1. Planowanie i przygotowanie jest kluczowe:
* koncepcja i nastrój: Zanim zdobędziesz aparat, zdecyduj, jaki nastrój chcesz przekazać. Czy to tajemnicze, potężne, intymne, zamyślone? Wpłynie to na twoje oświetlenie, pozowanie i wybór tła.
* Temat: Omów nastrój i koncepcję ze swoim tematem. Powiedz im, do czego dążysz, aby pomóc Ci stworzyć odpowiedni wyrażenie i odczuwanie.
* Lokalizacja: Lokalizacja musi być miejscem, w którym możesz kontrolować światło. Kluczem jest to, że możesz kontrolować tło, aby było głównie ciemne (lub można je później przyciemnić poprzez edycję).
2. Sprzęt:
* kamera: DSLR lub aparat bezlusterkowy jest idealny dla najwięcej sterowania, ale nawet smartfon z ręcznymi elementami sterującymi może działać. Kluczem jest możliwość dostosowania otworu, czasu otwarcia migawki i ISO.
* obiektyw: Obiektyw portretowy (50 mm, 85 mm, 105 mm) jest ogólnie preferowany dla pochlebnych portretów. Możesz jednak eksperymentować z innymi ogniskowymi.
* źródło światła: To jest * najbardziej * kluczowy element.
* Studio Strobe/Flash: Daje to największą moc i kontrolę. Softboxy, parasole lub siatki mogą kształtować i zmiękczać światło.
* Bezgazowy (gorący but flash): Dobra alternatywa dla stroboskopu studyjnego. Nadal możesz używać modyfikatorów.
* Ciągłe światło (panel LED, lampa): Łatwiejsza do wizualizacji efektu światła, ale ogólnie mniej mocna. Użyj ściemniacza do kontrolowania intensywności światła.
* Modyfikator światła (opcjonalnie, ale wysoce zalecany):
* softbox: Rozpowszechnia światło, tworząc bardziej miękkie cienie.
* parasol: Kolejna opcja dyfuzora, ogólnie nieco mniej kontrolowana niż softbox.
* Grid: Zawęża wiązkę światła, zapobiegając rozlaniu i tworzenie bardziej dramatycznych cieni.
* snoot: Bardzo skoncentrowane, bezpośrednie światło; używane do wyświetleń.
* tło: Mroczne tło jest niezbędne.
* czarny materiał (aksamit, muślin): Prosta i skuteczna opcja.
* ciemna malowana ściana: Działa dobrze, jeśli masz odpowiednią przestrzeń.
* Papier bezproblemowy: Może mieć dowolny ciemny kolor (czarny, ciemnoszary, ciemnoniebieski).
* statyw (opcjonalnie): Pomaga utrzymać aparat stały, szczególnie przy wolniejszych czasach otwarcia migawki.
* reflector (opcjonalnie): Można użyć do odbicia * małej * ilości światła w cienie. Uważaj jednak, aby nie przetrwać cieni, ponieważ pokonuje to efekt niskiego klucza. Do dalszych ciemnych cieni można również użyć czarnego reflektora (ujemne wypełnienie).
3. Ustawienia aparatu:
* Tryb fotografowania: Tryb ręczny (M) jest wysoce zalecany dla maksymalnej kontroli. Priorytet przysłony (av lub a) może działać, jeśli czujesz się z nią komfort.
* apertura: Zacznij od szerokiej apertury (np. F/2.8, f/4), aby utworzyć płytką głębokość pola i odizolować podmiot. Dostosuj w razie potrzeby, aby uzyskać ostrość.
* Sprawa migawki: Dostosuj to, aby kontrolować ogólną ekspozycję. Zacznij od około 1/125 lub 1/200 sekundy i dostosuj na podstawie oświetlenia. Upewnij się, że jest wystarczająco szybki, aby zamrozić jakikolwiek ruch, jeśli Twój temat nie może zostać w miejscu.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100, ISO 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko wtedy, gdy nie możesz uzyskać wystarczającej ilości światła z otworem i czasem otwarcia migawki.
* Bilans biały: Ustaw go odpowiednio dla swojego źródła światła. Jeśli używasz Flash, użyj ustawienia „Flash”. Jeśli używasz ciągłego światła, użyj odpowiedniego ustawienia (np. Tungsten dla lamp żarowych). Strzelanie w formacie RAW pozwala dostosować bilans białych w przetwarzaniu końcowym.
* Tryb ostrości: Jeden punktowy autofokus (AF-S lub jeden strzał) jest dobrym punktem wyjścia. Skoncentruj się na oczach swojego pacjenta.
4. Konfiguracja oświetlenia (tutaj dzieje się magia):
* Pojedyncze źródło światła (najczęstsze): Kluczem do niskiego oświetlenia jest użycie * pojedynczego, dominującego * źródła światła. To stworzy silne cienie.
* Umieszczenie: Umieść światło na jedną stronę obiektu, nieco za nimi (kąt 45 stopni). To spowoduje dramatyczny spadek od światła do cienia. Eksperymentuj z kątem, aby osiągnąć różne efekty. Przejdź go bliżej podmiotu, aby zwiększyć światło i dalej zmniejszyć światło.
* wysokość: Dostosuj wysokość źródła światła. Światło umieszczone wyżej stworzy dłuższe cienie pod nosem i podbródkiem. Lekka umieszczona dolna będzie bardziej wypełniła te cienie.
* Pijanie światła: „Pijanie” oznacza nie wskazanie światła bezpośrednio na temat, ale nieco na bok. Może to zmiękczyć światło i stworzyć bardziej stopniowe przejście między światłem a cieniem.
