i. Wprowadzenie:Ustawienie etapu
* Co to są współczynniki oświetlenia i dlaczego mają one znaczenie?
* Wyraźnie zdefiniuj współczynniki oświetlenia:wyjaśnij, że jest to związek między intensywnością światła kluczowego (źródło światła pierwotnego) a światłem wypełniającym (używane do zmiękczenia cieni). Jest to mierzalna różnica w intensywności światła.
* Podkreśl wpływ:wyjaśnij, w jaki sposób współczynniki oświetlenia dramatycznie wpływają na nastrój, kontrast i ogólną estetykę portretu. Mogą sprawić, by portret wyglądał płaski, dramatyczny, naturalny lub sztuczny.
* Wspomnij o tym, że ten przewodnik koncentruje się na konfiguracjach jednorożnych z reflektorami (najczęstszym i łatwiejszym do zrozumienia dla początkujących), ale zasady mają zastosowanie do bardziej złożonych konfiguracji.
* Hook otwierający: Zacznij od przekonującego przykładu, być może przed i po:„Prosta zmiana wskaźnika oświetlenia może przekształcić matowy, płaski portret w uderzający obraz o głębokości i wymiaru. Ten przewodnik pokaże ci, jak!” Lub „Chcesz stworzyć portrety, które przekazują określony nastrój? Mastering Współczynniki oświetlenia jest kluczem!”
* docelowe odbiorcy: W skrócie stwierdzaj, dla kogo jest ten przewodnik (początkujący, hobbystowie, aspirujący profesjonalni fotografowie).
* Zarys przewodnika: Podgląd, co obejmie przewodnik (np. Zrozumienie zatrzymań, wspólne wskaźniki, jak mierzyć, jak kontrolować, przykłady).
ii. Zrozumienie podstaw:zatrzymania i wskaźniki
* Co to jest „stop” światła?
* Wyjaśnij pojęcie „zatrzymań” w fotografii. Zatrzymanie stanowi podwojenie lub połowę intensywności światła.
* Relose zatrzymuje się do przysłony (F-stop), czasu otwarcia migawki i ISO. Krótko dotknij, w jaki sposób te ustawienia przyczyniają się do ogólnej ekspozycji, ale skupiono się tutaj na intensywności światła *.
* Pomoc wizualna: Grafika ilustrująca sekwencję f-stpów (np. F/2.8, f/4, f/5.6, f/8, f/11) i sposób, w jaki każda o połowę o połowę światła wchodzącego do kamery. Pokaż także, w jaki sposób czas otwarcia migawki zmienia intensywność światła (1/60, 1/125, 1/250).
* Przekształcenie zatrzymuje się na wskaźniki:
* Wyjaśnij związek między zatrzymaniami a wskaźnikami:
* Różnica 1-stop =stosunek 2:1
* Różnica 2-stopowa =stosunek 4:1
* Różnica 3-stopowa =stosunek 8:1
* I tak dalej ...
* tabela/wykres: Prosty stół pokazujący konwersję zatrzymań na Rati.
* Dlaczego współczynniki mają znaczenie: Są wygodnym sposobem na opisanie kontrastu w scenie i odnoszą się bezpośrednio do „wyglądu” portretu.
iii. Wspólne stosunki oświetlenia i ich skutki
* Omów każdy z tych wspólnych współczynników, w tym:
* 1:1 (bez stosunku/płaskiego oświetlenia):
* Światło kluczowe i światło wypełniające są równe intensywności (różnica 0-stopy).
* Wynik:bardzo mały cień, płaski, a nawet oświetlenie. Często uważane za nieciekawe dla portretów, chyba że jest to specjalnie pożądane dla konkretnego wyglądu (np. Portrety piękna, w których celem jest minimalizacja tekstury).
* Obraz Przykład: Portret bez widocznych cieni, wyglądający bardzo równomiernie oświetlony.
* 2:1 (subtelny kontrast):
* Kluczowe światło jest jedno zatrzymanie jaśniejsze niż wypełnienie.
* Wynik:bardzo subtelne cienie, naturalne. Dobry dla początkujących, bezpieczny wybór.
* Obraz Przykład: Portret z miękkimi, ledwie zauważalnymi cieniami po jednej stronie twarzy.
* 3:1 (nieco bardziej zdefiniowany):
* Kluczowe światło to 1,5 zatrzymuje się jaśniejszy niż wypełnienie
* Wynik:bardziej zdefiniowane cienie.
* Obraz Przykład: Portret z naturalnym, ale zauważalnym cieniem po jednej stronie twarzy.
