Podstawowe zasady portretu jednorodnego
Piękno jednorodka portretu polega na jego prostocie i skoncentrowanej kontroli. Kluczem jest zrozumienie, w jaki sposób pozycja, rozmiar i modyfikatory w źródle światła oddziałują z poddanym.
* pozycja to król: Kąt źródła światła w stosunku do tematu jest największym czynnikiem w kształtowaniu cieni i atrakcji, a ostatecznie nastroju portretu.
* Rozmiar ma znaczenie: Większe źródło światła (Softbox, parasol) tworzy bardziej miękkie, bardziej wybaczające światło ze stopniowymi przejściami między światłem a cieniem. Mniejsze źródło światła (gołe żarówka, małe światło błyskawiczne) tworzy trudniejsze, bardziej zdefiniowane cienie.
* Modyfikatory to twoi przyjaciele: Modyfikatory (softboxy, parasole, reflektory, siatki, snoots) kształtują i sterują światłem, umożliwiając dopracowanie wyglądu.
* odległość jest kluczem: Im dalej światło, tym trudniej się stanie. Im bliżej, tym bardziej miękkie.
Kroki, aby utworzyć portret jednorodowy
1. , którego potrzebujesz:
* pojedyncze źródło światła: Może to być stroboskop studyjny, światło błyskawiczne (Flash), a nawet ciągłe źródło światła (panel LED itp.). Stroby i światła błyskawiczne zapewniają większą moc i kontrolę.
* stojak na światło: Aby ustawić światło.
* modyfikator (niezbędny):
* softbox: Tworzy miękkie, pochlebne światło. Prostokątne softboxy dobrze naśladują światło okienne.
* parasol: Mniej precyzyjne niż softbox, ale łatwiejsze w konfiguracji i może zapewnić bardzo miękkie, owinięte światło. Parasole z pędu zmiękcza światło bardziej niż odblaskowe parasole.
* reflector: (Opcjonalnie, ale bardzo przydatne). Reflektor służy do odbicia światła z powrotem na obiekcie, wypełniając cienie i dodając jasność boku naprzeciwko twojego głównego światła. Nie tworzy własnego światła, używa już światła.
* siatka/snoot: Tworzy bardzo skupioną wiązkę światła. Przydatny do dramatycznych efektów lub wyróżniania określonych obszarów.
* Kamera: DSLR, bezlusterka, a nawet smartfon z dobrymi ręcznymi elementami sterującymi.
* a obiektyw: Prime obiektyw, taki jak 50 mm lub 85 mm, jest idealny do portretów, ale obiektyw zoomu również będzie działał.
* tło: Proste, neutralne tło to dobry punkt wyjścia. Możesz użyć bezproblemowego tła papieru, ściany, a nawet arkusza materiału.
* (opcjonalnie) Wyzwalacz: Jeśli używasz lampy błyskowej, możesz potrzebować spustu, aby go zdalnie wystrzelić, w zależności od aparatu i lampy błyskowej. Niektóre błyski mogą być wywołane przez wbudowany lampa błyskowa, ale dedykowany wyzwalacz radiowy jest bardziej niezawodny.
2. Ustawienia aparatu (tryb ręczny):
* Tryb: Ustaw aparat na tryb instrukcji (M).
* apertura: Zacznij od f/2.8 do f/5.6. Szerszy otwór (dolna liczba F) tworzy płytką głębokość pola, rozmywając tło. Zatrzymaj się na f/8 lub nowszy, jeśli chcesz więcej przedmiotu.
* ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe (ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas.
* Sprawa migawki: Ustaw czas otwarcia migawki na prędkość synchronizacji aparatu i lampy błyskowej, zwykle 1/200 lub 1/250. sekundy. Jeśli używasz ciągłego oświetlenia, możesz użyć wszelkich czasów otwarcia migawki.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą, aby pasowało do źródła światła (np. „Flash” dla świateł błyskawicznych lub strobów, „światło dzienne” dla ciągłych świateł zrównoważonych dziennym).
3. Umieszczenie tematu:
* Ustaw swój temat przed tłem. Eksperymentuj z różnymi odległościami między podmiotem a tłem, aby kontrolować ilość rozmycia tła.
4. Umieszczenie światła (techniki światła kluczowego):
* klasyczne oświetlenie Rembrandt:
* Ustaw światło pod kątem 45 stopni na bok i nieco nad twarzą pacjenta.
* Celem jest stworzenie małego trójkąta światła na policzek naprzeciwko źródła światła. To jest znak rozpoznawania oświetlenia Rembrandt.
* Użyj reflektora po stronie cienia, aby zmiękczyć cienie.
* Lighting:
* Podobnie do Rembrandta, ale światło jest nieco ustawione z boku.
* Cień z nosa spada na policzek, ale * nie * tworzy trójkąta. Tworzy kształt miękkiej pętli.
* Dobrze na okrągłe twarze.
* oświetlenie motyli:
* Ustaw światło bezpośrednio przed twarzą pacjenta.
* Tworzy symetryczny cień pod nosem, który przypomina motyla.
