i. Używając dedykowanego soczewki przechylania
To jest „prawdziwa oferta” i oferuje najbardziej kontrolny i autentyczny wygląd.
a. Zrozumienie soczewek przechylania
* tilt: Obraca płaszczyznę soczewki względem czujnika kamery. To zmienia płaszczyznę ostrości. Zamiast płaskiej płaszczyzny skupienia biegnie równolegle do czujnika, płaszczyznę ostrości można ustalić. Jest to klucz do efektu miniaturowego.
* shift: Porusza soczewkę boczną (w górę, w dół, w lewo, w prawo) bez przesuwania aparatu. Umożliwia to poprawienie zniekształceń perspektywicznych, szczególnie przydatnych dla architektury, ale mniej kluczowych dla portretów.
* Rotacja: Zarówno ruchy pochylenia, jak i przesunięcia można zwykle obracać niezależnie, umożliwiając maksymalną elastyczność w pozycjonowaniu płaszczyzny ostrości.
b. Sprzęt
* soczewki przechylania: Oferują je Canon, Nikon, Samyang (Rokinon) i inni producenci. Wspólne ogniskowe to 24 mm, 45 mm, 50 mm, 85 mm, 90 mm. Dłuższa ogniskowa może być przydatna do portretów, zapewniając większą kompresję i płytszą głębokość pola w celu zwiększenia efektu.
* kamera: Każdy korpus aparatu, który może zaakceptować soczewkę przesunięcia pochylenia.
* statyw (zdecydowanie zalecany): Dla precyzyjnej kontroli i powtarzalności statyw jest wysoce zalecany, szczególnie dla początkujących.
* Widok na żywo (pomocny): Powiększenie obrazu na ekranie LCD aparatu w celu dostrojenia płaszczyzny ostrości jest niezwykle przydatne.
c. Kroki do robienia portretów przechylania
1. Konfiguracja aparatu:
* Strzelaj w trybie ręcznym (M): Potrzebujesz pełnej kontroli nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO.
* strzelaj w surowym: Aby uzyskać maksymalną elastyczność w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
* Użyj niskiego ISO: Aby zminimalizować szum i zmaksymalizować jakość obrazu.
* apertura: Zacznij od szerszego otworu (np. F/2.8, f/4), aby uzyskać bardziej wyraźny efekt. Eksperymentuj, aby zobaczyć, co najlepiej działa na twoją scenę. Szersze apertury podkreślają wąskie skupienie, podczas gdy węższe otwory nieznacznie zwiększają głębię pola, co czyni go mniej dramatycznym.
* pomiar: Użyj pomiaru punktowego, aby upewnić się, że twarz pacjenta jest odpowiednio odsłonięta.
* Bilans biały: Ustaw niestandardowy bilans biały lub strzelaj w automatycznej i dostosuj później w poście.
2. Kompozycja:
* Znajdź scenę o głębokości: Efekt miniaturowy działa najlepiej, gdy występuje wyraźny pierwszy plan, środkowy grunt i tło.
* przewaga wysokości: Strzelanie z nieco podwyższonej pozycji (np. Stojące na krześle, małe wzgórze) może zwiększyć miniaturowy wygląd.
* Rozważ tło: Zagracone lub rozpraszające tło będzie umniejszające efekt. Poszukaj prostego, czystego tła.
3. Skupienie i przechylenie:
* Focus bez pochylenia: Najpierw skup się na obszarze twarzy swojego pacjenta, który chcesz być ostry (zwykle oczu) * przed * zastosowaniem jakiegokolwiek przechylenia. Użyj ręcznego ostrości do precyzyjnej kontroli.
* Wprowadź przechylenie: Teraz powoli wprowadzaj przechylenie do obiektywu. Ostrożnie obserwuj widok na żywo. Celem jest pod uwagę płaszczyznę ostrości, aby obejmowała pożądaną część podmiotu (np. Jedno oko do drugiego) i zaciera obszary powyżej i poniżej tej płaszczyzny.
* Małe korekty: Bardzo małe regulacji kąta pochylenia mogą mieć dużą różnicę. Nie spiesz się i uważnie obserwuj zmiany w skupieniu.
* kierunek pochylenia: Kierunek pochylenia jest kluczowy. Jeśli strzelasz do osoby prosto, przechylenie musi być poziome. Jeśli są kątowe, podobnie jak kąt pochylenia.
