dla wersji D2 i Beta.
A jakie są te koszty? Obecnie w CCI 76-minutowa, wstępnie zaciemniona taśma kosztuje 229 USD. (Zaczernienie taśmy określa kod czasowy i w inny sposób przygotowuje ją do optymalnego nagrywania.) Czas transferu wynosi 150 USD za godzinę, rozliczany w 15-minutowych blokach. Oznacza to, że za około czterysta dolarów można uzyskać cyfrowego mistrza 30–50 minutowego programu.
Za dodatkowe 25 USD za godzinę możesz nadzorować transfer w trakcie jego wykonywania i poprosić o drobne poprawki w luminancji taśmy i barwie. Pani Schenk ostrzega jednak, że nawet najbardziej wymyślne poprawki mogą przynieść jedynie umiarkowaną poprawę.
Wiedząc, że CCI zajmuje się głównie wyrafinowanymi profesjonalnymi firmami produkcyjnymi, poprosiłem panią Schenk, aby szczerze powiedziała mi, jak zareagowaliby na prosumenta lub profesjonalnego filmowca na poziomie podstawowym, który właśnie wszedł z taśmą pod pachą .
„Będziemy ich mile widziani” – powiedziała. „W końcu świat wideo rozszerza się tak szybko, że wysokiej jakości filmy pochodzą z różnych miejsc”.
OK, więc możesz wejść i zdobyć cyfrowego mistrza swojego filmu z reunion. Co możesz z nim zrobić, gdy go zdobędziesz?
Nic, natychmiast. W końcu to zarchiwizowana kopia. Ale w dowolnym momencie w ciągu najbliższych dziesięciu lat – lub 20, 30 lub więcej – możesz do niego wrócić, aby uzyskać kopię swojego programu tak wyraźną i jasną, jak w dniu, w którym go zrobiłeś.