1. Zrozumienie podstaw:Co to jest przeciąganie migawki?
* Definicja: Polega na użyciu powolnego czasu otwarcia migawki (dłuższy czas ekspozycji) podczas przyjmowania portretu.
* Efekt: Umożliwia to uchwycenie zamazania ruchu, na temacie, tle lub jedno i drugie. Może przenosić ruch, energię, jakość snów, a nawet tworzyć sztukę abstrakcyjną.
* Balance: Kluczem jest równoważenie długiej ekspozycji z wystarczającą ilością światła, aby właściwie ujawnić części obrazu, które chcesz ostre (zwykle twarz pacjenta).
2. Niezbędny sprzęt:
* aparat z trybem ręcznym (m): Jest to * niezbędne * do kontrolowania zarówno czasu otwarcia migawki, jak i przysłony.
* obiektyw:
* ogniskowa: Eksperyment! Szersze kąty (35 mm, 50 mm) mogą uchwycić więcej środowiska i ruchu, podczas gdy dłuższe soczewki (85 mm, 135 mm) mogą odizolować poddany i tworzyć płytszą głębokość pola.
* apertura: Szerszy apertura (mniejsza liczba F, taka jak f/2.8 lub f/1.8) jest często pomocna w wpuszczaniu więcej światła, szczególnie w ciemniejszych środowiskach. Jednak głębokość pola będzie płytsza.
* statyw: * Kluczowe* dla zachowania statycznych części obrazu ostrego, jednocześnie umożliwiając rozmycie ruchomych części. Solidny statyw jest wartościową inwestycją.
* Filtr gęstości neutralnej (ND) (opcjonalnie, ale wysoce zalecany): To jest jak okulary przeciwsłoneczne dla twojego obiektywu. Zmniejsza ilość światła wchodzącego do aparatu, co pozwala używać nawet wolniejszych czasów otwarcia migawki w jasnych warunkach. Zmienne filtry ND są szczególnie przydatne.
* zdalne wydanie lub licznik migawki: Pomaga to zminimalizować koktajl aparatu przy naciśnięciu przycisku migawki, szczególnie z powolnymi czasami otwarcia migawki.
* Zewnętrzny flash (Bezginlight/Strobe): Bardzo przydatne do ostrego zamrażania twarzy pacjenta, nawet z powolnym czasem otwarcia migawki.
* Modeling Light (jeśli używa strobów studyjnych): Pozwala zobaczyć, jak światło spadnie na Twój temat i pomaga im utrzymać pozę.
3. Ustawienia aparatu:
* Tryb: Tryb ręczny (m).
* Sprawa migawki: Tutaj dzieje się magia. Zacznij od tych jako *wytycznych *i dostosuj na podstawie pożądanego efektu, światła otoczenia i tego, ile ruchu chcesz uchwycić:
* Subted Motion Blur: 1/30 do 1/8 sekundy. Dobry do niewielkiego ruchu tematu.
* Bardziej wyraźny rozmycie: 1/4 do 1 sekundy. Nadaje się do przechwytywania bardziej znaczącego ruchu, takich jak taniec lub wirowanie.
* dramatyczny rozmycie: 1 sekunda lub dłużej. Tworzy bardzo abstrakcyjne i artystyczne efekty.
* apertura: Wybierz przysłonę, aby kontrolować głębokość pola.
* płytka głębokość pola (rozmycie tła): Użyj szerszej apertury (np. F/1.8, f/2.8, f/4). Dobra do izolowania tematu.
* Głębsza głębokość pola (więcej skupienia): Użyj mniejszej apertury (np. F/8, f/11). Przydatne, jeśli chcesz, aby tło było częścią historii.
* ISO: Utrzymuj go tak niskie, jak to możliwe (zwykle ISO 100), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* Tryb ostrości:
* Autofocus jednopunktowy (AF-S/One-shot AF): Jeśli twój przedmiot jest stosunkowo nieruchomo, skup się na ich oku.
* Ciągłe autofocus (AF-C/AI Servo AF): Jeśli twój temat się porusza, będzie to starać się zachować skupienie.
* Manual Focus (MF): Czasami ręczne skupienie jest najlepszą opcją, szczególnie w słabym świetle lub jeśli Twój przedmiot porusza się przewidywalnie.