4. Doproiluje się:
* regulacja przysłony: Jeżeli głębokość pola jest zbyt płytka (zbyt dużo rozmycia), lekko zatrzymaj otwór.
* Regulacja prędkości migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby zachować odpowiednią ekspozycję po zmianie przysłony.
* Odwróć fokus: Przechylenie soczewki może nieznacznie zmienić ostrość, więc ponownie sprawdź i dostosuj w razie potrzeby.
5. Wyjmowanie strzału:
* Gdy będziesz zadowolony z skupienia i kompozycji, zrób zdjęcie!
* eksperyment: Zrób wiele zdjęć z nieco innymi kątami pochylenia i ustawieniami przysłony.
d. Wskazówki dotyczące używania soczewek przechylania do portretów:
* Ćwicz: Soczewki przechylania wymagają praktyki. Nie spodziewaj się od razu doskonałych wyników.
* Widok na żywo: Używaj widoku na żywo i powiększ do 100%, aby krytycznie sprawdzić skupienie.
* Rozpocznij mały: Zacznij od bardzo subtelnych regulacji przechylania.
* Zwróć uwagę na tło: Tło wpłynie na ogólne wrażenie obrazu. Proste, uporządkowane tło zwykle działa najlepiej.
* Rozważ światło: Miękkie, rozproszone światło jest ogólnie pochlebne dla portretów.
* Nie przesadzaj: Subtelne przechylenie jest często bardziej skuteczne niż ekstremalne. Celem jest stworzenie poczucia realizmu przy jednoczesnym manipulowaniu skupieniem.
* skup się na wyrażeniu: Techniczne aspekty przesunięcia przechylania są ważne, ale nie zapomnij uchwycić autentycznego wyrażenia od tematu.
ii. Symulacja przesunięcia przechylania w przetwarzaniu po przetwarzaniu
Jest to znacznie bardziej dostępna opcja, ponieważ nie wymaga drogiego sprzętu.
a. Oprogramowanie:
* Adobe Photoshop: Najczęstsza i potężna opcja.
* gimp (bezpłatny): Bezpłatna alternatywa dla Photoshopa.
* Inne edytory zdjęć: Wielu innych edytorów zdjęć ma narzędzia filtra lub rozmycia przechylania.
b. Kroki symulacji przesunięcia pochylenia w przetwarzaniu po przetwarzaniu
1. Wybierz swój obraz: Wybierz obraz o dobrej głębokości i jasnym obiektowi. Zdjęcia wykonane pod nieco podwyższonym kątem często działają najlepiej.
2. Otwórz obraz w oprogramowaniu:
3. Duplikuj warstwę (zalecane): Pozwala to pracować nie-destrukcyjnie, dzięki czemu zawsze możesz powrócić do oryginalnego obrazu.
4. Dodaj gaussowskie rozmycie:
* Photoshop: Przejdź do filtra> Blur> Gaussian Blur.
* Zastosuj umiarkowane rozmycie: Ilość rozmycia będzie zależeć od rozdzielczości twojego obrazu i pożądanego efektu. Zacznij od niewielkiej ilości (np. 2-5 pikseli) i zwiększ, aż obraz będzie nieco zamazany.
5. Utwórz maskę warstwy:
* Photoshop: Kliknij przycisk „Dodaj maskę warstwy” u dołu panelu warstw. Biały prostokąt pojawi się obok zamazanej warstwy.
* Ta maska kontroluje, gdzie widoczna jest rozmycie.
6. Zastosuj gradient do maski:
* Photoshop: Wybierz narzędzie gradientu (G).
* Wybierz gradient liniowy: W opcjach narzędzi gradientowych upewnij się, że wybierany jest gradient liniowy (zwykle czarny do białego gradientu).
* narysuj gradient: Kliknij i przeciągnij maskę warstwy, aby utworzyć gradient. Kierunek gradientu określa orientację ostrego obszaru.
* Gradient poziomy: Stworzy poziomy pasek ostrości, często używany do symulacji poziomego pochylenia.
* Gradient: Stworzy kątowy pasek.
* Jak działają gradienty:
* czarny: Obszary, w których rozmycie jest * całkowicie ukryte * (ostre).
* White: Obszary, w których rozmycie jest * w pełni widoczne * (zamazane).
* Gray: Obszary, w których rozmycie jest częściowo widoczne (stopniowe przejście).
