Wyjaśnijmy sobie jedno – pisanie scenariusza nie jest łatwe, nawet dla doświadczonych profesjonalistów. Mimo to nie ma powodu, by uważać, że nie potrafisz napisać dobrego scenariusza:możesz. Musisz tylko przejść przez ten proces i poprawiać, aż stanie się to, co sobie wyobraziłeś. Pisanie scenariuszy jest kluczowe w procesie przedprodukcyjnym. Nie martw się, pomożemy Ci przejść przez okopy scenarzystów. Najpierw jednak omówimy wszystkie podstawy, które musisz znać.
Twórz i utrwalaj historię, którą chcesz opowiedzieć
Zazwyczaj na wczesnych etapach pisania scenariusza będziesz mieć ogromną liczbę pomysłów, które chcesz zaimplementować w swoim scenariuszu. Z drugiej strony, jeśli nie masz mnóstwa pomysłów, rozważ napisanie na temat, który dobrze znasz, aby pomóc pomysłom w naturalny sposób wyłonić się. Na bardzo wczesnych etapach pisania scenariuszy dobrze jest mieć mnóstwo pomysłów. Zapisz je, gdy do Ciebie przyjdą. W końcu, gdy uważasz, że znalazłeś to, o czym chcesz napisać, napisz logline.
Co to jest logline? Logline to jedno lub dwa zdania, które w przekonujący sposób opiszą Twoją historię. Postaraj się, aby był jak najkrótszy. Im mniej słów użyjesz do opisania swojej historii, tym bardziej utrwalisz i zrozumiesz, o czym chcesz napisać. Jeśli Twój logline jest zbyt pogmatwany zbyt wieloma pomysłami, dopracuj go.
Po utworzeniu logline rozwijaj swoje postacie. Kształtuj je tak, aby pasowały do historii, którą zdefiniowałeś w logline. Podaj im cele w historii, które starają się osiągnąć. Poza tym, niezależnie od tego, jaki rodzaj filmu próbujesz zrobić, twoje postacie potrzebują celu i konfliktu lub wyzwania do przezwyciężenia. Ich cele i sposób, w jaki starają się je osiągnąć, nadadzą sens fabule. Nie ma znaczenia, czy twoja fabuła jest na miejscu. Ciekawa fabuła zostanie rozerwana na strzępy przez nieciekawego, płaskiego bohatera.
Napisz zarys
Masz więc wszystkie pomysły na to, gdzie chcesz zabrać swoją historię. Nadszedł czas, aby dopasować wszystkie pomysły, które do siebie pasują. Pisanie konspektu jest podobne do układania puzzli, które zostały zmieszane z innymi losowymi elementami układanki. Masz wszystkie swoje pomysły i musisz dowiedzieć się, które elementy pasują do siebie i odłożyć te, które nie pasują.
Twój zarys powinien rozbić każdy ważny punkt fabuły w historii. Co więcej, powinien je uporządkować w kolejności, aby podążać za fabułą tak, jak zostanie zaprezentowana w filmie. Na tym etapie pisania scenariusza będziesz musiał pomyśleć o strukturze i tempie. Możesz zdecydować się na tradycyjną trzyaktową strukturę lub możesz wstrząsnąć własną. Jeśli jednak dopiero zaczynasz, pomocne może być rozpoczęcie od sprawdzonej struktury, która ma początek, środek i koniec.
Rozwiń kontur o leczenie
Teraz, gdy masz już podstawową strukturę swojej historii, czas zacząć rozszerzać swoje pomysły o więcej szczegółów. Zasadniczo będzie to znacznie bardziej szczegółowa wersja twojego konspektu. Podczas gdy zarys skupiał się na muskaniu powierzchni scenariusza, zabieg pozwala zanurzyć się głębiej. Możesz więc pisać dialog, a nawet robić notatki o tym, jak powinny wyglądać ustawienia. Ten etap powinien być luźny. Nie bój się bawić swoją historią.
Czas napisać skrypt
Najważniejszą rzeczą, którą należy wykonać na końcowych etapach pisania scenariuszy, jest formatowanie. Przeszedłeś przez luźną, zabawną burzę mózgów podczas pisania scenariusza. Kiedy zaczynasz pisać swój skrypt, czas na uporządkowanie. Napisz również swój skrypt w czasie teraźniejszym. Poza tym pamiętaj o powiedzeniu:pokaż, nie mów. Piszesz do projektu wizualnego. W związku z tym najlepiej jest używać wizualizacji, aby opowiedzieć historię bardziej niż dialogi. Gdy skończysz pisać, poproś kogoś innego o przeczytanie go i rozważenie jego przemyśleń.
Oto podstawowe zestawienie formatu, którego należy przestrzegać podczas pisania skryptu:
Nagłówek sceny :Nagłówki scen wskazują zmianę lokalizacji i czasu. Każda zmiana sceny musi zaczynać się od nagłówka sceny. Dzięki temu będzie jasne, kiedy sceny zmieniają się na każdego, kto czyta Twój skrypt.
Aby utworzyć nagłówek sceny, będący nagłówkiem z przedrostkami, takimi jak INT., EXT. i INT/EXT. Skróty te są skrócone odpowiednio z „INTERIOR” i „EXTERIOR”. Są one używane do określenia, kiedy scena przechodzi do innego pomieszczenia lub obszaru w tym samym ustawieniu. Prefiksy nagłówków scen są zawsze pisane wielkimi literami.
Powiedzmy, że w nocy piszesz scenę w Gabinecie Owalnym w Białym Domu. Zapisałbyś to jako:
WNĘTRZE. BIAŁY DOM OWALNY BIURO – NOC
Działanie :Ta sekcja opisuje, co dzieje się na scenie. To nie jest dialog.
Nazwa postaci :Aby rozpocząć dialog, umieść imię postaci, która ma mówić, tuż nad jej wierszami.
W nawiasach :Są to opisy miniscen pisane między nazwą postaci a jej dialogiem. Opisują działanie lub emocje, które powinny towarzyszyć dialogowi.
Dialog :Oto, co postać mówi werbalnie.
Przepisz i edytuj
Po ukończeniu pierwszego szkicu skryptu poświęć trochę czasu na doładowanie. Po kilku dniach wróć ze świeżymi oczami i ponownie przeczytaj to, co napisałeś. To twoja pierwsza wersja robocza, więc na pewno będą rzeczy, które będziesz chciał przepisać i naprawić. Wykonuj ten proces, aż poczujesz, że nie można go już zmienić. Następnie uzyskaj pomoc dla innych. Niech ją przeczytają znajomi, a nawet profesjonalny redaktor. Nawet profesjonaliści piszą wiele wersji swojego scenariusza. To tylko część procesu.
Teraz, gdy znasz już podstawy scenopisarstwa, nadszedł czas, aby rozpocząć burzę mózgów i dowiedzieć się, o czym ma być Twój przyszły film. Miłego robienia filmów.