* Tryb pomiarowy:
* Pomiar oceny/macierzy: Pozwól aparatowi spróbować określić najlepszą ekspozycję dla całej sceny. Może to działać dobrze w nawet oświetleniu.
* Metry punktowe: Zmierz światło z małego obszaru (np. Twarz pacjenta). Jest to przydatne, gdy tło jest znacznie jaśniejsze lub ciemniejsze niż twój temat.
* Pomiar ważony w środku: Mierzy światło przede wszystkim ze środka ramy.
* Bilans biały: Ustaw to zgodnie z źródłem światła (światło dzienne, pochmurne, wolframowe, fluorescencyjne) lub użyj „Auto White Balance” (AWB). Możesz także dostosować saldo białych w przetwarzaniu po przecenianiu.
* Jakość obrazu: Strzelaj w surowym formacie. Daje to największą elastyczność w edycji późniejszej.
4. Techniki i wskazówki:
* Planowanie jest kluczowe: Pomyśl o efekcie, który chcesz osiągnąć * przed * zaczniesz strzelać. Jaki ruch chcesz uchwycić? Jakie części obrazu chcesz być ostre?
* Stabilizuj aparat: Użyj statywu i zdalnego wydania migawki (lub timera), aby zminimalizować koktajl aparatu. Nawet małe ruchy mogą zrujnować długą ekspozycję.
* Ruch przedmiotu: Eksperymentuj z różnymi rodzajami ruchu:
* Poruszanie tematu, kamera nadal: Obiekt zostanie zamazany na ostrym tle.
* płukanie aparatu z tematem: Obiekt będzie stosunkowo ostry, a tło zostanie zamazane. To wymaga praktyki!
* Celowo porusza się kamera: Twórz abstrakcyjne lekkie szlaki i wzory.
* Techniki flash (ważne!): Używanie lampy błyskowej jest często kluczem do uzyskania ostrej twarzy w długim portrecie ekspozycji:
* synchronizacja tylnej kurtyny (druga synchronizacja kurtynowa): Flash strzela * na końcu * ekspozycji. To tworzy lekkie szlaki * za * tematem, który wygląda bardziej naturalnie. Jeśli Flash strzela na początku (zsynchronizowanie kurtyny przedniej), lekkie szlaki pojawią się * z przodu * obiektu, który może wyglądać dziwnie.
* Power Flash: Dostosuj moc lampy błyskowej, aby prawidłowo odsłonić twarz pacjenta. Zbyt dużo władzy obezwładnie światło otoczenia, pokonując cel długiej ekspozycji. Zacznij od niskiej mocy i w razie potrzeby zwiększyć.
* Flash off-camera: Używanie lampy błyskowej poza kamerą zapewnia większą kontrolę nad światłem i tworzy ciekawsze cienie.
* ttl (przez soczewki) pomiar flash: Może być przydatne, ale naucz się korzystać z ręcznych ustawień flash, aby uzyskać bardziej spójne wyniki.
* Kompozycja: Zastanów się nad swoim kompozycją. Użyj wiodących linii, zasady trzeciej i innych technik kompozycyjnych, aby tworzyć atrakcyjne wizualnie obrazy.
* Ćwicz przesuwanie: Panowanie jest trudną techniką do opanowania, ale może przynieść oszałamiające wyniki. Ćwicz śledzenie przemieszczania przedmiotów za pomocą aparatu i robienie strzałów z różnymi czasami otwarcia migawki.
* Eksperymentuj ze światłem: Użyj różnych źródeł światła, aby stworzyć interesujące efekty. Spróbuj użyć świateł ulicznych, neonów, a nawet latarki do malowania światłem.
* Komunikuj się z tematem: Wyjaśnij swojemu tematowi, co próbujesz osiągnąć i jak powinni się poruszać (lub pozostać w miejscu). Upewnij się, że są wygodne i zrozum proces.
* Zrób wiele strzałów: Fotografia długiej ekspozycji często wymaga prób i błędów. Robienie mnóstwo strzałów i eksperymentuj z różnymi ustawieniami, aż uzyskasz pożądany efekt.
