1. Zrozumienie kluczowych czynników:
* apertura: To najważniejszy czynnik. Szerszy otwór (mniejsza liczba F, taka jak f/1.8, f/2.8, f/4) tworzy płytszą głębokość pola, co powoduje bardziej niewyraźne tło.
* ogniskowa: Dłuższe ogniskowe (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm) naturalnie ściskają tło i zwiększyć rozmycie.
* odległość do tematu: Im bliżej podmiotu, tym płytsza głębokość pola i tym bardziej rozmyte będzie tło.
* odległość między przedmiotem a tłem: Im dalszy podmiot pochodzi z tła, tym bardziej rozmyte staje się tło.
* Rozmiar czujnika: Większe czujniki (np. Pełna ramka) generalnie wytwarzają płytszą głębokość pola i lepszą bokeh niż mniejsze czujniki (np. APS-C, mikro cztery trzecie).
2. Ustawienia aparatu:
* Tryb priorytetowy apertury (av lub a): Ten tryb umożliwia ustawienie przysłony, a aparat automatycznie dostosowuje czas otwarcia migawki w celu właściwej ekspozycji. Jest to idealny tryb do kontrolowania głębokości pola.
* Tryb ręczny (M): Zapewnia pełną kontrolę nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO. Użyj tego, jeśli chcesz maksymalną kreatywną kontrolę.
* Wybierz szeroki apertura: Zacznij od najszerszego otworu, na który pozwala na to obiektyw (np. F/1.8, f/2.8). Dostosuj go stamtąd na podstawie pożądanego rozmycia i warunków oświetlenia.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe, aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby utrzymać odpowiedni czas otwarcia migawki.
* Sprawa migawki: Upewnij się, że czas otwarcia migawki jest wystarczająco szybki, aby zapobiec rozmyciu ruchu, szczególnie podczas uchwycenia aparatu. Dobrą zasadą jest użycie czasu otwarcia migawki, która ma co najmniej 1/ogniskową (np. Jeśli używasz obiektywu 85 mm, dążenie do 1/85 drugiego lub szybszego). Rozważ stabilizację obrazu (IS) lub redukcję wibracji (VR), jeśli ma go obiektyw, lub użyj statywu.
* Tryb pomiarowy: Użyj pomiaru oceny/macierzy do ogólnie dobrze ujawnionych ujęć. Jeśli tło jest znacznie jaśniejsze lub ciemniejsze niż badany, rozważ użycie pomiaru punktowego lub pomiaru centralnego i pomiaru twarzy pacjenta. W razie potrzeby dostosuj kompensację ekspozycji.
3. Wybór obiektywu:
* Fast Prime Soczewki: Obiektywy o szerokich maksymalnych otworach (f/1.8, f/2, f/2.8) są idealne do tworzenia niewyraźnych tła. Popularne opcje obejmują:
* 50 mm f/1.8:niedrogie i wszechstronne.
* 85 mm f/1.8:klasyczny obiektyw portretowy.
* 35 mm f/1.8:szerszy kąt, przydatny do portretów środowiskowych.
* Teobiektycznie soczewki: Soczewki o dłuższych ogniskach (np. 70-200 mm, 100 mm, 135 mm) ściskają tło i naturalnie wytwarzają więcej rozmycia, nawet przy nieco mniejszych otworach. 70-200 mm f/2.8 to bardzo popularny wybór fotografii portretowej.
* Rozważ stabilizację obrazu: Jeśli używasz teleobiektywu, szczególnie w słabym świetle, rozważ obiektyw z stabilizacją obrazu (IS lub VR), aby zapobiec rozmyciu ruchu.
4. Umieszczenie i skład tematu:
* odległość do tematu: Podejdź bliżej osoby, aby zmniejszyć głębokość pola i zwiększyć rozmycie tła.
* odległość do tła: Maksymalizuj odległość między poddanym a tłem. Im dalej jest, tym będzie rozmycie. Poszukaj tła, które są daleko, zwykłe ściany działają najlepiej.
* wybór tła: Wybierz tło, które ma interesujące światło i kolor, ale nie jest zbyt rozpraszające. Początkowe źródła światła w tle (np. Światła uliczne, filtrowanie światła słonecznego przez drzewa) stworzą piękne koła bokeh.
* Strategicznie skomponuj: Użyj wiodących linii, kadrowania i zasady trzeciej, aby poprawić swój skład.
5. Techniki skupienia:
* Dokładne skupienie jest kluczowe: Najpiękniejszy bokeh nie będzie miał znaczenia, czy twój temat nie jest ostry.
* Autofocus jednopunktowy: Użyj jednego punktu autofokusu (szczególnie na oczach), aby uzyskać precyzyjne skupienie.
* Wykrywanie oka Autofocus: Wiele nowoczesnych kamer ma autofokus wykrywania oczu, który automatycznie koncentruje się na oczach pacjenta, zapewniając, że są ostre.
* Focus Back-Button: Przypisz autofokus do przycisku z tyłu aparatu (często przycisk AE-L/AF-L) zamiast przycisku migawki. Pozwala to oddzielić skupienie i fotografowanie, ułatwiając skupienie się na poruszającym się temacie.
* Ręczne skupienie: W trudnych sytuacjach (niskie światło, niski kontrast) ręczne skupienie może być bardziej niezawodne.
6. Processing (opcjonalnie):
* Subtelne ulepszenia: Możesz subtelnie ulepszyć Bokeh w oprogramowaniu do przetwarzania końcowego, takiego jak Adobe Lightroom lub Photoshop.
* Unikaj przesadzania: Uważaj, aby nie zamknąć tła, ponieważ może wyglądać sztucznie.
* jasność i tekstura: Zmniejszenie przejrzystości i tekstury w tle może subtelnie zwiększyć rozmycie.
7. Ćwiczenie i eksperymenty:
* Ćwicz regularnie: Najlepszym sposobem na opanowanie niewyraźnych tła jest regularne ćwiczenie i eksperymentowanie z różnymi ustawieniami, soczewkami i kompozycjami.
* Przeanalizuj swoje wyniki: Zwróć uwagę na wyniki, które otrzymujesz z różnymi kombinacjami ustawień i staraj się zrozumieć, dlaczego działały lub nie działały.
* Nie bój się złamać zasad: Kiedy zrozumiesz podstawy, nie bój się eksperymentować i przełamać zasady, aby tworzyć unikalne i kreatywne portrety.
w podsumowaniu:
Aby osiągnąć rozmyte pochodzenie w fotografii portretowej, priorytetyzuj te działania:
* Użyj szerokiej apertury (niski numer f).
* Użyj dłuższego obiektywu ogniskowego.
* Podejdź bliżej swojego tematu.
* Zwiększ odległość między poddanym a tłem.
* Dokładnie skup się na swoim temacie.
Opanowując te techniki, możesz konsekwentnie tworzyć oszałamiające portrety z pięknym rozmytym tłem, które urzeka Twoich widzów. Powodzenia!