1. Zrozumienie Moody Lighting:
* Charakterystyka kluczowa: Często występują nastrojowe portrety:
* silny kontrast: Głębokie cienie obok jasnych wyświetleń.
* ograniczone źródła światła: Poczucie, że światło pochodzi z określonego kierunku lub obszaru.
* intymna atmosfera: Oświetlenie, które przyczynia się do poczucia dramatu, introspekcji lub tajemnicy.
* Play koloru: Wykorzystanie kolorów do poprawy nastroju, który można wykonać poprzez kolorowe żele na światłach LED lub przez przetwarzanie po przetwarzaniu.
2. Niezbędny sprzęt:
* Dwa światła LED: Rozważ te czynniki przy wyborze:
* jasność (lumens): Wyższe lumeny zapewniają większą elastyczność.
* Kontrola temperatury kolorów: Niezbędne do dopracowania ciepła lub chłodu światła (zwykle 3200K-5600K).
* Dimmabable: Absolutnie kluczowe dla kontrolowania intensywności światła.
* źródło zasilania: Światła zasilane baterią oferują przenośność; Światła napędzane prądem przemiennym są niezawodne dla dłuższych pędów.
* Rozmiar i kształt: Mniejsze, skoncentrowane panele LED są dobre do tworzenia światła kierunkowego. Większe, rozproszone panele mogą zapewnić bardziej miękkie, szersze wypełnienie.
* światło staje: Aby ustawić światła tam, gdzie ich potrzebujesz.
* Modyfikatory światła (wysoce zalecane):
* softboxes: Rozprowadź światło, tworząc bardziej miękkie cienie.
* parasole: Podobne do softboxów, ale często bardziej przystępnych cenowo.
* siatki/siatki o strukturze plastra miodu: Kontroluj rozlanie światła i stwórz bardziej skoncentrowaną wiązkę.
* snoots: Izolować bardzo wąską wiązkę światła.
* drzwi stodoły: Uformuj światło i zapobiegaj rozlaniu się tam, gdzie nie chcesz.
* reflector (opcjonalnie): Odsłonić światło z powrotem do obszarów cienia.
* Kolorowe żele (opcjonalnie): Aby dodać kolor do świateł i poprawić nastrój.
* aparat i obiektyw: Idealny jest obiektyw portretowy (50 mm, 85 mm lub podobny).
* statyw (opcjonalnie): Dla stabilnych strzałów, szczególnie w słabym świetle.
3. Konfiguracje oświetlenia dla nastrojowych portretów:
Oto kilka powszechnych konfiguracji, wyjaśnione z funkcją każdego światła:
* klasyczne oświetlenie Rembrandt:
* światło kluczowe: Umieszczony pod kątem 45 stopni do obiektu i nieco powyżej poziomu oczu. Stwarza to charakterystyczny trójkąt światła na policzek naprzeciwko źródła światła.
* wypełnij światło: Ustawione po przeciwnej stronie obiektu, ale dużo ściemniacza niż światło kluczowe. Jego celem jest zmiękczenie cieni stworzonych przez kluczowe światło * bez * eliminowania ich całkowicie. Można go umieszczać niżej i dalej niż światło kluczowe. Znacząco to - chcesz, aby była to subtelna pomoc, nie konkurując z kluczem.
* podzielone oświetlenie:
* światło kluczowe: Umieszczony z jednej strony tematu, tworząc dramatyczny efekt, w którym oświetlona jest połowa twarzy, a druga jest w głębokim cieniu.
* wypełnij światło (opcjonalnie): Jeśli chcesz * dowolny * szczegół po stronie cienia, użyj bardzo słabego światła wypełnienia lub odbłyśnika. Jednak w przypadku prawdziwego podziału oświetlenia często całkowicie pomijasz światło wypełnienia, aby uzyskać maksymalny wpływ. Alternatywnie użyj gobo, aby rzucić ciekawe kształty/cienie.
* Lighting:
* światło kluczowe: Ustawione nieznacznie po jednej stronie i powyżej obiektu. Tworzy mały, zapętlający cień na policzku naprzeciwko źródła światła.
* wypełnij światło: Subtelnie wypełnia cienie, nie eliminując ich. Umieść to dalej i przyciemnione w dół.
* światło podświetlenia/obręczy (sylwetki lub dramatyczne):
* światło kluczowe: Umieszczony * za * tematem, lśniącym w kierunku aparatu. To tworzy obręcz światła wokół obiektu, oddzielając go od tła.
* wypełnij światło (opcjonalnie): Służy do oświetlenia przodu obiektu, ale zachował się bardzo przyciemniony. Jeśli chcesz pełną sylwetkę, pomiń światło wypełniające.
* Podświetlenie/Monster Lighting (dla efektów niesamowitych):
* światło kluczowe: Umieszczony poniżej twarzy pacjenta, wskazując w górę. Stwarza to nienaturalny i często niepokojący wygląd.
* wypełnij światło: Może nie być potrzebne, ale może być użyte do subtelnego zmniejszenia nasilenia cieni.
