i. Ustawienie sceny i budowanie relacji (przed pozowaniem):
* The Icebreaker:
* „Jak mija twój dzień?” (Proste i pokazuje, że Ci zależy)
* „Powiedz mi coś fajnego, co ostatnio ci się przydarzyło”. (Zachęca do pozytywnego nastroju)
* „Co masz nadzieję wydostać się z tej sesji?” (Ustala oczekiwania i umożliwia współpracę)
* Wyjaśnienie twojego podejścia:
* „Idę dzisiaj po naturalny, zrelaksowany klimat. Brak presji, aby być idealnym!”
* „Będziemy po prostu bawić się pod różnymi kątami i pozycjami. Nie martw się, że wyglądam niezręcznie; poprowadzę cię”.
*„Celem jest uchwycenie *ty *jesteś *tobą *. Więc możesz się poruszać i wygodnie”.
* Obserwowanie naturalnego ruchu:
* „Po prostu stań/usiądź wygodnie przez chwilę. Niech twoje ciało się zrelaksują. Po prostu obserwuję twoją naturalną postawę”. (To pomaga zobaczyć ich domyślne stanowisko i sposób, w jaki się trzymają)
* „Idź naturalnie w ten punkt iz powrotem. Nie pozuje, po prostu chodź”. (Pomaga im rozluźnić i ujawnia ich chód)
ii. Prowadzenie określonych pozycji (podczas sesji):
a. Ogólna postawa ciała:
* zmiana wagi:
* „Nieco przesuń swoją wagę na jedną nogę. Często wygląda na bardziej zrelaksowanego”.
* „Pochyl się trochę do przodu z bioder”. (Subtelne, ale skuteczne w przypadku unikania sztywności)
* „Wyobraź sobie, że pochylasz się * na * coś wygodnego, nawet jeśli nic tam nie ma”.
* ramiona i ręce:
* „Pozwól, aby twoje ramiona wisi na chwilę przez chwilę. Teraz spróbuj lekko pochylić się”.
* „Luźno włóż ręce do kieszeni”.
* „Delikatnie dotknij ramienia/nogi drugiej ręce. Nie chwyć; tylko lekki dotyk”.
* „Zagraj w biżuterię/odzież”. (Daje ręce coś naturalnego)
* „Unikaj sztywnych ramion przyklejonych do boków. Lekki zakręt w łokciu zawsze pomaga”.
* „Luźno skrzyżuj ramiona, jeśli czuje się komfortowo, ale nie zaciskaj pięści”.
* ramiona:
* „Nieco zwinąć ramiona do tyłu i w dół. Otwiera się w klatce piersiowej”. (Unikaj garbowania)
* „Nie kwadź ramiona bezpośrednio do aparatu. Nieco je kątem”.
* głowa i szyja:
* „Lekko przechyl głowę na bok”. (Dodaje zainteresowanie)
* „Wydłużyć szyję jak żółw wychodzący ze skorupy”. (Poprawia postawę)
* „Wyobraź sobie sznurek podciągający cię z korony głowy”.
b. Wyraz twarzy i połączenie:
* „prawie uśmiech”:
* „Pomyśl o czymś, co sprawia, że jesteś naprawdę szczęśliwy”. (Wyzwala prawdziwe emocje)
* „Prawie uśmiechnij się, ale nie całkiem. Pozwól, że zakątki ust trochę się pojawią”. (Tworzy subtelny, pociągający wygląd)
* „Nieco zrużywi oczy”. (Dodaje ciepło i szczerość)
* kontakt wzrokowy:
* „Spójrz bezpośrednio na obiektyw z pewnością”.
* „Spójrz nieco obok obiektywu, jakbyś patrzył na kogoś, kogo kochasz”. (Zmiękcza wzrok)
* „Spójrz na [wyznaczony punkt/obiekt], aby stworzyć poczucie narracji”.
* łamanie czwartej ściany (odwzajemniona):
* „Spójrz w odległość, jakbyś coś zastanawiał”.