* Modyfikatory: Użyj softboxa lub parasola, aby rozproszyć światło i utworzyć bardziej miękkie cienie. Jeśli chcesz jeszcze bardziej dramatyczne cienie, użyj siatki lub snoot.
* Unikanie wycieku: Upewnij się, że światło nie rozlewa się na twoje tło. Użyj drzwi stodoły, flag (czarny materiał lub karton) lub staranne umieszczenie, aby utrzymać ciemne tło.
5. Pozowanie:
* Rozważ nastrój: Pomyśl o tym, jak poza przyczyni się do nastroju, który próbujesz stworzyć.
* Pose: Nieco podchylone pod kątem aparatu często wygląda bardziej pochlebnie niż pozą prostą.
* Wyrażenie twarzy: Poważna lub kontemplacyjna ekspresja często działa dobrze z niskim portretem.
* Umieszczenie ręki: Zwróć uwagę na to, gdzie są ręce twojego pacjenta. Unikaj niezręcznych lub rozpraszających pozycji ręki.
* oczy: Oczy są najważniejszą częścią portretu. Upewnij się, że są ostre i dobrze oświetlone.
6. Strzelanie i recenzja:
* Weź zdjęcia testowe: Zanim zaczniesz strzelać do rzeczywistości, wykonaj kilka zdjęć testowych, aby sprawdzić oświetlenie i ustawienia.
* Dostosuj oświetlenie: Dostosuj umieszczenie światła i moc, aż osiągniesz pożądany efekt.
* przejrzyj i udoskonal: Regularnie przejrzyj zdjęcia na ekranie LCD aparatu, aby sprawdzić skupienie, ekspozycję i kompozycję. W razie potrzeby dokonaj korekt.
7. Procesing (edycja):
* oprogramowanie: Można użyć Adobe Lightroom, przechwytuj jedną, a nawet bezpłatne alternatywy, takie jak GIMP.
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną ekspozycję, aby obraz jest wystarczająco ciemny. Nie bój się lekko niedostatecznie stać.
* kontrast: Zwiększ kontrast do dalszego oddzielenia najważniejszych atrakcji i cieni.
* czarne: Pogłęb czarnych, aby stworzyć bogatszy, ciemniejszy ton.
* Podprawy: Nieco zmniejsz atrakcje, jeśli są zbyt jasne.
* Shadows: Uważaj na cienie. Unikaj ich zbyt dużego podnoszenia, ponieważ zmniejszy to efekt niskiego klucza.
* Clarity/Texture: Niewielki wzmocnienie może dodać szczegółów i ostrości.
* wyostrzenie: Zastosuj subtelną ilość wyostrzania w oczy i innych kluczowych obszarach.
* Dodge and Burn: Użyj narzędzi Dodge i Burn, aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić obszary obrazu. Można to wykorzystać do ulepszenia wyświetleń i cieni.
* ocenianie kolorów (opcjonalnie): Możesz dodać subtelny odlew, aby jeszcze bardziej zwiększyć nastrój obrazu. Na przykład fajny niebieski lub zielony odcień może stworzyć poczucie tajemnicy.
Przykładowy przepływ pracy (strobe studio z softbox):
1. Skonfiguruj: Umieść temat przed czarnym tłem. Umieść stroboskop studio z softboxem po jednej stronie tematu, pod kątem 45 stopni i nieco z tyłu.
2. Ustawienia aparatu: Ustaw aparat na tryb ręczny, apertura na f/2.8 lub f/4, ISO na 100, a czas otwarcia migawki na 1/125 lub 1/200 sekundy.
3. Strzały testowe: Zrób strzał testowy i sprawdź ekspozycję. Dostosuj moc stroboskopową, aż uzyskasz dobrą równowagę światła i cienia.
4. pozowanie: Niech poddaj się pod niewielkim kątem aparatu. Poproś ich, aby spojrzeli na światło.
5. sesja: W razie potrzeby wykonaj kilka strzałów, dokonując pozycji pozy i oświetlenia.
6. edytuj: W przetwarzaniu po przetwarzaniu dostosuj ekspozycję, kontrast i czarne, aby stworzyć ciemniejszy, bardziej dramatyczny obraz. Wyostrz oczy i inne kluczowe obszary.
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* Ćwicz: Eksperymentuj z różnymi konfiguratorami oświetleniowymi i technikami pozowania. Im więcej ćwiczysz, tym lepiej się staniesz.
* Zwróć uwagę na szczegóły: Małe szczegóły mogą mieć duży wpływ na niskim portrecie. Zwróć uwagę na włosy, odzież i biżuterię.
* Nie bój się eksperymentować: Wypróbuj różne rzeczy, aby zobaczyć, co jest dla Ciebie najlepsze.
* Użyj przestrzeni ujemnej: Niech ciemność wokół poddanego będzie częścią kompozycji. Dodaje to dramat.
* Utrzymuj proste: Portrety niskich jest często najbardziej skuteczne, gdy są proste i uporządkowane.
* Spójrz na przykłady: Przestudiuj pracę innych fotografów portretowych o niskim klawiszie, aby uzyskać inspirację i pomysły.
* Obejrzyj cienie: Cienie są twoim przyjacielem w fotografii o niskiej klawiszu. Nie bój się pozwolić im zdominować obraz. Definiują kształty i dodają głębokości.
Podążając za tymi krokami i ćwicząc, możesz stworzyć piękne i wpływowe niskie portrety, które wychwytują poczucie dramatu i tajemnicy. Powodzenia!