1. Zrozumienie światła jest kluczem:
* Godzina dnia jest twoim najlepszym przyjacielem:
* złota godzina (krótko po wschodzie słońca/przed zachodem słońca): To miękkie, ciepłe światło jest najbardziej pochlebne i wybaczające. Tworzy piękne odcienie skóry i miękkie cienie.
* Otwórz odcień: Znajdź zacienione miejsce (pod dużym drzewem, budynek itp.), W którym przedmiot jest równomiernie oświetlony przez pośrednie światło słoneczne. Unika to ostrych cieni i atrakcji.
* Ogromne dni: Ogromne dni działają jak gigantyczny softbox. Światło jest rozproszone, tworząc nawet oświetlenie i minimalizując cienie.
* Naucz się czytać światło: Obserwuj, jak światło spada na twarz pacjenta * przed * zrobisz zdjęcie. Szukać:
* ostre cienie: Głębokie, ciemne cienie mogą być niepochlebne.
* Hotspots: Obszary, w których światło jest zbyt jasne, powodując wysadzenie w powietrze.
* nawet oświetlenie: Gładkie, spójne światło na twarzy pacjenta.
2. Ustawienie tematu:
* kąt do światła: Eksperymentuj z kątem twojego pacjenta w stosunku do źródła światła. Subtelne zmiany mogą mieć dużą różnicę.
* Unikaj bezpośredniego światła słonecznego (zwłaszcza w południe): Bezpośrednie światło słoneczne tworzy ostre cienie pod oczami, nosem i podbródkiem. Powoduje to również mrużanie.
* kąt do światła (delikatnie): Jeśli * musisz * strzelać w jaśniejszych warunkach, spróbuj lekko podłączyć podmiot, aby światło spadło na ich twarz pod mniej ostrym kątem. Dążysz do bardziej miękkich, mniej zdefiniowanych cieni.
* Użyj funkcji naturalnych jako „reflektory” (pośrednio):
* jasny chodnik/piasek: Umieść obiekt, aby światło odbijające się od jasnej powierzchni pod nimi mogło subtelnie wypełniać cienie pod ich podbródkiem. Zachowaj ostrożność, ponieważ może to również tworzyć niechciane odlewy kolorów (np. Zielony z trawy).
* Ściany kolorowe: Jeśli jesteś blisko światła ściany lub budynku, ustaw osobę, aby skorzystać z odbitego światła.
* Podświetlenie: Użyj słońca za przedmiotem, aby stworzyć miękki, eteryczny wygląd. Musisz jednak:
* eksponuj na twarz: Aparat będzie próbował ujawnić jaśniejsze tło, dzięki czemu Twój obiekt jest niedoświetlony. Musisz zwiększyć kompensację ekspozycji (zwykle symbol + w aparacie) lub użyć trybu ręcznego, aby uzyskać odpowiednio odsłoniętą twarz.
* Rozważ flash wypełnienia (jeśli jest dostępny): Niewielka ilość lampy błyskowej może delikatnie oświetlić twarz pacjenta i zrównoważyć ekspozycję.
3. Ustawienia i techniki aparatu:
* strzelaj w surowym: Daje to największą elastyczność w dostosowaniu ekspozycji i równowagi białej w przetwarzaniu końcowym.
* apertura: Użyj szerszej apertury (mniejsza liczba F, jak f/2.8, f/4 lub f/5.6), aby utworzyć płytką głębokość pola, rozmywając tło i zwracając uwagę na temat. To również wpuszcza więcej światła.
* ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe, aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby utrzymać dobry czas otwarcia migawki.
* Sprawa migawki: Upewnij się, że czas otwarcia migawki jest wystarczająco szybki, aby uniknąć rozmycia ruchu (zarówno z tematu poruszającego się, jak i wstrząsania aparatem). Ogólną zasadą jest użycie czasu migawki co najmniej 1/ogniskowej (np. Jeśli używasz obiektywu 50 mm, użyj czasu migawki co najmniej 1/50 sekundy).
* Bilans biały: Ustaw swoją białą równowagę, aby pasowały do warunków oświetlenia (np. „Sunny”, „pochmurne”, „cień”). Surowe fotografowanie pozwala na łatwą regulację w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
* Kompensacja ekspozycji: Naucz się używać kompensacji ekspozycji aparatu, aby dostroić jasność swoich obrazów. Często będziesz musiał zwiększyć kompensację ekspozycji podczas fotografowania w zacienionych obszarach lub podczas podświetlenia tematu.
* Tryb pomiarowy: Eksperymentuj z różnymi trybami pomiaru (ewaluacyjna/matryca, ważona środkiem, Spot), aby zobaczyć, która najlepiej działa w Twojej sytuacji. Pomiar punktowy jest często przydatny podczas podświetlenia, ponieważ pozwala na bezpośrednio odległość od twarzy pacjenta.
4. Processing:
* Korekty ekspozycji: W razie potrzeby rozjaśnij obraz.
* Odzyskiwanie cienia: Wydaj szczegóły w cieniu, jeśli są zbyt ciemne.
* Podświetlanie odzyskiwania: Zmniejsz jasność prześwietlonych atrakcji, aby odzyskać szczegóły.
* korekta bilansu białego: Dostosuj równowagę białej, aby osiągnąć dokładne odcienie skóry.
* Dodge and Burn: Subtelnie rozjaśnij lub przyciemnij określone obszary obrazu, aby ulepszyć funkcje podmiotu i stworzyć wymiar (jak delikatne podświetlanie kości policzkowych lub przyciemnienie tła).
* Korekta kolorów: Dostosuj kolor i nasycenie, aby Twój obraz był bardziej atrakcyjny wizualnie.
Kluczowe wyniki i wskazówki:
* Ćwicz, ćwicz, ćwicz! Im więcej strzelasz, tym lepiej będziesz w zrozumieniu światła i jak z nim pracować.
* Komunikuj się z tematem: Powiedz swojemu tematowi, co starasz się osiągnąć, i poprowadź ich na pozycje, które najlepiej działają z dostępnym światłem.
* Bądź cierpliwy: Znalezienie odpowiedniego światła i pozycji może zająć trochę czasu. Nie spiesz się tego procesu.
* Obserwuj pracę innych fotografów: Studiuj, w jaki sposób profesjonalni fotografowie używają naturalnego światła w swoich portretach na zewnątrz.
* objęcie niedoskonałości: Czasami najciekawsze portrety to te, które nie są doskonale oświetlone. Nie bój się eksperymentować i przełamać zasady.
* Rozważ filtr ukończony gęstość neutralna (GND) (opcjonalnie): Filtr GND może pomóc zrównoważyć ekspozycję między jasnym niebem a ciemniejszym planem, szczególnie przydatnym w portretach krajobrazu.
Rozumiejąc światło, strategiczne ustawienie tematu, korzystanie z odpowiednich ustawień aparatu i wykorzystanie technik końcowych, możesz uchwycić oszałamiające portrety zewnętrzne nawet bez reflektora. Powodzenia!