Za pomocą widoku twarzy i kąta kamery do pochlebnych portretów
Zdobycie odpowiedniego widoku twarzy i kątem kamery może mieć ogromny wpływ między migawką a pochlebnym portretem. Oto podział sposobu ich wykorzystania na swoją korzyść:
i. Zrozumienie poglądów twarzy
Widok na twarz odnosi się do kierunku, w którym twarz pacjenta stoi w stosunku do kamery. Różne poglądy podkreślają różne funkcje i mogą przekazywać różne nastroje.
* pełna twarz: Obiekt patrzy bezpośrednio w kamerę.
* Plus: Może być angażujący i pewny siebie. Pokazuje symetrię i może tworzyć silne połączenie z widzem.
* wady: Może być surowe, jeśli oświetlenie i pozowanie nie są idealne. Może zaakcentować asymetrię, jeśli jest obecna.
* Najlepsze dla: Portrety mające na celu bezpośredniość, przekazywanie mocy lub pokazywanie symetrycznych cech.
* ćwiartka (niewielki kąt): Pacjent jest lekko pod kątem, pokazując więcej jednej strony twarzy niż druga. Jest to często najbardziej pochlebny kąt dla większości ludzi.
* Plus: Dodaje głębokość i wymiar. Ściąga twarz. Ukrywa asymetrię. Najważniejsze korytarze policzkowe.
* wady: Może wyglądać nieco zainscenizowane, jeśli przesadzone.
* Najlepsze dla: Ogólne portrety, strzały głowy i tworzenie bardziej dynamicznego i interesującego obrazu.
* Profil: Podmiot spogląda całkowicie na bok.
* Plus: Podkreśla profil, szczękę i nos. Może stworzyć poczucie tajemnicy lub kontemplacji.
* wady: Może być mniej wciągające niż inne kąty. Działa dobrze tylko wtedy, gdy temat ma silny profil.
* Najlepsze dla: Portrety artystyczne, prezentujące silny profil lub przekazując poczucie samotności.
* Trzy czwarte zakręt: Obiekt jest prawie skierowany od kamery, pokazując tylko kawałek drugiej strony twarzy.
* Plus: Tworzy poczucie intrygi i sprawia, że temat wydaje się przemyślany. Może być bardzo pochlebne.
* wady: Może czuć się odległe, jeśli nie wykonane dobrze.
* Najlepsze dla: Portrety mające na celu bardziej artystyczne lub introspektywne.
ii. Opanowanie kąty kamery
Kąt kamery odnosi się do pionowej pozycji kamery w stosunku do obiektu. Niewielka regulacja może zmienić cały charakter portretu.
* Poziom oczu: Kamera jest na tej samej wysokości co oczy pacjenta.
* Plus: Tworzy poczucie połączenia i równości. Czuje się naturalny i przystępny.
* wady: Może być nieco nijakie, jeśli nie połączone z dobrym pozowaniem i oświetleniem.
* Najlepsze dla: Ogólne portrety, zdjęcia rodzinne i uchwycenie prawdziwego związku.
* strzelanie z góry (wysoki kąt): Kamera jest ustawiona nad obiektem, spoglądając w dół.
* Plus: Może sprawić, że temat wydawał się mniejszy, bardziej wrażliwy lub bardziej niewinny. Lekko przesuwa twarz. Dobry do minimalizacji podwójnego podbródka. Przydatny, gdy pacjent jest niższy niż fotograf (np. Siedzący na ziemi).
* wady: Może być niepochlebne, jeśli przesadzone, dzięki czemu głowa wygląda nieproporcjonalnie duża. Może sprawić, że ktoś wygląda krótszy lub mniej potężny. Używaj oszczędnie z już małymi ludźmi.
* Najlepsze dla: Portrety dzieci, podkreślające podatność lub minimalizowanie podwójnego podbródka.
* strzelanie z dołu (niski kąt): Kamera jest ustawiona poniżej tematu, patrząc w górę.
* Plus: Może sprawić, że temat wydawał się wyższy, mocniejszy lub bardziej zastraszający. Może podkreślić linię szczęki.