7. Dostosuj gradient:
* Możesz poruszać i obrócić gradient na masce warstwy, aby dostosować pozycję i kąt ostrego obszaru. Eksperymentuj z różnymi gradientami (np. Używanie ciemniejszego szarości zamiast czerni, aby uzyskać bardziej miękkie przejście).
8. Dodaj selektywne wyostrzenie:
* Utwórz nową warstwę: Przejdź do warstwy> nowa> warstwa.
* Ustaw tryb mieszania na „nakładkę” lub „miękkie światło”: To sprawi, że ostrzenie jest subtelne.
* Wypełnij 50% Gray: Przejdź do edycji> Wypełnij i wybierz „50% szary” (lub podobny neutralny szary).
* Użyj narzędzia do ostrzenia: Wybierz narzędzie do wyostrzenia i ostrożnie ostrzyj obszary, które chcesz być najbardziej rześki, takie jak oczy pacjenta. Unikaj nadmiernego wybuchu.
9. Grading kolorów (opcjonalnie):
* Dodaj warstwy regulacji (np. Krzywe, poziomy, równowaga kolorów), aby poprawić nastrój i kolor obrazu. Niewielki wzrost nasycenia może czasem zwiększyć efekt miniaturowy.
10. Zapisz swoją pracę: Zapisz obraz jako JPEG lub TIFF o wysokiej rozdzielczości.
c. Wskazówki dotyczące symulacji przesunięcia pochylenia w przetwarzaniu po przetwarzaniu:
* subtelność jest kluczowa: Unikaj przesadzania rozmycia. Subtelny efekt będzie wyglądał bardziej realistyczny.
* Zwróć uwagę na gradient: Gradient ma kluczowe znaczenie dla stworzenia płynnego przejścia między ostrymi i niewyraźnymi obszarami.
* selektywne wyostrzenie: Wyostrzenie obszarów, które chcesz skupić, pomoże przyciągnąć oko widza.
* eksperyment: Wypróbuj różne techniki i ustawienia, aby znaleźć to, co jest najlepsze dla twoich zdjęć.
* Wybierz odpowiedni obraz: Obrazy o dobrej głębokości pola i najlepiej działają wyraźnie.
* Dodaj trochę dodatkowego nasycenia: Efekt miniaturowy jest często kojarzony z jakością podobną do zabawki, więc może to pomóc.
iii. Kluczowe różnice i rozważania
|. Funkcja | Pochylenie soczewki (sprzęt) | Procesing (oprogramowanie) |
| ----------------- | ------------------------------------------------------- | ---------------------------------------------------------------- |
|. kontrola |. Bardziej precyzyjna i elastyczna kontrola nad płaszczyzną ostrości. |. Mniej precyzyjne; Opiera się na symulowanym rozmyciu. |.
|. Autentyczność |. Tworzy prawdziwy efekt przesunięcia pochylenia optycznie. |. Symuluje efekt; czasami może wyglądać sztucznie. |.
|. perspektywa |. Pozwala na korekcję perspektywy (przesunięcie). |. Brak korekty perspektywicznej. |.
|. koszt |. Drogi. |. Stosunkowo niedrogi (koszt oprogramowania lub subskrypcji). |.
|. Czas |. Szybsze przechwytywanie na polu. |. Więcej czasochłonnych przetwarzania końcowego. |.
|. krzywa uczenia się |. Może być trudniej nauczyć się i opanować. |. Łatwiej nauczyć się podstaw, ale może zająć trochę czasu. |.
|. Jakość obrazu |. Potencjalnie lepsza jakość obrazu (w zależności od obiektywu). |. Czasami może obniżyć jakość obrazu, jeśli nie zostanie to wykonane ostrożnie. |.
co jest dla Ciebie odpowiednie?
* Jeśli poważnie podchodzicie do fotografii przechylania i chcesz najbardziej kontrolować i autentyczne wyniki, najlepsza opcja przesunięcia przechylania. Przygotuj się na inwestycję i krzywą uczenia się.
* Jeśli masz ograniczony budżet lub po prostu chcesz eksperymentować z efektem, symulacja go w przetwarzaniu końcowym jest dobrym punktem wyjścia. To świetny sposób na poznanie zasad przechylenia bez zobowiązania się do drogiego sprzętu.
Bez względu na wybraną metodę, pamiętaj, aby ćwiczyć i eksperymentować, aby znaleźć techniki, które najlepiej działają dla Ciebie i Twojej kreatywnej wizji. Powodzenia!