i. Planowanie i przygotowanie:
1. Zrozum cel: Niski fotografia podkreśla głębokie cienie i ograniczony zakres światła, co skutkuje nastrojowym, dramatycznym i często tajemniczym atmosferą. Podmiot jest zwykle częściowo oświetlony, a znaczna część obrazu wpada w ciemność. Kluczem jest kontrolowanie światła i cienia dla maksymalnego uderzenia.
2. Wybierz temat: Chociaż prawie każdy temat może działać, rozważ twarze o silnych cechach lub charakteru. Zastanów się, jaki nastrój chcesz przekazać. Czy idziesz na poważne, kontemplacyjne, intensywne? Wyrażenie twojego pacjenta będzie kluczowe.
3. Lokalizacja:
* Studio: Studio jest idealne, ponieważ masz pełną kontrolę nad oświetleniem. Preferowane jest ciemne lub czarne tło. Możesz użyć czarnego materiału, bezproblemowego papieru, a nawet ciemnej ściany.
* dom (lub kontrolowane środowisko wewnętrzne): Wybierz pokój, w którym możesz blokować światło otoczenia (zamykają zasłony, użyj ciemnych koców nad oknami). Mała przestrzeń jest często łatwiejsza w zarządzaniu.
* na zewnątrz (trudne, ale możliwe): Musisz strzelać w bardzo niskich warunkach światła, takich jak zmierzch lub mocno zacieniony obszar. Jest to trudniejsze do kontrolowania i wymaga dokładniejszego pomiaru.
4. sprzęt:
* kamera: Działaby każda lustrzanka lustrzkowa lub bezlusterkowa (lub nawet smartfon z ręczną kontrolą).
* obiektyw: Obiektyw portretowy (50 mm, 85 mm, a nawet krótki teleobiektyw, taki jak 70-200 mm), jest ogólnie preferowany ze względu na jego pochlebną perspektywę i możliwość tworzenia płytkiej głębokości pola.
* źródło światła (kluczowe!):
* single flash/strobe (preferowane): Daje to najwięcej kontroli. Idealne jest światło błyskowe (gorące buty) lub stroboskop studyczny.
* ciągłe światło: Panel LED, mocna lampa biurka, a nawet dobrze umieszczona latarka, mogą działać, ale ogólnie są mniej mocne niż lampa błyskowa. Ciągłe światło łatwiej jest zobaczyć, jak światło spada na temat, ale może być trudniej uzyskać pożądaną intensywność bez surowości.
* okno (trudne): Jeśli absolutnie musisz użyć okna, musi to być * małe * okno i musisz dokładnie zablokować wszystkie inne źródła światła.
* Modyfikator światła (wysoce zalecany): Modyfikator zmiękcza i kształtuje światło.
* softbox: Świetny wszechstronny wybór dla miękkiego, pochlebnego światła.
* parasol: Podobne do softbox, ale często bardziej przenośnego i niedrogiego. Parasole przez pędowe tworzą bardziej miękkie światło niż parasole odblaskowe.
* snoot lub siatka: Koncentrują się na wąskiej wiązce, tworząc bardzo dramatyczne i kontrolowane podświetlenia. Doskonałe do wyróżnienia określonych funkcji.
* statyw (zalecany): Szczególnie ważne, jeśli używasz ciągłego światła lub wolniejszych czasów otwarcia migawki.
* reflector (opcjonalnie, ale przydatne): Biały lub srebrny odbłyśnik może odbić się od nieco światła z powrotem w cienie, aby je zmiękczyć. Możesz użyć kawałka białej pianki.
* Miernik światła (opcjonalnie): Jeśli poważnie podchodzisz do oświetlenia, światło pomoże ci uzyskać dokładne ekspozycje.
ii. Ustawienia aparatu:
1. Strzelaj w trybie ręcznym (M): Daje to pełną kontrolę nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO.
2. apertura: Wybierz otwór, który tworzy pożądaną głębokość pola.
* Szerszy apertura (np. F/1.8, f/2.8, f/4): Tworzy płytką głębokość pola, rozmycie tła i zwracając uwagę na oczy podmiotu. Jest to ogólnie preferowane dla portretów.
* węższa apertura (np. f/8, f/11): Zwiększa głębokość pola, utrzymując więcej twarzy. Użyj tego, jeśli chcesz podkreślić tekstury lub jeśli masz konkretny powód, aby utrzymać wszystko ostro.
3. Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby kontrolować światło otoczenia. Ogólna zasada polega na rozpoczęciu od czasu otwarcia migawki, która zapobiega rozmyciu ruchu (np. 1/60 drugiego lub szybszego dla ręcznego aparatu, szybciej, jeśli badany się porusza). Jeśli używasz lampy błyskowej, czas otwarcia migawki wpłynie przede wszystkim na światło otoczenia i ciemność w tle. Aby uzyskać bardzo ciemne tło, użyj czasu otwarcia migawki przy prędkości synchronizacji flash lub poniżej lub poniżej (zwykle około 1/200 lub 1/250 sekundy).
4. ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
5. Bilans biały: Ustaw równowagę białą zgodnie z źródłem światła. Jeśli korzystasz z Flash, użyj ustawienia bilansu Flash White. Jeśli używasz ciągłego światła, odpowiednio dostosuj (np. Tungsten dla żarówki). Możesz także strzelać w RAW i dostosować bilans biały w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
6. Tryb pomiarowy: Użyj pomiaru punktowego lub pomiaru centralnego, aby odmieścić twarz pacjenta. Celem jest ujawnienie atrakcji na twarzy, pozwalając cieniom naturalnie wpaść w ciemność.
iii. Konfiguracja oświetlenia:
To najważniejsza część! Oto kilka typowych konfiguracji oświetlenia o niskim kluczu:
1. jedno światło, oświetlenie boczne:
* Ustaw źródło światła na jedną stronę obiektu, pod kątem około 45 stopni.