* wady: Może być niepochlebne, szczególnie dla osób z podwójną podbródkiem lub mniej zdefiniowaną linią szczęki. Może sprawić, że temat będzie wyglądał arogancki lub imponujący.
* Najlepsze dla: Portrety mające na celu władzy, podkreślające wysokość lub prezentację silnej szczęki.
iii. Łączenie widoku twarzy i kątem aparatu dla pochlebnych wyników
Kluczem jest eksperymentowanie i znalezienie kombinacji, które najlepiej działają dla poszczególnych tematów. Oto kilka ogólnych wytycznych:
* ćwierć tuł + poziom oczu lub nieznacznie powyżej: Jest to ogólnie najbardziej pochlebny punkt wyjścia dla większości ludzi. Lekki kąt przenosi twarz, podkreśla kości policzkowe, a poziom oczu utrzymuje naturalne połączenie.
* ćwierć tury + wysoki kąt: Dobry do minimalizacji podbródka podbródka lub sprawienie, by twarz wydaje się szczuplejsza.
* Pełna twarz + poziom oczu: Wymaga starannej uwagi na oświetlenie i pozowanie. Zapewnij nawet oświetlenie, aby uniknąć ostrych cieni. Zachęcaj przedmiot do rozluźnienia szczęki i naturalnego uśmiechu.
* Profil + poziom oczu: Podkreśla profil pacjenta. Upewnij się, że oświetlenie jest pochlebne dla nosa i szczęki.
* Unikaj ekstremalnych kątów: Zbyt duży kąt w górę lub w dół może zniekształcać funkcje.
iv. Poza podstawami:wskazówki dotyczące pochlebnych portretów
* komunikacja jest kluczowa: Porozmawiaj ze swoim tematem! Zapytaj ich, jakie kąty wolą, jakie cechy lubią podkreślać i czego chcą uniknąć. Spraw, by były wygodne i pewne siebie.
* pozowanie ma znaczenie: Dobra postawa jest kluczowa. Zachęcaj tematu do stania lub siedzenia wysoko, rozluźnienia ramion i lekko wydłużania szyi. Nawet subtelne zmiany w postawie mogą mieć duże znaczenie.
* oświetlenie jest najważniejsze: Pochlebne oświetlenie jest niezbędne. Miękkie, rozproszone światło jest ogólnie najbardziej wybaczające. Unikaj ostrych cieni. Eksperymentuj z różnymi konfiguratorami oświetleniowymi, aby znaleźć to, co jest najlepsze dla Twojego tematu.
* „Squinch”: Zamiast poszerzyć oczy, mieć podmiot lekko („zgniatanie”). To sprawia, że wydają się bardziej pewni siebie i zaangażowani.
* podbródek, czoło do przodu: Ta niewielka regulacja może wyeliminować podwójną podbródek i podkreślić linię szczęki.
* Skoncentruj się na oczach: Oczy są oknem na duszę. Upewnij się, że są ostre i dobrze oświetlone. Uchwyć Catchlight (małe odbicie w oku), aby dodać życie i blask.
* Użyj dłuższego obiektywu ogniskowego: Soczewki w zakresie od 50 mm do 135 mm są ogólnie uważane za bardziej pochlebne dla portretów, które minimalizują zniekształcenie. Unikaj soczewek szerokokątnych (np. 18 mm), ponieważ mogą one zniekształcić funkcje.
* strzelaj w trybie serii: Szybko uchwyć wiele strzałów, aby zwiększyć szanse na uchwycenie idealnego wyrażenia.
* Processing (używaj oszczędnie): Subtelne retuszowanie może poprawić portret, ale unikać nadmiernej edycji. Skoncentruj się na usuwaniu przebarwień i zmiękczaniu tekstury skóry. Drastycznie nie zmieniaj wyglądu pacjenta.
* Ćwicz, ćwicz, ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej staniesz się rozpoznawać, jakie kąty i pozuje najlepiej działają dla różnych osób.
w podsumowaniu:
Eksperymentuj, komunikuj się i zwróć uwagę na szczegóły. Rozumiejąc widoki na twarz, kąty aparatu i włączając te wskazówki, możesz tworzyć pochlebne portrety, które uchwycają prawdziwą esencję twojego tematu. Powodzenia!