1. Zrozumienie celu:
* celowy rozmycie: Głównym celem jest uchwycenie ruchu, którekolwiek z tła, podmiot lub jedno i drugie. Stwarza to marzycielski, eteryczny lub dynamiczny efekt.
* Światło otoczenia: Dłuższe czasy otwarcia migawki pozwalają na wejście do kamery więcej otoczenia, potencjalnie rozjaśniając scenę.
* kontrast z ostrością: Możesz chcieć ostrego elementu (jak twarz pacjenta) kontrastujący z rozmyciem, aby stworzyć punkt centralny.
2. Potrzebny sprzęt:
* kamera: DSLR, aparat bezlusterkowy, a nawet niektóre wysokiej klasy smartfony z ręczną kontrolą.
* obiektyw: Wszechstronny obiektyw. Południowy obiektyw (np. 50 mm lub 85 mm) jest często świetny do portretów. Soczewka zoomu daje elastyczność.
* statyw: Niezbędne do utrzymywania aparatu podczas długich ekspozycji, zwłaszcza jeśli chcesz, aby Twój przedmiot był jedyną rzeczą poruszającą się.
* zewnętrzny flash (opcjonalnie): Może być używany do zamrożenia tematu i dodawania światła, a jednocześnie rozmycie tła.
* Filtr gęstości neutralnej (ND) (opcjonalnie): Zmniejsza ilość światła wchodzącego do obiektywu, co pozwala używać nawet wolniejszych czasów otwarcia migawki w jasnych warunkach.
3. Ustawienia aparatu:
* Tryb fotografowania: Podręcznik (m) lub priorytet migawki (telewizja lub s). Tryb ręczny zapewnia najwięcej kontroli, ale priorytet migawki może być łatwiejszy do rozpoczęcia.
* Sprawa migawki: To jest ustawienie kluczowe. Zacznij eksperymentować z prędkościami między 1/30 sekundy do 1 sekundy. Wolniejsze prędkości powodują bardziej rozmyte. Idealna czas otwarcia migawki zależy od światła otoczenia, ruchu poddanego (lub jego braku) i pożądanego efektu.
* apertura: Dostosuj otwór, aby kontrolować głębokość pola i ilość światła wchodzącego do obiektywu. Szersze apertury (niższa liczba F, takich jak f/2.8 lub f/4) tworzą płytką głębokość pola, rozmywając tło i izolując podmiot. Węższe otwory (wyższy numer F, taki jak f/8 lub f/11) zwiększają głębokość pola, utrzymując więcej sceny. W jasnym świetle możesz potrzebować węższego apertury, aby uniknąć nadmiernej eksploatacji obrazu.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (zwykle ISO 100), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję, ale pamiętaj o jakości obrazu.
* Tryb ostrości: Użyj jednopunktowego autofokusu (AF-S lub jeden strzał), aby skupić się na oczach pacjenta. Po skupieniu przełącz na ręczne ostrożność (MF) w razie potrzeby, aby zapobiec ponownemu ponownej ponownej ekspozycji kamery.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą zgodnie z warunkami oświetlenia (np. Światło dzienne, mętne, fluorescencyjne).
4. Techniki i wskazówki:
* Temat stacjonarny, ruchome tło:
* Zamontuj aparat na statywie.
* Skoncentruj się na swoim temacie i poproś o to, jak to możliwe.
* Użyj powolnego czasu otwarcia migawki, aby zacierać tło. Tło powinno mieć pewien ruch (np. Samochody, ludzie chodzący, wiatr wiejący przez drzewa).
* Poruszający temat, tło stacjonarne:
* Zamontuj aparat na statywie (opcjonalnie, ale zalecany dla ostrzejszych tła).
* Skoncentruj się na swoim temacie.
* Poruszaj się poddanym podczas ekspozycji (np. Odwróć głowę, pomachaj ręką, chodź powoli). Tło pozostanie stosunkowo ostre, a obiekt będzie się rozmyty.
* Panowanie:
* Podążaj za tematem, gdy się poruszają, przesuwając z nimi aparat.
* Użyj wolniejszego czasu otwarcia migawki.
* Podmiot będzie wyglądał stosunkowo ostro, a tło zostanie zamazane w kierunku ruchu. To wymaga praktyki do opanowania.
* Za pomocą Flash:
* Ustaw aparat na wolniejszy czas otwarcia migawki.
* Użyj zewnętrznej lampy błyskowej na ustawieniu o niskiej mocy (np. Moc 1/32 lub 1/64).
* Flash zamrozi obiekt, podczas gdy powolny czas otwarcia migawki uchwyci światło otoczenia i rozmycie ruchu w tle.
* Eksperymentuj z synchronizacją z przodu (pożary błyskowe na początku ekspozycji) i synchronizacją tylnej krainy (błysk błyskowy na końcu ekspozycji). Synchronizacja tylnej krainy może tworzyć interesujące szlaki ruchu.
* Eksperyment z ruchem tematycznym: Zachęć przedmiot do poruszania się na różne sposoby, aby zobaczyć, jakie efekty możesz osiągnąć. Eksperymentuj z powolnymi, celowymi ruchami w porównaniu z szybkimi, gwałtownymi ruchami.
* Użyj twórczo naturalnego światła:
* Podświetlenie może tworzyć piękne sylwetki i wyróżnić rozmycie ruchu.
* Oświetlenie boczne może dodać dramat i teksturę do swoich portretów.
* Uważnie skomponuj: Pomyśl o składzie swojego ujęcia. Użyj wiodących linii, zasady trzeciej i innych technik kompozycyjnych, aby tworzyć atrakcyjne wizualnie obrazy.
* Processing: Dostosuj ekspozycję, kontrast i kolor w przetwarzaniu końcowym, aby ulepszyć swoje obrazy. Możesz także dodać ostrość o oczach pacjenta lub innych kluczowych obszarach.
5. Przykładowe scenariusze:
* Portret na zatłoczonej ulicy miasta: Użyj powolnego czasu otwarcia migawki, aby zamrazić przechodzących pieszych, tworząc poczucie ruchu i energii, jednocześnie utrzymując ostro (przy użyciu lampy błyskowej lub pozostając stosunkowo nieruchomo).
* Portret przy oceanie: Użyj powolnego czasu otwarcia migawki, aby zacierać fale, tworząc marzycielski, eteryczny efekt.
* portret w lesie: Użyj powolnego czasu otwarcia migawki, aby zacierać liście dmuchające na wietrze, tworząc poczucie atmosfery i ruchu.
Ważne rozważania:
* Ćwicz: Przeciąganie migawki wymaga praktyki. Nie bój się eksperymentować i wypróbować różne ustawienia i techniki.
* Komunikacja tematyczna: Wyraźnie komunikuj się z tematem na temat tego, co chcesz, aby zrobili. Poinformuj ich, jeśli muszą zostać w miejscu, czy chcesz, aby poruszyli się w określony sposób.
* Monitoruj ekspozycję: Zwróć szczególną uwagę na swoją ekspozycję. Użyj histogramu aparatu, aby upewnić się, że Twoje obrazy są odpowiednio odsłonięte.
* Bądź kreatywny: Nie bój się przełamać zasad i wypróbować nowe rzeczy. Najważniejsze jest, aby dobrze się bawić i tworzyć obrazy, które kochasz.
Podążając za tymi krokami i ćwicząc regularnie, możesz opanować sztukę przeciągania migawki i stworzyć oszałamiające i kreatywne zdjęcia portretowe. Powodzenia!