* Processing: Użyj oprogramowania po przetwarzaniu, takim jak Adobe Lightroom lub przechwytuj jedno, aby dostroić swoje obrazy. Dostosuj ekspozycję, kontrast, równowagę białą i ostrość. Możesz także użyć selektywnych korekt, aby ulepszyć określone obszary obrazu.
5. Kreatywne podejścia i pomysły:
* lekkie szlaki: Użyj powolnych czasów otwarcia migawki, aby uchwycić ruch świateł, takich jak reflektory samochodowe lub światła uliczne. Poproś twojego tematu w ramce, aby stworzyć kontrast między ostrym podmiotem a rozmytym lekkim szlakami.
* rozmycie ruchu na temat: Niech Twój temat porusza się w określony sposób, na przykład wirowanie, skakanie lub taniec. Użyj powolnego czasu otwarcia migawki, aby zatrzeć ruch, jednocześnie utrzymując twarz stosunkowo ostro z błyskiem.
* strzały w przeładunku: Uchwyć poruszający się obiekt z przesuwaniem aparatu, aby zachować stosunkowo ostro. Tło zostanie zamazane. Działa to świetnie do ujęć akcji i prędkości przekazywania.
* abstrakcyjne malowanie światła: Użyj latarki lub innego źródła światła, aby „pomalować” światłem przed kamerą. Eksperymentuj z różnymi wzorami i kolorami.
* efekt duchów: Zapewnij, że Twój temat wprowadza się i wychodzą z ramy podczas ekspozycji. Może to stworzyć widmowy efekt.
* Połącz ruch i bezruch: Niech Twój temat pozostanie w miejscu przez część ekspozycji, a następnie przenieś się o inną część. Może to stworzyć dynamiczny i interesujący obraz.
6. Rozwiązywanie problemów:
* Przekazane obrazy:
* Zmniejsz otwór (zwiększ numer F).
* Opuść ISO.
* Użyj filtra ND.
* Skróć czas otwarcia migawki.
* Obrazy niedoświetlone:
* Zwiększ otwór (zmniejsz numer F).
* Podnieś ISO (ale pamiętaj o hałasie).
* Wydłużyć czas otwarcia migawki.
* Zwiększ moc lampy błyskowej.
* Shake Camera:
* Upewnij się, że statyw jest stabilny.
* Użyj zdalnego wydania lub licznika migawki.
* Unikaj dotykania aparatu podczas ekspozycji.
* tematyczne rozmycie (jeśli chcesz ostrość):
* Zwiększ moc lampy błyskowej.
* Skróć czas otwarcia migawki (jeśli to możliwe).
* Poproś tematu, aby pozostał tak spokojny, jak to możliwe.
Przykładowy scenariusz:Portret z lekkimi szlakami
1. Lokalizacja: City Street w nocy.
2. cel: Uchwyć obiekt za pomocą rozmytych lekkich szlaków przejeżdżających samochodów.
3. Gear: Kamera, statyw, soczewka 35 mm, zewnętrzna lampa błyskowa.
4. Ustawienia:
* Tryb:Manual (M)
* Sprawa migawki:2 sekundy
* Przysłona:f/5.6
* ISO:100
* Tryb flash:synchronizacja tylnej kurtyny
* Moc Flash:1/8 mocy (w razie potrzeby dostosuj)
5. Technika:
* Ustaw statyw i aparat na chodniku.
* Ustaw obiekt na chodniku, a samochody przechodzą za nimi.
* Skoncentruj się na twarzy pacjenta.
* W razie potrzeby wykonaj strzał testowy i dostosuj ustawienia.
* Naciśnij przycisk migawki. Flash wystrzeli na końcu ekspozycji, zamrażając twarz pacjenta. Światła samochodowe stworzą rozmyte szlaki za tematem.
w podsumowaniu:
Przeciąganie migawki do kreatywnych portretów to ekscytująca technika, która może tworzyć unikalne i urzekające obrazy. Opanowanie i eksperymenty wymaga praktyki i eksperymentów, ale wyniki są warte wysiłku. Nie bój się próbować nowych rzeczy i przekraczać granice swojej kreatywności! Powodzenia i baw się dobrze!