Oto przewodnik krok po kroku:
1. Planowanie i konceptualizacja:
* nastrój i historia: Jakie uczucie chcesz przekazać? Pomyśl o słowach takich jak:intensywne, dramatyczne, zamyślone, tajemnicze lub potężne. Pozwól, aby to poprowadzili twoje wybory w pozowaniu, ekspresji i ogólnym tonie.
* Temat &Wardrobe: Wybierz temat, którego cechy i osobowość nadają się do niskiej estetyki. Ciemne ubrania zazwyczaj działa najlepiej, ponieważ pomaga utrzymać ogólny ciemny ton. Rozważ ubrania z teksturami, które złapią światło w interesujący sposób. Unikaj jasnych kolorów lub zajętych wzorów, chyba że masz konkretny powód, aby je włączyć.
* tło: Niezbędne jest ciemne tło. Pomyśl o użyciu ciemnej szmatki (czarny aksamit, ciemnoszary muślin, a nawet ciemny arkusz), ścianę pomalowaną na ciemny kolor, a nawet po prostu mroczny narożnik. Kluczem jest zminimalizowanie zakłóceń.
2. Sprzęt:
* kamera: Każdy aparat, który umożliwia ręczną kontrolę nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO. DSLR, kamery bezlusterkowe, a nawet niektóre smartfony z trybami „pro” są w porządku.
* obiektyw: Obiektyw portretowy (50 mm, 85 mm lub podobny) jest idealny do tworzenia płytkiej głębokości pola i przyjemnej perspektywy. Nie bój się jednak eksperymentować z innymi ogniskowymi.
* źródło światła: To jest kluczowe. Potrzebujesz jednego, kontrolowanego źródła światła. Rozważ te opcje:
* Strobe/Bezgazowy (Flash): Oferuje najwięcej kontroli. Możesz dokładnie dostosować moc wyjściową. Możesz potrzebować spustu lampy błyskowej.
* Ciągłe światło (panel LED, lampa biurka): Łatwiej zobaczyć efekt światła w czasie rzeczywistym. Wybierz jeden z regulowaną jasnością. Pamiętaj, aby użyć żarówki, która emituje neutralną lub ciepłą temperaturę kolorów. Unikaj ostrych fluorescencyjnych świateł.
* naturalne światło (okno): Może działać, ale jest mniej przewidywalne i wymaga starannego pozycjonowania. Prawdopodobnie będziesz musiał go zmodyfikować za pomocą reflektorów lub flag.
* Modyfikator światła (opcjonalnie, ale wysoce zalecany): To kształtuje i zmiękcza światło. Typowe opcje:
* softbox: Tworzy bardziej miękkie, bardziej rozproszone światło.
* parasol: Kolejny sposób na zmiękczenie światła, często tańszy niż softbox.
* snoot: Modyfikator w kształcie rurki, który koncentruje światło w małą, skoncentrowaną wiązkę. Doskonałe do tworzenia dramatycznych wydarzeń.
* Grid: Przymocowuje się do softbox lub odbłyśnika, aby kontrolować rozprzestrzenianie się światła i minimalizować wyciek.
* drzwi stodoły: Regulowane klapy, które można użyć do kształtowania i kierowania światłem.
* reflector (opcjonalnie): Służy do odbicia światła z powrotem w cienie, w razie potrzeby dodając subtelne światło wypełniające. Działa biała deska odblaskowa lub nawet kawałek białej pianki.
* flagi/czarna karta (opcjonalnie): Służy do blokowania światła i zwiększania cieni. Mogą to być proste czarne deski, a nawet duże kawałki czarnego materiału.
* statyw (opcjonalnie): Pomocne dla utrzymania spójnego kompozycji i uniknięcia wstrząsu aparatu, szczególnie w sytuacjach o słabym świetle.
3. Ustawienia aparatu:
* Tryb fotografowania: Podręcznik (M) jest wysoce zalecany do pełnej kontroli. Priorytet przysłony (AV lub A) może działać, jeśli czujesz się komfortowo kontrolowanie przysłony i pozwalając, aby aparat obsadził migawkę.
