Kluczowe zasady delikatnego pozowania:
* Połączenie i komunikacja: Delikatne pozowanie polega na tworzeniu połączenia z tematem, dzięki czemu czują się słyszane i widziane. Oznacza to rozmowę z nimi, udzielanie jasnych i zachęcających instrukcje oraz uważanie na język ciała.
* Subtelne korekty: Zamiast drastycznego przestawania kończyn skup się na małych, przyrostowych zmianach. Niewielkie przesunięcie masy, pochylenie głowy lub zmiana pozycji dłoni może mieć dużą różnicę.
* Zachęcający ruch: Sztywne pozy są często nienaturalne. Szybkie małe, naturalne ruchy, aby obiekt rozluźnił.
* Skoncentruj się na komforcie i pewności siebie: Priorytetyzuj poziom komfortu swojego pacjenta. Jeśli pozą wydaje się niezręczna lub niewygodna, porzuć ją! Pewny temat zawsze będzie wyglądał lepiej niż wymuszona pozą.
* Pozytywne wzmocnienie: Oferuj prawdziwe komplementy. Wskaż, co lubisz w ich wyrazie, postawie lub w sposób, w jaki światło je uderza. To zwiększa ich pewność siebie i zachęca ich do relaksu.
* Obserwacja: Zwróć szczególną uwagę na naturalne tendencje twojego pacjenta. Czy mają tendencję do pochylania się na bok? Czy mają ulubiony sposób stania? Włącz te naturalne preferencje do swoich pozycji.
Kategorie podpowiedzi pozowania (z przykładami):
1. Rozgrzewanie i połączenie:
* cel: Aby złagodzić temat w sesji i zbudować relację.
* podpowiedzi:
* „Jak mija twój dzień?” (Prawdziwa mała rozmowa)
* „Ta lokalizacja jest piękna, prawda? Co w tym lubisz?” (Połącz się nad środowiskiem)
* „Po prostu weź kilka głębokich oddechów i wytrząśnij wszelkie napięcie”. (Zachęcaj do relaksu)
* „Nie martw się teraz o„ pozowanie ”. Po prostu bądź sobą. Poprowadzę cię.”
* „Po prostu eksperymentujmy trochę. Bez presji!”
* „Powiedz mi coś, co sprawiło, że się dzisiaj uśmiechnąłeś”. (Powoduje, że myślą o pozytywnych myślach, które będą odzwierciedlać ich wyraz)
2. Rozkład postawy i wagi:
* cel: Stwórz naturalną i zrównoważoną postawę, która nie wygląda sztywno.
* podpowiedzi:
* „Nieco przesuń swoją wagę na jedną stopę”. (Tworzy bardziej zrelaksowaną linię bioder)
* „Wyobraź sobie, że opierasz się o łagodną bryzę”. (Zachęca do lekkiego, naturalnego kołysania)
* „Spróbuj trochę bardziej odwrócić swoje ciało w kierunku światła”. (Subtelne regulacje ciała)
* „Znajdź wygodną postawę. Gdzie naturalnie odkładasz swoją wagę?” (Pozwala im znaleźć własną równowagę)
* „Wyobraź sobie, że zamierzasz zrobić krok”. (Tworzy dynamiczny i mniej statyczny charakter)
* „Pozwól ramionom się zrelaksować. Wyobraź sobie, że je upuszczasz i cofasz się odrobinę.” (Poprawia postawę bez sztywności)
3. Umieszczenie ręki:
* cel: Unikaj niezręcznych lub zaciśniętych dłoni.
* podpowiedzi:
* „Pozwól, aby twoje ręce wisi naturalnie po bokach”. (Rozpocznij prosty i oceń)
* „Włóż jedną rękę do kieszeni, pozostawiając trochę kciuka.” (Dodaje przypadkowy dotyk)
* „Delikatnie dotknij ramię”. (Naturalny, samozwańczy gest)
* „Trzymaj ręce luźno przed sobą”. (Tworzy poczucie spokoju)
* „Zabaw kawałek biżuterii lub włosami”. (W razie potrzeby dodaje naturalny, wierny element)
* „Lekko opieraj rękę na biodrze”. (Może podkreślić krzywe)
* „Jeśli trzymasz coś (na przykład kwiat lub propon), trzymaj go delikatnie i naturalnie”.
* „Wyobraź sobie, że trzymasz małego ptaka w rękach”. (To pomaga w delikatnym bańce)
4. Głowa i szyja:
* cel: Znajdź najbardziej pochlebny kąt i unikaj sztywności.
