Jeśli nie widziałeś filmu akcji „Drive” z 2011 r. w reżyserii Nicolasa Winding Refna, zdecydowanie powinieneś to sprawdzić. Poza nieuzasadnioną przemocą jest to fantastyczne dzieło złożonej kinematografii i artystycznej opowieści. W tej recenzji wideo Tony Zhou zestawia kolejną świetną analizę, w której omawia, w jaki sposób wykorzystanie kwadrantów nadaje niepowtarzalny wymiar całemu filmowi. Zhou jest również znany z tego, że Edgar Wright wykorzystał komedię wizualną w swoim trwającym serialu (i Vimeo Staff Pick), „Every Frame a Painting”.
Zhou używa przykładów, w których podział kadru na górną i dolną połowę, a także na prawą i lewą połowę, może podzielić scenę, aby opowiedzieć dwie różne, ale równoległe historie. Podział kadru na ćwiartki, tercje lub połówki jest stałą praktyką w kinie. Jednak „Dysk” jest świetnym przykładem wykorzystania tych bardzo prostych podziałów kompozycji, aby ożywić film.
Technika kadrowania dodatkowo pozwala nam na ciągłą rozrywkę podczas oglądania. Chociaż narracja jest podobna w każdym kwadrancie, to możliwość wędrówki naszych oczu po kadrze sprawia, że jesteśmy zaangażowani i „w” filmie. Zhou wykonuje fantastyczną robotę wyjaśniając te zasady. Jego strona Vimeo jest pełna świetnych filmów krótkometrażowych, takich jak ta, które dają bardzo uproszczony podział na złożone, ale proste techniki komponowania.