Przewodnik wskaźnika oświetlenia:jak zrobić (lub złamać) swoje portrety
Współczynniki oświetlenia są jednym z najpotężniejszych narzędzi w arsenale fotografa portretowego. Określają równowagę między światłem a cieniem na twarzy pacjenta, wpływając na nastrój, głębokość i ogólny wpływ twoich zdjęć. Zrozumienie i kontrolowanie tych wskaźników ma kluczowe znaczenie dla tworzenia przekonujących portretów, które uchwalają istotę twojego tematu. Ignorowanie ich może prowadzić do płaskich, niepochlebnych lub zbyt dramatycznych rezultatów.
Jakie są współczynniki oświetlenia?
Mówiąc najprościej, współczynnikiem oświetlenia jest matematyczna zależność między intensywnością światła spadającego na * podświetleniu * twarzy twojego pacjenta a intensywnością światła spadającego na * cieniu *. Zazwyczaj wyraża się to jako stosunek, taki jak 2:1, 4:1 lub 8:1. Im wyższy stosunek, tym większa różnica w intensywności światła i tym bardziej dramatyczne będą cienie.
* światło kluczowe: To jest twoje główne źródło światła, które określa ogólny kształt i formę twojego tematu.
* wypełnij światło: To światło zmiękcza cienie stworzone przez kluczowe światło, zmniejszając kontrast. Może to być odbłyśnik, drugie światło, a nawet światło otoczenia.
Zrozumienie liczb:
Liczby w stosunku reprezentują * względną * intensywność światła. Nie chodzi o absolutne odczyty światła.
* 2:1 stosunek: Subtelna różnica między podświetlaniem a stroną cienia. Strona cienia odbiera połowę światła strony podświetlonej. Jest to często uważane za „płaskie” światło, dobre do minimalizacji niedoskonałości i tworzenia bardziej miękkiego, mniej dramatycznego wyglądu.
* 4:1 stosunek: Umiarkowana różnica. Strona cienia otrzymuje jedną czwartą światła strony podświetlonej. Jest to wspólny punkt wyjścia dla wielu fotografów portretowych, oferując dobrą równowagę między definicją a miękkością. To pochlebne dla większości przedmiotów.
* 8:1 stosunek: Znacząca różnica. Strona cienia otrzymuje jedną ósmą światła strony podświetlonej. Stwarza to bardziej dramatyczny wygląd z głębokimi cieniami. Często używane do bardziej artystycznych lub nastrojowych portretów.
* Wyższe stosunki (np. 16:1 lub więcej): Bardzo dramatyczne i może prowadzić do znacznej utraty szczegółów cienia. Używane oszczędnie do bardzo specyficznych efektów artystycznych. Często występujące w konfiguracjach oświetlenia Rembrandt.
* 1:1 stosunek: Brak różnicy między podkreśleniem a cieniem. Stwarza to bardzo płaskie, nawet światło, które rzadko jest używane w portrecie, ponieważ nie ma wymiaru.
Dlaczego współczynniki oświetlenia są ważne?
* Kontroluj nastrój: Oświetlenie o wysokim kontraście (wysokie współczynniki) tworzy dramat i nastrój, podczas gdy oświetlenie o niskim kontraście (niskie współczynniki) tworzy bardziej miękkie, delikatniejsze uczucie.
* kształt i wymiar: Współczynniki definiują kształt twarzy, podkreślając funkcje i tworząc głębokość. Bez odpowiednich współczynników twarz może wyglądać płasko i jednowymiarowe.
* Pochlebianie tematu: Właściwy współczynnik oświetlenia może zminimalizować niedoskonałości, podkreślić pozytywne cechy i ogólnie sprawić, że Twój obiekt wygląda najlepiej.
* Spójność: Zrozumienie współczynników pozwala konsekwentnie odtwarzać pożądane efekty oświetlenia.
* Wyrażenie artystyczne: Eksperymentowanie z różnymi współczynnikami jest kluczowym sposobem na rozwój własnego unikalnego stylu i tworzenie wizualnie uderzających portretów.
Jak osiągnąć różne współczynniki oświetlenia:
1. Określ swoje kluczowe światło: Pozycja i poziom mocy są kluczowe. Rozważ odległość i kąt swojego kluczowego światła.
2. Wprowadź światło wypełniające:
* reflector: Najprostszy i często najlepszy punkt wyjścia. Dostosuj odległość i kąt reflektora, aby kontrolować ilość światła, które odbija się z powrotem w cienie. Większy reflektor zapewni bardziej miękkie, bardziej rozproszone wypełnienie.
* Second Light: Daje najwięcej kontroli. Użyj flash lub ciągłego źródła światła i dostosuj jego poziom mocy, aby osiągnąć pożądany stosunek. Rozważ użycie modyfikatora (softbox, parasol) w celu kontrolowania jakości światła wypełnienia.