* podpowiedzi:
* „Lekko przechyl głowę w lewo/w prawo”. (Nawet niewielki pochylenie może zmienić światło na twarzy)
* „Wyobraź sobie sznurek delikatnie pociągający cię z korony głowy”. (Poprawia postawę bez sztywności)
* „Rozluźnij szczękę. Niech się lekko zawiesi”. (Zmniejsza napięcie)
* „Kiwaj brodę w dół tylko ułamka”. (Może wyeliminować podwójny podbródek)
* „Lekko odwróć twarz w kierunku światła”. (Tworzy bardziej pochlebne cienie)
* „Pomyśl o czymś zabawnym. Niech twoje oczy trochę migoczą”. (Dodaje oryginalne wyrażenie)
* „Spójrz tuż obok obiektywu aparatu”. (Tworzy nieco marzycielski wygląd)
* „Zamknij oczy na chwilę i weź głęboki oddech, a następnie otwórz je”. (Odświeża wyrażenie)
5. Ruch i interakcja (świetnie nadają się do naturalnego, nieoponowanego wyglądu):
* cel: Uchwyć szczere chwile i unikaj statycznych pozów.
* podpowiedzi:
* „Idź powoli do mnie i po prostu rozejrzyj się naturalnie”.
* „Odwróć się i odejdź ode mnie, a potem odwróć się i uśmiechnij”.
* „Porozmawiaj z osobą obok ciebie, jakby po prostu mówili ci najśmieszniejszy żart”. (W przypadku strzelania z wieloma osobami)
* „Opowiedz mi o swojej ulubionej pamięci”. (Podczas rozmowy, przechwytywaj szczere ujęcia)
* „Tańcz trochę! Po prostu przejdź do muzyki w swojej głowie”.
* „Udawaj, że mówisz mi o tajemnicy”.
* „Odbierz ten liść i sprawdź go, jakbyś nigdy wcześniej go nie widział”. (Zapewnia naturalną aktywność)
* „Śmiej się! Wielki, prawdziwy śmiech”.
6. Podpowiedzi emocjonalne (używaj z ostrożnością i wrażliwością - tylko, jeśli jest to właściwe dla tematu i kontekstu):
* cel: Wywołuj prawdziwe emocje (szczęście, smutek, introspekcja). *Użyj tylko wtedy, gdy masz dobry kontakt z tematem.*
* podpowiedzi:
* „Pomyśl o chwili, że czułeś się naprawdę szczęśliwy”.
* „Pomyśl o kimś, kogo kochasz”.
* „Na co nie możesz się doczekać?”
* „Wyobraź sobie, że obserwujesz zachód słońca. Co to sprawia, że czujesz?”
* * Unikaj * podpowiedzi, które mogłyby wywołać negatywne emocje, chyba że jesteś przygotowany do radzenia sobie z sytuacją.
7. Konkretne korekty pozycji (delikatne wersje):
* Zamiast „Ułóż rękę tam”, spróbuj: „Czy możesz * spróbować * odpocząć * lekko * na tej ścianie? Jeśli nie wydaje się to właściwe, możemy to dostosować”.
* Zamiast „Stań prosto”, spróbuj: „Czy możesz * sobie wyobrazić * sznurek wyciągający cię z korony głowy? Po prostu lekki podnośnik.”
* Zamiast „Smile Bigger”, spróbuj: „Pomyśl o czymś naprawdę zabawnym i pozwól, aby twoje oczy się uśmiechały”.
Ważne rozważania:
* Obserwuj swój temat: Zwróć uwagę na język ciała. Czy są napięte? Niewygodny? Odpowiednio dostosuj swoje podejście.
* Bądź cierpliwy: Delikatne pozowanie wymaga czasu. Nie spiesz się tego procesu.
* bądź elastyczny: Bądź gotów porzucić pozę, jeśli to nie działa.
* Dostosuj podpowiedzi: Dostosuj swoje podpowiedzi do osobowości podmiotu i kontekstu sesji.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym bardziej naturalny i pewny siebie będziesz w prowadzeniu swoich poddanych.
Przykładowy scenariusz:
Powiedzmy, że fotografujesz kogoś w parku.
1. rozgrzewki: „Cześć [imię]! Ten park jest piękny, prawda? Byłeś tu wcześniej? Po prostu weź kilka głębokich oddechów i zrelaksuj się. Po prostu będziemy się dobrze bawić.”
2. Postawa: „Znajdź wygodne miejsce. Może nieznacznie przesuń swoją wagę na jedną stopę. To świetnie.”
3. Hands: „Niech twoje dłonie wisi naturalnie na sekundę ... może teraz spróbuj włożyć jedną rękę do kieszeni, pozostawiając trochę kciuk. Jak to się czuje?”
4. głowa/twarz: „Przechyl głowę w lewo tylko dotyk… Idealny. Teraz pomyśl o czymś, co sprawiło, że się dzisiaj uśmiechniesz ... pozwól swoim oczom.”
5. Ruch: „Teraz idź powoli do mnie i po prostu rozejrzyj się. To jest piękne! Teraz, zatrzymaj się i spójrz na mnie i uśmiechnij się.”
6. Wzmocnienie: „Wyglądasz niesamowicie! Uwielbiam sposób, w jaki światło uderza w twarz. Masz świetnie!”
Korzystając z delikatnych podpowiedzi i pozytywnego wzmocnienia, możesz stworzyć zrelaksowane i przyjemne wrażenia dla swojego tematu i uchwycić oszałamiające, naturalnie wyglądające zdjęcia. Powodzenia!