* 4:1 (umiarkowany kontrast):
* Kluczowe światło to dwa stopnie jaśniejsze niż wypełnienie.
* Wynik:zauważalne cienie, dodaje trochę dramatu i głębokości. Powszechnie używane do portretów.
* Obraz Przykład: Portret z dość zdefiniowanymi cieniami, które wyrzeźbiają twarz.
* 8:1 (dramatyczny kontrast):
* Kluczowe światło to trzy przystanki jaśniejsze niż wypełnienie.
* Wynik:silne, dramatyczne cienie. Bardziej odpowiednie do portretów artystycznych lub nastrojowych. Może być niepochlebne, jeśli nie są używane ostrożnie.
* Obraz Przykład: Portret o głębokich, wyraźnych cieniach, tworząc bardzo dramatyczny wygląd.
* 16:1 (bardzo wysoki kontrast):
* Kluczowe światło to cztery zatrzymyjsze jaśniejsze niż wypełnienie.
* Wynik:Ekstremalne cienie, potencjalnie utrata szczegółów w obszarach cienia. Używane oszczędnie do wysoce stylizowanego wyglądu.
* Obraz Przykład: Portret o bardzo wyraźnym kontrastu, prawie sylwetkowy w niektórych obszarach.
* dla każdego stosunku:
* Opis: Wyraźnie opisz stosunek i różnicę stop.
* Przykład wizualny: Dołącz dobrze strzałowy portret, który jest przykładem tego konkretnego stosunku. Adnotuj obraz, aby wskazać obszary cienia i sposób, w jaki odnoszą się do stosunku.
* nastrój/uczucie: Opisz nastrój lub uczucie, że stosunek zazwyczaj przekazuje (np. Naturalny, dramatyczny, poważny, zabawny).
* Najlepsze zastosowanie: Sugeruj sytuacje, w których stosunek ten może być szczególnie skuteczny (np. Klasyczne strzały w głowę, portrety artystyczne, portrety mężczyzn vs. kobiety itp.).
* Potencjalne pułapki: Wspomnij o wszelkich wadach lub wyzwania związanych z wykorzystaniem tego stosunku (np. Zbyt surowe, niepochlebne, trudne do kontrolowania).
* czynniki do rozważenia:
* Kształt twarzy podmiotu: Współczynniki oświetlenia mogą podkreślać lub minimalizować niektóre rysy twarzy.
* Odcień skóry: Współczynniki wpływają na sposób renderowania tonów skóry. Ciemniejsze odcienie skóry często mogą obsługiwać wyższe współczynniki kontrastu lepiej niż jaśniejsze odcienie skóry.
* pożądany nastrój: Dopasuj współczynnik oświetlenia do uczucia, które chcesz stworzyć.
iv. Mierzenie współczynników oświetlenia
* za pomocą miernika światła:
* Wyjaśnij, jak użyć ręcznego miernika światła, aby dokładnie zmierzyć światło spadające na temat.
* Instrukcje krok po kroku:
1. Przeczytaj odczyt z miernikiem skierowanym na kluczowe źródło światła (odczyt incydentu).
2. Weź odczyt z miernikiem skierowanym do światła wypełnienia (światło odbijające się od odbłyśnika).
3. Porównaj odczyty, aby określić różnicę stop i obliczyć stosunek.
* Nacisk na odczyty incydentów: Podkreślają znaczenie stosowania miernika padającego (kopuły) dla dokładnych pomiarów współczynnika. Odczyty światła odbijane (pomiar twarzy pacjenta) mogą mieć wpływ odcień skóry i odzieży.
* Za pomocą histogramu aparatu (mniej dokładne, ale przydatne):
* Wyjaśnij, że chociaż histogram nie jest tak precyzyjny, może dać ogólne wyobrażenie o rozkładu światła.
* Zrób strzał testowy i zbadaj histogram.
* Histogram mocno wypaczyło się w lewo, wskazuje na niedostosowanie i potencjalnie wysoki stosunek.
* Histogram wypaczony w prawo wskazuje na nadmierne ekspozycję i potencjalnie niski stosunek.
* „gałki oczu” (doświadczeni fotografowie):
* Uznaj, że doświadczeni fotografowie często mogą oszacować wskaźniki oświetlenia na podstawie obserwacji, ale podkreślają, że wymaga to praktyki.
* Podaj kilka wskazówek, czego szukać (np. Głębokość cieni, jasność wyświetleń).
v. Kontrolowanie współczynników oświetlenia (część praktyczna)
* światło kluczowe:
* odległość: Przeniesienie kluczowego światła bliżej lub dalej od pacjenta zwiększy lub zmniejszy jego intensywność (odwrotne prawo kwadratowe).