4. Przewodnik po kroku po kroku:
1. Wybierz konfigurację: Na podstawie nastroju, który chcesz stworzyć.
2. Ustaw swój temat: Zwróć uwagę na ich pozę i wyraz.
3. Umieść światło kluczowe: Zacznij od kluczowego światła. Eksperymentuj z jego kątem i wysokością, aby osiągnąć pożądany wzór cienia.
4. Dostosuj intensywność światła kluczowego: Zacznij od niskiej mocy i stopniowo ją zwiększ, aż uzyskasz pożądany poziom jasności.
5. Umieść światło wypełniające: Ustaw światło wypełnienia po przeciwnej stronie obiektu (lub gdziekolwiek jest to potrzebne w wybranej konfiguracji).
6. Dostosuj intensywność światła wypełnienia: * Jest to kluczowe.* Światło wypełniające powinno* nie* obezwładnić kluczowego światła. Przyciemnij go, aż po prostu zmiękczy cienie. Często będzie * znacznie * słabszy niż światło kluczowe.
7. Zrób strzały testowe: Regularnie sprawdzaj ekran LCD aparatu lub podłącz do komputera, aby uzyskać większy podgląd. Zwróć uwagę na:
* Shadows: Czy są wystarczająco głębokie? Zbyt surowy? Zbyt miękki?
* Podprawy: Czy są wysadzone (prześwietlone)?
* ogólny kontrast: Czy obraz ma odpowiedni poziom dramatu?
* Wyrażenie podmiotu: Czy oświetlenie uzupełnia wyrażenie?
8. Drobna: Dostosuj pozycje światła, kąty i intensywności w oparciu o ujęcia testowe. Małe korekty mogą mieć duże znaczenie.
9. Focus and Shoot: Zamknij skupienie się na oczach pacjenta.
10. Przejrzyj i dostosuj: Robienie strzałów testowych i dokonuj korekt, dopóki nie będziesz zadowolony z wyników.
5. Kluczowe rozważania i wskazówki:
* RAPIOS: Pomyśl w kategoriach światła. Stosunek 2:1 oznacza, że światło kluczowe jest dwa razy więcej niż światło wypełnienia. Stosunek 4:1 oznacza, że światło kluczowe jest czterokrotnie jasne. Wyższe wskaźniki tworzą bardziej dramatyczne cienie. Możesz zmierzyć to za pomocą światła, ale często możesz go oszacować za pomocą praktyki.
* odległość: Dalej odejście światła sprawia, że źródło światła jest mniejsze i mocniejsze, rosnące cienie. Zachowanie ich bliżej sprawia, że źródło światła jest większe i bardziej miękkie, zmiękczające cienie.
* dyfuzja: Używanie modyfikatorów takich jak softboxy lub parasol rozprasza światło, tworząc bardziej miękkie, bardziej pochlebne cienie.
* Temperatura kolorów: Dopasuj temperaturę kolorów świateł LED do sceny lub użyj ich, aby uzyskać kontrast. Chłodniejsze światło (niebieskawe) może wydawać się kliniczne lub dramatyczne, podczas gdy cieplejsze (żółtawo) może wydawać się pocieszające lub intymne. Eksperyment z żelem.
* tło: Użyj ciemnego tła, aby poprawić nastrojową atmosferę.
* Processing:
* Dostosowanie kontrastu: Zwiększ kontrast z pogłębianiem cieni i rozjaśnij atrakcje.
* unikanie i spalanie: Selektywnie rozjaśnij (Dodge) lub ciemność (spal), aby udoskonalić oświetlenie.
* Gradowanie kolorów: Dostosuj ogólną paletę kolorów, aby stworzyć określony nastrój (np. Desaturate dla bardziej ponurego wyglądu lub dodaj podzielony ton kinowej).
* wyostrzenie: Wyhoduj obraz, aby ulepszyć szczegóły.
Przykładowy scenariusz:Tworzenie ciemnego, ponurego portretu:
1. konfiguracja: Oświetlenie Rembrandt.
2. Key Light: Mały panel LED z siatką, umieszczony wysoki i z boku, tworząc zdefiniowany trójkąt światła na policzku. Przyciemnione do około 60% mocy. Temp koloru ustawiony na lekko chłodny (4800k).
3. Wypełnij światło: Duża pudełka softbox, umieszczona po przeciwnej stronie obiektu, ale znacznie dalej i przygasła tylko 10% mocy. Temp koloru ustawiony na neutralny (5600k).
4. tło: Ciemnoszary papier bezszwiany.
5. Processing: Niewielki wzrost kontrastu, ciemnienie cieni, selektywne wyostrzenie i lekkie desaturacja w celu zwiększenia ponurego nastroju.
Kluczem jest eksperymenty: Nie bój się eksperymentować z różnymi konfiguratorami oświetleniowymi, modyfikatorami i ustawieniami aparatu. Najlepszym sposobem nauki jest ćwiczenie i obserwowanie, jak różne techniki oświetlenia wpływają na twoje portrety. Powodzenia!