Jeżeli kierownikiem orkiestry jest reżyser, pierwszym skrzypkiem jest operator kamery. Reżyser może być w stanie zainspirować swoją ekipę filmową do wyprodukowania zdobywcy Oscara, ale nie może sam tworzyć „muzyki”. Musi polegać na kamerzyście ze skrzypcami do aparatu.
Będę na tyle śmiały, że powiem to wprost:bez względu na projekt, operator kamery jest najważniejszym ogniwem w łańcuchu łączącym koncepcję wideo z gotowym produktem. Od producenta i reżysera po najbiedniejszego asystenta produkcji, wszyscy pracują nad tym, aby operator mógł nakręcić najlepszy możliwy film.
W końcu przez wizjer patrzy tylko oko operatora. Tylko jego dotyk może dopracować pierścień ostrości i sterowanie zoomem.
Skupienie operatora
Nie ma prostego opisu obowiązków kamerzysty – zmieniają się one z każdym zadaniem. Może i jest pierwszym skrzypkiem, ale może też grać na trąbce, bić w bębny, sprzedawać bilety, karmić słonie i zamiatać podłogę po zakończeniu koncertu. To jest showbiznes.
Zasadniczo kamerzysta może podejść do zadania na trzy sposoby:
- ze skryptem i dobrze zdefiniowanym planem;
- z ogólnym wyobrażeniem o tym, co wydarzy się podczas przewidywalnego wydarzenia;
- i bez pojęcia, co się wydarzy, i bez możliwości planowania od jednego ujęcia do następnego.
Operator filmujący przemysłowy film szkoleniowy, reklamę lub sztukę szkolną zastosuje się do scenariusza i nakręci z wcześniej zaplanowanych pozycji kamery.
Kamerzysta kręcący program telewizyjny przed publicznością na żywo może być jednym z wielu kamerzystów, którym przez zestaw słuchawkowy mówi się, co zrobić, jak go wykadrować, a także kiedy i jak szybko powiększać i oddalać
.
Filmowiec ślubny wie z doświadczenia i planowania, co się wydarzy i kiedy, ale musi zadbać o to, by taśma kręciła się w odpowiednich momentach. Różnica między przeciętnym filmem ślubnym a wyjątkowym to kamerzysta, który potrafi przewidywać i reagować na nieoczekiwane.
Operator wiadomości, który rzadko wie, co stanie się z minuty na minutę, często musi reagować instynktownie i błyskawicznie. W tym polu, jeśli się poruszy, zastrzel go.
Nie próbuj kręcić szkolnej sztuki z takim samym podejściem, jak w przypadku wydarzenia informacyjnego; wyjdziesz z całkowitym chaosem.
Duch zespołu
Jako operator, Twoim głównym obowiązkiem jest współpraca z innymi członkami ekipy i nagrywanie wideo tak, jak życzy sobie tego reżyser. Ekipa strzelecka musi współpracować jako zespół.
Reżyser będzie znał każde ujęcie i kąt kamery, jaki chce. Podobnie operator kamery musi znać scenariusz do przodu i do tyłu. Przed rozpoczęciem zdjęć będziesz musiał omówić to z reżyserem. Podczas tej konferencji omów wszelkie przewidywane trudności z jego oczekiwaniami. Jeśli sesja wymaga ujęć z powietrza, poinformuj reżysera, jeśli masz problem z wywieszeniem drzwi helikoptera.
Zadawaj wystarczająco dużo pytań, aby wyjaśnić wszystko, czego nie rozumiesz. Możesz nawet zostać poproszony o pomoc w poszukiwaniu lokalizacji i przedstawianiu sugestii.
Jeśli wszyscy znają swoją pracę, produkcja będzie działać jak dobrze naoliwiona maszyna. Będziesz mógł skoncentrować się na jednym:ujęciu.
Ale szanse na znalezienie idealnej załogi są gdzieś pomiędzy nikłymi a zerowymi. Umiejętności każdego członka załogi generalnie zależą od dostępnych pieniędzy, podobnie jak liczba osób w załodze. Słyszałeś o produkcjach „niskobudżetowych”…?
Nie jest niczym niezwykłym, że operator jest asystentem operatora (a może nawet reżyserem); dźwiękowiec do oświetlenia; i wszyscy inni, aby być pomocnikami (w tym talentem!) Wszystko, aby wykonać zadanie. Po zakończeniu sesji może być konieczne spędzenie wielu godzin w pakiecie montażowym, aby to wszystko złożyć.
