Wyobraź sobie temat portretowy siedzący lub stojący przed tobą. Mówimy o pozycji kamery * w stosunku do ich twarzy i ciała *, a nie tylko tam, gdzie szukają. Pamiętaj, że oświetlenie ma kluczowe znaczenie w portretowaniu, a te kąty mogą wpłynąć na to, jak światło spadnie na twój temat.
Oto ustrukturyzowany podział z opisami wizualnymi:
1. Poziom oczu (strzał neutralny/ustanawiający)
* Opis wizualny: Obiektyw aparatu jest na tej samej wysokości co oczy pacjenta. Wyobraź sobie prostą linię przechodzącą od aparatu do ich uczniów.
* Cel: Tworzy poczucie równości, neutralności i połączenia. To tak, jakby rozmawiać z osobą. Dobry do ustanowienia relacji z widzem. Dokładna reprezentacja funkcji.
* Wpływ na temat: Pokazuje temat taki, jaki są, bez manipulacji. Nie podkreśla ani nie podkreśla żadnej konkretnej funkcji. Dobre dla profesjonalnych strzałów w głowę.
* Przykładowa ilustracja: Klasyczny strzał w głowę, prosto, patrząc bezpośrednio do aparatu.
2. Wysoki kąt (patrząc w dół)
* Opis wizualny: Kamera jest ustawiona wyżej niż poziom oczu pacjenta, patrząc na nie z góry.
* Cel: Może sprawić, że temat wydawał się mniejszy, słabszy, bardziej wrażliwy lub mniej potężny. Czasami używane do pokazywania skali lub kontekstu (np. W pejzażu miejskim).
* Wpływ na temat: Może skrócić twarz, podkreślić czoło i sprawić, że oczy wydają się większe. Może również sprawić, że ciało wygląda mniejsze w stosunku do głowy. Używaj ostrożnie, ponieważ może być niepochlebne, jeśli przesadzone.
* Przykładowa ilustracja: Portret z nieco powyżej, być może patrząc z góry na kogoś siedzącego na schodach. Może podkreślić włosy lub ramiona pacjenta.
* ostrożność: Unikaj ekstremalnych wysokich kątów, które mogą zniekształcić obiekt i sprawić, że wyglądają nieznacznie.
3. Niski kąt (patrzenie w górę)
* Opis wizualny: Kamera jest ustawiona niższa niż poziom oczu pacjenta, patrząc na nie.
* Cel: Może sprawić, że temat wydawał się wyższy, silniejszy, pewny lub zastraszający. Wyolbrzymi wzrost i obecność. Może stworzyć poczucie podziwu.
* Wpływ na temat: Może wydłużyć twarz, podkreślać linię szczęki i szyję i zminimalizować czoło. Sprawia, że temat wydaje się większy niż życie.
* Przykładowa ilustracja: Portret pobrany z niskiej perspektywy, pokazujący tematykę wysokości nad widzem. Może podkreślić silne funkcje, takie jak Szczęka.
* ostrożność: Uważaj na podwójne podbródki i nozdrza. Oświetlenie ma kluczowe znaczenie; Zapewnij odpowiednie oświetlenie, aby uniknąć niepochlebnych cieni.
4. Profil boczny (introspekcja/dramatyczne)
* Opis wizualny: Kamera przechwytuje bok twarzy pacjenta, pokazując jedno oko, nos i usta.
* Cel: Tworzy poczucie tajemnicy, introspekcji lub kontemplacji. Podkreśla sylwetkę podmiotu. Może być bardzo dramatyczne.
* Wpływ na temat: Podkreśla profil pacjenta, w tym kształt nosa, szczęki i rzęs. Koncentruje się na przepływie linii.
* Przykładowa ilustracja: Sylwetka osoby spoglądającej przez okno. Może podkreślić loki rzęs lub siłę nosa.