* Dobra do akcentujących kości policzkowych i Jawlinów. Może być niepochlebne dla osób z widocznym nosem.
* oświetlenie boczne:
* Umieść światło bezpośrednio z boku obiektu.
* Stwarza dramatyczne cienie o wysokiej zawartości kontroli.
* Używaj oszczędnie, ponieważ może to być bardzo bezlitosne.
* Podświetlenie:
* Umieść światło za tematem.
* Tworzy efekt sylwetki. Wymaga starannych ustawień narażenia, aby uniknąć wysadzenia najważniejszych atrakcji.
* Może użyć reflektora z przodu, aby odbić światło na twarzy.
5. Ustawienia zasilania:
* Zacznij od ustawienia o niskiej mocy na świetle (np. 1/16 mocy) i wykonaj strzał testowy.
* Dostosuj moc, aż uzyskasz żądaną ekspozycję. Użyj histogramu aparatu, aby sprawdzić nadekspozycję (wysadzone w powietrze) lub niedocenianie (utrata szczegółów w cieniu).
6. Focus and Composition:
* Koncentruj się ostrożnie na oczach pacjenta. Oko AF, jeśli go masz, jest tutaj świetnym narzędziem.
* Zwróć uwagę na swój kompozycję. Użyj zasady trzeciej, wiodących linii lub innych technik kompozycyjnych, aby stworzyć atrakcyjny wizualnie obraz.
7. Umieszczenie reflektora (jeśli używasz):
* Umieść reflektor po boku naprzeciwko twojego kluczowego światła.
* Wyjdź z odblaski, aby odbić światło z powrotem na twarz pacjenta, wypełniając cienie i dodając jasność. Eksperymentuj z kątem i odległością, aby dostosować ilość światła wypełnienia.
* Srebrne odbłyśniki zapewniają jaśniejsze, bardziej lustne odbicie. Białe odblaski zapewniają bardziej miękkie, bardziej rozproszone odbicie.
8. iteruj i udoskonalaj:
* Weź serię strzałów testowych, dostosowując pozycję światła, moc i rozmieszczenie reflektora, aż osiągniesz pożądany wygląd.
* Zwróć uwagę na cienie i najważniejsze wyróżnienia na twarzy pacjenta.
* Dokonaj małych korekt i kontynuuj strzelanie.
Wskazówki dotyczące uzyskania „inspirowanego” wyglądu
* nastrój i emocje: Pomyśl o uczuciu, które chcesz przekazać w portrecie. Użyj oświetlenia, pozowania i ekspresji, aby stworzyć pożądany nastrój.
* pozowanie: Poprowadź swój temat z pozowaniem. Zachęcaj ich do relaksu i wyrażania się naturalnie.
* Szczegóły: Zwróć uwagę na szczegóły takie jak włosy, odzież i akcesoria. Mogą one zwiększyć ogólny wygląd portretu.
* Processing: Użyj oprogramowania do edycji (Photoshop, Lightroom itp.), Aby dopracować ekspozycję, kontrast, kolor i ostrość obrazu. Bądź subtelny. Nie przetwarzaj.
Rozwiązywanie problemów
* ostre cienie: Użyj większego źródła światła (większy softbox lub parasol) lub przenieś światło bliżej obiektu. Dodaj reflektor, aby wypełnić cienie.
* za mało światła: Zwiększ moc źródła światła. Jeśli używasz światła, upewnij się, że jest w pełni naładowany. Poszerz otwór (niższa liczba F). Podnieś swoje ISO (ale uważaj, aby nie wprowadzać zbyt dużej ilości hałasu).
* Przekazane wyróżnienia: Zmniejsz moc źródła światła. Zamknij otwór (wyższa liczba F). Opuść swój ISO.
* niepochlebne cienie: Dostosuj pozycję źródła światła, aby stworzyć bardziej pochlebne cienie. Użyj reflektora, aby wypełnić cienie.
przykładowy scenariusz (oświetlenie Rembrandt z softbox)
1. Ustaw stojak światła i przymocuj softbox (np. Softbox 24x36 ").
2. Umieść softbox pod kątem 45 stopni po lewej stronie i nieco nad twarzą pacjenta.
3. Ustaw poddany przed neutralnym tłem.
4. Ustaw aparat na tryb ręczny, z otworem F/2.8, ISO 100 i czasem otwarcia migawki 1/200.
5. Zacznij od ustawienia o niskiej mocy na lamce błyskowej (np. 1/16 mocy) i wykonaj strzał testowy.
6. Dostosuj moc lampy błyskowej, aż uzyskasz dobrą ekspozycję.
7. Umieść odbłyśnik po prawej stronie obiektu, aby wypełnić cienie po tej stronie twarzy.
8. Weź serię strzałów testowych, regulując pozycję światła, moc i rozkładanie reflektora, aż osiągniesz pożądany efekt oświetlenia Rembrandt.
Eksperymentując z tymi technikami i udoskonalając swoje podejście, będziesz mógł stworzyć piękne i ekspresyjne portrety z jednym źródłem światła. Powodzenia i baw się dobrze!