Dzielenie ostrości:sekrety dioptrii podzielonego pola

Dioptrie dzielonego pola to praktyczna nasadka do obiektywu, która może nadać filmowi niezwykły i ekscytujący wizualnie efekt. Oto, co musisz wiedzieć.

Skupienie to kluczowa część języka filmowego. Focus mówi widzom, co jest ważne na ekranie i na co zasługuje. Możliwość manipulowania ostrością oferuje unikalne sposoby prezentacji obrazu. Wprowadź dioptrie podzielonego pola.

Co to jest dioptria podzielonego pola?

Dioptria dzielonego pola przez Hoya

Dioptrie o dzielonym polu to częściowa soczewka, którą mocuje się z przodu obiektywu aparatu. Jest to soczewka częściowa, ponieważ ma tylko szkło pokrywające połowę przestrzeni soczewki. Zasadniczo jest to filtr, który bezpośrednio zmieni ostrość ujęcia.

Wyjaśnienie, jak to robi, znajduje się w nazwie samego narzędzia — podzielonego pola — co oznacza, że ​​dzieli ujęcie na dwie części dzięki dioptrii, zakrzywionemu lusterku lub szkłu. Filtr można obracać w miejscu, aby uzyskać pożądany efekt w kadrowaniu, obiektach i scenerii. Filtr jest dostępny w różnych mocach i rozmiarach, aby przylegać do soczewki, a także dopasowany do uchwytu filtra lub do systemu szyn.

Co to robi?

Być może widziałeś ostatnio używany dioptrie podzielonego pola, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Widziałem to narzędzie pojawiało się w wielu nowych filmach i odcinkach telewizyjnych i było często używane w Watchmen HBO. Oto, co robi.

Dioptrie podzielonego pola umożliwia ustawienie ostrości na obiekcie (lub obiekcie) znajdującym się blisko aparatu po jednej stronie kadru, a jednocześnie na bardziej odległym obiekcie znajdującym się po drugiej stronie kadru. Dzięki temu ujęcie ma dwie płaszczyzny ostrości zamiast jednej, dzięki czemu pierwszy plan (uchwycony przez dioptrię) i tło (uchwycone przez odkrytą połowę obiektywu aparatu) wydają się równie wyraźne.

Kiedy jest używany?

Oprócz stworzenia unikalnego wyglądu (jak widać na powyższym filmie z biscuitsalive), dioptrie podzielonego pola mogą być wyjątkowo przydatne, gdy inne techniki nie pasują do wizji reżysera.

Na przykład, zamiast polegać na ustawianiu ostrości między bliskim obiektem a odległym obiektem, dioptrie z dzielonym polem zapewniają ostre ogniskowanie zarówno bliskich, jak i odległych płaszczyzn ogniskowych w tym samym czasie. Może to stworzyć efekt podzielonego ekranu, ale dzieje się to w aparacie zamiast w poście.

Dodatkowo dioptrie z dzielonym polem mogą być świetną alternatywą, gdy szukasz głębokiej głębi ostrości. Zwykle, aby osiągnąć głęboki zakres ostrości, trzeba by trochę przymknąć przysłonę (f/16+), ale wymaga to mnóstwa światła i może być bardzo trudne do wykonania w pomieszczeniach. Dzięki dioptrii z dzielonym polem możesz stworzyć iluzję głębokiej ostrości, nawet przy szerokiej przysłonie.

Czy to jest odpowiednie dla Ciebie?

Dioptrie podzielonego pola to fajne małe narzędzie, które może pomóc w wykonaniu naprawdę otwierających oczy ujęć, ale narzędzie nie jest pozbawione rozpraszających widzów dziwactwa. Jednym z głównych „problemów” związanych z jego używaniem jest zauważalna linia, jaką tworzy w kadrze, w miejscu zmiany płaszczyzn ostrości. Wokół obiektu na pierwszym planie, który znajduje się bliżej obiektywu, widać widoczne rozmycie. To rozmycie pojawia się, ponieważ każdy z bliskich i dalekich punktów ogniskowych ma swoją osobną głębię ostrości.

Powyżej widać przykład bardzo oczywistego zdjęcia dioptrii z podzielonym polem z filmu Star Trek:The Motion Picture . Oto jeden z Szczęk który wykorzystuje pionowe linie w ramce, aby zmiana ostrości była bardzo subtelna.

Kto go używał?

Jak sugerują powyższe zrzuty ekranu, dioptrie podzielonego pola były szeroko stosowane w latach 70. i 80. XX wieku. Dyrektor Brian De Palma mógł go używać częściej niż ktokolwiek inny; jego filmografia jest pełna ujęć dioptrii z podzielonym polem, jak ta poniżej z Nietykalni .

Efekt był zastój w użyciu w latach 90., choć pojawił się w kilku filmach. Ujęcia dioptrii z podzielonym polem można znaleźć w kilku wczesnych pracach Tarantino, a także na początku Matrix , jak widać poniżej.

Kto korzysta dzisiaj?

Użycie split focus w 2000 roku prawie nie istniało, ponieważ czyste, stylizowane kinematografia stała się modna. Wygląd może jednak wrócić.

Chociaż jest to anegdota, widziałem, jak dioptrie podzielonego pola są coraz częściej używane w wielu współczesnych programach telewizyjnych i filmach. Tarantino powrócił oczywiście do efektu w Nienawistnej ósemce i pojawia się w innych najnowszych pracach, takich jak My a nawet Toy Story 4 (choć sztucznie).

Wracając z powrotem, Strażnicy HBO w dużym stopniu polegał na tej technice z doskonałym skutkiem. Prawie każdy odcinek serialu zawiera co najmniej jedno ujęcie dioptrii z podzielonym polem, często używane w prawie niezauważalny sposób.

Podobało mi się konsekwentne stosowanie tej techniki jako motywu, a nie wizualnej sztuczki czy jednorazowego użytku. Podczas gdy reżyserzy, tacy jak De Palma i Tarantino, wydają się używać podzielonego skupienia jako wizualnej wizytówki, twórcy Watchmen włączył tę technikę do języka narracji opowieści. (Zapoznaj się z naszym wywiadem z Watchmen DP Gregory Middleton, aby poznać jego przemyślenia na temat opowiadania historii).

Wykorzystanie dioptrii podzielonego pola w Strażnikach czuje się wyjątkowy, ponieważ jest narzędziem od dawna stosowanym prawie wyłącznie w filmach fabularnych. Ponieważ granica między telewizją a filmem z dnia na dzień staje się coraz bardziej rozmyta, na małym ekranie coraz częściej pojawiają się dioptrie. Ostatecznie jestem podekscytowany, widząc, jak to w większości niejasne, ale wyjątkowo wyraźne narzędzie zostanie wykorzystane w nowy, kreatywny sposób w przyszłości.

Jakie jest twoje ulubione zastosowanie dioptrii podzielonego pola? Używałeś go we własnych projektach? Jak myślisz, jak będzie używany w przyszłości? Chciałbym usłyszeć twoje myśli.