* Power: Jeśli używasz stroboskopu, dostosuj ustawienie mocy.
* modyfikator: Softboxy, parasole i gołe żarówki wpływają na intensywność i rozprzestrzenianie się światła.
* Wypełnij światło (za pomocą odbłyśników):
* Odległość reflektora: Przeniesienie reflektora bliżej pacjenta zwiększy ilość światła odbijanego z powrotem w cienie.
* Rozmiar reflektora: Większe reflektory zapewniają więcej światła wypełnienia.
* powierzchnia reflektora:
* White:zapewnia miękkie, rozproszone wypełnienie.
* Silver:zapewnia jaśniejsze, bardziej spekulowe wypełnienie.
* Złoto:Dodaje ciepło do wypełnienia.
* Czarny:działa jak ujemne wypełnienie, pochłanianie światła i zwiększając kontrast.
* Przykłady i diagramy: Obejmują schematy pokazujące pozycję kluczowego światła, odbłyśnika i podmiotu dla różnych stosunków.
vi. Typowe błędy i jak ich uniknąć
* ignorowanie tła: Tło powinno uzupełniać temat i nie odwracać uwagi od niego. Rozważ również oświetlenie na tle.
* nadmierne poleganie na reflektorach: Czasami sam reflektor nie jest wystarczający, szczególnie na zewnątrz w jasnym świetle słonecznym. Możesz potrzebować drugiego źródła światła.
* Używając zbyt dużo lub za mało wypełnienia: To zależy od pożądanego nastroju. Nie bój się eksperymentować.
* Nie zwracając uwagi na cienie: Przeanalizuj kształt i głębokość cieni. Czy są pochlebne? Czy rozpraszają uwagę?
* Zapominanie o przyciągnięciach oka: Catchlights są niezbędne do przyciągnięcia życia. Upewnij się, że kluczowe światło jest ustawione w celu stworzenia przyjemnego światła.
vii. Poza podstawami:eksperymenty i kreatywność
* łamanie zasad: Kiedy zrozumiesz podstawy, nie bój się eksperymentować z niekonwencjonalnymi współczynnikami oświetlenia. Celem jest tworzenie obrazów, które wyrażają twoją wizję.
* Łączenie współczynników: Użyj różnych współczynników dla różnych części obrazu (np. Wyższy stosunek twarzy pacjenta i niższy stosunek tła).
* żele kolorowe: Wprowadź kolor oświetlenia, aby dodać nastrój i dramat.
* Wiele źródeł światła: Przeglądaj za pomocą dwóch lub więcej świateł, wraz z odbłyśnikami, aby stworzyć jeszcze bardziej złożone i dopracowane oświetlenie.
viii. Wniosek
* Podsumowanie: Podsumuj kluczowe wyniki z przewodnika.
* Zachęcaj do praktyki: Podkreśl znaczenie ćwiczenia i eksperymentowania z różnymi wskaźnikami oświetlenia w celu rozwijania swoich umiejętności.
* Zadzwoń do działania: Zachęcaj czytelników do wyjścia i wypróbowania technik, których się nauczyli. Może zasugerować konkretny projekt lub wyzwanie.
* Dalsze zasoby: Podaj linki do innych pomocnych artykułów, samouczków lub zasobów na temat oświetlenia.
Kluczowe rozważania dotyczące dobrego przewodnika:
* Clarity: Używaj jasnego, zwięzłego języka, w miarę możliwości unikanie żargonu. Zdefiniuj wszelkie warunki techniczne.
* VIVICES: Użyj wielu wysokiej jakości zdjęć, schematów i ilustracji, aby zademonstrować pojęcia. Annotuj obrazy, aby wyróżnić kluczowe funkcje.
* praktyczność: Skoncentruj się na udzieleniu możliwych do wykonania porady, które czytelnicy mogą łatwo wdrożyć.
* Przykłady prawdziwego świata: Użyj rzeczywistych przykładów, aby zilustrować, w jaki sposób współczynniki oświetlenia są używane w różnych rodzajach portretów.
* Organizacja: Struktura przewodnika logicznie i ułatwiaj nawigację.
* ton: Utrzymuj przyjazny i zachęcający ton. Unikaj zbyt technicznego lub zastraszania.
Postępując zgodnie z tym zarysem i koncentrując się na przejrzystości, wizualnych i praktycznych porad, możesz stworzyć przewodnik wskaźników oświetlenia, który pomoże fotografom na wszystkich poziomach poprawić ich portret. Powodzenia!