* „Spójrz w dół”.
* „Odwróć głowę w kierunku światła”.
* oryginalne reakcje:
* „Opowiedz mi o czymś zabawnym, co wydarzyło się ostatnio”. (Aby wywołać naturalny śmiech)
* „Co sądzisz o [temat istotnym dla sesji]?” (Iskrzyć autentyczne emocje)
* „Wyobraź sobie, że widzisz kogoś, kogo nie widziałeś od dłuższego czasu”.
c. Pozowanie z rekwizytami/środowiskami:
* Włączanie środowiska:
* „Od niechcenia pochyl się o ścianę”.
* „Usiądź na krokach, jakbyś na kogoś czekał”.
* „Wprowadź rękę wzdłuż poręczy”.
* „Spaceruj ścieżką, ciesząc się scenerią”.
* Za pomocą rekwizytów:
* „Naturalnie trzymaj filiżankę kawy”.
* „Przeczytaj książkę tak, jakbyś zgubił się w historii”.
* „Zagraj w kwiat/liść”.
* „Luźno trzymaj rekwizyt, jakby to było przedłużeniem siebie”.
iii. Ogólne wskazówki i zachęta:
* Pozytywne wzmocnienie: „To wygląda świetnie!” „Uwielbiam to, jak to jest naturalne!” „Robisz niesamowicie!”
* bądź konkretny z informacją zwrotną: Zamiast „wyglądaj lepiej”, powiedz „lekko przechylić głowę w lewo, to jest idealne!”
* pokaż, nie mów tylko: Wykonaj pozę samodzielnie. Temat często łatwiej jest zrozumieć.
* Bądź cierpliwy: Daj czas, aby temat poczuł się komfortowo. Nie spiesz się.
* Przeczytaj język ciała: Zwróć uwagę na wskazówki niewerbalne. Jeśli Twój temat wygląda nieswojo, dostosuj pozę lub zrób sobie przerwę.
* ruch jest kluczem: Zachęcaj do małych ruchów między ujęciami, aby uniknąć sztywności. „Wstrząśnij!” lub „Porusz ramionami”.
* Pamiętaj, aby oddychać!: Przypomnij temat (i siebie!), Aby wziąć głębokie oddechy, aby się zrelaksować.
* Współpracuj: Poproś o ich wkład. „Jak to się wydaje?” "Czy masz jakieś pomysły?"
* Skoncentruj się na połączeniu: Zbuduj relację z tematem. Im bardziej wygodne czują, tym bardziej naturalne będą ich wyrażenia.
* Nie bój się złamać zasad: Są to wytyczne, a nie przykazania. Najlepsze pozy to często te, które są nieoczekiwane i autentyczne.
Przykładowy scenariusz:
Powiedzmy, że fotografujesz kogoś w parku:
1. Icebreaker: „Piękny dzień, prawda? Byłeś wcześniej w tym parku?”
2. Objaśnienie: „Myślę, że możemy tu zrobić piękne, naturalne ujęcia. Brak presji, aby być idealnym, po prostu zrelaksuj się i ciesz się scenerią. Dam ci delikatne wskazówki”.
3. Obserwacja: „Po prostu idź dla mnie tą ścieżką”. (Obserwowanie ich spaceru)
4. pozowanie: „A teraz zatrzymaj się i pochyl się o to drzewo. Przesuń swoją wagę na jedną nogę. Dobrze. Teraz spójrz na jezioro, jakby jesteś zagubiony w myślach. Idealny! Teraz, prawie uśmiechnij się, tylko trochę.”
5. Wzmocnienie: „To cudowne! Uwielbiam sposób, w jaki światło łapie twoje włosy”.
Kluczowe wynos: Delikatne pozowanie polega na stworzeniu wygodnego i wspierającego środowiska, w którym temat może swobodnie wyrażać się naturalnie. Użyj tych podpowiedzi jako punktu wyjścia i dostosuj je do jednostki i sytuacji. Powodzenia!