* apertura: Wybierz szeroką otwór (np. F/1.8, f/2.8, f/4), aby utworzyć płytką głębokość pola i rozmyć tło. Należy pamiętać, że szersze otwory wymagają bardziej precyzyjnego skupienia.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć pożądaną ekspozycję. Zacznij od prędkości, która jest wystarczająco szybka, aby uniknąć wstrząsu aparatu (np. 1/60 drugiego lub szybszego, w zależności od obiektywu i tego, czy używasz statywu). Prawdopodobnie będziesz musiał go zwiększyć, jeśli Twój obraz jest prześwietlony.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100, 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ ISO tylko wtedy, gdy potrzebujesz rozjaśnić obraz i nie możesz osiągnąć pożądanej ekspozycji za pomocą przysłony i regulacji szybkości migawki.
* Bilans biały: Odpowiednio ustawiaj swoją bilans białą dla źródła światła (np. „Światło dzienne” dla naturalnego światła, „Tungsten” dla żarówek żarowych lub użyj niestandardowej równowagi białej).
* Focus: Koncentruj się ostrożnie na oczach pacjenta, ponieważ są one najważniejszym elementem w portrecie. Użyj jednopunktowego autofokusu i w razie potrzeby dostosuj punkt ostrości.
* Tryb pomiarowy: Eksperymentuj z różnymi trybami pomiaru. Pomiar punktów może być przydatny do pomiaru światła na określonym obszarze twarzy pacjenta. Pomiar oceny/macierzy może działać, ale przygotuj się na dostosowanie kompensacji ekspozycji.
4. Konfiguracja oświetlenia:
Tutaj dzieje się magia. Kluczem jest kontrolowanie światła i tworzenie silnych cieni.
* Konfiguracja jednorodka (klasyczny niski kandk): Jest to najczęstsza i najprostsza konfiguracja.
1. Ustaw światło: Umieść źródło światła po jednej stronie obiektu i nieco za nim. Nazywa się to *Rembrandt Lighting *i tworzy trójkąt światła na policzku podłoża naprzeciwko źródła światła. Eksperymentuj z kątem i odległością światła, aby zobaczyć, jak wpływa na cienie.
2. Feather the Light: Kąt źródła światła nieco od obiektu, tak aby krawędź wiązki światła spadła na nich. Stwarza to bardziej miękkie, bardziej stopniowe przejście między światłem a cieniem.
3. odległość: Eksperymentuj z odległością światła. Zachowanie go bliżej zwiększa intensywność światła, ale także sprawia, że światło jest ostrzejsze. Odsuwając go dalej, zmiękcza światło, ale zmniejsza intensywność.
* konfiguracja dwukierunkowa (zaawansowana): Użyj jednego głównego światła, jak opisano powyżej i drugie, słabsze światło (być może odbiło się od reflektora), aby dodać subtelne światło wypełnienia do cieni. Uważaj, aby nie obezwładnić głównego światła ani nie spłaszczyć obrazu.
* Eksperymenty: Nie bój się eksperymentować z różnymi pozycjami świetlnymi, modyfikatorami i kątami. Konfiguracja „Właściwa” zależy od twojego tematu, pożądanego nastroju i twórczej wizji.
5. Pozowanie i wyrażenie:
* pozowanie: Poprowadź przedmiot w pozę, która przekazuje pożądany nastrój. Zachęć ich, aby nieco odwrócili twarz w kierunku światła, aby złapać najważniejsze wydarzenia. Eksperymentuj z różnymi kątami i pozycjami głowy.
* wyrażenie: Pracuj z tematem, aby stworzyć wyrażenie pasujące do ogólnego tonu portretu. Może to być poważne, zamyślone, a nawet lekko melancholijne. Zwróć uwagę na oczy; Powinny być ostre i wciągające.
6. Robienie zdjęć:
* Weź zdjęcia testowe: Zanim zaczniesz kręcić, wykonaj kilka zdjęć testowych, aby sprawdzić oświetlenie, ekspozycję i kompozycję. W razie potrzeby dostosuj ustawienia.