* Rozważanie: Wybierz „najlepszy” profil boczny przedmiotu. Zwróć uwagę na źródło światła, aby stworzyć ciekawe cienie i atrakcje.
5. Ćwierć obrotu (ogólnie najbardziej pochlebne)
* Opis wizualny: Obiekt jest obrócony około 45 stopni od kamery. Widzisz trochę więcej jednej strony twarzy niż druga.
* Cel: Uważany ogólnie najbardziej pochlebny kąt. Tworzy głębokość i wymiar. Rozpala twarz i zwiększa zainteresowanie.
* Wpływ na temat: Zawęża twarz, zmiękcza funkcje i dodaje bardziej dynamiczny kompozycję. Tworzy atrakcyjne cienie i atrakcje.
* Przykładowa ilustracja: Bardzo powszechna pozy portretowa, w której obiekt jest lekko odwrócony od kamery, ale nadal nawiązuje kontakt wzrokowy. Podkreśla kości policzkowe i szczęka.
* Rozważanie: To dobry punkt wyjścia, jeśli nie masz pewności, którego kątu użyć. Eksperyment, z którą strona jest najbardziej pochlebna.
6. Over-the-ramię (szczerze/angażujące)
* Opis wizualny: Obiekt jest skierowany z dala od kamery, ale patrzy z powrotem przez ramię w kierunku obiektywu.
* Cel: Tworzy poczucie intrygi, spontaniczności i połączenia. Może sugerować ruch lub działanie.
* Wpływ na temat: Może podkreślić oczy i linię ramienia. Może również stworzyć poczucie złapania w akcie.
* Przykładowa ilustracja: Osoba odchodząca, z uśmiechem spoglądając z powrotem do aparatu. Mogą podkreślić ich oczy i krzywą szyi.
* Rozważanie: Wymaga dobrej komunikacji i pozycji, aby osiągnąć naturalny wygląd.
7. Holenderski kąt/pochylenie (niepokojące/dynamiczne)
* Opis wizualny: Kamera jest przechylona na bok, tworząc linię po przekątnej horyzontu.
* Cel: Tworzy poczucie niepokoju, dezorientacji lub podniecenia. Dodaje dynamiczną i niezwykłą perspektywę. Często używane w dramatycznych lub artystycznych portretach.
* Wpływ na temat: Może zniekształcić wygląd podmiotu i stworzyć poczucie niestabilności. Powinien być używany oszczędnie.
* Przykładowa ilustracja: Portret z aparatem zauważalnie przechylił na bok. Obiekt może wyglądać nieco poza równowagą.
* ostrożność: Może rozpraszać uwagę, jeśli używany. Użyj go celowo, aby przekazać konkretne emocje lub uczucie.
Kluczowe względy dla wszystkich stron:
* kontakt wzrokowy: To, czy obiekt patrzy bezpośrednio w kamerę, ma duży wpływ na związek widza z portretem.
* oświetlenie: Kąt źródła światła względem obiektu i kamery ma kluczowe znaczenie dla tworzenia nastroju, wyróżnienia funkcji i unikania niepochlebnych cieni. Miękkie, rozproszone światło jest często preferowane.
* pozowanie: Postawa podmiotu i język ciała znacząco przyczyniają się do ogólnego przesłania portretu.
* wybór obiektywu: Soczewki szerokokątne mogą zniekształcać funkcje, a obiektywy teleobiektywowe mogą je kompresować. Wybierz odpowiedni obiektyw dla pożądanego efektu. (np. Obiektyw 85 mm to popularny obiektyw portretowy).
* tło: Utrzymuj tło proste i uporządkowane, aby uniknąć odwrócenia uwagi od obiektu.
Podsumowując, pomyśl o kątach kamery jako narzędzi do opowiadania historii. Mogą subtelnie wpłynąć na to, jak widz postrzega podmiot i emocje, które wywołują. Eksperymentuj z różnymi kątami, aby znaleźć to, co jest najlepsze dla Twojej wizji i osoby, którą fotografujesz.