* Strona twarzy najbliżej światła będzie oświetlona, a przeciwna strona wpadnie w cień.
* Eksperymentuj z wysokością światła. Wyższe światło może tworzyć bardziej dramatyczne cienie pod oczami i nosem.
* Przesuń światło bliżej lub dalej, aby dostosować intensywność. Bliżej =jaśniejszy i surowszy; Dalej =ściemniacz i bardziej miękki (szczególnie z softboxem).
2. jedno światło, oświetlenie tylne:
* Umieść źródło światła za tematem. To stworzy krawędź światła wokół krawędzi twarzy i ciała. Twarz będzie głównie w cieniu.
* To bardzo dramatyczny wygląd.
* Możesz potrzebować odbłyśnika, aby odbić się od niewielkiego światła na twarz, aby ujawnić kilka szczegółów.
3. jedno światło, poniżej tematu:
* Ustaw źródło światła poniżej obiektu, wskazując w górę. Jest to bardzo niezwykły i często niepokojący wygląd, ponieważ naśladuje światło od dołu (jak ognisko).
* Używaj oszczędnie!
4. jedno światło, snoot lub siatka:
* Użyj snoot lub siatki na świetle, aby utworzyć wąską wiązkę światła.
* Skieruj wiązkę na określoną część twarzy, taką jak oczy lub kości policzkowe.
* Stwarza to bardzo dramatyczne i skoncentrowane atrakcje.
Kluczowe zasady oświetlenia dla niskiego klucza:
* światło Faloff: Zwróć uwagę na to, jak szybko światło spada od najważniejszych atrakcji na cienie. Portrety niskie często mają bardzo szybki spadek, powodując silny kontrast.
* Podprawy spekulowe: Są to najjaśniejsze, najbardziej odblaskowe punkty na obrazie (np. Patrzywa w oczach). Kontroluj ich rozmiar i umiejscowienie.
* cienie są twoim przyjacielem: Obejrzyj cienie! Są tak samo ważne jak najważniejsze wydarzenia w tworzeniu nastroju i dramatu o niskim portrecie. Nie bój się pozwolić, aby części twarzy całkowicie wpadły w ciemność.
* Modyfikatory światła są kluczowe: Używanie softbox lub parasola pomoże ci stworzyć miękkie, bardziej pochlebne światło. Snoot lub siatka da ci bardziej dramatyczne, skoncentrowane światło.
iv. Strzelanie:
1. Zrób strzały testowe: Zanim uzyskasz pozę przedmiotu, wykonaj kilka zdjęć testowych, aby sprawdzić oświetlenie i ekspozycję. Dostosuj pozycję i moc światła, aż osiągniesz pożądany efekt.
2. stwarz swój temat: Zachęcaj poddanego do relaksu i eksperymentowania z różnymi pozami. Rozważ kierunek światła i sposób, w jaki wpływa ono na cienie na ich twarzy.
3. Focus Focer: Skoncentruj się na oczach, ponieważ są one najważniejszą częścią portretu.
4. Seria: Robienie różnorodne ujęcia z nieco innymi pozami i wyrażeniami.
5. Monitoruj swój histogram: Sprawdź histogram w aparacie, aby upewnić się, że nie przycinasz wyświetleń ani cieni. W niskim portrecie histogram będzie mocno obciążony po lewej (ciemniejszej) stronie.
v. Procesing (edycja):
1. Strzelaj w surowym: Daje to największą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
2. Dostosuj ekspozycję: Dostosuj ogólną ekspozycję, aby przyciemnić obraz i pogłębić cienie.
3. Zwiększ kontrast: Zwiększ kontrast do dalszego oddzielenia najważniejszych atrakcji i cieni.
4. Dodge and Burn: Użyj narzędzi do unikania i spalania, aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić określone obszary obrazu. Można to wykorzystać do ulepszenia wyświetleń i cieni oraz stworzenia bardziej rzeźbionego wyglądu.
5. Wyostrzenie: Wyostrz obraz, aby poprawić szczegóły, zwłaszcza oczu.
6. Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają świetnie w kolorze czarno-białym. Eksperymentuj z różnymi technikami konwersji, aby osiągnąć pożądaną tonację.
7. Grading: Użyj klasyfikacji kolorów, aby wprowadzić odcień do obrazu. Ciemnoniebieski odcień może dodać do niskiego nastroju.
Wskazówki i wskazówki:
* Practice czyni idealne: Eksperymentuj z różnymi konfiguratorami oświetlenia i ustawieniami aparatu, aby znaleźć to, co jest dla Ciebie najlepsze.
* Komunikuj się z tematem: Poinformuj swojego tematu, co próbujesz osiągnąć i daj mu kierunek.
* Nie bój się ciemności: Obejrzyj cienie! Są istotną częścią niskiego wyglądu.
* subtelność jest kluczowa: Unikaj przesadzania efektów. Celem jest stworzenie naturalnego, ale dramatycznego portretu.
* przestudiuj inne portrety o niskim kluczu: Spójrz na pracę innych fotografów, aby uzyskać inspirację i nauczyć się różnych technik.
Podążając za tymi krokami i ćwicząc regularnie, możesz tworzyć oszałamiające niskie portrety, które wychwytują nastrój i dramat, którego szukasz. Powodzenia!