1. Zrozumienie różnic:
* Skala: To największa różnica. Teatr polega na projekcji w tylnym rzędzie; Film dotyczy intymnego połączenia przez obiektyw. Pomóż im zrozumieć, że kluczowe są mniejsze, bardziej dopracowane występy.
* Projekcja vs. internalizacja: Teatr często wymaga zewnętrznej projekcji emocji. Film często korzysta z internalizacji emocji, pozwalając im przenikać oczami i subtelne gesty.
* Czas: Rytmy teatralne są różne. Film opiera się na precyzyjnym czasie, często z przerwami dla wielu ujęć. Muszą czuć się komfortowo, powtarzając ten sam moment konsekwentnie.
* Ciągłość: W teatrze występ jest ciągły. W filmie jest fragmentaryczny. Muszą zachować spójność postaci w wielu ujęciach, wystrzelonych z sekwencji.
* Mikrofon: Aktorzy teatralni są przyzwyczajeni do rzutowania swoich głosów. Muszą zdawać sobie sprawę z umieszczenia mikrofonu i nauczyć się modulować swoje głosy w celu optymalnego nagrywania dźwięku, nawet w intymnych scenach.
* fizyczność: Duże gesty działające na scenie mogą wydawać się przesadzone w filmie. Muszą udoskonalić swoją fizyczność i skupić się na mniejszych, bardziej celowych ruchach.
2. Komunikacja przedprodukcyjna:
* Clear Vision: Podziel się swoją wizją filmu i konkretnej postaci. Omów historię, motywacje i relacje postaci. Daj im kontekst!
* próba (ale inna): Przećwicz, ale skup się na eksploracji i odkrywaniu, nie blokując spektaklu zbyt wcześnie. Użyj próby, aby pomóc im znaleźć wewnętrzne życie postaci.
* Szczegóły techniczne: Wyjaśnij techniczne aspekty tworzenia filmów - kąty kamery, oświetlenie, nagrywanie dźwięku. Wiedza o tym, jak działają te elementy, pomoże im zrozumieć, w jaki sposób ich wyniki zostaną uchwycone.
* Współpraca: Spraw, aby poczuli się jak partnerzy w tym procesie. Ich doświadczenie i spostrzeżenia mogą być cenne.
* zaufanie: Zbuduj relację zaufania. Poinformuj ich, że cenisz ich talent i jesteś tam, aby ich wspierać.
* Analiza skryptu: Przejrzyj linię skryptu według linii, omawiając motywacje, podtekst i sposób, w jaki każda scena przyczynia się do ogólnej historii.
3. Kierunek na ustaleniu:
* konkretne, zwięzłe notatki: Unikaj niejasnych informacji zwrotnych, takich jak „więcej emocji”. Daj konkretny kierunek:„Spróbuj pomyśleć o swoim psie z dzieciństwa” lub „Wyobraź sobie, że próbujesz przekonać swojego najlepszego przyjaciela”.
* Skoncentruj się na celach: Przypomnij im cel ich postaci w każdej scenie. Co oni próbują osiągnąć?
* „mniej jest więcej”: Ciągle przypominaj im, że subtelność jest kluczowa. Zachęcaj ich do wyrównania ich wydajności i zaufania aparatowi, aby uchwycił niuanse.
* Linia oczu: Wyjaśnij linie oczu. Film w dużej mierze opiera się na tym, gdzie szuka aktor, szczególnie w zbliżeniach.
* Fizyczne korekty: Subtelnie poprowadzi ich fizyczność. W razie potrzeby dostosuj postawę, gesty rąk lub wyraz twarzy. Nie bój się zademonstrować.
* Kontrola głosu: Monitoruj ich projekcję wokalną. Zachęcaj ich do rozmowy i pozwalania mikrofonowi wykonać pracę. W razie potrzeby dostosuj ich mikrofon.
* Załam to: Nie przytłacz ich zbyt dużą ilością informacji jednocześnie. Skoncentruj się na jednej lub dwóch korektach na ujęcie.
* Cierpliwość i zachęta: Bądź cierpliwy i wspierający. Dostosowanie się do nowego medium wymaga czasu. Chwalcie ich sukcesy i oferuj konstruktywną krytykę.
* Użyj monitora: Pokaż im wydajność na monitorze. Może to być potężne narzędzie pomagające im zrozumieć, co działa, a co nie.
4. Określone techniki:
* Monolog wewnętrzny: Zachęć ich do opracowania wewnętrznego monologu dla ich postaci. Może to pomóc im pozostać w kontakcie z myślami i uczuciami postaci, nawet jeśli nie mówią.
* Pamięć zmysłowa: Jeśli scena wymaga silnej reakcji emocjonalnej, zachęć ich do używania technik pamięci zmysłowej, aby uzyskać dostęp do tych emocji.
* Improwizacja: Użyj improwizacji, aby zbadać osobowość i relacje postaci. Może to pomóc im rozluźnić i poczuć się bardziej komfortowo przed kamerą.
* Podstawienie: Sugeruj, że zastępują prawdziwą osobę lub doświadczenie postaci, w którą grają, aby przynieść autentyczność ich wydajności.
5. Postprodukcja:
* Podaj im informacje zwrotne: Po sesji sesji, przekazaj im informacje zwrotne na temat ich wydajności. Poinformuj ich, co działało dobrze i co mogą poprawić w przyszłych projektach.
w podsumowaniu: Reżyserowanie aktorów teatralnych do filmu polega na wypełnieniu luki między dwoma odrębnymi stylami wydajności. Rozumiejąc różnice, jasno komunikując się i zapewniając konkretne wskazówki, możesz pomóc im wykorzystać ich talent i zapewnić atrakcyjną wydajność aparatu. Pamiętaj, że ich trening teatralny jest siłą, a Twoim zadaniem jest pomóc im dostosować go do unikalnych wymagań tworzenia filmów.