* strzelaj w surowym: Strzelanie w formacie RAW pozwala dokonywać szerszych korekt w przetwarzaniu po przetwarzaniu bez poświęcania jakości obrazu.
* ostrożnie skupiaj się: Upewnij się, że skupiasz się na oczach pacjenta. Użyj fokusu osiągnięcia lub powiększenia w widoku na żywo, aby pomóc w ręcznym skupieniu.
* Komunikuj się z tematem: Porozmawiaj ze swoim tematem i przekazuj informacje zwrotne podczas sesji. Pomoże im to zrelaksować się i stworzyć bardziej naturalne wyrażenia.
* Zrób wiele strzałów: Uchwyć różne pozy, wyrażenia i kąty. Daje to więcej opcji do wyboru później.
7. Procesing (edycja):
* surowe przetwarzanie:
* Ekspozycja: W razie potrzeby dostosuj ogólną ekspozycję. Możesz nieco niedościć obraz, aby poprawić efekt niskiego klucza.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby podkreślić atrakcje i cienie.
* Podprawy/cienie: Dostosuj wyróżnienia i cienie, aby kontrolować zakres dynamiczny obrazu.
* czarne/białe: Dostosuj czarne i białe, aby ustawić czarny punkt i biały punkt obrazu.
* Clarity/Texture: Dodaj jasność lub teksturę, aby zwiększyć szczegóły twarzy i odzieży podmiotu.
* Redukcja szumu: Zastosuj redukcję szumów, aby zminimalizować hałas, zwłaszcza jeśli strzelasz na wysokie ISO.
* Lokalne korekty (Photoshop lub podobne):
* unikanie i spalanie: Użyj unikania (błyskawice) i spalania (ciemnienia), aby selektywnie dostosować jasność określonych obszarów obrazu. Możesz lekko uniknąć oczu podmiotu, wyróżnia się i spalić cienie.
* wyostrzenie: Zastosuj wyostrzenie oczu podmiotu i innych kluczowych szczegóły. Unikaj nadmiernego wybuchu, co może tworzyć niechciane artefakty.
* ocenianie kolorów (opcjonalnie):
* Subtelne korekty: Możesz subtelnie dostosować kolory, aby stworzyć określony nastrój. Rozważ użycie desaturacji, podziału tonowania lub oceny kolorów, aby osiągnąć pożądany wygląd. Konwersje monochromatyczne (czarno-białe) są również popularnym wyborem dla portretów niskich.
Kluczowe wskazówki i rozważania:
* Ćwicz: Fotografia niskokeńska wymaga praktyki. Nie zniechęcaj się, jeśli twoje pierwsze próby nie są idealne. Eksperymentuj i udoskonalaj swoją technikę.
* Kontroluj swoje światło: Kluczem do fotografii niskiej kwalifikacji jest kontrolowanie światła. Minimalizuj niechciane źródła światła i użyj modyfikatorów do kształtowania i kierowania światłem.
* Zwróć uwagę na szczegóły: Zwróć uwagę na szczegóły w swoich portretach, takich jak wyraz, pozę i odzież. Te szczegóły mogą mieć duży wpływ na ogólny wpływ obrazu.
* Przyjmuj ciemność: Nie bój się przyjąć ciemności. Portrety o niskiej zawartości klucza polegają na tworzeniu poczucia tajemnicy i dramatu.
* Eksperymentuj z różnymi stylami: Istnieje wiele różnych stylów fotografii o niskiej zawartości klucza. Nie bój się eksperymentować i znaleźć własny unikalny głos. Wypróbuj różne współczynniki oświetlenia, pozy i techniki po przetwarzaniu.
* Obejrzyj samouczki: Poszukaj samouczków i filmów internetowych na temat fotografii portretowej o niskiej klawiszu. Dostępnych jest wiele doskonałych zasobów, które pomogą Ci poprawić swoje umiejętności.
Podążając za tymi krokami i ćwicząc regularnie, możesz tworzyć oszałamiające niskie portrety, które wychwytują piękno i tajemnicę twojego tematu. Powodzenia!