3. Pomiar jest kluczowym (ale nie zawsze koniecznym):
* Miernik światła: Najdokładniejszy sposób pomiaru współczynników. Przeczytaj po stronie głównej twarzy (gdzie uderza światło kluczowe). Następnie przeczytaj po stronie cienia. Podziel najważniejsze czytanie przez czytanie cienia, aby uzyskać współczynnik. Na przykład, jeśli czytanie wyróżnień to f/8, a odczyt cienia wynosi f/4, twój stosunek to 4:1.
* Histogram: Chociaż nie jest to precyzyjne, histogram w aparacie lub w przetwarzaniu po przetwarzaniu może zapewnić dobre wskazanie wizualne kontrastu na twoim obrazie. Histogram, który jest bardzo rozłożony, sugeruje wysoki współczynnik kontrastu, podczas gdy bardziej ściśnięty histogram sugeruje niższy współczynnik kontrastu.
* Strzały testowe i regulacja wizualna: Zajmij ujęcia testowe i dostosuj moc świateł lub umieszczenie reflektora w oparciu o to, co widzisz. To wymaga praktyki, ale jest to cenna umiejętność.
* TTL Pomiar z flashem: Jeśli używasz lampy błyskowej TTL, pamiętaj, że aparat próbuje równomiernie ujawnić całą scenę. Może być konieczne użycie kompensacji flash, aby przyciemnić cienie, jeśli chcesz wyższy stosunek.
4. Odległość ma znaczenie:
* Bliżej przeniesienia kluczowego światła zwiększy jego intensywność i potencjalnie wpłynie na stosunek.
* Odległość światła wypełnienia jest kluczowa. Zachowanie go bliżej rozjaśni cienie i obniży stosunek; Przeniesienie go dalej przyciemni cienie i zwiększy stosunek.
Przykłady współczynników oświetlenia w praktyce:
* klasyczny portret (4:1): Światło kluczowe umieszczone nieznacznie z boku i powyżej obiektu, z reflektorem zapewniającym wypełnienie od dołu. Stwarza to zrównoważony, pochlebny wygląd.
* Portret biznesowy (2:1 lub 3:1): Nawet oświetlenie, które minimalizuje zmarszczki i rozproszenie uwagi. Często osiągane dzięki softboxom i starannym rozmieszczeniu reflektora.
* oświetlenie Rembrandt (8:1 lub wyżej): Dramatyczne światło, często osiągane za pomocą jednego źródła światła umieszczonego pod kątem 45 stopni. Tworzy mały trójkąt światła po cieniu twarzy pod okiem.
* Portret wysokiego klucza (bardzo niski stosunek, blisko 1:1): Jasne, przewiewne i minimalne cienie. Często osiągane dzięki wielokrotnym źródłom światła i jasnym tle.
* Portret o niskim kluczu (wysoki stosunek, 8:1 lub więcej): Mroczny, nastrojowy i z silnymi cieniami. Często osiągane za pomocą jednego źródła światła i ciemnego tła.
Powszechne błędy, których należy unikać:
* całkowicie ignorowanie stosunku: Strzelanie bez rozważania współczynnika oświetlenia może prowadzić do niepochlebnych rezultatów.
* nadmierne użycie światła: Zbyt dużo światła wypełnia cienie i tworzy płaski, martwy obraz.
* nie pomijając prawidłowo: Zgadnienie w stosunku jest niewiarygodne. Użyj światła lub naucz się odczytać histogram i odpowiednio dostosować.
* Nieprawidłowe umieszczenie światła wypełniają: Umieszczenie światła wypełnienia jest tak samo ważne jak jego intensywność. Umieść go, aby zmiękczyć cienie we właściwych obszarach.
* Za pomocą zbyt surowego światła wypełnienia: Używanie gołego lampy błyskowej jako światła wypełnienia może stworzyć własne ostre cienie. Rozprowadź światło wypełniające, aby stworzyć bardziej miękki, bardziej naturalny wygląd.
* Zapominanie o tle: Jasne tło może zrzucić twoje wskaźniki.
Wniosek:
Współczynniki opanowania oświetlenia jest niezbędne do tworzenia oszałamiających portretów. Choć początkowo może to wydawać się techniczne, zrozumienie związku między światłem a Shadow zapewnia twórczą kontrolę nad wyglądem i stylem twoich obrazów. Eksperymentuj z różnymi wskaźnikami, ćwicz techniki pomiarowe i rozwijaj swój osobisty styl. Rozumiejąc i kontrolując współczynniki oświetlenia, możesz podnieść swoje portrety z migawek do dzieł sztuki. Powodzenia i szczęśliwe strzelanie!