Dobrze wykonana praca
Praca operatora jest zarówno mechaniczna, jak i estetyczna. Część mechaniczna może zostać opanowana przez każdego w dość krótkim czasie. Aspekt estetyczny, niektórzy ludzie nigdy się nie uczą.
Podczas każdego zadania upewnij się, że jesteś przygotowany ze sprzętem peryferyjnym. Zrób listę kabli i złączy, specjalnych statywów lub wózków, obiektywów szerokokątnych lub teleobiektywów, sprzętu oświetleniowego, mikrofonów i monitorów, których będziesz potrzebować.
Poznaj swój aparat. Nie będziesz miał problemu, jeśli masz wybór sprzętu, ale być może będziesz musiał wziąć szczęście. Jakość aparatu będzie zależeć od tego, na co pozwoli budżet.
Ustaw balans bieli, ustaw ostrość, wyreguluj przysłonę, steruj zoomem, wykadruj ujęcie, zwiń taśmę. Będziesz powiększać i zmieniać ekspozycję oraz ostrość w miarę zmiany kadrowania.
Być może będziesz musiał przećwiczyć konkretny ruch kilka razy, a uzyskanie dokładnie tego, czego chce reżyser, może zająć kilka razy. Kąty kamery lub ruchy obiektów mogą wymagać zmiany po nagraniu, jeśli „wygląd” na taśmie nie spełnia oczekiwań.
Opanowanie arcydzieł
Wizjer to Twoje płótno. Światło to twoja farba. Obiektyw to Twój pędzel. Pracując z reżyserem, zdecydujesz, czy pociągnięcia pędzlem mają być śmiałe i zuchwałe, czy lekkie i delikatne.
Ty określisz, czy aktorzy i sceneria, czy sama kamera stworzą ruch i nastrój.
Metodą prób i błędów uczysz się małych rzeczy, które mają duże znaczenie. Na przykład trudno jest wyeliminować cienie, jeśli obiekt znajduje się zaledwie kilkadziesiąt centymetrów od ściany. A jeśli obiekt jest ciemny, a ściana biała, trudno jest ustawić prawidłową ekspozycję.
Używanie obiektywu szerokokątnego w jasnym świetle zapewnia dużą głębię ostrości, a teleobiektyw przy słabym świetle zapewnia bardzo krótką głębię ostrości.
Twój obiekt i wszystko w tle będzie wyostrzone, jeśli sfotografujesz go szeroko iz dużą ilością światła.
Tylko Twój obiekt będzie ostry dzięki pełnemu teleobiektywowi i minimalnemu oświetleniu, co często pozwala wyeliminować problematyczne tło i zaoszczędzić czas, ponieważ nie musisz przenosić się w inne miejsce.
Wideo jest medium dwuwymiarowym, obejmującym szerokość i wysokość, ale obiektyw tworzy iluzję głębi. Szerokokątny obiektyw z bliska sprawi, że czyjś nos będzie wyglądał na milę (wiesz co?), ale to samo zdjęcie przy użyciu teleobiektywu może skompresować rysy twarzy i sprawić, że długi nos będzie wyglądał normalnie. Przesunięcie światła z jednej strony na drugą i w górę o stopę lub dwie może zdjąć z obiektu o 20 funtów i sprawić, że będzie on bardzo szczęśliwy (zwłaszcza jeśli ma talent i jest trochę samoświadomy).
Warto poświęcić chwilę
Czy warto poznać warsztat operatora? Założę się, że tak. Nic nie zachwyci Cię bardziej niż patrzenie przez wizjer i obserwowanie, jak scena rozwija się tak, jak sobie tego życzyłeś.
W miarę jak Twoja produkcja rozwija się na ekranie, będziesz zachwycony obserwowaniem reakcji publiczności, a na widok swojego imienia w napisach końcowych poczujesz dreszcz (nawet jeśli tak szybko się rozkręca, tylko Ty i Twoja mama możecie to przeczytać) .
Myślę, że to się nazywa satysfakcja. Na dłuższą metę to nie pieniądze czy uznanie ci to zapewnią. Będzie to uczucie głęboko w środku, które mówi ci, że coś osiągnąłeś – że jesteś kamerem .
John Fuller jest operatorem wiadomości WXYZTV w Detroit i felietonistą zajmującym się tworzeniem filmów wideo dla Detroit Free Press. Jest autorem Recepta na lepsze domowe filmy wideo (HPBooks).